SIAMZONE.COM

สุดยอดเต็มๆเรื่องนี้ สนุกมาก กดดัน เข้มข้น ตื่นเต้น ลุ้นระทึกจัดเต็มดี
ออสการ์ 2012 สมคำร่ำลือแท้ๆ ให้ 10/10

เป็นหนังที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพครับ ดีมากๆ เฮียเบ็น ไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง

หนังดีครับ สมแล้วได้รับรางวัลออสก้า

สมกับรางวัลลูกโลกทองคำที่ได้มาโดยแท้ ความพยายามของเบน ที่ทำได้สวยงามลงตัว ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ก็ลุ้นออสการ์อีกสักตัวเลยเป็นไง เอาใจช่วยครับ

ลุ้น Shift หาย!!!! 10/10!!!!!!!!!

สนุกมากครับ ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 9/10

นิ่งแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ปฏิกิริยาของคนข้างๆ คนข้างบน หรือคนคนล่างในโรงหนัง ต่างก็นิ่งสงบ ไม่ใช่อะไรหรอก กายนิ่ง แต่ใจเต้นตึกตัก ลุ้นตื่นเต้นอยู่ตลอด ผมรู้ เพราะผมก็เป็น อิอิ ผลงานกำกับหนังเรื่องที่ 3 ของ เบน อัฟเฟร็ค ซึ่งยอดเยี่ยม คุ้มค่าสมแก่การได้ชม โดยก่อนหน้านี้ Gone Baby Gone และ The Town ต่างก็ถูกใจนักวิจารณ์และคนดูมาแล้ว นี่เป็นหนัง Based on true story ที่เกี่ยวกับการชิงตัวประกันชาวอเมริกัน 6 คน ออกมาจากประเทศอิหร่าน ด้วยแผนการสร้างหนังฮอลลีวู้ดขึ้นมา เอาแล้วไง ฮอลลีวู้ดมาเกี่ยวอะไรด้วย?

Argo คือชื่อหนังฮอลลีวู้ด ที่ใช้แผนสร้างขึ้นมาปลอมๆ แต่เอาจริง! กระบวนการวิธีต่างๆ ทุกอย่างต้องให้สมจริง และถ้าจะให้สมจริงขึ้นไปอีกก็ต้องมีการแถลงข่าวประกาศสร้าง และออกสื่อ หนังเรื่อง Argo (ในเรื่อง) เป็นหนังสงครามอวกาศแบบเดียวกับ สตาร์วอร์ส โดยที่ โทนี่ เมนเดส (เบน อัฟเพร็ค) เจ้าหน้าที่ซีไอเอ ซึ่งได้รับมอบหมายให้วางแผนช่วยเหลือเจ้าหน้าที่สถานทูตอเมริกา 6 คน กลับประเทศให้ได้ ซึ่งโทนี่ คิดแผนสร้างหนังหลอกตาได้โดยบังเอิญ หลังจากที่เปิดทีวีไปเจอกับหนังเรื่อง พิภพวานร (ฮา) และมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่แผนนี้จะสำเร็จ หากขาดความช่วยเหลือจากพรรคพวก ไม่ว่าจะเป็น สตูดิโอสร้างหนัง ทีมงานหนัง สื่อ เจ้าหน้าที่รัฐ หรือกระทั่งความร่วมมือของเจ้าหน้าที่ซีไอเอด้วยกันเองก็ตาม

โทนี่ต้องเสี่ยงชีวิตโดยเริ่มตั้งแต่ เอาตัวเองเข้าประเทศอิหร่านให้ได้ ในสถานการณ์ที่กำลังระอุ ดุเดือด ขัดแย้งกันของปี 1979 ที่นักศึกษา และผู้ชุมนุมก่อจราจลบุกสถานทูตอเมริกาในกรุงเตหะราน โดยกว่าจะผ่านขั้นตอนการเข้าเมืองในแต่ละด่านไปได้ ก็เล่นเอาหืดขึ้นคอ แต่ขากลับนี่สิ ยากยิ่งกว่า เพราะไม่ใช่จะกลับคนเดียวเหมือนขามาซะเมื่อไหร่ แต่ต้องเอาตัวประกันเพื่อนร่วมชาติตัวเอง 6 คน ที่หลบซ่อนตัวอยู่กลับบ้านบ้านให้ได้ โดยต้องหลอกชาวเมือง และเจ้าหน้าที่ในสนามบินอิหร่านว่า นี่คือทีมสร้างหนังชาวแคนาดานะ พวกเราแค่มาหาโลเกชั่นในการถ่ายทำหนังในประเทศของคุณ และกำลังจะกลับ ทีนี้ก็รู้แล้วสินะ ว่าฉากตื่นเต้น ฉากลุ้นเอาใจช่วยจะเป็นยังไง พวกเค้าจะรอดกลับประเทศของตัวเองไปได้หรือไม่ ก็ไปลุ้นกันต่อเอง

Argo จัดว่าเป็นหนังที่ดูสนุกครับ สนุกของผมคือ ดูแล้วเข้าใจง่าย ไม่งง คล้อยตาม และมีอารมณ์ร่วม ซึ่งก็ต้องขอชมเชยว่านำเสนอออกมาได้เข้มข้น และจริงจัง ฉากสนทนา จังหวะตัดต่อ ดนตรีประกอบ ทั้งหมดนี้ถูกหลอมรวมเข้ากันได้อย่างลงตัว อันที่จริง นี่ก็เป็นการจิกกัดตัวเองไปในตัวเหมือนกัน ไม่มีอะไรจริงสำหรับหนังฮอลลีวู้ด หรือแม้กระทั่งหนังเรื่องนี้เอง ถึงจะบอกว่าสร้างจากเรื่องจริง แต่มันก็ต้องมีปรุงแต่งเพิ่มเติม เสริม นู่น นี่ นั่น เข้าไปอยู่แล้วจริงมั้ย? ซึ่งก็แน่นอนว่า ไม่ว่าจะเป็นหนังแนวไหนก็ตาม ถ้าผลลัพธ์ออกมาดี ดูสนุก คนดูชื่นชอบ และพร้อมจะให้การต้อนรับด้วยการอุดหนุนอยู่แล้ว เหมือนกับหนังเรื่อง Argo แต่ๆๆ... ผมคาดการณ์ว่ารายได้คงจะไม่เยอะนัก แต่ก็อยากให้พิสูจน์กันดู เพราะนี่อาจจะกลายเป็นหนังที่เข้าชิงรางวัลออสการ์แบบที่ไม่ต้องปีนบันไดดูนะเออ

ARGO คือภาพยนตร์ที่เต็มเปี่ยมทุกองค์ประกอบ ทุกวินาทีของหนังจะดึงความรู้สึกความตึงเครียดของผู้ชมทุกคนกับสถานการณ์ที่ตัวหนังพลักดันมาให้ แต่อย่างไรก็ดีตัวหนังจะใส่มุขตลกมาแทรกเป็นบางช่วงเพื่อไม่ให้ผู้ชมเครียดมากเกินไป แต่ตัวหนังจะดึงคุณเข้าสู่ความกดดันเหมือนเดิมอยู่ดี ต้องคาระวะ Ben Affleck ที่เป็นได้ทั้งผู้กำกับและนักแสดงที่ยอดเยี่ยม กว่าจะดูจบนี่หายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว

โครงเรื่องน่าสนใจมาก

Argo
เป็นหนังการเมือง ยิ่งมีชื่อจอร์จ คลูนีย์โปรดิวซ์ด้วยยิ่งดูการเมืองเข้าไปอีก แต่นี่ไม่ใช่หนังการเมืองที่ทิ้งคนดูให้ค้างเติ่งอยู่กับศัพท์ยากๆ รัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ กฎหมายระหว่างประเทศ ประวัติศาสตร์ตะวันออกกลางกับชื่อตัวละครอาหรับ (ที่ขนาดสำหรับตะวันออกด้วยกันอย่างเรา ก็ยังมองว่าเขา Exotic กว่าอีก-- พูดงี้อาจมองเป็นมุมมอง eurocentric แต่ขอเอาเป็นแบบ Self/Other พอนะ) อะไรอย่างนั้นเลยนะ ในหนัง -- เจ้าหน้าที่ซีไอเอจะทำหนังปลอมเพื่อช่วยตัวประกัน ส่วนตัวหนังทั้งเปิดและปิดเรื่องเราจะมี narrator อธิบาย presentation ของสถานการณ์ให้ฟังก่อน แบบมี storyboard ประกอบด้วย เหมือนอย่างที่ตัวละครในเรื่องทำ การดำเนินเรื่องของผู้กำกับ Ben Affleck ตรึงคนดูไว้แบบอยู่หมัด เราจะลุ้นไปกับแต่ละก้าวของตัวละครมาก ไม่ใช่แบบเป็นแบบทดสอบความเป็นมนุษย์ของเราว่าเราจะเห็นใจผู้ที่ตกอยู่ในชะตากรรมแบบนั้นอย่างเดียวนะ แต่เป็นจังหวะของหนังด้วยที่ตัดสลับกันระหว่างการเคลื่อนไหวอันรวดเร็วรุนแรงของฝ่ายหนึ่งกับการเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้าของอีกฝ่ายทำให้เรากลั้นหายใจลุ้นและรู้สึกกดดันไปด้วย

และที่ประทับใจคือการกำกับที่เขาถ่ายด้วยกล้องธรรมดาแล้วเอาไปทำอะไรซักอย่างให้มันมี grains เยอะๆ สีเก่าๆ ตามยุค 70-80 และอีกอย่างคือมันไม่ได้ดูยกหางประเทศตัวเองเกินไป แต่ยังจิกกัดตัวเองได้ทั้งเรื่องด้วย ถึงทางแคนาดาจะไม่พอใจบ้างตอนที่หนังเข้าฉายที่เทศกาลฯ โตรอนโต เพราะการตัดต่ออันแรกมันดูแคนาดามีบทบาทน้อยเกินไป ซีไอเอได้หน้าอะไรประมาณนั้น จนผกก.ต้องเพิ่ม end credit เน้นย้ำความช่วยเหลือของแคนาดา แต่ส่วนตัวเราว่าถึงไม่ได้ดู end credit แค่ดูจากเรื่องที่ฑูตแคนาดาเสี่ยงรับคนอเมริกันไว้ทั้งๆ ที่รู้ว่าถ้าจับได้ไม่รอดแน่ๆ ก็น่าขอบคุณอยู่แล้ว แถมยังไงการเป็นฑูตก็ทำให้ได้รับการขอบคุณแบบออกหน้าได้ จนกระทั่งบิล คลินตันเปิดแฟ้มนี่ขึ้นมา ก็ยังรู้สึกว่าแคนาดาเป็นฮีโรอยู่ดี (แต่จะดูเป็นฮีโรน้อยลงไปนิด ถ้าเรื่องราวที่คลินตันเปิดเผยไม่ได้รวม conflicts ของผู้กุมอำนาจของอเมริกาที่ชี้เป็นชี้ตายชีวิตของคนที่ถูกจับได้พอๆ กับผู้ประท้วงชาวอิหร่านด้วย)

ปล.ไม่โปรอเมริกาหรือโปรอะไรเป็นพิเศษนะ เอาเท่าที่เรารู้ (น้อย) เขียนไปเท่านั้น