SIAMZONE.COM

ได้แง่คิดดีๆทั้ง 3 เรื่องเลย

เรื่องแรกออกแนววัยรุ่นมากไปหน่อย ไม่ค่อยชอบ นึกว่าทั้งหมดจะเป็นหนังเรื่องเดียว

ดูๆไปอ้าวคนละเรื่อง แต่ชอบสองเรื่องหลังมากเลย

โดยรวมโอเคนะครับ แต่ว่าแต่ละตอนนั้น...มันยังไม่สุดอ่ะครับ ขาดๆเกินๆ

ชอบค่ะ ให้แง่คิดทั้ง3เรื่องเลย ตัวประกอบตรึม หลากหลายอารมณ์ค่ะ

สนุกแค่ตอนสองกับสาม ตอนสองฮาดี ตอนหนึ่งไม่หนุกเลย พวกบอกดูตอนสามไม่หนุก สงสัยดูหนังกันไม่เป็น

ตอนแรกสนุกสุด ตอนที่สองขำน้อยกว่า แต่มีอารมณ์อ่อนไหวมากกว่า ส่วนตอนที่สามเดินเรื่องช้าไป เสียงพากย์ทำเสียอารมณ์มาก
ไม่ได้แรงนะครับ ถ้าเสียดายเงิน ทนนั่งดูให้จบ แต่ถ้าเสียดายเวลา นั่งดูสองตอนแรกแล้วเดินออกครับ

ตอนเราเข้าไป คาดหวังเต็มที่ว่ามันจะต้องมีฉากตลกขนาดที่ว่า
หัวเราะป๊อบคอร์นหกอ่ะ แต่พอเราออกมาจากโรง
อยากจะตะโกนว่า
"เสียดายตังค์เว้ยยยยยยย"
ในความเห็นส่วนตัวนะ
ดำเนินเรื่องยืดมากกกก
มากกกจนเราแอบหลับบ้างบางตอน
แล้วงงอีกต่างหาก
(หรือเราดูหนังแบบนี้ไม่เป็น = = )

ไปดูวันแรกๆที่เข้าโรงเลยครับ คนดูเยอะกว่าที่คาดไว้มาก ชอบการเรียงลำดับเรื่องไป โดยรวมถือว่าดีครับให้ 8/10

สนุกมากๆค่ะ คุ้มจริงๆ
ดูแล้วคิดตามด้วยนะคะ ข้อคิดเยอะ สนุกค่ะ

ช่วงเวลาดีๆ ของชีวิต

ผมเป็นแฟนคลับ GTH ครับ ติดตามมาตั้งแต่เด็กๆจนวันนี้เรียนอยูื ม.6 แล้ว เติบโตมาพร้อมกัน ปีนี้เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงของผม จาก โรงเรียนสู่มหาลัย จากบ้านสู่ถิ่นใหม่ ผมบอกตรงๆผมยังรับไม่ค่อยได้กับการต้องเริ่มต้นอะไรกับสิ่งใหม่ๆที่ผมไม่คุ้นเคย ทุกๆ 7 ปีมักมีการเปลี่ยนแปลง ผมขอเถียงครับ คนเราเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วในทุกๆวัน จริงไหม ? 555+

ผมหลงรักค่ายนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ดู แฟนฉัน ตั้งแต่ยังเป็น จีเอ็มเอ็ม ไทฮับ หนังทุกเรื่องของ GTH น้อยนักที่ผมจะรู้สึกเสียดายตังค์ บอกตรงๆถ้าไม่มี GTH ผมไม่เสียตังค์ไปดูหนังไทยหรอก น้อยมากจริงๆที่จะเสียตังค์ให้กับหนังไทย

รัก 7 ปี ดี 7 หน มีธีมหลักๆคือ เรื่องราวชีวิตของคนเราคือ ช่วงแรกวัยรุ่น ช่วงกลางคน และช่วงปลายชีวิตที่คนเราเริ่มเข้าใจกับอะไรมากขึ้น ตอนนี้ ผมอายุ 17 ผมคงไม่ค่อยเข้าใจความหมายอะไรของ ของช่วงกลาง หรือ ช่วงปลายทาง มากนัก แต่สิ่งที่ผมรู้ในตอนนี้คือ ผมรักหนังเรื่องนี้

-14 รักครั้งแรก
ผมเองก็มัรักครั้งแรกตอนอายุ 14 ครับ อยู่ม.2 ยุคนั้นโซเชี่ลยเน็ตเวิร์ก ยังไม่เฟื่องฟูเหมือนในทุกๆวันนี้ แต่ผมจะรู้สึกดีมากหากใครคนนึงที่เรารักตั้งใจทำอะไรให้ แต่หากวันนึงมันเปลี่ยนไป ไม่เป็นแบบเดิม วันที่เราเริ่มรู้สึกอึดอัด ไม่มีความสุขที่จะยืนอยู่ข้างๆกัน เราควรทำอย่างไร หนังเรื่องนี้ให้อะไรมากกว่ารักแรกรุ่น เมื่อทุกวันนี้ความรักของคนสองคน มันมีปัจจัยมากกว่าเพียงสองเรา โลกที่จากเดิมกว้างมากๆถูกย่อลงมาเหลือเพียงแค่ไม่กี่นิ้วบนหน้าจอ เราอาจอยู่ใกล้กันมากขึ้นจากเทคโนโลยี เหล่านี้ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอแคร์ฉันน้อยลง

ในตอนแรกนี้ ผมบอกว่า เกินความคาดหมายครับ เดิมทีผมสับสนมากว่าหนังต้องการสื่ออะไรเมื่อครั้งได้ชมตัวอย่างภาพยนตร์ แต่เมื่อมาดูจริงๆผมว่าเรื่อง 14 นี้เจ๋งมากครับ พี่กอล์ฟ ปวีณ สอบผ่านครับจากหนังผีสุดหลอน สู่หนังรักสุดแมนเรื่องนี้ 9/10

-21/28 เราจะกลับมารักกันได้ไหม

มาถึงตอนที่สองเรื่องร่าวของคู่รักดารามาแรงที่รักและเลิกรากันเพราะหนังเรื่องหนึ่ง จากวันที่ลากันไปทั้งคู่ต่างก็ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ จนกระทั่ง 7 ปี ผ่านไปหนังเรื่องเดิมจะถูกสร้างภาคต่อ นางเอกสาว(ที่ลดตัวมาเป็นตัวประกอบหางแถว)ที่ต้องการกลับมาดังต้องกลับไปง้ออดีตแฟนที่ปัจจุบันหลบตัวมาเป็นคนดูแลพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

สำหรับตอนที่สองนี้เป็นอนที่ผมอยากดูมากที่สุด เพราะตกหลุมรักหนังเรื่อง รถไฟฟ้ามาก และผมก็ร้องไห้ไปกับเหมยลี่ อย่างไม่น่าเชื่อ 555+ และผมอยากจะบอกว่า 21/28 นั้น พี่ปิ๊ง อดิสรณ์ ตรีสิริเกษม ทำออกมาได้เสมอตัวครับ ไม่มีขาดกว่าหรือน้อยกว่าเรื่องก่อนหน้า โดยหนังเล่าเรื่องสลับกันไปมาระหว่าง อดีตและปัจจุบัน แม้ว่าจะยังไม่เนี้ยบมากนักแต่เจอบทสรุปของตอนนี้เข้าไปแล้ว ผมบอกว่า แน่นอก ครับ T^T 9/10

-42.198 ชีวิต(รัก)ใหม่ เริ่มต้นได้ทุกวัน

หญิงสาว(ค่อนไปทางวัยกลางคน) ที่ไม่ยอม(หรืออาจไม่พร้อม)จะเริ่มต้นกับชีวิตใหม่ เธอปล่อยให้ชีวิตผ่านไปวันๆ จนวันหนึ่งชีวิตเธอก็มาถึงจุดเปลี่ยนเมื่อชายหนุ่ม(วัยรุ่น)เข้ามาเป็นจุดเปลี่ยนให้กับชีวิตเธอ เธอต้องต่อสู้กับตัวเอง โดยมีวิ่งมาราธอนเป็นบททดสอบชีวิต

พี่เก้ง จิระ มะลิกุล คือพ่อมดแห่งเมืองไทย เรื่องราวในตอนท้ายนี้ค่อนข้างแฝงปรัชญาไว้ครับ ผมยอมรับครับว่าบางจุดผมก็ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ที่รู้สึกตำใจคือ ทำไมต้องใช้เสียงบุคคลที่สามมาเป็นคนเล่า หากเปลี่ยนเป็นตัวละครของคุณสู่ขวัญเล่าเอง ผมว่าอาจดูเข้าทางมากกว่านี้ เพราะบางจุดมันดูไปด้วยกันไม่ค่อยได้ อาจเป็นเพราะผลงานก่อนหน้าของพี่เก้งนั้นระดับมาสเตอร์พีซ ส่งออกไปขายให้มนุษย์ดาวอังคารดูยังได้เลย แต่ใน 42.198 นั้น ดูดร๊อปลงมานิดนึง อาจเพราะหนังมีเวลาจำกัดด้วยกระมัง ส่วนที่ชอบคือหนังแฝงสัญลักษณ์ลงไปเยอะมากในหลายๆจุด ทั้งการใช้กระจกเป็นการสื่อถึงจิตใจของตัวละครที่แบ่งออกเป็นสองฝ่าย การวิ่งมาราธอน ปีศาจกิโลเมตรที่ 35 พระอาทิตย์อันเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นใหม่ ส่งผลให้หตอนที่สามนี้มีองค์ประกอบทางด้านความงามบนแผ่นฟิล์มได้เป็นอย่างดีหรือเรียกว่ามีลายเซ็นของพี่เก้งเต็มๆ นับว่าเป็นการกลับมาจับงานหนังได้ไม่เสียศักดิ์ศรีครับ 9/10


-สำหรับทางด้านนักแสดงนั้น ทำได้สมบทบาทกันทุกคนครับ ไม่รู้สึกติดขัดอะไรเลย ที่เซอร์ไพร์สมากคงเป็น ตอน 42.195 ที่เป็นการแสดงหนังครั้งแรกแต่ทั้งนิชคุณและสู่ขวัญนั้นทำได้ดีมาก ใครที่บอกว่าเล่นแข็งนี่ ผมว่าเค้าคงอิจฉาที่มีคนกรี๊ดนิชคุณในโรง หรือไม่ก็อิจฉาสุ่ขวัญที่ได้เล่นคู่กับนิชคุณมากกว่าครับ

ใครที่ลังเลว่าหนังจะดีหรือเปล่า สนุกหรือไม่ คุ้มค่าตั๋วไหมนะ ไม่มีใครบอกคุณได้หรอกครับ อย่าเชื่อใครทั้งนั้นหากคุณยังไม่ได้สัมผัสด้วยตัวคุณเอง

ผมไม่อาจรู้ได้ว่าหนังเรื่องนี้จะถึง 100 ล้านไหม จะเป็นหนังที่ได้เงินเยอะที่สุดของทางค่ายไหม ผมไม่รู้ แต่ที่ผมรู้คือวันนี้ GTH คือค่ายหนังคุณภาพของเมืองไทย

9/10

*ไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามีหลายๆจุดที่ทำให้นึกถึงหนังของฮอลลีวู้ดอย่างตอนแรกนี้แอบนึกถึง Easy A ตอนที่สองก็ (500)Days of Summer(หนังอันดับ 1 ในใจผม) Blue Valentine ตอนที่สามนี้แว่บหนึ่งผมแอบนึกถึงหนังไทยเมื่อปลายปีพวก 30 กำลังแจ๋ว 30 โสดออนเซล อาจรู้สึกถึงนู่นนี่นั่น แต่ รัก 7 ปี ดี 7 หน คือส่วนผสมที่ลงตัวครบรสครับ ไม่เสียดายเงินแน่นอน

*หนังทุกเรื่องมีรายละเอียดค่อนข้างเยอะ แน่นมาก สามารถนำมาทำเป็นหนังยาวได้เลยนะนั่น เจ๋งๆๆๆ

ขอวิจารณ์โดยแยกตอนเลยหล่ะกัน
ตอนแรก:ก็มีขำบ้าเช่น ไปเจอ...ที่สวนรถไฟ แต่ตอนนี้กลับทำให้ผมรู้สึกเวียนหัวมากๆ(คล้ายกับตอนดู สี่แพร่ง ตอนยันต์สั่งตาย)
ตอนที่สอง:ตอนนี้มีหลายรสมาก ทั้ง หวาน ซึ้ง(ไม่ถึงขนาดับร้องไห้นะ) ขำ นักแสดงตัวประกอบเยอะมากๆ(มีชื่อเสียงด้วยทั้งนั้น) พระเอกกับนางเอกทะเลาะกันแรงมาก ผมชอบที่พระเอกพูดบนเวทีประกาศรางวัลนะ(แรงมาก)
ตอนที่สาม:เป็นตอนที่ผมชอบที่สุดมีข้อคิดดีๆรวมทั้งนักแสดงอย่าง นิชคุณ(อันนี้คนดูกริ๊ดลั่นโรงเลย ปวดหูมาก -_-)เป็นตอนที่เศร้ามาก(ตอนที่สามีของสู่ขวัญ.........เสียชีวิต ดูแล้วเข้าใจความรู้สึกของตัวละครนะ)และขำสุดขีด อย่างนิชคุณก็ยังมีให้ขำนะ โอปอลล์ สู่ขวัญก็มี ตอนที่บอกว่า คุณอยากป้อน....ฉันก่อนนอนเหรอ และที่ฮาที่สุดก็น่าจะเป็นเสียงพากย์นะ แม้ตอนที่เศร้าก็ยังขำ อิอิ
สรุปนะ GTH ไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลยตอนทั้ง 3 ตอนก็ยังแฝงข้อคิดที่ดีไปกับความสนุกสนาน และอีกอย่างนักแสดงทุ่มเทกับการแสดงมาก เพราะฉะนั้นจึงไม่ควรพลาดหนังเรื่อง รัก 7 ปี ดี 7 หน โดยประการทั้งปวง
ป.ล.GTH จงเจริญ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ