ตอนเด็กๆพ่อกับแม่จะขอให้ตื่นมาใส่บาตรนานๆครั้ง ขี้เกียจตื่นสุดๆ จะลงมาแบบหงุดหงิดๆ พ่อก็จะขำทุกครั้ง ยังจำเสียงหัวเราะของพ่อตอนเห็นหน้าบูดๆของเราได้ดี

เช้านี้สัญญากับคินคินว่าจะตื่นมาใส่บาตรด้วยกัน คินคินตื่นหกโมงแล้วไหลมานอนต่อข้างล่างอีก 20 นาที พอพี่เลี้ยงบอกว่าไปใส่บาตร หลานเด้งตัวขึ้นมาแล้วออกมาแบบลอยๆ เราเห็นก็ขำ

เข้าใจพ่ออีกเรื่องก็วันนี้แหละ มันเป็นหน้าที่ ที่มีคนบอกว่าพ่อจากไปแต่ก็ยังอยู่กับเราในอีกฟอร์มนึงก็คงจะจริง และมันชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

เช้าปีใหม่ง่ายๆ ใส่บาตรกับหลาน สามีชงกาแฟให้ เราทำอาหารเช้าให้หลาน และจูงกันออกไปเดินเหยียบหญ้า ขอให้ปีนี้เรียบง่าย เบาสบายและเต็มไปด้วยความหมายที่ดีนะคะ

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านค่ะ🤍🙏🏼🤍