วันนี้เป็นวันเกิดของเขื่อน และนี้คือการเดินทาง และสิ่งที่ค่อยๆเรียนรู้ รักษา และโอบกอดมา มาตลอด :)

การเดินมาถึงวัย 31 ปี สิ่งที่เราได้เรียนรู้คือเรา "คู่ควร" และมี "ค่าพอ"

ถึงแม้อายุจะเยอะขึ้นมาเรื่อยๆ แต่เราก็ยังคงเคารพและให้พื้นที่ความขี้เล่นของตัวเอง

เรียนรู้ที่จะยอมรับและแชร์ด้านที่อ่อนแอและอ่อนไหว โดยไม่รู้สึกกลัวหรือโดนตัดสิน

ใช้เวลานานมากที่จะเข้าใจและยอมรับความสวยงามในแแบบของตัวเอง

และก็บ่อยครั้งที่มีความรู้สึกไม่มั่นใจผุดขึ้นมาในหัว แต่เราก็ค่อยๆ เรียนรู้ที่จะเข้าใจและอยู่กับความรู้สึกนี้

เราค่อยๆ เรียนรู้ว่าโลกไม่ได้เป็นแค่ขาวกับดำ เราจึงยอมรับทุกความแตกต่างเหมือนกับสีที่มีหลากสีสัน

เราพร้อมที่จะปกป้องสิ่งที่ตัวเองต้องการและคนที่เรารัก

และฉันก็เป็นเควียร์

เราให้โอกาสตัวเองที่จะ “สงสัย” และตั้งคำถามกับสิ่งที่สังคมยัดเยียดให้เรา โดยไม่รู้สึกผิด

แต่ต่อให้ไม่มีคำนิยามเหล่านี้ เราก็ได้เรียนรู้ในวัย 31 ว่า "เราดีพอมาเสมอ"

I turned 31 today, and through this journey I learned that I am “worthy”

I nurture my inner child and often I get “playful”

I’ve learned to accept and express my “vulnerability”

Took me years to say and believe that “I’m beautiful”

But still often I get “insecure”

I learned that the world is not black or white so I choose to be "colourful"

I get very “protective” of my own needs and people I love.

I am "Queer".

I embraced my “curiosity ”, I ask question and challenge the norms.

And even without these labels, I learned that I have always been “enough”.