มันมีความแตกต่างระหว่าง
การแสดงความคิดเห็นกับการเห็นความคิด

การแสดงความคิดคือการกระทำภายนอกที่ออกมาเป็นวาจา
โดยส่วนใหญ่มักออกมาจากอัตตา(ตัวตน) ซึ่งป็นเหตุให้นำมาซึ่งความแตกต่างและความวุ่นวายในหลายหน
ส่วนการเห็นความคิดนั้นคือการกระทำภายในจิตใจ
มันจะยังไม่เป็นวาจาจนกว่าจะจนกว่าจะเกิดการตัดสินใจ
ซึ่งการตัดสินใจนั้นหากขาดปัญญาประกอบ
วาจาที่ออกมาก็แน่นอนว่าย่อมอยู่บนพื้นฐานของ(อัตตา)ตัวตน

คนเราสามารถแสดงความคิดเห็นออกไปได้โดยที่ไม่เห็นความคิด
ส่วนคนที่เห็นความคิดแล้วบางทีมักไม่พูดออกไป
เพราะในการเห็นมันมีการประเมินถึงผลลัพธ์เช่น
เรารู้จริงหรือไม่รู้จริงในสิ่งที่กำลังจะพูด
มันจำเป็นหรือไม่จำเป็นในสิ่งที่กำลังจะกล่าว
และมันเมตตาหรือไม่เมตตาในคำพูดที่กำลังจะปล่อยออกไป
หลายครั้งที่พอเห็นความคิดในลักษณะนี้แล้ว
มันจะเงียบของมันเอง…
อย่างนี้เรียกว่าสติมาสงบวาจาไว้ได้ทัน
กลายเป็นความเงียบที่ไพเราะเพราะการเห็นความคิด