อัลบัม Humbug - Arctic Monkeys

อาร์กติก มังกี้ส์ (Arctic Monkeys) วงร็อกรุ่นละอ่อนจากประเทศอังกฤษ ที่ประกอบไปด้วยนักร้องและมือกีตาร์ อเล็กซ์ เทอร์เนอร์ (Alex Turner) มือกลอง แมตต์ เฮลเดอร์ส (Matt Helders) มือกีตาร์ เจมี คุก (Jamie Cook) และมือเบส นิก โอมัลลีย์ (Nick O'Malley) กลับมาพร้อมความเปลี่ยนแปลงในอัลบั้มที่ 3 ของพวกเขา Humbug ด้วยสุ้มเสียงที่สุขุมและหม่นมืดมากขึ้น หลังจากสนุกสนานกับดนตรีเร็วๆ แรงๆ กันไปใน 2 อัลบั้มแรก

นักร้องนำ อเล็กซ์ เริ่มเขียนเพลงสำหรับอัลบั้มนี้ที่ตั้งชื่อตามลูกกวาดฮัมบักในฤดูร้อนปี 2008 โดยได้แรงบันดาลใจในการแต่งริฟฟ์กีตาร์ท่อนแรกๆ มาจากงานเทศกาลดนตรี ละติจูด เฟสติวัล จากนั้นทั้งวงเริ่มบันทึกเสียงในช่วงปลายปี 2008 ถึงต้นปี 2009 โดยใช้ห้องบันทึกเสียง แรนโช เดอ ลา ลูนา ในสหรัฐอเมริกา ที่ซึ่งพวกเขามองว่าสะดวกสบายน้อยลง แต่ช่วยกระตุ้นให้กล้าลองทำสิ่งใหม่ๆ มากขึ้น

จอช ฮอมมี (Josh Homme) นักร้องและมือกีตาร์ของ ควีนส์ ออฟ เดอะ สโตน เอจ (Queens of the Stone Age) ตกลงเข้ามารับหน้าที่โปรดิวซ์อัลบั้มนี้ หลังจากได้ฟังตัวอย่างเพลง Dance Little Liar และนอกจากโปรดิวซ์แล้ว จอช ยังช่วยเพิ่มเสียงร้อง และเล่นแคสตาเนตส์ เครื่องให้จังหวะในเพลง Dangerous Animals เพิ่มเสียงร้องในเพลง Potion Approaching และเล่นกล็อกเคนสปีลหรือระนาดฝรั่งในเพลง The Jeweller's Hands อีกด้วย

อีกคนที่มาช่วยโปรดิวซ์ คือ เจมส์ ฟอร์ด (James Ford) ที่เคยทำงานกับ อาร์กติก มังกี้ส์ มาแล้วในอัลบั้ม Favourite Worst Nightmare รวมถึงอัลบั้มของ เดอะ ลาสต์ ชาโดว์ พัปเพตส์ (The Last Shadow Puppets) วงนอกเวลาของ อเล็กซ์ สำหรับอัลบั้มนี้ เจมส์ โปรดิวซ์เพลง My Propeller, Secret Door และเพลง Cornerstone ในนิวยอร์ก ขณะที่ จอช โปรดิวซ์เพลงที่เหลือในลอสแอนเจลิส และทะเลทรายโมเจฟ ในสหรัฐอเมริกา

นอกจาก อเล็กซ์ จะพบวิธีร้องเพลงที่แปลกใหม่กว่าเดิมแล้ว จุดเด่นอีกประการของอัลบั้มคือช่วงเดี่ยวกีตาร์ที่เพิ่มมากขึ้น อาร์กติก มังกี้ส์ ยกความดีส่วนนี้ให้กับโปรดิวเซอร์ของพวกเขา จอช และผู้บันทึกเสียง อเลน โยฮันเนส (Alain Johannes) เนื่องจากทั้งคู่เป็นมือกีตาร์มีฝีมือ และเป็นผู้กระตุ้นให้วงกล้าอวดลีลากีตาร์กันออกมามากกว่าเดิม ดังที่จะได้ยินชัดเป็นพิเศษในตอนท้ายเพลง Dance Little Liar

เพลงโปรดของวงขณะบันทึกเสียง Crying Lightning กลายมาเป็นซิงเกิลเปิดตัวอัลบั้ม ตามมาด้วยซิงเกิล Cornerstone ที่ อเล็กซ์ พยายามแต่งให้ติดหู ฟังง่าย แต่ยังคงประณีต ตามที่ได้รับอิทธิพลมาจากศิลปินโฟล์กป๊อป เจก แธกเครย์ (Jake Thackray) ส่วนเพลงที่เด่นเพราะแขกรับเชิญอย่าง อลิสัน มอสส์ฮาร์ต (Alison Mosshart) นักร้องนำวง เดอะ คิลล์ส (The Kills) คือ Fire and the Thud ซึ่ง อเล็กซ์ ระบุว่าเป็นเพลงที่ซื่อสัตย์ บอกใจความอย่างตรงไปตรงมาที่สุดในอัลบั้มนี้