ชีวิตติ่งบุญชูคอมพลีทแล้ว ได้เจอทั้งบุญชูและคุณโมลีพร้อมกัน

เสียดายที่ไม่มีโอกาสพร่ำพรรณนาว่าผมรักหนังเรื่องบุญชูแค่ไหนกับพี่หนุ่มและพี่แหม่ม ผมรักบุญชูแบบดูซ้ำทุกภาคไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบจนท่องไดอะล็อกได้ รวมถึงรักหนังของอาบัณฑิตมากทุกเรื่องด้วยครับ

ทุกครั้งเวลาคิดถึงบ้านผมจะเปิดบุญชูดู โดยเฉพาะภาค 7 จะดูบ่อยมาก เพราะบรรยากาศในหนังจะพาผมย้อนไปเป็นเด็กอีกครั้ง เหมือนเป็นการได้วาร์ปกลับบ้านชั่วเวลาหนึ่ง หนังจบก็ตื่นมาสู้ชีวิตต่อ ทั้งเพลงประกอบของอาจรัลในเรื่องนี้ก็เพราะมากทุกเพลง บางทีก็กดกรอซ้ำฉากเพื่อฟังเพลงประกอบก็มี

รักพี่ทั้งสองคนมากครับ ขอบคุณที่มอบความสุขให้แฟนตัวน้อยๆคนนี้มาตลอด ยืนตรงกลางพี่สองคนผมก็อยากจะสวมบทเป็นบุญโชคเองเลย

ผมเองก็เป็นเด็กบ้านนอกเหมือนบุญชู เข้ามาอยู่กรุงเทพฯเหมือนบุญชู 4 ภาคแรก บุญชูจึงเป็นเหมือนพี่ชายของผมที่เข้าใจและปลอบประโลมกันมาตลอด

ฉันจะไปอีกไกลมั้ยหนอ .. ทุกครั้งที่เพลงประโยคนี้ขึ้นมา ผมได้แต่คิดว่ายิ่งผมเดินทางออกไปไกลแค่ไหน คำว่าบ้านนอกยังอยู่ในหัวใจ และเป็นที่ที่ผมอยากกลับไปเสมอ

#nineentertainawards2024