อัลบัม The Eternal - Sonic Youth

โซนิก ยูธ (Sonic Youth) คือวงร็อกอายุยืนจากอเมริกาที่รวมตัวกันตั้งแต่ปี 1981 ภายใต้การนำของ เธิร์สตัน มัวร์ (Thurston Moore) คิม กอร์ดอน (Kim Gordon) กับ ลี รานัลโด (Lee Ranaldo) ที่ช่วยกันร้องและบรรเลงทั้งกีตาร์กับเบส สมทบด้วยเสียงกลองของ สตีฟ เชลลีย์ (Steve Shelley) และเสียงเบสของ มาร์ก อิโบลด์ (Mark Ibold) อดีตสมาชิกวง เพฟเมนต์ (Pavement) กับ ดัสต์เดวิลส์ (Dustdevils) ที่เพิ่งเข้ามาเป็นน้องใหม่ของวงนี้เมื่อปี 2006

หลังจากอัลบั้ม Rather Ripped ในปี 2006 พวกเขาก็ออกจากสังกัด เกฟเฟน เรกคอร์ดส์ และเซ็นสัญญากับค่ายเพลงอิสระ มาทาดอร์ เรกคอร์ดส์ จากนั้นได้ปล่อยอัลบั้มเต็มชุดที่ 16 ออกมาในชื่อ The Eternal ซึ่งถือเป็นอัลบั้มแรกในรอบ 3 ปีนับจาก Rather Ripped ทำให้กลายเป็นสถิติการทิ้งช่วงห่างระหว่างอัลบั้มยาวนานที่สุดสำหรับพวกเขา

ปกอัลบั้มเป็นงานศิลปะของนักกีตาร์ จอห์น เฟฮีย์ (John Fahey) ส่วนภายในบรรจุ 12 บทเพลง รวมความยาวเกือบ 1 ชั่วโมง โดยยังคงเอกลักษณ์ของวงด้วยเพลงที่มีความยาวเป็นพิเศษอย่าง Massage the History ที่ยาวถึง 9 นาที 43 วินาที และตามที่ เธิร์สตัน กล่าวไว้ อัลบั้มนี้เต็มไปด้วยท่อนสร้อยหนักๆ แปลกหู เนื้อเพลงที่ได้รับอิทธิพลมาจากวงแบล็กเมทัล เป็นเพลงร็อกที่ยังคงความเป็นเพลงแนวทดลองเอาไว้ตามแบบฉบับ โซนิก ยูธ

โซนิก ยูธ อ้างถึงบุคคลที่เป็นแรงบันดาลใจของพวกเขาในหลายเพลง เช่น Leaky Life Boat (for Gregory Corso) ที่เปรียบชีวิตกับเรือที่จมลง โดยชื่อเพลงได้อ้างถึงกวีชาวอเมริกัน เกรกอรี คอร์โซ ส่วน Thunderclap for Bobby Pyn อ้างถึง บ็อบบี พิน หรือ ดาร์บี แครช (Darby Crash) ผู้ก่อตั้งวง เดอะ เจิร์มส์ (The Germs) และ Burning Shame ที่พวกเขาอุทิศให้แก่ เฟรด สมิธ (Fred Smith) หรือ โซนิก (Sonic) มือกีตาร์วง เอ็มซีไฟว์ (MC5) ผู้ซึ่งเป็นที่มาของชื่อวง โซนิก ยูธ ที่จากโลกนี้ไปด้วยอาการหัวใจวายเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน ปี 1994

ทางวงบันทึกเสียงอัลบั้มนี้ช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม 2008 ที่สตูดิโอ เอ็กโค แคนยอน เวสต์ ของพวกเขาเองในนิวเจอร์ซีย์ ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยร่วมงานกับโปรดิวเซอร์ จอห์น แอกเนลโล (John Agnello) พวกเขาอุทิศอัลบั้มนี้ให้แก่ รอน แอชตัน (Ron Asheton) นักแต่งเพลงและมือกีตาร์จากวง เดอะ สตูเจส (The Stooges) ที่เสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2009 จากภาวะหัวใจล้มเหลว