ผู้ที่มีประสบการณ์จากความสงบแล้ว
ย่อมเห็นความสงบเป็นสิ่งล้ำค่า
สิ่งล้ำค่าที่มองหาจากข้างนอกย่อมไม่เจอ
มีแต่ต้องมองกลับมาที่ภายใน

สงบจากความฟุ้งซ่านไร้สาระที่วนอยู่รอบตัว
สงบจากกระแสที่เป็นพิษต่อหัวใจ
สงบจากความรู้สึกขาดแคลน
สงบจากความโกรธเกลียด
ฯลฯ
หากคิดว่าความสงบนั้นไร้ประโยชน์
ก็ลองคิดสภาพว่าการอยู่อย่างฟุ้งซ่านไร้สาระไปตามกระแสที่โลกประเคนให้ และสูบพิษเข้าหัวใจเป็นความกังวล ความเกลียด ความรู้สึกขาดแคลน มันจะทำให้คนเรามีความสุขได้อย่างไร?