แด่นักร้องผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้า
เขาเป็นนักร้องที่เข้าถึงความไพเราะที่เป็นสากล
จริงอยู่ที่ภาษาอาจจะมอบความหมายให้เข้าใจได้
แต่แรงสั่นสะเทือนของเสียงเขาต่างหากที่เป็นแก่นสารของสิ่งที่เรียกว่า”บทเพลง “
เขาไม่ใช่แค่เปล่งเสียงออกมา
แต่เขาฟังเสียงของตัวเองและประเมินมันอยู่ตลอดเวลาด้วย
เขาเลือกเฟ้นความหนักเบาของเสียงจากสัญชาตญาณของเขา
ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาต้องมั่นใจในการเลือกของตัวเอง
เพราะเหตุนี้เอง บทเพลงของเขาจึงเป็นอมตะ
ฟังหนใดก็สร้างความรู้สึกประทับใจในความปราณีตที่เกิดขึ้นทุกเสี้ยววินาที