วิจารณ์ Departures
-
oclc
(เลขที่ 8889)
เมื่อ 15 ก.ค. 54 01:09
แจ้งลบผม เพิ่ง ดูจาก cd ครับ
เนื้อเรื่อง ดี ครับ
ตอนท้ายเรื่องจบดี ครับ ซึ้ง -
r@Kung
(เลขที่ 186435)
เมื่อ 20 ก.ค. 52 23:51
แจ้งลบตอนจบซึ้งมาก คิดแทนตัวเอก ก้อนหินเล็กๆในมือพ่อทำเอาน้ำตาไหลเลย เป็นหนังที่ดูจบแล้วความรู้สึกไม่จบ ให้ความสุขใจยังไงก็ไม่รู้ ^_^
-
Sorb3T
(ไม่ได้เป็นสมาชิก)
เมื่อ 6 ก.ค. 52 13:12
หนังดีอีกเรื่องที่อยากให้คนไปดูกันค่ะ ได้ข้อคิดดีๆ เยอะเลย
ตอนออกจากโรงหนังมาแอบเห็นคนร้องไห้เหมือนกัน -
Keir@_{LoRD}
(ไม่ได้เป็นสมาชิก)
เมื่อ 25 มิ.ย. 52 20:27
หนังให้รู้สึกแง่ดี และมุ่งแสดงสัจธรรมให้ดูเป็นเรื่องสวยงาม มากกว่าความน่ากลัวตามชื่อเรื่องนะคะ
แอ็คติื้งนักแสดงดีมาก
Masahiro Motoki (พระเอก) ดูแล้วเห็นพัฒนาการของตัวละคร มีการดำเนินไป จากนักดนตรีธรรมดา สู่การเข้าใจอีกขั้นหนึ่งของสิ่งมีวีชืต
Ryoko Hirosue คงรู้จักกันเยอะอยู่แล้ว เพราะเธอดัง เรื่องนี้เล่นได้ดี เป็นแม่บ้านญี่ปุ่นออกจะดูธรรมดา รับเรื่องหนักไม่ได้ แต่สุดท้ายก็มีการเปลี่ยนัศนคติต่ออาชีพของสามีเธอ
มาพูดถึงคุณป้าโรงน้ำร้อน + คุณลุงกิ๊กแกนะคะ
ชอบทั้ง 2 คน แต่ไม่ชอบตัวละครคุณป้าเท่าไหร่ รู้สึกว่า การมีอยู่ของตัวละครลอยเกินไป ไม่หนักแน่นพอ คือมีเหตุผล แต่ไม่มีปูมหลัง
ยกขึ้นมาเติมเต็มบทละคร แต่ไม่มีเกริ่นนำว่าเขาคือใคร ชีวิตเป็นยังไง
โดยรวม ขอชมผู้กำกับ ชอบมุมกล้องและการลำดับเรื่องมากค่ะ ไหลลื่นดีจริง ๆ
ดูแล้วจะพบว่า ศพ เป็นสิ่งสวยงามจริง ๆ ค่ะ
ป.ล.ไปดูมาที่เฮ้าส์ แต่ 2 คนที่ขนาบข้าง ไอจาม กันเป็นแถว - -* ไม่รู้เพราะซึ้งหนัง หรือเพราะหวัด 2009 นะคะ -
directorcut
(เลขที่ 180093)
เมื่อ 23 มิ.ย. 52 05:06
แจ้งลบ
ชื่อหนังภาษาญี่ปุ่น แปลออกมาตรง ๆ ว่า "คนส่งวิญญาน" ( ฟังดูน่ากลัว ) แต่เนื้อเรื่องไม่ได้ดำเนินไปในทิศทางนั้น หนังให้ความเป็นศิลปะที่สวยงามแต่สำหรับรางวัลออสการ์ที่ได้รับ ส่วนตัวผมว่า ยังไม่ถึงตรงนั้น เป็นหนังที่ดี แต่ยังไม่ที่สุด (กรรมการออสการ์อยากเอาใจตลาดเอชียบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้) อย่างน้อยก็ฉาก พระเอกเล่นเชลโล่แหละครับที่ยังทำได้ไม่เนียน ( ซาวน์ดออกมาดีเกินหน้าของพระเอก ซึ่งถ้าเป็นหนังที่พระเอกต้องเป็นนักดนตรีต้องทำการบ้านตรงนี้หน่อย ดูอย่างเช่น The legend at 1900 จากอิตาลี ที่พระเอกเป็นนักเปียโนและได้รับรางวัลออสการ์สาขาหนังต่างประเทศเหมือนกันเป็นตัวอย่างที่ดีครับ ) แต่ก็หนังดีครับ ดูแล้วน่าจะได้อีกอารมณ์หนึ่งกับการดูหนังที่แตกต่างไปจากหนังที่มีอยู่ในช่วงนี้ ดูได้ครับ ไม่เสียดายตังค์อีกเรื่องนึง
-
TheArtfather
(ไม่ได้เป็นสมาชิก)
เมื่อ 22 มิ.ย. 52 11:27
เป็นหนังที่ค่อยๆดำเนินเรื่องไปอย่างเรียบๆ แต่มีความหมายในทุกๆฉาก
และทำให้เสียน้ำตาไปหลายต่อหลายฉาก
มันคือของขวัญสำหรับความทรงจำครั้งสุดท้ายจริงๆครับ ยอดเยี่ยมมากๆๆ -
theprince
(ไม่ได้เป็นสมาชิก)
เมื่อ 20 มิ.ย. 52 13:38
เป็นหนังที่สวยงาม ทั้งการแสดง ภาพได้อย่างกลมกลืน ขอชื่นชมในความปราณีตในการถ่ายถอดทั้งวัฒนธรรม และอารมณ์
-
preechab
(ไม่ได้เป็นสมาชิก)
เมื่อ 20 มิ.ย. 52 12:47
เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่สร้างความประทับใจมาก ถึงสัจจะของชีวิต เป็นเนื้อเรื่องที่แปลก ให้แง่คิด มีคำพูดที่สร้างสรรค์ ของบทภาพยนตร์ เห็นด้วยที่ได้รับรางวัลออสการ์ 2009
-
suroch
(เลขที่ 149511)
เมื่อ 19 มิ.ย. 52 01:18
แจ้งลบสมควรแล้วที่หนังเรื่องนี้ได้รับรางวัลออสการ์ 2009 สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยม ไปดูมาวันแรก รอบแรก ที่โรงหนังสยาม บอกได้เลยว่าดีมาก มาก สมแล้วกับรางวัลที่ได้รับ
คำแนะนำ เตรียมทิชชูติดตัวก่อนเข้าโรงภาพยนตร์
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google+ หรือ Facebook ก็ได้
Facebook | Google+
advertisement
วันนี้ในอดีต
Lone Survivorเข้าฉายปี 2014
แสดง Mark Wahlberg, Taylor Kitsch, Emile Hirsch
The School of Rockเข้าฉายปี 2004
แสดง Jack Black, Mike White, Joan Cusack
มหัศจรรย์...พันธุ์รักเข้าฉายปี 2004
แสดง ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์, รัฐพร วัฒนสมบัติ, สุชาญา ไกรสุวรรณ
เกร็ดภาพยนตร์
- Still Alice - ตอนที่ได้อ่าน Still Alice ฉบับหนังสือครั้งแรก ริชาร์ด แกลตเซอร์ และ วอช เวสต์มอร์แลนด์ ผู้กำกับทั้งสองคนรู้สึกว่าเรื่องราวของผู้หญิงที่ต้องเผชิญกับโรคสมองเสื่อมชนิดเกิดเร็วเป็นเรื่องที่ใกล้ตัว เพราะก่อนที่ทั้งคู่จะกำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ริชาร์ด ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือเอแอลเอส ที่เป็นสาเหตุให้พูดแล้วลิ้นพันกัน ซึ่งเป็นทำให้ทั้งสองคนต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลัน ทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เหมือนตัวละคร อลิซ ที่แสดงโดย จูเลียนน์ มัวร์ อ่านต่อ»
- Song One - สก็อตต์ อาเวตต์ จากวง ดิ อาเวตต์ บราเธอร์ส เคยมาทดสอบบท เจมส์ โดย สก็อตต์ เล่าว่า เขาอ่านบทกับ แอนน์ แฮตธาเวย์ ผู้รับบท แฟรนนี ในฉากสะเทือนอารมณ์ และ แอนน์ เริ่มน้ำตาคลอ ตอนนั้นผมรู้สึกว่า โอ้ พระเจ้า เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร และมันก็ชัดเจนเลยว่านี่ไม่ใช่ที่ของผม ซึ่งภายหลังบท เจมส์ นี้ก็ตกเป็นของ จอห์นนี ฟลินน์ อ่านต่อ»
