SIAMZONE.COM

ดูหนังเรื่องนี้ เพราะน้องเด็กผู้หญิงน่ารักๆคนนึง ซึ่งใครๆที่เห็นรูปโปสเตอร์ คงจะคิดว่านึกว่าเป็นหนังเด็กๆ วุ่นวาย สนุกสนานตามแบบเด็กๆ กลายเป็นว่าเป็นหนังแนวสะท้อนชีวิตซะใด้

ผู้สร้างพยายามจะแสดงให้เห็นถึงเรื่องราวชีวิตบางช่วง
เกี่ยวกับเด็กคนหนึ่ง แต่กลับแสดงออกเหมือนหนังใบ้งั้นแหละ เพราะบทหนังแทบไม่มีอะไรเป็นแก่นและสาระให้ติดตามเลย

บทพูดเหมือนพูดไปเรื่อยๆๆ กะจะกินเวลาหนังให้ใด้ครบ 1.30 ชั่วโมงงั้นแหละ ฉากที่ถ่ายฝาบ้านแบบค่อยๆเลื่อนไป และมีบทพูดแซมหลายครั้ง จนคิดว่า เอ้ยยหนังผีเหรอเปล่านี่

สรุป หนังที่ผู้สร้างทำยังกะจะสร้างหนังใว้ดูคนเดียว ถ้าใครนอนไม่หลับกระสับกระส่าย นอนนับแกะสักหมื่นตัวแล้วยังไม่หลับ ผมแนะนำให้ดูเรื่องนี้ แล้วคุณจะไม่ผิดหวัง

หนังแบบนี้ไม่น่าเข้าฉากโรงหนังได้นะ

เอื่อเฉื่อย ไร้จุดขาย หาความน่าติดตามไม่มีเลย

วันหลังถ้าจะทำหนังแบบนี้ออกมาอีก แนะนำว่า เก็บไว้ดูคนเดียวเถอะ

0/10

เป็นหนังที่เรียบเกินไป มีจุดเด่นอยู่ที่ภาพของตัวหนังที่ถ่ายออกมาได้อย่างดีเยี่ยม เชื่อว่าหากไม่มีภาพที่ถ่ายออกมาสวยๆ แบบที่โปรโมทให้คนดูแล้วคงมีคนเข้าชมน้อยกว่านี้ เพราะหลายคนหลับไปเลย
นักแสดงถือว่าไม่ผ่าน casting ต้องบอกว่าแย่มากในหลายๆคนที่เล่นซึ่งขอยกตัวอย่าง คุณน้อยวงพรู คงต้องหัดอีกเยอะเพราะไม่มีความเป็นธรรมชาติของนักแสดงได้เลยสังเกตุจากเรื่องที่ผ่านๆมาแล้ว

หนังดำเนินไปเรื่อยๆๆนะคะ ไม่ค่อยเคลียร์ว่าอะไรคืออะไร เเต่ก็พอเข้าใจบ้าง ถ้าไม่นั่งดูดีๆ มันจะง่วงค่ะ เเต่ถ้าพูดถึงฉาก ภาพสวยดูสดใสมากๆเลยค่ะ เเละน้องกะทิ ก็น่ารักค่ะ

หนังหงิมๆ นิ่มๆ ตามบทในหนังสือเป๊ะ จนบางครั้งดูไม่ปะติดปะต่อ อย่างเรื่อง ปิแอร์ จะไม่มีเข้ามาก็ได้

-ผมเป็นคนชอบดูหนังActionsมาก แต่ก็อยากสนับสนุนหนังไทยดีๆสักเรื่อง(ที่ไม่มีพวกตลก/ผี/กะเทย มาเล่น)เพราะเห็นรำคาญเต็มทน
-ตัวหนังเรื่อยๆเรียบๆดังคาดอยู่แล้ว เพราะชื่อหนังหรือตัวหนัง ไม่มีส่วนไหนบอกเลยว่า จะต้องมันส์สะใจหรือตลกโปกฮา
-น้องกะทิเล่นได้ดีมาก ชอบตอนที่อยู่ชายหาด น้องกะทิก็วิ่งออกมาพร้อมๆกับร้องไห้ไปด้วย ซึ้งมาก (ผมน้ำตาไหลตามด้วยเลยครับ)เพราะเด็กไม่อยากให้ใครมาสงสาร หรือเห็นน้ำตา (ส่วนที่คุณmax099นักวิจารณ์หนัง สงสัยว่า ผกก.ต้องการสื่ออะไร (ผมก็ขอลองเดาๆใจเด็กดูนะครับ เพราะเลี้ยงมาหลายคนแล้ว) ฉากเนี่ยหลังจากน้องกะทิวิ่งแล้วร้องไห้ แล้วจู่ก็หยุดร้องเพราะว่าเจอม้า เป็นเพราะน้องกะทิเขายังเด็กมากไงครับ พอเจออะไรที่แปลก หรือน่าสนใจก็จะหยุดร้องอย่างเนี้ย ตามประสาเด็กและครับ ผมว่าผู้ใหญ่บางคนก็เป็นนะครับ เวลาเศร้าหรือเสียใจ จู่ๆเจออะไร ที่เจอไม่ค่อยพบเห็น ก็ลืมเรื่องเศร้าเป็นปลิดทิ้งเลยไงครับ
-ในเรื่องคือน้องกะทิเหมือนเด็กมีปัญหาครอบครัว แต่ก็ไม่มีปัญหา ที่มีปัญหาคือผู้ใหญ่ต่างหาก ที่ชอบคิดแทนเด็กเสมอ เป็นกันทุกคนเลยด้วย ตั้งแต่ตากับยาย และน้าๆทั้งหลาย ทั้งๆที่ตัวเด็กตัวว่ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต
-หนังสะท้อนความคิดของผู้ใหญ่สมัยนี้ได้ดีมากเลยครับ คือชอบคิดแทนเด็ก คิดว่า สิ่งที่เราทำให้ตอนนี้ ดีที่สุดแล้ว วางแผนปูทางให้เด็กตลอด แต่หารู้ไม่ว่าเด็กต้องการอะไรที่แท้จริง (ในเรื่องน้องกะทิ อายุประมาณ9ขวบ แต่ก็รู้จักเข้าใจอะไรๆในชีวิตหลายอย่างแล้ว)แถมเด็กยังไม่อยากให้ผู้ใหญ่มาเป็นห่วงเขามากด้วย เลยทำเป็นไม่สนใจ หรือไม่ได้ยินอะไร ทั้งๆที่แอบรู้แอบเห็นผู้ใหญ่คุย และร้องไห้มาแล้ว
-หลายคนหลังชมหนังเรื่องนี้แล้ว ไม่ชอบ ...ก็ไม่เป็นไรครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะดูแล้วไม่เข้าใจหนังมากกว่าหรือเปล่า เลยพาลไม่ชอบตัวหนังไปด้วย เพราะพอได้อ่านเหตุผลของแต่ละคนแล้ว 555เลยครับ ดูความคิด เด็กกว่าน้องกะทิอีกนะครับ อย่างน้อยเนี่ย ก็น่าจะเอาน้องเขาเป็นตัวอย่างนะครับ จิตใจเข้มแข็งกว่าหลายๆคนในกระทู้นี้เยอะเลย

ไม่เคยอ่านหนังสือ
แต่หนังทำได้ไม่ค่อยเป็นหนัง
ตั้งใจเข้าไปดูแบบไม่มีอคติแล้ว
ทำใจเป็นกลางก็แล้ว
ก็รู้สึกเหมือนไม่มีอะไรกลับมาเลยค่ะ

ให้ 3 เต็ม 10 ค่ะ

ให้เพราะกะทิเล่นโอเค
ฉากภาพสวย นอกนั้นให้คนอื่นอ่านหนังสือแล้วเอากล้องธรรมดาไปกำกับเองก็ได้ค่ะ

ถ้าเมื่อคืนนอนไม่พอ หรือ ทำงานมาเหนื่อยๆ ไม่ควรดูเรื่องนี้ เพราะ
การนำเสนอจะเป็นแบบเรื่อยๆ เฉื่อยๆ เป็นบทๆ แบบในหนังสือ
ถ้าคุณหวังจะพบเรื่องราวน่ารักๆ ของเด็กประถมแบบแฟนฉัน เรื่องนี้ไม่มี
ถ้าคุณหวังจะพบความตลก แบบดรีมทีม เรื่องนี้ก็ไม่มี
ถ้าคุณหวังจะพบความประทับใจแบบhappy birthday เรื่องนี้ไม่มี
ถ้าคุณหวังจะพบความโศกเศร้า ฟูมฟายแบบจดหมายรัก เรือ่งนี้ก็ไม่มี
นี่คือ หนังที่ลอกหนังสือมาเป๊ะๆ แต่ เป็นการลอกที่ขาดใจความสำคัญ ขาดเหตุผลที่จะมาอธิบายการกระทำของตัวละครในเรื่อง ขาดการเกริ่นถึงความเกี่ยวดองของตัวละครในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ลุงตอง น้ากันต์ ทั้งที่ถ้าลองกลับไปอ่านหนังสือจะพบว่า หนังสืออธิบายตรงนี้ไว้ค่อนข้างเคลียร์ และ เหตุการณ์หลายเหตุการณ์ซึ่งไม่ได้อยู่ในหนังสือ และไม่ได้มีความสำคัญกับตัวเรื่องก็ไม่รู้เอามาใส่ทำไม เช่น ฉากนักปั่นจักรยานที่ในหนังสืออยู่ในภาค2 หรือ เรื่องเพื่อนของกะทิ ซึ่งในหนังสือแทบจะไม่ได้พูดถึงเลย ทั้งที่ควรจะนำเวลาไปเพิ่มบทสนับสนุน เหตุผลการกระทำของกะทิในตอนท้ายน่าจะดีกว่า และ บางฉากก็ขาด่ที่มาที่ไป เช่นคนดูจะงงว่าตกลงแม่กะทิตายไปตอนไหนกันแน่ ทำไม่ไม่พูดถึงงานศพแม่กะทิเลยทั้งที่ในหนังสือมีการกล่าวถึง
นอกจากนี้ตัวแสดงบางคนก็เล่นได้ไม่ดีนัก เช่นคุณรัชนก ที่เล่นเป็นแม่ของกะทิ น้ำเสียงคุณรัชนกไม่เหมาะกับการเล่าเหตุการณ์ในเรื่อง เพราะดูจงใจ และฟูมฟายเกินไป จนขาดอารมณ์ร่วมของคนดู ส่วนคุณสมเจต ก็เล่นดูตลกฝืดเกินไปทั้งที่ในหนังสือฉากการต่อปากต่อคำ และ การกัดกันระหว่างตากับยาย ถือว่าเป็นไฮไลต์ และมุขก็ไม่ได้แห้งแล้งแบบในหนัง
มีที่เล่นใช้ได้ ก็คือตัวเอก คือ กะทิ ที่เล่นได้น่ารัก ไม่ดูปั้นแต่ง หรือฟูมฟายจนเกินไป ในฉากที่ต้องร้องไห้
ถือเป็นหนังไทยที่เริ่มต้นศักราชปี2552 ได้พอใช้ แต่ไม่ถึงกับดีนัก
ให้คะแนน 7 เต็ม 10 ครับ

หนังทำออกมาแบบบอกถึงความสุข จึงไม่เสนอมุมมองของความเศร้าออกมา อย่างตรงๆ แต่บางทีอาจทำให้ผู้ชมเกิดข้อสงสัย หลายอย่าง อย่างตัวผมนี้ยังไม่เคยอ่านหนังสือ มันเกิดข้อสงสัยหลาย ๆ เรื่อง...ขึ้น... ถ้าเต็มห้า ให้ สอง ละกัน

ปล.ภาพสวยดี

หนังมีเจตนาที่ดี แต่ทำออกมาได้ไม่ดีอย่างแรง
การแสดงหลายคนแข็งทื่อมาก โดยเฉพาะเด็กๆ
หนังไร้อารมณ์ขันอย่างแรง ฉากที่ควรจะยิ้มๆ น่ารัก ทำมาได้จืดสนิท
การถ่ายภาพจริงๆสวยมาก แต่โดนทำลายด้วยการเคลื่อนกล้องอย่างพร่ำเพรื่อ จนแทนที่จะรู้สึกซึมซับกับบรรยากาศ กลับกลายเป็นรำคาญ งานสร้างดูประดิดประดอยจนรู้สึกว่าเสแสร้ง
เสียดายว่าหนังน่าจะดีได้กว่านี้อีกเยอะมาก

ปล.นี่เป็นความเห็นส่วนตัว แต่ยังไงก็ชื่นชมทีมสร้างในแง่ความตั้งใจ