เกร็ดน่ารู้จาก StreetDance 3D
เกร็ดน่ารู้
- เป็นภาพยนตร์ 3 มิติเรื่องแรกของทวีปยุโรป โดยผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน และ อัลเลน นิโบล ต้องการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ให้เป็น 3 มิติตั้งแต่เริ่มแรก พวกเขาจึงไปเชิญทีมเอฟเฟกต์จากบริษัท พาราไดซ์ เอฟเอกซ์ ที่สร้างภาพยนตร์สยองขวัญ 3 มิติ My Bloody Valentine 3D (2009) มาร่วมงานด้วย
- ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน ได้รับเชิญให้เป็นกรรมการตัดสินการแข่งขัน ยูเค สตรีตแดนซ์ เขาจึงได้พบทีมเต้น ไดเวอร์ซิตี และ ฟลอว์เลสส์ ก่อนที่พวกเขาจะไปร่วมแข่งขันในรายการ Britain's Got Talent ฤดูกาลที่ 3 ปี 2009 ซึ่ง ไดเวอร์ซิตี กลายเป็นผู้ชนะเลิศ ส่วน ฟลอว์เลสส์ ผ่านเข้ารอบสุดท้าย จากนั้น เจมส์ ทาบทามทั้ง 2 ทีมให้มาเป็นนักแสดงในภาพยนตร์เรื่องนี้
- ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน เลือก เจน อิงลิช มาเขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้ เพราะเขาชื่นชอบบทละครโทรทัศน์ Sugar Rush ของเธอ และเชื่อว่าเธอสามารถสื่อสารกับกลุ่มผู้ชมวัยรุ่นได้ พวกเขาพัฒนาบทร่วมกันนานกว่า 8 เดือน
- เป็นผลงานการกำกับภาพยนตร์เรื่องแรกของคู่หู แมกซ์ กีวา และ แดนยา ปาสกวินิ หลังจากทั้งคู่ร่วมกันสร้างมิวสิกวิดีโอมากว่า 15 ปี พวกเขาเคยทำงานร่วมกับศิลปินชื่อดังอย่าง เกิร์ลส์ อลาวด์, โอเอซิส และ โซฟี เอลลิส-เบกซ์เตอร์
- ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน ชื่นชอบการแสดงของ นิโคลา เบอร์ลีย์ ในภาพยนตร์เรื่องแรกของเธอ Love + Hate (2005) และอยากร่วมงานด้วยมาตลอด แต่เขาไม่รู้ว่าเธอมีความสามารถด้านการเต้น จนกระทั่งหัวหน้าฝ่ายคัดเลือกนักแสดง แกรี เดวี แนะนำให้เธอมารับบท คาร์ลี ในเรื่องนี้ เขาจึงได้รู้ว่า นิโคลา หัดเต้นมาตั้งแต่เด็ก ทั้งแนวบัลเลต์ ร่วมสมัย และแจ๊ซ
- ระหว่างคัดตัวนักแสดง ผู้สร้างออกแบบตัวละครเพิ่มขึ้นมาหลายตัว เพราะมีหลายคนที่พวกเขาต้องการได้ตัวมาร่วมงาน แต่ไม่มีบทที่เหมาะสมให้ เช่น บท เอ็ดดี ของ จอร์จ แซมสัน ผู้ชนะรายการ Britain's Got Talent ฤดูกาลที่ 2 ปี 2008 บท สเตฟ ของ สเตฟ เหงียน ผู้ชนะการแข่งขันการสตรีตแดนซ์ จัสด์ ดูบัวร์ ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และบท อิซาเบลลา ของ เรเชล แมกโดวอลล์
- คาร์ลีย์ มาร์ลอน วัลเลน หรือ สวูช หนึ่งในสมาชิกทีมเต้น ฟลอว์เลสส์ เล่าว่า ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน เข้ามาหาพวกเขาเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับการเต้นและการแข่งขันเต้นในประเทศอังกฤษ และในที่สุดเขาก็ขอให้ ฟลอว์เลสส์ เข้ามารับบทเป็นทีมเต้น เดอะ เซิร์จ ในภาพยนตร์เรื่องนี้
- แบรดลีย์ ชาร์ลส์ เป็นผู้ช่วยออกแบบท่าเต้นให้กับ เคนดริก แซนดี ขณะที่เขาและ เคนดริก ควบคุมการคัดเลือกนักแสดงอยู่ ผู้สร้างเห็น แบรดลีย์ เต้นจึงเสนอให้เขาลองทดสอบบทดูบ้าง จากนั้นเขาก็ได้รับบทเป็น แฟรงกี โดยยังคงควบตำแหน่งผู้ช่วยออกแบบท่าเต้นอยู่เช่นเดิม
- ผู้กำกับ แมกซ์ กีวา และ แดนยา ปาสกวินี เคยกำกับมิวสิกวิดีโอเพลง Headz Up ของ จอร์จ แซมป์สัน พวกเขาจึงเรียก จอร์จ มาทดสอบหน้ากล้องสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ ทำให้ในที่สุด จอร์จ ได้รับบทเป็น เอ็ดดี บทที่สร้างมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ และภาพยนตร์เรื่องนี้ก็กลายเป็นผลงานการแสดงเรื่องแรกของเขา
- ริชาร์ด วินเซอร์ รีบเดินทางมาทดสอบบท โทมัส ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ ทันทีที่เขาถูกเรียกตัว แม้ตอนนั้นเขาจะกำลังแสดงละครเวที Dorian Gray กับคณะของ แมตธิว บอร์น ซึ่งต้องเดินทางไปแสดงทั่วประเทศอังกฤษและในต่างประเทศก็ตาม
- บทบาท อิซาเบลลา ที่ เรเชล แมกโดวอลล์ แสดงนั้น สะท้อนถึงชีวิตจริงของ เรเชล เอง เพราะทั้ง อิซาเบลลา และ เรเชล ต่างก็มีปัญหาเรื่องส่วนสูงที่มากเกินไปสำหรับการเต้นบัลเลต์ เรเชล ฝึกฝนบัลเลต์มาตั้งแต่เด็ก จนอายุ 11 ปี เธอเข้าคัดตัวเพื่อเรียนในสถาบัน เดอะ รอยัล บัลเลต์ แต่ไม่ผ่านเพราะส่วนสูง ทำให้เธอเสียใจมาก
- ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน เลือก เคนดริก แซนดี ผู้เคยได้รับรางวัล โอลิเวียร์ เคยชนะเลิศการเต้นสตรีตแดนซ์ของอังกฤษ และเป็นผู้ก่อตั้งทีมเต้น บอย บลู มาเป็นคนออกแบบท่าเต้นสตรีตแดนซ์ในภาพยนตร์ และเลือก วิล ทักเกตต์ นักบัลเลต์ที่เคยร่วมทำงานกับ เดอะ รอยัล บัลเลต์ มาออกแบบท่าบัลเลต์ และเลือก เคต ปรินซ์ ผู้ก่อตั้งทีมเต้น ซูเนชัน และผู้ออกแบบท่าเต้นให้รายการ So You Think You Can Dance มาออกแบบฉากที่การเต้นทั้ง 2 แขนงมารวมกันเป็นหนึ่ง
- เคนดริก แซนดี รู้สึกกังวลที่ต้องฝึกฝน นิโคลา เบอร์ลีย์ ผู้ไม่เคยเต้นสตรีตแดนซ์มาก่อน แต่กลับต้องรับบทเป็น คาร์ลี คนที่เก่งที่สุดในทีม เคนดริก จึงให้ นิโคลา มาเรียนเต้นกับเขาก่อนที่จะฝึกซ้อมจริง โดยเธอได้ฝึกร่วมกับทีมเต้น บอย บลู และ เคนดริก ยังให้เธอร่วมแสดงต่อหน้าผู้ชมด้วย ทั้งหมดนี้ทำให้ นิโคลา รู้สึกกดดันจนร้องไห้ ซึ่ง เคนดริก ก็คอยบอกให้เธอหยุดร้อง เพราะเธอเป็นดารานำ จึงจะให้เพื่อนร่วมทีมเห็นช่วงเวลาที่อ่อนแอไม่ได้
- ผู้ออกแบบท่าเต้นบัลเลต์ วิล ทักเกตต์ ต้องฝึกฝนนักเต้นหลายคนที่คุ้นเคยแต่การเต้นแบบร่วมสมัย ให้สามารถรับบทนักบัลเลต์ได้อย่างน่าเชื่อถือ แม้นักเต้นเหล่านี้จะต้องเรียนเต้นสตรีตแดนซ์ไปด้วย และแม้จะมีฉากสตรีตแดนซ์มากกว่าบัลเลต์ แต่ วิล ก็ให้พวกเขามาซ้อมกันตั้งแต่ 9 โมงเช้าของทุกวันด้วยความเข้มงวดอย่างมาก จน เรเชล แมกโดวอลล์ ผู้รับบท อิซาเบลลา และ เจนนิเฟอร์ เหลียง ผู้รับบท เบก ถึงกับยอมรับว่ารู้สึกอยากร้องไห้
- เรเชล แมกโดวอลล์ ผู้รับบท อิซาเบลลา รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อต้องกลับไปสวมชุดแนบเนื้อเพื่อเต้นบัลเลต์อีกครั้ง เพราะเธอห่างเหินจากบัลเลต์มานานถึง 6 ปี ในวันแรกที่ฝึกซ้อม เรเชล รู้สึกว่ากล้ามเนื้อของเธอตายด้านไปหมดทุกส่วน
- ก่อนที่ เลกซ์ มิลซาเรก จะได้รับบท บูกี และก่อนที่ ฮิวโก คอร์เตส จะได้รับบท เกบ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของนักเต้นที่ผู้สร้างเลือกมาทดลองถ่ายทำด้วยเทคโนโลยี 3 มิติ พวกเขาจึงมีโอกาสได้ชมตัวอย่างการถ่ายทำระบบ 3 มิติก่อนใครๆ
- โปรดิวเซอร์ดนตรี โลล แฮมมอนด์ รู้สึกแปลกใจที่ศิลปินเพลงที่เขาเลือกเข้ามาทำเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้ กลายเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมาในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้กำลังถ่ายทำ อาทิ เอ็น-ดับซ์, ทินชี สไตรเดอร์, ไวลี และ ชิปมังก์
- ผู้กำกับ แมกซ์ กีวา และ แดนยา ปาสกวินี ให้โปรดิวเซอร์ดนตรี เทอร์รี และ ไซ เขียนเพลง Sugabitch เพื่อใช้ในฉากการแข่งขันระหว่าง 2 ทีมเต้นในการเผชิญหน้ากันครั้งแรก จากนั้นโปรดิวเซอร์ดนตรี โลล แฮมมอนด์ ทาบทามโปรดิวเซอร์ แอลพี แอนด์ เจซี หรือ ลอยด์ เพอร์ริน และ จอร์แดน คริปส์ มาเขียนเพลงที่เหลือให้กับภาพยนตร์
- ก่อนจะมากำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ แมกซ์ กีวา และ แดนยา ปาสกวินี เคยช่วยวง ไอรอนิก ในการนำเพลง Tiny Dancer ของ เอลตัน จอห์น มาร้องใหม่ แล้วผู้กำกับทั้งสองก็นำเพลงนี้มาใช้ในภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย
- เมื่อโปรดิวเซอร์ดนตรี โลล แฮมมอนด์ นำเพลง We Dance On มาเสนอให้ผู้อำนวยการสร้าง เจมส์ ริชาร์ดสัน และึผู้กำกับคู่หู แมกซ์ กีวา และ แดนยา ปาสกวินี ฟัง ทั้ง 3 คนก็ตัดสินใจใช้เพลงดังกล่าวในฉากที่สำคัญที่สุดของภาพยนตร์
- สตรีตแดนซ์คือการเต้นที่ผสมผสานทั้งฮิปฮอป เบรกกิง ป็อปปิง และ ล็อกกิง ที่มีความซับซ้อน เที่ยงตรง และต้องใช้ความแข็งแกร่งของร่างกายสูง คำว่า สตรีตแดนซ์ ครอบคลุมการเต้นทุกแบบที่กำเนิดมาจากท้องถนนและในคลับ แทนที่จะถูกฝึกฝนในโรงเรียนหรือสตูดิโอต่างๆ
- พื้นฐานของสตรีตแดนซ์เริ่มจาก เอิร์ล ทักเกอร์ หรือ สเน็กฮิป คิดค้นการเต้นแบบเวฟดิงและสไลดิงในยุค 20 แต่สตรีตแดนซ์นั้นถือกำเนิดขึ้นจริงๆ ในยุค 70 โดย ดีเจ คูล เฮิร์ก คิดค้น เบรกบีต ในปี 1972 โดยการแยกเสียงกลองและผสมเสียงด้วยความเร็วต่างๆ กัน ในขณะเดียวกัน วัยรุ่นในเซาท์บรองก์และฮาเล็มของนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา มักท้ากันเต้นเบรกแดนซ์จนกลายเป็นกลุ่มบี-บอยแรกของโลก ส่วนฝั่งตะวันตกของอเมริกา การเต้นป็อปปิงและล็อกกิงกลายเป็นที่นิยมตามท้องถนนในแคลิฟอร์เนีย จากนั้นสตรีตแดนซ์ก็พัฒนาท่วงท่าใหม่ๆ เรื่อยมา
- นักเต้นสตรีตแดนซ์มักตั้งชื่อเล่นเท่ๆ ให้ตัวเอง เช่น เคนดริก แซนดี ชื่อว่า เอชทูโอ และมีสมาชิกในทีมเต้น ฟลอว์เลสส์ ที่ชื่อว่า สวูช, เอฟเอกซ์ และ นีโอ นอกจากนี้นักเต้นสตรีตแดนซ์ยังนิยมเสื้อผ้าตัวใหญ่ เช่น เสื้อมีหมวกตัวโคร่ง กางเกงเอวต่ำมากๆ หรือหมวกเบสบอลที่ปิดหน้าไปครึ่งหนึ่ง พวกเขานิยมศัพท์เฉพาะกลุ่ม ไม่มีใครใช้คำว่า เบรกแดนซ์ซิง แต่จะเรียกว่า เบรกกิง หรือ บี-บอยอิง แทน และมักใช้คำวัยรุ่นอย่าง เจ๋ง หรือ ป่วย ในบทสนทนา
advertisement
วันนี้ในอดีต
Alexanderเข้าฉายปี 2004
แสดง Colin Farrell, Jared Leto, Angelina Jolie
Puss in Bootsเข้าฉายปี 2011
แสดง Antonio Banderas, Salma Hayek, Zach Galifianakis
ฝนตกขึ้นฟ้าเข้าฉายปี 2011
แสดง นพชัย ชัยนาม, ศิริน หอวัง, อภิสิทธิ์ โอภาสเอี่ยมลิขิต
เกร็ดภาพยนตร์
เปิดกรุภาพยนตร์
The Accidental Prime Minister
สร้างจากบันทึกโดยนักวิเคราะห์การเมืองชาวอินเดีย ซานจาย บารุ (อักเช คานห์นะ) นำเสนอช่วงเวลาที่ มานโมฮาน ซิงห์ (อนุพาม เค...อ่านต่อ»
