SIAMZONE.COM

พี่ต้อม ทำรัก/สาม/เศร้า ออกมา ชนะใจผมอีกครั้ง เรียกว่าได้ใจเลยแหละ นักแสดงนำทั้ง 3 เล่นหนังเหมือนไม่ได้ทำการแสดงอยู่อ่ะ แต่เค้าเข้าถึงตัวละคร ทำให้คนดูเชื่อ คล้อยตาม และอินไปกับหนังได้อย่างไม่รู้ตัว
..

ชอบมาก เข้าใจความรู้สึกของน้ำ
นั่งร้องไห้ตลอดเลย
เศร้าสมชื่อ**

ชอบเรื่องนี้ครับ ทุกคนเเสดงดีไม่มีที่ติ ให้9คะเเนน ติดเเค่ไม่น่าเริ่มเรื่องโดยเฉลยตอนท้ายเลย ไม่งั้น10ไปเลย

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น เห็น มุขกินฉี่แล้วรับไม่ได้จริงๆ

อยากให้ 5.5/10 อ่ะ

ดูไปแล้วไม่มีอารมณ์ร่วมเลย


ส่วนตัวแล้วผมชอบ friendship มากกว่านะ

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น เปิดเรื่องมาตอนแรกก็เป็นงานศพฟ้าซะแล้ว เลยไม่ได้ลุ้นเลยว่าฟ้าจะตายหรือไม่ตาย นักแสดงทั้ง 3 แสดงออกมาได้ดีเป็นธรรมชาติ เข้าถึงตัวละครได้ดี โดยเฉพาะ พีค ดูแตกต่างจากเรื่องที่แล้วมาก ดูแล้วเหมือนคนที่ต้องทรมานต้องใกล้ตายจริงๆ แต่ขนาดใกล้ตายก็ยังแอบสวยได้

การดำเนินเรื่องดูแล้วไม่ขัดตา ชอบรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่ใส่เข้าไปในเรื่องอย่างตอนแรกที่เปิดตัวละครกับงานออกแบบที่สะท้อนตัวละครออกมาชัดเจน ที่ฟ้าได้แนวคิดการออกแบบมาจากเสียงน้ำ พายุได้แรงบันดาลใจจากการมองเห็นท้องฟ้า ส่วนน้ำดึงทิศทางของลมมาเป็นตัวช่วยในการออกแบบ ทำให้รู้สึกว่าทั้ง 3 เกี่ยวข้องกันยังไง หรือแม้แต่ในตอนสุดท้ายที่พายุกลับไปตกแต่งโรงแรมที่เชียงใหม่ที่ดึงเอาการมองเห็นของสายน้ำมาเป็นแนวคิดในการออกแบบ เป็นหนังที่สะท้อนให้เห็นถึงมุมมองความรักที่ดีๆ มิตรภาพระหว่างเพื่อน แต่ก็ไม่ได้เศร้าไปซะสุดๆ ออกแนวซึ้งๆ มากกว่า

รัก/สาม/เศร้า
เศร้าที่1 เศร้าที่หนังไทย ในมุมมองด้าน content อยู่ในมาตรฐานที่แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้ว ซึ่งยังห่างชั้นกับหนังที่สามารถพูดได้ปากว่านี้แหละหนังดี หนังแบบไหนที่ขายได้ ก็ออกมากันเต็มไปหมดไม่มีความแปลกใหม่ทั้งเนื้อหาและมุขต่างต่างที่ใช้ในเรื่อง เหมือนเพื่อนสนิทแต่เพิ่มตัวละครเข้าไป
ก็ย่อมทำให้สูญเสียมากขึ้น แล้วอย่างมุขcdของน้ำที่ให้พายุเพื่อจะบอกความในใจของตนเอง ช่างเหมือนสมุดโน๊ตของนายไข่ย้อยอะไรอย่างนั้น
แทบไม่มีอะไรที่ผมได้คุณค่าจากหนัง อาจจะเป็นเพราะผมหลุดวัยรุ่นเด็กแนวมาแล้วกระมัง ส่วนใหญ่เป็นภาพประกอบเพลงมาบีบน้ำตา อาจเป็นเพราะผมเห็นฟ้าตายตั้งแต่ฉากแรกรึเปล่า แต่ก็มีบางอย่างที่ได้ออกมาจากหนังคือเป็นเพื่อนกันหน่ะดีแล้วไม่มีทางขาดกัน ไม่งี่เง่าเพิ่มด้วย ทั้งเรื่องผมชอบตอนpresent project ที่ตัวละครทั้งสามตัวมาเกียวกันตามธรรมชาติเหมือนพรหมลิขิตว้าว
เศร้าที่2 ในประเทศไทยใครทำอะไรดีก็จะทำออกมาเหมือนกันหมด แต่ก็อาจจะเป็นนโยบายของทางgthที่อยากให้หนังมี brand จึงผลิตแต่หนังรักแนวเดิมเดิม แต่ก็ถือเป็นสิ่งที่ดีหวังว่า ทางค่ายหนังไทยจะมีสไตล์ของแต่ละที่ชัดเจนเหมือนเมืองนอกเขา อย่างเช่นที่gthทำคือมีมาตรฐานและแนวทางที่ชัดเจน
เศร้าที่3 ผมไม่แน่ใจว่าเป็นที่โรงที่ผมดูที่เดียวรึเปล่าแต่มันมีฉากนึงสีโดดครับผมไม่ในใจว่าเป็นความไม่ใส่ใจของใครแต่มันสะดุดใจผม
***หมายเหตุบทความนี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวครับ***

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น รัก/สาม/เศร้า (ที่ไม่ค่อยเศร้าสักเท่าไหร่?)

รัก/สาม/เศร้า หนังรักที่เดาเรื่องได้ไม่ยาก พอผมรู้ว่าหนังเรื่องนี้กำลังจะเข้าฉาย ผมพยายามที่จะไม่เข้าดูเรื่องย่อที่ลงตามเน็ตไม่อยากรู้เรื่องว่ามันเป็นอย่างไงมาอย่างไง แค่ฟังชื่อเรื่องก็พอรู้สึกนิดๆว่าต้องเป็นหนังเศร้าแน่นอน และยิ่งเป็นผลงานของคุณยุทธเลิศ ด้วย โอ้..เย้

แต่พอได้ดูแล้ว โอ้แม่เจ้า...คุณยุทธเลิศดันเอาฉากจบของเรื่องมาเป็นฉากต้นเรื่องซะนี้ อดลุ้นเลยช่างกล้าจริงๆ ตามจริงแล้วผมว่ามีหนังหลายเรื่องที่เอาฉากจบมาเปิดก่อน แต่เรื่องนี้ไม่น่าเลย ถ้าปล่อยให้เรื่องมันดำเนินไปตามอารมณ์ของหนังแล้วปล่อยให้คนดูช่วยลุ่นช่วยเป็นกำลังใจให้เธอผู้กำลังจะสิ้นหวัง แต่สุดท้ายแล้วเธอก็...ไม่สามารถที่จะอยู่บนโลกแห่งนี้ได้ มันจะทำให้เศร้ากว่านี้อีกเยอะเลยนะครับ นี่เรารู้ฉากจบของเรื่องแล้วก็เลยไม่ค่อยเศร้าสักเท่าไหร่...

ชอบนะครับตอนเปิดเรื่องที่แนะนำตัวละคร ตอนที่ทั้ง 3 คนกำลังรายงานให้อาจารย์ฟังอยู่ "ฟ้าพูดถึงน้ำ" หลับตาก่อนซิค่ะ แล้วก็มีเสียงน้ำมา ส่วน "น้ำพูดถึงพายุ" ตอนที่อาจารย์พูด "แล้วถ้าเกิดพายุมาคุณจะทำอย่างไง" ส่วน พายุ ก็จะพูดถึงฟ้า "คุณเริ่มชอบมองท้องฟ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่" ผมว่าตรงนี้มันเกี่ยวเนื่องกันดีนะครับ ฟ้ารักน้ำ น้ำรักพายุ พายุรักฟ้า โอ้..รักสามเศร้า จริงๆ

คนที่ผมเห็นว่าการแสดงโดดเด่นที่สุด น่าจะเป็นน้ำ(แสดงโดยดีเจก้อย) เธอเล่นได้เนียนมากเข้าอารมณ์ได้ดีโดยเฉพาะฉากที่อยู่ด้วยกัน 3 คนในห้องที่อยู่ในโรงพยาบาล เป็นฉากที่สำคัญมากเป็นฉากที่พระเอกต้องสารภาพว่ารักฟ้าต่อหน้าน้ำซึ่งแอบรักพายุอยู่ เธอต้องแสดงอารมณ์แบบว่า เสียใจไม่ได้ ดีใจไม่ได้ และเธอก็ทำได้เก่งจริงๆครับ และก็มีอีกหลายฉากที่เธอแสดงได้ดี

ส่วนนายพายุ (เป้)นั้น ขอบอกๆ ว่าพูดไม่ชัดและพูดเหมือนคนเมาหรือคนเพิ่งตื่นนอนตลอด ในช่วงแรกที่รายงานให้อาจารย์ดูอยู่อาจารย์ถามว่านอนยัง พายุบอกว่ายังไม่ได้นอน ตอนนั้นก็พอทำเนาแต่แก่เล่นพูดเหมือนคนเมาคนง่วงนอนอย่างนี้ตลอดทั้งเรื่องเลย แถมฉากสุดท้ายไปไดน์ผมตรงอีก โอ้ย..เสียๆๆๆหมดเลย หล่อดีอยู่แล้ว พอมาฉากสุดท้าย หมดหล่อเลย และอีกอย่างขอบอกว่าแก่เล่นแข็งมาก อารมณ์แต่ละซีนไม่ถึงเลย อ๋อ..เล่นดีอยู่ฉาดเดียวฉากร้องไห้ริมทะเลตรงโขดหินนะ

ส่วนฟ้า(พีค)นั้น ผมว่าเธอเล่นดีขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง ดีกว่าเรื่องที่แล้วที่เธอห่วงสวย เรื่องนี้เธอไม่ห่วงสวยเลย อาจจะเป็นเพราะบทของเธอต้องเป็นคนที่กำลังใกล้ตายแล้วก็ได้จึงดูโทรมๆ แต่ก็ยังโทรมไม่สุด ยังแอบสวยเล็กน้อย การแสดงบทการสิ้นหวังในชีวิตของเธอยังดูไมสิ้นหวังจริงๆ ฉากที่คลานออกมาจากห้องน้ำก็เหมือนคนปวดท้องรุนแรงธรรมดาไม่เหมือนคนใกล้ตาย อีกอย่างเรื่องคำหยาบ เธอพูดมากไปพูดคำหยาบเกือบทุกคำ ทำให้เธอหมดความน่ารักลงไปเยอะเลย รู้ๆอยู่ว่าเด็กมหาลัยเขาก็พูดอย่างนี้กัน แต่..แต่ในเรื่องเธอพูดคำหยาบเยอะเกินไปจริงๆ เหมือนเป็นอะไรที่แสดงให้เห็นว่า หนังของคุณยุทธเลิศจริงๆนะต้องเป็นแบบนี้ เพราะฉะนั้นถึงเราไม่ชอบคำหยาบอย่างไง บอกไป ก็คงจะมีอีก ...เฮ่ย บอกไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้นำพา

แต่รู้อยู่อย่างหนึ่งคือ ความรัก ทำให้คนพูดหยาบอย่างฟ้า เลิกพูดหยาบได้ เรื่องของฉี่บำบัดอีก ความรักทำให้เรากล้าทำได้ทุกอย่าง แม้แต่กินฉี่ตัวเอง ทั้งนางเอกและพระเอก

ในฉากที่เธอใกล้ตายแล้วไปนั่งกอดกันกับพายุอยู่ริมทะเลตรงโขดหิน ดูพระอาทิตย์ตก เสมือน ชีวิตใกล้ดับแล้วอะไรประมาณนั้น ผมจำได้ว่าดูฉากแบบนี้ พระเอกกับนางเอกมานั่งดูวาระสุดท้ายของคนที่เขารักริมทะเลอย่างนี้หลายเรื่องแล้ว ก็เลยเฉยๆไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่ อีกอย่างรู้อยู่แล้วว่าฟ้าต้องตาย...^_^'

แต่ยอมรับนะครับว่าหนังเรื่องนี้เซ็ตฉากๆได้สวยๆหลายฉากเลยทีเดียว แต่ฉากดีเนื้อเรื่องธรรมดาก็....นะ

อีกฉากหนึ่งที่ผมอยากถามคุณยุทธเลิศดังๆ ทำไมไปสร้างค่านิยมอย่างนั้นให้คนดู คือฉากที่น้ำถูกคุณเอกคุกคามทางเพศ ทำไมไม่ให้น้ำแจ้งตำรวจจับมันไปซะ จะได้เป็นการเตือนสติผู้หญิงด้วยว่าถ้าเกิดเรื่องอย่างนี้กับตัวเองควรแจ้งตำรวจไม่ควรเก็บมันเอาไว้ แต่ในเรื่องน้ำกับไม่ทำอะไรกับคุณเอกจนปล่อยให้มันมาพูดจาอย่างนั้นอีก แค่เอาดินสอปักคอมันยังน้อยไปนะคนอย่างนี้ ขนาดพระเอกทราบเรื่องไปชกหน้ามัน ยังจะถูกเอาเรื่องเข้าคุกเลยแล้วที่มันทำกับผู้หญิงอย่างนั้นไม่เอามันเข้าคุกไปด้วยล่ะ ดูแล้วทางบ้านของน้ำก็มีฐานะ น่าจะเอามันเข้าคุกและปิดเรื่องได้นะ ก็จริงอยู่ในเรื่องจริงอาจมีหญิงสาวหลายคนประสบปัญหาเช่นนี้ แล้วไม่กล้าไปแจ้งความ แต่คุณมีโอกาสตรงนี้แล้วทำไมไม่ทำให้คนดู

กับกลุ่มเพื่อนๆที่ดูแล้วเหมือนไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ฉากในเรือนำเที่ยว นั่งกันเงียบเลย และรู้ทั้งรู้ว่า ฟ้า ใกล้ตายแล้ว แต่ไม่เห็นมีเพื่อนคนไหน ที่แสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมกับฟ้าเลยสักคน ไม่ว่าจะเป็นคุณแหลม คุณเฉี่อย และคุณปุ๋ย (คนนี้เล่นดีมาก ชอบเป็นการส่วนตัว) แต่ถ้าไม่มีคนพวกนี้ หนังเรื่องนี้ ก็คงจะเศร้าหน้าดู อ๋อ..เพลงประกอบเพราะดีครับ
และในที่สุด เจ้าแผ่นซีดีเล็กๆ ก็มาสรุปเรื่องตอนท้าย(ว่าแล้ว) แต่ผมชอบนะ นึกไปถึงหนังเรื่องหนึ่ง ของค่ายเดียวกัน ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย มีประโยคหนึ่งที่นางเองบอกกับพระเอก"ไม่ชอบกินผักทำไมไม่บอก" แต่เรื่องนี้ " ไม่ชอบกินเท้าไก่ทำไมไม่บอก"
"มึงไม่ชอบกินตีนไก่ไม่ใช่เหรอ"
"แล้วถ้าเกิดกูชอบกินขึ้นมาล่ะ" แล้วเห็นหน้าน้ำยิ้มเล็กๆ ดูตรงนี้แล้วมีความสุขจัง

สรุปเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ดูดีระดับหนึ่งครับ เป็นหนังรักระหว่างเพื่อนมากกว่าความเศร้าที่เกิด เป็นความเศร้าของเพื่อน 3 คน ที่ไม่มีใครผิด ความเศร้าที่เกิดจากการที่เราสูญเสียคนที่เรารักไป แต่ความดีและมิตรภาพของความเป็นเพื่อนที่รักกันยังคงอยู่ นี่แหละที่เขาเรียกว่า "เพื่อนรัก"ที่มีความหมายมากมายเหนือสิ่งอื่นใด ถ้าจะเสียเงินสัก 120 บาท ไปดูหนังเรื่องนี้ ก็บอกได้เลยว่า
"ไม่เสียดายเงิน" ครับ

ก็อย่างที่ผู้กำกับเค้าบอกล่ะครับ เป็นหนังรักในด้านสว่าง มันก็ต้องไม่เศร้าสุดๆ แบบหนังเกาหลีสิครับ และผมว่ามันกลับเป็นเสน่ห์ของหนังเรื่องนี้เสียอีก นี่ล่ะครับชีวิตคนจริงๆ ถึงไม่เศร้าจนแทบเสียสติ แต่ก็หนักหน่วงและต้องแบกรับความรู้สึกนั้นไปชั่วชีวิต...นับว่าเป็นหนังไทยที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่ง

เศร้าดีค่ะซึ้ง เเต่หนังเงียบมาก

ดีมากกกกกกกกกค่ะ เศร้ามากเลยอะ สงสารนางเอกอะค่ะ