เกร็ดน่ารู้จาก Burlesque
เกร็ดน่ารู้
- ผู้กำกับและผู้เขียนบท สตีฟ แอนติน ต้องการใช้ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทอดจิตวิญญาณของศิลปะการแสดงเบอร์เลสก์ และขจัดความเข้าใจผิดที่ว่าเบอร์เลสก์นั้นเหมือนระบำเปลื้องผ้า ความเข้าใจผิดนี้แพร่จากสหรัฐอเมริกาช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยมีที่มาจากคลับ มูแรง รูจ ในปารีส ประเทศฝรั่งเศสช่วงทศวรรษที่ 1890 แต่เดิมนั้น เบอร์เลสก์คือการแสดงตลกที่มีการร้องเพลง เต้นรำ และเล่าเรื่อง ด้วยน้ำเสียงล้อเลียนและยั่วเย้า แต่ไม่เคยเกินเลยไปกว่าการสื่อสารแบบสองแง่สองง่าม
- ผู้สร้างพยายามโน้มน้าว แชร์ ให้มารับบท เทสส์ อย่างไม่ลดละ พวกเขาถึงขั้นไปขอร้อง แชร์ ตอนที่เธอไปบันทึกเสียงพากย์สำหรับภาพยนตร์แอนิเมชัน The Zookeeper (2011) แล้วในที่สุดเธอก็ยอมหวนคืนสู่จอเงินหลังจากห่างหายไปนานถึง 7 ปี
- ผู้กำกับ สตีฟ แอนติน เชื่อว่า แชร์ เหมาะสมกับบท เทสส์ เพราะ แชร์ เคยพูดเองว่าตนเคยรวยและเคยจนมาก่อน เหมือนกับ เทสส์ ที่เคยประสบความสำเร็จมาก่อนจะตกต่ำ ส่วน คริสตินา อากิเลรา ก็ยอมรับว่าเข้าใจตัวละคร เอลี ของเธอดี เพราะ เอลี มีความฝันและถูกปฏิเสธก่อนจะได้รับโอกาสในภายหลัง ตรงกับชีวิตจริงของ คริสตินา ที่ต้องพิสูจน์ตัวเองหลายครั้งก่อนจะมีคนมาสนใจและได้แจ้งเกิด
- จูลีแอนน์ ฮัฟ ผู้รับบท จอร์เจีย เป็นนักร้องและอดีตนักแสดงจากรายการเรียลิตี Dancing With the Stars
- ผู้กำกับ สตีฟ แอนติน ชื่นชมการแสดงคาบาเรต์ของ อลัน คัมมิง ที่ เจฟเฟน เพลย์เฮาส์ ในลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา จึงทาบทาม อลัน มารับบท อเล็กซิส พนักงานเปิดประตูของโรงละคร เบอร์เลสก์ เลานจ์
- ปีเตอร์ กัลลาเกอร์ ผู้รับบท วินซ์ คุ้นเคยกับการแสดงเบอร์เลสก์ดีอยู่แล้ว เนื่องจากแม่ยายของเขาแสดงอยู่ที่ ไดมอนด์ ฮอร์สชู ของ บิลลี โรส, ลาติน ควอเตอร์ และที่ เรดิโอ ซิตี นอกจากนี้คณะละครที่เขาเคยร่วมงานด้วยบนเวทีบรอดเวย์ก็เป็นคณะเบอร์เลสก์
- อีริก เดน ผู้รับบท มาร์คัส ต้องจัดตารางการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ให้เข้ากับตารางการถ่ายทำละครโทรทัศน์ Grey's Anatomy ของเขา เช่นเดียวกับ อลัน คัมมิง ผู้รับบท อเล็กซิส ที่ต้องจัดตารางการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ในลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา ไม่ให้ชนกับการถ่ายทำละครโทรทัศน์ The Good Wife ในนิวยอร์ก การรับ 2 งานพร้อมกันเช่นนี้ ทำให้ อลัน ต้องแสดงสลับไปมาระหว่างบทคนเปิดประตูโรงละครซึ่งเพี้ยนสุดๆ กับบทนักวิเคราะห์การเมืองซึ่งอนุรักษ์นิยมสุดๆ
- ผู้ออกแบบงานสร้าง จอน แกรี สตีล ผู้กำกับศิลป์ คริส คอร์นเวลล์ และทีมงานก่อสร้าง ใช้เวลา 6 สัปดาห์สร้างฉากโรงละคร เบอร์เลสก์ เลานจ์ ขึ้นที่พื้นที่สเตจ 23 ในโรงถ่าย โซนี่ ฉากนี้มีทั้งห้องสำนักงาน ทางเดิน และห้องแต่งตัวซึ่งมีทางเชื่อมกับตัวคลับและเวที โดยไม่มีผนังรื้อถอนได้หรือฉากแยกต่างหาก เพื่อสร้างบรรยากาศให้เหมือนเป็นสถานที่ที่เปิดทำการจริงๆ
- ผู้ออกแบบงานสร้าง จอน แกรี สตีล สร้างฉากโรงละคร เบอร์เลสก์ เลานจ์ โดยได้ต้นแบบมาจากปราสาทและคลับแบบยุโรปในภาพยนตร์เรื่องต่างๆ ภัตตาคารหรูของฝรั่งเศสในช่วงเปลี่ยนศตวรรษ ร้านอาหารแบบบิสโทร และ โอเปรา เฮาส์ ทำให้ได้ฉากย้อนยุคเหมือนโรงละครในปารีส ประเทศฝรั่งเศส ในยุค 20 ดูเก่าแก่และสง่างามด้วยสีแดงและทอง มีโคมระย้า และมีผ้าม่านที่ทำจากคริสตัล สวาร์รอฟสกี 80,000 เม็ดที่มีน้ำหนักรวมเกือบ 1.3 ตัน
- คริสตินา อากิเลรา ผู้รับบท เอลี, คริสเตน เบล ผู้รับบท นิกกี และ จูลีแอนน์ ฮัฟ ผู้รับบท จอร์เจีย ล้วนเป็นสาวผมสีทอง ผู้กำกับ สตีฟ แอนติน และหัวหน้าแผนกทรงผม มาร์ติน แซมมวล จึงแปลงโฉม จูลีแอนน์ เป็นสาวผมแดง และให้ คริสเตน เป็นสาวผมสีเข้มพร้อมมีรอยสักร่วมสมัย 2-3 ที่
- เนื่องจากตอนรับบทเป็น จอร์เจีย สาวผมทองอย่าง จูลีแอนน์ ฮัฟ ต้องทำผมเป็นสีแดง สแตนลีย์ ตูกชี ผู้รับบท ฌอน จึงรู้จักเธอในฐานะสาวผมแดง เมื่อทั้งคู่ได้พบและคุยกันในงานประกาศรางวัลลูกโลกทองคำ สแตนลีย์ จำ จูลีแอนน์ ไม่ได้ จนกระทั่งเธอแนะนำตัวเอง
- ท่าเต้นของ จอร์เจีย ที่รับบทโดย จูลีแอนน์ ฮัฟ นั้นต้องสะบัดผมมาก โดยเฉพาะในเพลง Diamonds Are a Girl's Best Friend ทีมงานจึงต้องติดผมปลอมให้เธอแบบแน่นมาก และเมื่อแสดงจบแต่ละเทก พวกเขาต้องวิ่งเข้าไปดูว่าผมปลอมยังติดแน่นเหมือนเดิมหรือไม่ด้วย
- หัวหน้าแผนกทรงผม มาร์ติน แซมมวล ออกแบบทรงผมของนักแสดงในแต่ละฉากโดยอ้างอิงถึงยุคสมัยในประวัติศาสตร์และละครเวทีที่หลากหลาย เช่น ในเพลง Wagon Wheel Watusi นักแสดงมีทรงผมที่ได้รับอิทธิพลมาจากยุค 60 ส่วนในเพลง A Guy What Takes His Time นักแสดงมีทรงผมที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากยุค 20
- ในฉากสุดท้ายนั้น ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย ไมเคิล แคปแลน พยายามออกแบบชุดที่อลังการโดยใช้วัสดุที่ขยับสั่นได้มาร้อยเรียงกันแทนเนื้อผ้า หลังจากลองผิดลองถูก เขาได้ชุดที่ใช้คริสตัล สวารอฟสกี 15 สีจำนวน 250,000 เม็ด นำมาร้อยโยงกัน และได้ชุดโซ่สีทองซึ่งติดไว้กับชุดชั้นในรัดรูปที่ย้อมสีให้เหมือนสีผิวของนักเต้นผู้สวมใส่ นอกจากนี้ยังมีการนำแหวนยางมาทาเป็นสีทองและเสริมเข้าไปรวมกับโซ่ เพื่อให้ผู้สวมเคลื่อนไหวตัวได้มากขึ้น
- คริสเตน เบล ผู้รับบท นิกกี สวมชุดรัดรูปลูกไม้สีดำระยิบระยับในเพลง Dr. Long John ชุดนี้มีโครงสร้างบางและเปิดเผยเนื้อหนังมาก จนผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย ไมเคิล แคปแลน เกรงว่า คริสเตน อาจไม่ยอมสวมมัน แต่จริงๆ แล้วเธอไม่คิดว่ามันเป็นปัญหาแต่อย่างใด เช่นเดียวกับชุดของ คริสเตน ที่ดูเหมือนท่อนบนเปลือยเปล่าในเพลง Diamonds Are A Girl's Best Friend ซึ่ง ไมเคิล ออกแบบโดยได้รับแรงบันดาลใจจากโครงของชุดชั้นในสตรี
- ปีเตอร์ กัลลาเกอร์ ผู้รับบท วินซ์ ได้ร่วมงานกับนักออกแบบท่าเต้น เดนิส เฟย์ อีกครั้ง หลังจากเคยแสดงด้วยกันในละครเวที Guys And Dolls และ ปีเตอร์ ยังเคยร่วมงานกับ แชร์ ผู้รับบท เทสส์ ใน The Player (1992)
- ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย ไมเคิล แคปแลน ทำหน้าที่ผู้ช่วยครั้งแรกในรายการ The Sonny and Cher Show ของ แชร์
- นักออกแบบแสง เพ็กกี ไอเซนเฮาเออร์ กับ จูลส์ ฟิชเชอร์ เคยร่วมงานกับนักออกแบบท่าเต้น เดนิส เฟย์ และ โจอี พิซซี มาก่อนในภาพยนตร์ Chicago (2002) และเคยทำงานกับ อลัน คัมมิง ผู้รับบท อเล็กซิส ในละคร Cabaret
- เพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่ คริสเตน เบล ผู้รับบท นิกกี ได้พบกับ แชร์ ผู้รับบท เทสส์ พวกเธอก็ต้องเข้าฉากที่สะเทือนอารมณ์ที่สุดในเรื่องด้วยกัน และแม้ทั้งคู่จะยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลย แต่ก็ต้องพยายามจินตนาการว่าเป็นเพื่อนรักกันที่สนิทสนมกันมาก และ เทสส์ ยังเป็นคนที่ นิกกี เชิดชูมากมาหลายปีแล้ว ซึ่งถ่ายทำที่ลานจอดรถกลางแจ้ง
- คริสตินา อากิเลรา ผู้รับบท เอลี ได้ร่วมแต่งเพลง 3 เพลงในภาพยนตร์เรื่องนี้ คือเพลง E.X.P.R.E.S.S., Bound to You และเพลง Show Me How You Burlesque โดย คริสตินา เสนอตัวที่จะแต่งเพลงด้วยตัวเอง แต่ผู้กำกับ สตีฟ แอนติน วางเงื่อนไขไว้ว่าถ้าเขาไม่ชอบ เพลงนั้นก็จะไม่ได้อยู่ในภาพยนตร์ และในบางเพลง สตีฟ เป็นคนเขียนเนื้อหาหลักและบรรยากาศรวมๆ ของเพลง แล้วค่อยให้คนอื่นแต่งต่อ เช่น But I'm a Good Girl
- จูลีแอนน์ ฮัฟ ผู้รับบท จอร์เจีย เล่าว่าเธอได้รับบาดเจ็บขณะแสดงฉากเพลง Diamonds Are A Girl's Best Friend ซึ่งเธอต้องไถลตัวลงมาตามผ้าม่านที่เป็นเม็ดเหล็ก แล้วผ้าม่านนั้นก็พันตัวเธอไว้แน่น จนเธอมีรอยช้ำทั่วตัวจากเม็ดโลหะพวกนั้น ส่วนนักเต้น ฌอน ฟาน เดอ วิลต์ เล่าว่าในฉากสุดท้ายที่สาวๆ ที่สวมชุดโซ่ทองคำไถลตัวลงตามแขนของเขา โซ่จากเสื้อผ้าของพวกเธอก็บาดเขาจนเป็นแผลเช่นกัน
- ผู้สร้างใช้เวลาเตรียมงาน 2 เดือน นักแสดงและนักเต้นใช้เวลาซักซ้อม 2 เดือน จากนั้นก็เริ่มถ่ายทำกันโดยใช้เวลา 3 เดือน
- ฉากแรกที่ อลัน คัมมิง ผู้รับบท อเล็กซิส ถ่ายทำ คือฉากแต่งงานของ จอร์เจีย ที่รับบทโดย จูลีแอนน์ ฮัฟ ที่ถ่ายทำในย่านในเมืองของลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา ในฉากนี้ อลัน ต้องเต้นกับ จูลีแอนน์ แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งพบกันเพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้นก็ตาม
- เจสสิกา บีล และ ลินด์เซย์ โลแฮน เกือบได้รับบท นิกกี แต่สุดท้ายบทนี้ก็ตกเป็นของ คริสเตน เบล
- นักแสดงชายจากภาพยนตร์ชุด Twilight อย่าง โรเบิร์ต แพตตินสัน, เคลแลน ลัตซ์ และ เทย์เลอร์ เลาต์เนอร์ ต่างก็เคยได้รับการพิจารณาให้รับบทเป็น แจ็ก แต่สุดท้ายแล้วบทนี้ก็ตกเป็นของเพื่อนนักแสดงจาก Twilight อีกคนหนึ่ง แคม จิกองเดต์
- แพทริก เดมป์ซีย์, แซม เวิร์ตธิงตัน, เคซีย์ เอฟเฟล็ก และ เจมี ฟ็อกซ์ ต่างก็เกือบได้บท มาร์คัส แต่สุดท้ายบทนี้ก็เป็นของ อีริก เดน
- รูปภาพของ เอลี ตอนอายุ 7 ปีกับคุณแม่ของเธอนั้น เป็นรูปภาพของ คริสตินา อากิเลรา ผู้รับบท เอลี กับคุณแม่ตัวจริงของเธอ เชลลี เคิร์นส์
- แชร์ ผู้รับบท เทสส์ แสดงเพลง You Haven't Seen the Last of Me แบบสดๆ ด้วยตัวเองจริงๆ
- เพลงดนตรีบรรเลงที่ เอลี ซึ่งรับบทโดย คริสตินา อากิเลรา ใช้เต้นในฉากคัดตัว เป็นดนตรีจากเพลง Nasty Naughty Boy เป็นเพลงของ คริสตินา เอง
advertisement
วันนี้ในอดีต
เขาชนไก่เข้าฉายปี 2006
แสดง วศิษฎ์ ผ่องโสภา, ทวีรัตน์ จุลศิริ, อภิพล ตรีเทวะวงษา
เดอะเลตเตอร์ เขียนเป็นส่งตายเข้าฉายปี 2006
แสดง มหาสมุทร บุณยรักษ์, ชลลดา เมฆราตรี, แอนดี้ เขมภิมุก
Happy Feetเข้าฉายปี 2006
แสดง Robin Williams, Hugh Jackman, Elijah Wood
เกร็ดภาพยนตร์
- Badlapur - เป็นภาพยนตร์ที่ไม่ใช่แนวตลกเรื่องแรกที่ วรุณ ธาวาน ผู้รับบท รักฮาฟ แสดง อ่านต่อ»
- Chappie - ชาร์ลโต คอปลีย์ ผู้รับบท แชปปี้ กับผู้กำกับ นีลล์ บลอมแคมป์ เรียนโรงเรียนเดียวกันสมัยมัธยมศึกษา ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน ชาร์ลโต จึงร่วมแสดงในภาพยนตร์ทุกเรื่องที่ นีลล์ กำกับก่อนหน้านี้ ได้แก่ District 9 (2009) และ Elysium (2013) อ่านต่อ»
เปิดกรุภาพยนตร์
Luka Chuppi
เรื่องราวของนักข่าวโทรทัศน์ในเมืองมธุรา ผู้ซึ่งที่ตกหลุมรักผู้หญิงหัวดื้อ...อ่านต่อ»
