อำลาอาลัยต่อการจากไปอย่างกะทันหันของ จรัล มโนเพ็ชร
จรัล มโนเพ็ชร เสียชีวิตแล้วเมื่อเช้ามืดของวันที่ 3 กันยายน พ.ศ.2544
แม้ จรัล มโนเพ็ชร จะไม่ใช่ซูเปอร์สตาร์ที่มียอดจำหน่ายนับล้านอัลบั้ม ไม่ใช่ขวัญใจวัยรุ่นที่ใครๆ ต้องวิ่งตาม แต่ตลอดระยะเวลาที่เขาเป็นนักร้อง นักแต่งเพลง นักดนตรี กวี นักแสดง คือสิ่งที่พิสูจน์ว่ามีดีพอ ที่จะทำให้คนรักร้องไห้ยามที่เขาจากไป
จรัล มโนเพ็ชร ได้ชื่อว่าเป็นศิลปินอย่างแท้จริง ตลอด 25 ปี ที่คนไทยรู้จักเขา เขาไม่เคยหลีกหนีจากวงการจนคนหลงลืมไปแม้สักครั้งเดียว ทุกงานของเขาล้วนสร้างขึ้นด้วยพลังอันล้นเหลือที่มีอยู่ในตัว แม้กระทั่งงานล่าสุดของเขา คอนเสิร์ต 25 ปี โฟล์คซองคำเมือง อันถือเป็นงานใหญ่เพื่อฉลองการเข้าสู่วงการของเขา จรัลก็คิดจะทำออกมาให้สมกับการรอคอยของใครๆ
ก่อนที่เขาจะจากไป จรัลเดินทางขึ้นเหนือไปยังจังหวัดลำพูน อันเป็นแหล่งพำนัก เพื่อเตรียมงานคอนเสิร์ต เขาพยายามประสานทุกหน่วยงาน เช่น คณะกรรมการส่งเสริมวัฒนธรรมแห่งชาติ หรือ สวช. รวมทั้ง ขอความร่วมมือกับคณะกรรมการส่งเสริมศิลปินล้านนา ซึ่งเขาเป็นประธานอยู่ ให้เข้ามามีส่วนร่วมในงานใหญ่งานนี้
แม้งานจะใหญ่สักเพียงใด แต่จรัลก็ไม่รู้สึกเครียดกับปัญหาที่เขาเผชิญอยู่ เขายื้มรื่น หัวเราะ และดื่มไปกับเหล่าผู้ร่วมงานที่เป็นคนเมืองด้วยกัน จนกระทั่งเวลาเลยไปกว่าเที่ยงคืนเล็กน้อย จรัล ได้ขอตัวกลับบ้าน คนใกล้ชิดที่อยู่ในวงสนทนานั้น บอกว่าจรัลไม่ได้เมา
เมื่อถึงบ้าน จรัลได้ทานอาหารและอาบน้ำเข้านอน จนกระทั่งประมาณตี 3 เขาตื่นขึ้นมาบอกภรรยาว่ารู้สึกอยากอาเจียนและเดินเข้าห้องน้ำ ไม่มีใครรู้ว่าเขารู้สึกถึงความผิดปกติมากเพียงใด แต่ภรรยาผู้เป็นที่รัก ได้ยินเสียงตะโกนจากห้องน้ำว่า ขอยาหอมหน่อย เธอจึงหยิบแล้วเดินเอาไปให้ แต่ก็พบว่าเขาได้ล้มฟุบหมดสติแล้ว
ต่อมาไม่กี่นาที รถพยาบาลลำพูนมารับตัวจรัลถึงบ้าน ทุกคนพยายามช่วยให้เขาหายใจ แต่ก็ไม่เป็นผล บางทีหนึ่งนาทีดูจะช้าเกินไปสำหรับชีวิตหนึ่งชีวิต
หมอบอกว่า จรัล มโนเพ็ชร เสียชีวิต เพราะหัวใจล้มเหลว
จากคำบอกเล่า คุณปู่สิงห์แก้ว มโนเพ็ชร บิดาจรัลที่ต้องมาสูญเสียลูกชายในวัย 82 ปี ทำให้ทราบว่าเมื่อ 3 ปีก่อน แพทย์ที่รักษาเคยบอกว่าจรัลจะมีอายุได้อีกไม่เกิน 2 ปี แต่ถึงขณะนี้ก็ล่วงเลยมาแล้ว ญาติพพี่น้องจึงค่อนข้างทำใจได้กับการเสียชีวิตในครั้งนี้
"คิดว่าทำกรรมมาเพียงแค่นี้ก็แล้วกัน" คุณปู่สิงห์แก้วกล่าว
