เกร็ดน่ารู้จาก Doomsday
เกร็ดน่ารู้
- เรื่องนี้ถ่ายทำหลักในแอฟริกาใต้ ที่เต็มไปด้วยสถานที่ที่หลากหลาย ทั้งในแง่โครงสร้างและดินแดน โดยถ่ายทำกันในหน้าร้อน เดือนมกราคม เป็นเวลา 66 วัน แล้วย้ายไปถ่ายทำในสก๊อตแลนด์ 2 สัปดาห์ และถ่ายทำเพิ่มอีกในลอนดอน
- ในแอฟริกาใต้ ทีมการผลิตมีกองบัญชาการอยู่ที่เมืองเคปทาวน์ ซึ่งได้รับความร่วมมือจากรัฐบาลเป็นอย่างดี มีการปิดใจกลางเมืองตอนบ่ายวันเสาร์เพื่อทำให้ทางเท้าโล่ง และไม่ให้มีรถวิ่ง มีการตกแต่งสวนสนุกให้เหมือนกับถ้ำของคนชั่วร้าย ใช้นักแสดงประกอบที่นั่นนับพันคน
- ทีมงานใช้ศาลากลางเมืองเคปทาวน์ เป็นฉากภายนอกของโรงพยาบาลเซนต์แอนดรูว์ ในเมืองกลาสโกว์ เป็นระเบียงเดียวกับที่ เนลสัน แมนเดล่า มาพบปะผู้คนตอนที่ถูกปล่อยตัวออกจากคุก ทว่าผู้ชมภาพยนตร์จะได้เห็นนั้นเป็นฉากกลางคืน และที่แห่งเดียวกันนั้นกลายสภาพเป็นที่ร้าง ปกคลุมไปด้วยหญ้า กระจกที่แตกพัง และมีรถจำนวนมากเต็มถนนข้างนอก ตึกรามถูกเผาและตกแต่งด้วยใบไม้
- เรื่องนี้ยังคงใช้ตัวแสดงแทนในฉากที่อันตราย ไม่ใช้คอมพิวเตอร์กราฟฟิกเหมือนที่นิยมกันทั่วไป ไม่มีการใช้จอเขียวและไม่มีสลิง ในเรื่องมีคอมพิวเตอร์กราฟฟิกปนอยู่บ้าง แต่ผู้กำกับไม่ต้องการเน้นเทคนิคนี้
- ผู้อำนวยการสร้าง สตีเฟ่น พอล ให้ความเห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากภาพยนตร์สยองขวัญที่นิยมกันในยุค 70 ถึงต้นยุค 80 อาทิเรื่อง Escape From New York (1981), The Worriors (1979), The Omega Man and Mad Max (1971) หรือผลงานภาพยนตร์ของผู้กำกับในยุคดังกล่าวอย่าง จอห์น คาร์เพนเตอร์ และ จอร์จ มิลเลอร์
- ในเรื่องมีนักแสดงจากภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ ของผู้กำกับ นีล มาร์แชล มาร่วมแสดงด้วยหลายคน อาทิ ชอน เพิร์ตวี, เครก คอนเวย์, เมียนน่า เบอริง และ ดาร์เรน มอร์ฟิตต์ ส่วน บ็อบ ฮอสกินส์ และมัลคอล์ม แมคโดเวลล์ ไม่เคยแสดงกับนีลมาก่อน
- โรห์น่า มิตรา ได้รับแรงบันดาลใจจาก ลินดา ฮามิลตัน ใน Terminator (1984) และ ซิกอร์นีย์ วีเวอร์ ใน Alien (1979) ในระหว่างการถ่ายทำ และได้รับอิทธิพลจากจากนักแสดงชายสองคน คือ เมล กิบสัน และ แฮร์ริสัน ฟอร์ด
- เรื่องนี้ต้องการตัวประกอบ 50 คนในวันแรกและเกือบพันคนในฉากต่อๆ มา ต้องใช้สถานที่ถ่ายทำหลายที่ ทั้งถนน ป่า ภูเขา วัง และในเรือ
- ผู้กำกับ นีล มาร์แชล เลือกที่จะทำงานกับคนเบื้องหลังหลายคนที่เขาเคยร่วมงานด้วยมาแล้ว รวมถึง ผู้กำกับภาพ แซม แมคเคอร์ดี้, ผู้ออกแบบงานสร้าง ไซมอน โบว์เลส และผู้ออกแบบการแต่งหน้า พอล ฮเยตต์ เนื่องจาก นีล ชอบทำงานกับเพื่อนที่เข้าขาและรู้ใจกัน
- หลายเดือนก่อนการถ่ายทำสำคัญจะเริ่ม คณะผู้ผลิตร่างภาพวาดและสตอรี่บอร์ดไว้ทุกๆ ฉาก โดยเฉพาะฉากแอ็กชั่น ทว่าเมื่อถ่ายทำจริง กลับไม่ได้ใช้ภาพวาดและสตอรี่บอร์ดมากนัก เพราะผู้กำกับต้องการที่จะเปิดหาแนวทางใหม่ๆ ในการถ่ายทำ และอนุญาตให้นักแสดงเคลื่อนไหวไปมาได้อย่างค่อนข้างอิสระ
- ในเรื่องมีช่วงเวลาและสถานที่ที่แตกต่างกันถึงห้าแบบ ได้แก่ สก๊อตแลนด์ในยุคปัจจุบัน ลอนดอนในอีก 25 ปีข้างหน้า ซึ่งจะแยกออกเป็นอีกสองส่วน คือเมืองตำรวจที่ยากจน และที่ของนักรบแห่งอนาคต สก๊อตแลนด์ในอนาคต มีที่ของพวกมารอเดอรส์ คือกลุ่มคนทรยศ และสุดท้ายคือ ที่วังของเคนที่ผู้รอดชีวิตถูกรักษาอย่างทันสมัยในแบบยุคกลาง
- ผู้ออกแบบงานสร้าง ไซมอน โบว์เลส ได้สร้างพาหนะขึ้นมาแบบหนึ่งเรียกว่า กริลเลอร์ คิลเลอร์ ที่ชอน เพิร์ตวี จะต้องแสดงด้วยการถูกแขวนไว้บนรถยกและถูกลดต่ำลงมาเหนือเปลวไฟเพื่อย่างสด มีฝูงชนเข้าแถวพร้อมจานในมือ ในฉากประกอบด้วยรถเสียๆ หัวกระโหลก รูปปั้นโลหะ กราฟฟิตี้ และเครื่องเรือนเก่าๆ มีตัวประกอบนับร้อยคน ที่ถูกจับแต่งหน้าแต่งตัวให้เป็นฝูงชนที่บ้าคลั่ง เป็นฉากที่ดูคล้ายส่วนผสมของ Moulin Rouge (2001) กับ The Wicker Man (1973)
- ฉากที่ตัวละคร เบนต์ลีย์ และกลุ่มของเธอขับรถหนีพวกมารอเดอรส์ในเรื่องถือเป็นอีกหนึ่งฉากที่ถ่ายทำยาก ใช้กล้องในการถ่ายทำพร้อมกันถึง 10 ตัว
- สามสัปดาห์สุดท้ายในการถ่ายทำในแอฟริกาใต้ใช้ไปกับฉากหนี เป็นสถิติการถ่ายทำหนึ่งฉากที่ยาวนานที่สุดของผู้กำกับ นีล มาร์แชล แต่ละวันของการถ่ายทำมีฉากการใช้นักแสดงแทนที่อันตราย แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บขณะการถ่ายทำเลย
- โรห์น่า มิตรา ผู้แสดงบทนางเอกของเรื่อง ใช้เวลา 3 เดือนก่อนหน้าการถ่ายทำในยิม ฝึกหัดการต่อสู้ การขับรถ และฝึกกับนักแสดงแทน ควบคู่ไปกับการฝึกความอดทนและความแข็งแรงของร่างกาย
- สำหรับการแต่งหน้าผู้ป่วยในเรื่อง ผู้ออกแบบการแต่งหน้า พอล ฮเยตต์ ได้สำรวจอาการทั่วไปของโรคผิวหนังหลายๆ โรคจากทางอินเตอร์เน็ต โดยเฉพาะโรคจากการติดเชื้อรา และกามโรค แล้วลองแต่งหน้าหลายๆ แบบ เพื่อมาทดสอบภาพที่ได้จากกล้อง จากนั้นให้ผู้กำกับเลือกแบบที่ชอบที่สุด มีการดึงตาลงมาให้ดูเหมือนติดเชื้อจนค่อยๆ สูญเสียเปลือกตา มีการใช้คอนแทกเลนส์เข้ามาช่วยเรื่องเทคนิคพิเศษสีเหลืองด้วย
- การแต่งตัวของตัวละครในเรื่อง ได้รับอิทธิพลมาจากการผสมกันของกลุ่มต่างๆ อย่างหลากหลาย จากพังค์ในยุค 70 จนถึงเด็กๆ ในยุคปัจจุบัน
- เอเดรียน เลสเตอร์ ผู้รับบทเป็น จ่านอร์ตัน ได้ใช้ประโยชน์จากสายดำกีฬาเทควนโดอย่างเต็มที่ในเรื่องนี้ เขาเรียนจบการแสดง และเคยเล่นละครเวทีจนได้รับรางวัลนับไม่ถ้วน
- อเล็กซานเดอร์ ซิดดิก ผู้รับบทเป็น นายกรัฐมนตรี แฮตเชอร์ เป็นชาวซูดานผู้เติบโตในอังกฤษ
advertisement
วันนี้ในอดีต
ความสุขของกะทิเข้าฉายปี 2009
แสดง ภัสสร คงมีสุข, สะอาด เปี่ยมพงษ์สานต์, จารุวรรณ ปัญโญภาส
Quarantineเข้าฉายปี 2009
แสดง Jennifer Carpenter, Steve Harris, Jay Hernandez
Bal Ganeshเข้าฉายปี 2009
แสดง Asha Bhonsale, Kailash Kher, Usha Mangeshkar
เกร็ดภาพยนตร์
- Demonic - ประกาศสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยชื่อ House of Horror เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2011 โดย เจมส์ วาน รับหน้าที่อำนวยการสร้าง อ่านต่อ»
- Child 44 - เป็นภาพยนตร์เรื่องที่ 4 ที่ ทอม ฮาร์ดี ผู้รับบท เลโอ และ แกรี โอลด์แมน นักแสดงบท มิกเฮล ปรากฏตัวในภาพยนตร์เรื่องเดียวกัน เรื่องก่อนหน้านี้คือ Tinker Tailor Soldier Spy (2011) Lawless (2012) และ The Dark Knight Rises (2013) อ่านต่อ»
เปิดกรุภาพยนตร์
Ghosts of War
ปี 1944 ในช่วงที่การสู้รบระหว่างฝ่ายสัมพันธมิตรและนาซีกำลังถึงจุดแตกหักทหารอเมริกัน 5 นาย ได้รับภารกิจปกป้องคฤหาสน์เก่า...อ่านต่อ»
