SIAMZONE.COM

แง่ดี-เป็นการรวมเนื้อเรื่องจากหนังเรื่องอื่นได้อย่างลงตัว(เอ๊ะ!สรุปดีหรือเปล่า)คัดเลือกนักแสดงระดับคุณภาพมาเป็นตัวดึงดูดได้ดี(ข้อดีที่สุดของหนังเรื่องนี้..เยี่ยม!)นำมุกผีเดิมๆมาสอดแซกสร้างความตื่นเต้นจนกรี๊ดกันทั้งโรง(ส่วนตัวชอบฉากที่ไม่เห็นผีมากกว่า...ตู้เย็นสยอง ลุ้น ฮา)สรุปคุ้ม
แง่ลบ-จะไม่พูดถึงความไม่สมเหตุสมผลต่างๆที่มีคนวิจารณ์ไว้แล้วเช่นเด็กเข้าบ้านไปได้ไง...(เพราะมันคือหนังผี) เพิ่งเคยไปดูรอบคนมากๆ เบื่อพวกพากิ๊กมาดูแล้วมาสปอยล์,พวกลุ้นจนเวอร์..อย่าเข้าไปซิๆๆออกมาๆๆๆเป็นเราเรากลับแล้วล่ะ(ข้างๆหูรำคาญมากยิ่งกว่ามือถือดังอีก) เอาที่เกี่ยวกับหนังดีกว่าข้อเดียวที่ร้ายแรงสำหรับผม หนังจบจบกัน..กลับบ้านไม่มีผีมารออยู่ข้างทาง,หมู่บ้าน,ในฝันฯเลย
....ใครเห็นด้วยขอเสียงหน่อยครับ

เป็นหนังผีผสมกับหนังชีวิต ที่ทำออกมาลงตัวดีนะ...
ผี : ความน่ากลัวทำออกมาได้ดีมาก ทำคนดูกรี๊ดกันสนั่นโรง และอีกหลายคนไม่กรี๊ดเพราะมัวแต่ปิดตาตลอด.
ชีวิต : ดูแล้วเครียดมาก ปัญหาส่วนตัวมีมากอยู่แล้วแถมผียังมาให้ครอบครัวแตกแยกเข้าไปอีก...
สรุป : หนังดีครับ ถ้ามีเวลาก็แนะนำให้ไปดูกันนะ

ให้0.2 -_________-"
เพราะเป็นหนังที่น่ากลัวเกินไป
เครียดเกินไป
ออกมาปวดหัวเลย 555

1.พรบ.รถพระเอก พศ. 2554 แสดงว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นปีนี้นี่เอง
2.ลูกชายพระเอก เข้าไปหลบอยู่ในบ้านคนอื่นได้ยังงัย ขนาดพ่อแม่มาตามยังต้องปีนเข้าไปเลย
3. นอกจากนั้น ก็สนุกตลอดเรื่องล่ะนะ ไม่มีที่ติเลยล่ะ

จะว่าไปแล้วเบื้องหน้าเป็นภายพนตร์สยองขวัญเรื่องหนึ่งที่ให้คนที่ชอบดูแนวนี้ได้มาดูกัน แต่พอได้รับชมไปแล้วความสยดสยองเปรียบเป็น รสชาติที่ทำให้อร่อยเท่านั้น แต่เรื่องราวทั้งหมดในเนื้อหานี้ เป็นสาระสำคัญที่ได้ข้อคิดมากเป็นพิเศษ และเป็นเรื่องใกล้ตัวของชีวิตและสังคม มนุษย์ ซึ่งเกี่ยวข้องในทางของจิตวิทยาอีกด้วย

แน่นอนว่า ความน่ากลัว เป็นการใส่ความสนุกสนานไปเพียงเท่านั้น ในเนื้อเรื่องมีผีหลายตัวมาหลอกคนซึ่งต่างจากเรื่องอื่น ๆ ที่มีผีไม่กี่ตัวมาหลอก และบางครั้งก็หลอกให้คนกลัว หลอกว่าจะมีผี แต่กลับไม่ใช่ และตุ้งแช่จนผมเผลอตกใจ การที่ผีมาหลอก สมเหตุสมผล แต่ยังใช้ผีไม่หมด เพราะผีอีกตัวนั้นกลับถูกทิ้งความสำคัญจนหายไป เรื่องความกลัว น่ากลัวใช้ได้ มีทั้งดีและเสีย ข้อดีคือสมเหตุสมผล ที่ว่าเสียคือใช้ผีไม่หมด

ลำดับการเล่าเรื่องนั้น ที่จับใจความได้คือ "เรื่องความรับผิดชอบ" ของมนุษย์ เนื้อเรื่องแสดงถึง "ความเครียด" และ "ความกดดัน" ของตัวละครที่ทำให้ต้องมาทำสิ่งนั้น และมาเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ ในตอนแรกนั้นก็จะเป็นเหมือนหนังผีเรื่องหนึ่ง แต่พอมาดูตอนจบแล้วมันต่างกันมาก ต่างกันลิบลับเลย ตอนจบออกมาเป็น "แนวชีวิต" ซึ่งตัวเรื่องได้นำหัวเรื่องของ "ความรับผิดชอบ" และเชื่อมไปยังจิตวิทยาในเรื่องของ "ความเครียด" ก่อนที่จะไปพูดถึงประเด็นดังกล่าวนั้น สรุปในส่วนนี้ว่า ทำออกมาได้เยี่ยมมาก เยี่ยมจริง ๆ และมันก็ตรงกับชีวิตในสังคมอีกด้วย

ข้อคิดของเนื้อเรื่อง มีมากกว่าความสยองตามแนว เพราะความสยองตามแนว ทำให้สนุก แต่มันแฝงแนวชีวิตมาทำให้เกิดข้อคิดดังนี้

1. เรื่องของความรับผิดชอบ -- ผมเห็นเลยว่า ถ้าใครรับผิดชอบในความ "ผิดพลาด" ด้วยใจจริง และรับผิดชอบแบบสุด ๆ คน ๆ นั้น เป็นคนที่น่าสงสารมากจริง ๆ

ข้อคิดนี้ง่าย ๆ คือการ "รู้จักยอมรับผิด และรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำ"

2. เรื่องของความเครียดและความกดดัน -- ก็เป็นคน ๆ เดียวกันกับในข้อแรก เมื่อโดนดูถูก หรือถูกกดให้ตัวเองรู้สึกต่ำลง ก็ต้องเกิดความ เครียด และความเครียดนั้น ไปกัดกินหัวใจอ่อน ๆ พอมันมากเข้า มันจะทำให้ไปทำในสิ่งที่ผิด เช่น โกรธ โมโห ด่า รุนแรงไปถึงฆ่าไปเลยก็มี

ข้อนี้จึงเตือนว่า "ไม่ควรไปซ้ำเติมกับผู้ที่เพลี้ยงพล้ำ" เพราะการดูถูกดูแคลน หรือเหยียบย้ำผู้ที่ยอมรับ หรือผู้ที่ยอมที่จะแก้ตัวใหม่นั้น คือการสร้างความเครียดและความกดดันให้คน ๆ นั้น

เมื่อเอา 1 กับ 2 มารวมกัน เนื้อเรื่อง เอาประเด็นที่ 1 ของตัวละครขึ้นมาก่อน เมื่อตัวละครพยายามทำตามในข้อที่ 1 ที่จะรับผิดชอบในความผิดพลาด แต่กลับถูกอีกคนซ้ำเติม เป็นความเครียดสะสมในข้อ 2 ต่อมา

3. ผมยังดูที่ตัวละครเดิมต่อ ด้วยประการที่ 2 ทำให้ตัวละครนั้น เป็นคนหัวดื้อ ไม่เชื่ออะไรง่าย ๆ และคิดตัวเองจะต้องดีเด่นเพื่อลบล้างคำสบประมาท ก็เลยหัวแข็ง ไม่ยอมใคร ดังนั้น ผมจึงพูดไปที่เป็นเด็นของ "ความเป็นผู้นำ" ในข้อนี้ เพราะว่า ถ้าหากพบอันตรายใด ๆ ให้ถอยลำกลับไปก่อนแล้วค่อยมาตั้งต้นใหม่ และควรรับฟังความเห็นของผู้อื่น

สรุปในข้อนี้คือ "ผู้นำต้องรู้จักยอมรับฟังความเห็นของคนอื่น ๆ" นั่นเอง

4. มาจากข้อ 2 และ ข้อ 3 ตัวละครนั้น เมื่อเป็นไปตามข้อ 2 และ ข้อ 3 แล้ว ผลพวงมาจากข้อ 2 เป็นส่วนใหญ่ ผลพวงที่ว่านี้ คือ ความโมโห ฉุนเฉียวและก่อเรื่องราวขึ้น เมื่อสองคนที่เครียดมากมาเจอกัน พอใส่อารมณ์ใส่กันความเครียดก็จะทวีคุณ สุดท้าย ก็ต้องมาจบลงด้วยความ สูญเสีย หรือเหตุการณ์ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น

ดังนั้นข้อคิดข้อนี้คือ "ควรรู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน"

เมื่อรวมข้อคิดทั้งหมด เนื้อเรื่องสื่อว่า "ความเครียด" น่ากลัวกว่าผีออกมาหลอกคนอีกด้วยซ้ำ ถ้าไม่มีใครไม่ไปช่วยลดความเครียด หรือปัญหา ซักวันเมื่อสะสมมาก ๆ เข้า ก็จะเกิดเหตุการณ์น่ากลัวยิ่งกว่าหนังผีอีกด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงมีข้อคิดที่ 5 ตามมาคือ

5. เมื่อเรารู้ว่าเครียด หรือมีปัญหา ควรเอาปัญหาไปปรึกษาคนรอบข้างที่สามารถช่วยเหลือหรือพูดคุยกับเราได้

สรุปทั้งหมดของ "ลัดดาแลนด์" นั้น ไม่ได้เป็นแค่หนังผี แต่เป็นภาพยนตร์ชีวิตที่ใช้แนวคิดของความสยดสยองมาปรุงแต่งให้สนุกสนาน และโศกเศร้า และได้สอดข้อคิดต่าง ๆ ได้ 4 ข้อคือ

1. รู้จักการยอมรับผิด และรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำ
2. ไม่ควรไปดูถูกซ้ำเติมกับผู้ที่พยายามจะแก้ไขปัญหา
3. ผู้น้ำนั้นควรรู้จักการยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ บ้าง
4. ไม่ควรใช้ความโกรธในการแก้ปัญหา ควรรู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน
5. ไม่ควรเก็บปัญหาไว้เพียงคนเดียว

เนื้อเรื่อง = 10
บรรยากาศตามแนว (ความน่ากลัว) = 8
ความสมเหตุสมผล = 10
ความสนุกสนาน = 9
ความสมจริง = 10
การสอดแทรกอรรถรถอื่น ๆ = 10
ทำให้มีข้อคิด = 10

ออกมาเป็น 9.57 ดังนั้น ผมขอให้ "10" สำหรับภายพนตร์ GTH ที่ไม่ทำให้คนผิดหวังจริง ๆ ถึงจะมีข้อเสียเรื่องของการใช้ตัวละครผีไม่ครบ แต่หลังจากออกมาแล้ว มันรู้สึกเศร้ากับเหตุการณ์ ผมเสียดายเงินตรงที่แทนที่จะได้ดู 80 แต่กลับต้องดู 120 บาท แต่ 120 ที่เสียไปนั้น มัน คุ้มค่ามากจริง ๆ กับการได้รับชมภาพยนตร์สยองขวัญของค่ายนี้ที่ใคร ๆ ก็รอคอย

กดดันมากเลยครับเรื่องนี้ สุดยอดจริงๆทั้งฮาทั้งหลอน

ชอบมากๆ ทำให้เราสะดุ้งหลายครั้ง
ในโรงกรี๊ดกันดังมาก 55555.
แอบฮาตอนที่ทีจับโจรในร้านอะ.

หนังไทย ที่คนไทยต้องไปดู ^_^

ลัดดาแลนด์ เป็นมากกว่าหนังผี
น่ากลัวสุดยอด ตื่นเต้น !!
อีกทั้งยังต้องซึ้งน้ำตาไหล

ลัดดาแลนด์: Thrilled by some scary moments but more stunned by an intense drama. Probably the most outstanding Thai horror-drama of the year!
[8.5]

หนังผีที่มีดีมากกว่าหนังผี ลุ้นไปกับทุกตัวละคร ดูแล้วเหนื่อยมาก (เหมือนไปวิ่งออกกำลังกายเลย) ซึ้งไปกับบทและฉากต่างๆ อินมากๆครับ