ความโลภ ความเกียจคร้าน และความเขลา เมื่อรวมเข้าด้วยกันก็ก่อกำเนิดเป็น “ความงมงาย”

ความงมงาย เป็นศรัทธาจอมปลอมในลักษณะที่ว่า สิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ศรัทธาจะต้องมอบให้ในสิ่งที่ตนร้องขอ มิเช่นนั้นจะเลิกศรัทธาหรือเลิกบูชาไป
ศรัทธาลักษณะนี้เป็นศรัทธาแบบนักธุรกิจ
คือมีการลงทุนและต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน
หากไม่มีสิ่งใดตอบแทนก็ไม่ศรัทธา…

แล้วอะไรคือศรัทธาที่แท้จริง
ศรัทธาที่แท้จริงนั้นต้องประกอบด้วยปัญญา
ตัวอย่างเช่น คนผู้หนึ่งมีศรัทธาต่อนักบุญที่เปี่ยมด้วยความรัก ความเพียรและความอดทน
และเขานำคุณลักษณะของนักบุญผู้นั้นมาฝึกตนและปฏิบัติตามอยู่เสมอๆ เขาดำเนินชีวิตด้วยความรัก ความเพียรและความอดทนตามบุคคลที่เขาศรัทธา
อย่างนี้เรียกศรัทธาที่มีปัญญา

ศรัทธาที่มีปัญญานั้นต่างกับศรัทธาที่มืดบอดอย่างสิ้นเชิง
และใครก็ตามที่เข้าถึงศรัทธามีปัญญาแล้ว
เขาคนนั้นจะสามารถดึงดูดคุณสมบัติของบุคคลที่เป็นสุดยอดมาประดับตัวไว้ได้
และแน่นอนเมื่อชีวิตของเขาพัฒนาขึ้นจากการดึงดูดนั้นๆ เขาจะไม่กลับไปหลับไหลแบบเด็กไร้เดียงสาที่เชื่ออะไรง่ายๆอีก ความเขลาไม่อาจเกาะกุมความคิดเขาไว้ได้อีกต่อไป เขาจะกลายเป็นผู้บรรลุนิติภาวะจากการพัฒนาจิตสำนึกของตนเอง

#เข้าใจได้แม้ในหมู่ผู้มีสติปัญญาปานกลาง #เลือกที่จะตื่นรู้แทนที่จะหลับไหล #คอมเม้นอย่างผู้เจริญ