SIAMZONE.COM

ชิงหมาเถิด: Well-written & stunning! A bit redundant sometimes but overall better than expected! One of the most sarcastically reflective films to watch ever.
[8.5]

ก็ดูก็ได้ไม่ดูก็ได้ น่ะ
ดูแผ่นโอกว่า ถ้าอยากดูนะ
(สำหรับ ผม นะ เพื่อนๆ)

ชิงหมาเถิด: ความสุขจอมปลอมของคนไทยทั้งแผ่นดิน


(บทความนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาของหนัง)


จากสุนัขตัวเล็กๆตัวหนึ่ง ที่นำมาซึ่งความสุขของผู้คน ที่ได้คอยเฝ้ามองความเฉลียวฉลาดน่ารักของมัน ไม่ว่าจะเป็นลูกเด็กเล็กแดง หนุ่มสาว วัยกลางคน จนถึงผู้ชรา แต่กลับมีบางคนที่ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับมัน และออกจะหมั่นไส้หรือเกลียดชังเจ้าสุนัขตัวนี้ด้วยซ้ำ โดยสาเหตุหลักๆ มาจากมันมาแย่งความสำคัญเพราะผู้คนที่ให้ความสำคัญกับมันมากเกินไป ปฏิบัติการชิงหมาจึงเริ่มขึ้น

ทีมชิงหมา
ผู้ชายสามคน อุดมการณ์เดียวกัน ต่างคนต่างมา และจับผลัดจับผลูมาร่วมมือกันได้ยังไงไม่รู้ แต่นอกเหนือจากอุดมการณ์ที่เหมือนกันแล้ว อีกสิ่งที่เหมือนกัน โดยเขาทั้งสามไม่รู้ตัว คือพวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะชิงหมามาทำไม เรียกร้องความสนใจ หมั่นไส้ พิสูจน์ตัวเอง ชิงได้แล้วจะเอาไปทำอะไร เอาไปฆ่า เอาไปปล่อย หรือแม้แต่เอาไปคืนภายหลัง สิ่งที่พวกเขารู้ คือแค่การไปชิงหมามาเท่านั้น โดยไม่ได้ตระหนักเลยว่ามันจะเกิดผลตามมาที่รุนแรง มีผลกระทบต่อผู้คน แม้แต่กับชีวิตของพวกเขาเอง

ผู้ไล่ล่า
ในขณะที่ทีมชิงหมาไม่ได้มีแผนการณ์หรือวัตถุประสงค์เด่นชัด ผู้ไล่ล่าทีมชิงหมาซึ่งไม่มีที่มาที่ไป หรือปูมหลังใดๆ แต่รู้จุดหมายของตัวเองชัดเจน คือการตามไล่ล่าทีมชิงหมาทั้ง 3 และกำจัดทุกสิ่ง ที่มาขวางทางหรือเป็นอุปสรรค์ในการไล่ล่า โดยไม่จำเป็นต้องไถ่ถามอะไร แต่ถ้าถามถึงเหตุผลของการไล่ล่า เขาก็อาจตอบไม่ได้เหมือนกัน นอกเหนือจากการทำตามคำสั่ง ไม่จำเป็นต้องคิดอะไร หรือรู้สึกอะไร ไม่จำเป็นต้องสนใจว่าใครจะเป็นจะตาย ขอให้งานสำเร็จเท่านั้น

ปัญหาระดับประเทศ
การติดตามจับกุมผู้อุกอาจมาชิงหมาตัวหนึ่ง และการนำมันกลับมา กลายมาเป็นวาระแห่งชาติ อาวุธยุทโธปกรณ์ และอุปกรณ์ไฮเทคต่างๆ ถูกนำมาใช้อย่างเต็มที่ (ล้วนแล้วแต่เป็นอาวุธและอุปกรณ์ที่พิสูจน์แล้ว ว่าใช้ได้ผลดี) เช่นเดียวกับการระดมกำลังพลเต็มที่เพื่อเข้าร่วมปฏิบัติการครั้งนี้ แม้ว่านั่นจะเป็นเวลาเดียวกับที่ประเทศกำลังมีปัญหาเรื่องจังหวัดชายฝั่งทะเลกำลังเกิดวิกฤติก็ตาม เพราะเมื่อลำดับความสำคัญแล้ว หมาตัวหนึ่ง มันมีผลกระทบต่อประเทศชาติมากกว่าจังหวัดไกลๆนั่นเสียอีก

รู้ว่าเขาหลอก
ระหว่างการหลบหนี เอาตัวรอด ทีมชิงหมา ก็ได้รู้ความจริงว่าหมาหิมะแท้จริงแล้วเป็นแค่สุนัขธรรมดาๆตัวหนึ่ง ที่ถูกจับมาใส่หัวโขนให้กลายเป็นหมาพิเศษ พวกเขามีทางเลือกระหว่างการเปิดเผยความจริงให้สังคมรับรู้ หรือการปล่อยให้สังคมเชื่ออย่างผิดๆ แต่แลกมาด้วยความสุขของประชาชนจำนวนไม่น้อย ที่มาชุมนุมเรียกร้องให้นำหมากลับมาอย่างบริสุทธิ์ใจ และเชื่อถือว่ามันคือหมาหิมะของจริง มันคือหมาหิมะที่นำมาซึ่งความสุขและรอยยิ้มของประชาชนอย่างถ้วนทั่ว โดยเฉพาะเด่น ที่อาจเข้าใจเรื่องนี้ได้ดีมากกว่าคนอื่นๆ เมื่อมองว่าเขามีลูกสาวที่เกิดจากเมียที่ผ่านผู้ชายมานับไม่ถ้วน แต่เขาก็ยังมอบความรักให้กลับลูกสาวคนนี้อย่างบริสุทธิ์ใจ โดยทำเป็นมองไม่เห็นอะไรบางอย่าง เพราะลูกสาวที่เป็นเหมือนน้ำชะโลมหัวใจ ที่เขารักและรักเขาอย่างจริงใจ ท่ามกลางสังคมปัจจุบันที่โหดร้ายกับเขา

สังคมที่บิดเบี้ยว
ในขณะที่เด่นต้องดิ้นรนต่อสู้กับสังคมแห่งการแข่งขัน อาร์ตอาจยังไม่ได้อยู่ในโลกนั้น แต่สังคมของเขาก็โหดร้ายไม่แพ้กัน กับสังคมที่ต่างคนต่างอยู่ ไม่ใส่ใจกันและกัน (สะท้อนผ่านบ้านของเขา ที่ผู้คนสนใจแต่เกมส์หน้าจอมากกว่าผู้คนจริงๆ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้างๆกำลังเกิดอะไรขึ้น) ทำให้อาร์ตเลิกที่จะติดต่อสื่อสารกับผู้คน หันมาใช้ BB เป็นสื่อในการแสดงความรู้สึก ไปจนถึงการถูกละเลยจากสังคม ทั้งที่เขามีศักยภาพหรืออะไรดีๆในตัวมากกว่านั้น และถ้าคิดว่าสังคมของเด่นและอาร์ตโหดร้ายแล้ว สังคมของแบงค์ก็ยังโหดร้ายยิ่งไปอีก เมื่อคนที่ทำให้สังคมเลวร้าย คือคนในครอบครัวของเขาเอง ที่เลี้ยงลูกด้วยเงินและการรักษาหน้าตาสถานะภาพ ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกลับเฉยชาและแสนจะเปราะบาง

ขบวนการขายฝัน
การที่หมาหิมะปลอมๆกลายมาเป็นขวัญใจประชาชน ไม่ใช่เหตุบังเอิญหรือเพราะตัวของหมาเอง แต่เกิดจากการขายฝันที่ผ่านการวางแผนมาแล้วเป็นอย่างดี และไม่ใช่แค่หมาหิมะ แต่สังคมทุนนิยมแห่งนี้ยังเต็มไปด้วยการขายนานาชนิด สะท้อนจากบิลบอร์ดและแผ่นป้ายโฆษณาต่างๆ ที่วาดฝันสวยหรูให้กับสังคม หลอกลวง ไปจนถึงการล้างสมองให้เชื่อว่านี่คือสิ่งถูกต้อง เหมาะสม และยอมรับกันทั่วไป เราจึงได้เห็นประชาชนที่แต่งตัวให้เหมือนหมาหิมะ เราจึงได้เห็นคลีนิครักษาสัตว์ที่มีการทำศัลยกรรมตบแต่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ช่วยตอกย้ำความบิดเบี้ยวของสังคม ที่กำลังถูกกัดกินทีละน้อย โดยผู้คนยังไม่ทันได้ตระหนัก

บทสรุปทีมชิงหมา
แม้ว่าปฏิบัติการจะไม่ลุล่วง แต่สิ่งที่น่าจะทำร้ายจิตใจของทีมชิงหมามากที่สุด ถ้าพวกเขาได้มีโอกาสได้รับรู้ คือการถูกตัดสินจากสังคมถึงการเป็นประชาชนที่มีปัญหา ล้มเหลว ต่อต้านสังคม เรียกร้องความสนใจ โดยที่สังคมที่ถูกตัดสินก็ไม่ได้รู้เห็นหรือเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นเลย แม้จะทิ้งท้ายด้วยการแสดงความเห็นใจ เป็นห่วงใย และหวังดี แต่ลึกๆก็คือการตอกย้ำว่านี่คือจุดจบของคนที่ฝ่ากระแสของสังคม เหมือนกับที่อาร์ตได้เห็นรายการทีวีที่สรุปชีวิตของเขาเสร็จสรรพ โดยที่เขาไม่มีโอกาสแก้ตัวหรือชี้แจงด้วยซ้ำ

เก่าไปใหม่มา
หมาหิมะอาจสร้างความสุขและได้รับความนิยมจากมหาชน แต่ประชานิยมนี้ก็มีวันจืดจาง เมื่อวันหนึ่งข่าวของหมาหิมะเริ่มถอยลงจากพาดหัวข่าวหลักในหน้าหนังสือพิมพ์ แต่ไม่ต้องกังวล ถึงความนิยมนี้จะลดลง สังคมก็ยังสามารถหาสิ่งใหม่ๆมาล่อตาล่อใจประชาชนได้เสมอ และวงจรนี้ก็จะยังคงอยู่ในสังคมต่อไป แม้ว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนหน้าเปลี่ยนตาไปแล้วก็ตาม

คอมเม้นส่วนมากจะด่าอ่านะ ผมดูจบแล้ว โดยรวมหนังสะท้อนสังคม ซึ่งหลายคนคิดว่าเป็นหนังตลกแต่ที่จริงไม่ใช่ - - หนังสื่อในแง่มุมที่จริงเกี่ยวกับสังคมของประเทศ ผมคิดว่าพี่พงพัฒน์ไม่ได้ทำมันให้ห่วยอย่างที่คนบอก ต้องเปิดใจดู ถ้ามีอคติตั้งแต่แรกก็ไม่สนุก คาแรคเตอร์ทั้งสามคนนี้ ผมชอบมากฉลาดในการเลือกมาก คนรวย คนจน คนฉลาด ซึ่งเหมาะมากกับการมาดำเนินเนื้อเรื่องทำให้รู้อะไรหลายอย่าง ความจริงเกี่ยวกับชีวิตคน แม้โดยรวมจะเนื้อเรื่องพาเครียดก็ตาม พอดูทำให้ผมคิดอะไรได้เกี่ยวกับประเทศเลย คนดูหนังเป็นจะมีบ้างรึเปล่าที่เข้าใจจุดประสงค์ของหนัง คนที่ไม่ชอบ แล้วว่าหนังไทยห่วย คงจะไม่ได้รับสาระของเรื่อง ซึ่งถ้าผมอยากเปลี่ยนให้คนชอบก็คงจะไม่ได้เหมือนกับคำเด่นของเรื่อง "เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดคนได้หรอก" ซึ่งก็จริงมาก

ห่วยมากเลย -_-

หนังก็เรื่อยๆ แต่มะชอบตอนจบ ทำร้ายจิตใจคนดู อิอิ

ดูแล้วเสียดายเงินถ้าไม่มีบอยเล่นนะไม่ดูเลยหนังยังไงไม่รู้

ดูแล้วร้องไห้เลย T TT
เหมือนวิจารณ์สังคมดีอ่ะ ชอบๆๆ

หนังสื่อถึงข้อคิดในสังคมปัจจุบันได้ดี...เสียดสีได้สะใจ...หนังแฝงมุขตลกแบบ หึ.หึ...ตลกในลำคอ...ดูได้เรื่อยๆ มีระทึกมาเป้นช่วงๆ ดราม่า ซึ้งๆในตอนท้ายๆ...ให้7.5นะ

อยากบอกว่าบทดี ความตั้งใจดี บางตอนของหนังสื่อออกมาโอเคเลย
แต่ว่ารายละเอียดบางอันที่ต้องการเสียดสีมันดูจงใจไปหน่อย
บางทีเลยทำให้มันไม่ค่อยขำ แต่ว่าโดยรวมแล้วคือถือว่าดีเลย
แต่ติดตรงที่บอกไปข้างต้นคือ บางอันแบบว่าดูเหมือนไม่ละเอียด
ประมาณว่าอยากให้เสียดสีเรื่องนี้ ก็ใส่ๆ เข้ามา
ซึ่งบางทีมันมาไม่ถูกจังหวะ มันก็เลยกลายเป็นดูเฝือ เยอะ
ทั้งที่มันน่าจะตลกได้ร้ายกว่านี้เยอะเลย
เรื่องนี้ชอบ มาริโอ้ กับ โก๊ะตี๋ ดราม่าแบบว่า เออ น่าสงสารแหะ
สรุปคือ ถ้าหนังได้ให้ความสำคัญรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ
มากกว่านี้ จะเพอร์เฟ็ก และน่าดูกว่านี้มากๆ :)