SIAMZONE.COM

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น ใครที่ชอบดูหนังคาวบอยคงเคยได้ยินชื่อของ 'เจสซี่ เจมส์' มาบ้างไม่มากก็น้อย

เจสซี่ เจมส์ (Jesse Woodson James) เกิดเมื่อ วันที่ 5 กันยายน 1847 เป็นพวกนอกกฎหมายอเมริกัน โดยมีกลุ่มโจรที่เรียกตนเองว่า "James-Younger Gang"

ในช่วงที่อเมริกาเกิดสงครามกลางเมือง แกงค์ของ เจสซี่ เจมส์ เข้าร่วมกับพวกฝ่ายใต้ ออกปล้นพวกฝ่ายเหนือโดยอ้างอุดมการณ์ทางการเมือง ทำให้ประชาชนฝ่ายใต้เกิดความนิยมชมชอบไปตามๆ กัน หนังสือพิมพ์ลงข่าวการปล้นของเขาแต่ละครั้ง เขายิ่งกลายเป็นฮีโร่ที่เด็กๆ เลือกยึดถือเป็นแบบอย่าง

เด็กชายที่ชื่อ โรเบิร์ต ฟอร์ด เอง ก็เป็นหนึ่งในเด็กหลายคนที่ชื่นชอบ เจสซี่ ถึงขนาดตัดข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ของ เจสซี่ เก็บใส่กล่องเอาไว้ใต้เตียงทุกครั้ง

เมื่อ โรเบิร์ต ฟอร์ด เติบโตขึ้นเป็นหนุ่ม ด้วยวัยเพียง 19 ปี เขาตัดสินใจเข้าร่วมกับแก๊งค์ของ เจสซี่ ออกปล้นเป็นครั้งแรก

วันที่ 3 เมษายน 1882 ระหว่างเตรียมแผนการปล้นครั้งต่อไป
เจสซี่ เจมส์ ถอดเสื้อออกและวางปืนไว้ห่างจากตัว เนื่องด้วยอากาศที่แสนร้อน เดินเข้าและออกจากบ้านด้วยกลัวว่าคนที่เดินผ่านจะตกใจเมื่อเห็นปืนที่ติดตัวเขาอยู่ โดยที่ไม่รู้เลยว่านี่คือวันสุดท้ายของตัวเอง

เจสซี่ เจมส์ ถูกยิงเข้าที่ด้านหลังศีรษะ และคนที่สังหารเขามีนามว่า โรเบิร์ต ฟอร์ด!!

ในหนังคาวบอยหลายต่อหลายเรื่อง สร้างให้ เจสซี่ เจมส์ เป็นพระเอกที่ทั้งหล่อ และเก่ง อาจเพราะความนิยมชมชอบที่ชาวอเมริกันมีต่อตัวของ เจสซี่ เจมส์ หรือพูดง่ายๆ ว่าอาจเป็นเพราะสื่อหนังสือพิมพ์ลงข่าวสร้างภาพให้ประชาชนทั้งหลายรักโจรคนนี้ เพียงเพราะว่าเขาออกปล้นประชาชนของฝ่ายเหนือ

ไม่แปลกเลย หากคนที่เคยดูหนังคาวบอยที่มี ตัวละคร เจสซี่ เจมส์ เล่นอยู่ ได้มาอ่านบทความข้างต้น แล้วจะเกิดความเกลียด เจ้าหนุ่ม โรเบิร์ต ฟอร์ด เข้า เพราะว่าไอ้เจ้าคนนี้ มันเปรียบได้กับอสรพิษลอบกัดดีดีนี่เอง

ผมเองก็มีความรู้สึกเช่นนั้น.....ก่อนที่จะได้ชมเรื่องนี้

The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford ภาพยนต์ชื่อยาว ที่มี แบรด พิทท์ รับบทเป็น เจสซี่ เจมส์ เรื่องนี้ เลือกที่จะเล่าเรื่องต่างออกไปจากหนังคาวบอยอื่นๆ ที่ใส่ฉากยิงกันสนั่นจอ เอามัน

หนังบอกเล่าเรื่องราวอย่างช้าๆ สลับกับงานภาพที่สวยงามมาก
เพื่อดึงให้ผู้ชมดิ่งเข้าไปสู่จิตใจของตัวละคนหลักสองตัวในเรื่อง ซึ่งนั่นก็คือ เจสซี่ เจมส์ และ โรเบิร์ต ฟอร์ด ซึ่งผู้ที่รับบทตัวละครทั้งสองคนนี้ ก็เล่นได้ดีมากๆ

เจ้า โรเบิร์ต ฟอร์ด คนนี้ มันยิง เจสซี่ เจมส์ ตายเพียงเพราะเงินรางวัลตามที่หลายคนเคยรู้มาจริงหรือ ? และอะไรที่สามารถทำให้เด็กที่เคยชื่นชอบ เจสซี่ เจมส์ ว่าเป็นฮีโร่คนหนึ่งของเขา เลือกที่จะชักปืนออกมา แล้วยิงใส่ฮีโร่ของเขาจากทางด้านหลัง ? คุณคงต้องไปหาคำตอบกันเอาเองในเรื่อง แต่สำหรับผมแล้วบทสรุปของเรื่องนี้นั้น มันทำให้ผมถึงกับหดหู่ จนคิด - เขียน อะไรไม่ได้ไปเลยตลอดทั้งวัน

เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ผมชอบมากครับ

ปล. เตือนอีกครั้งว่านี่ไม่ใช่หนังแอ๊คชั่น ตัวหนังเล่าเรื่องได้เนิบ เนือยมาก หากใครไม่ชอบหนังสไตล์นี้ก็แนะนำให้ผ่านไปได้เลยครับ ถ้าไม่เสียดายก้อนความคิดดีดี ที่ตัวหนังทิ้งไว้ให้คนดูได้ขบคิดกันต่อในตอนจบ

(ระวัง : ข้อความนี้ เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ)

คนเราทุกคนมีบุคคลที่ตนชื่นชมอยู่ในดวงใจ โรเบิร์ต ฟอร์ด เองก็เช่นเดียวกัน เมื่อครั้งยังเด็ก เขามองภาพของเจสซี่ เจมส์ เป็นพระเอก เป็นฮีโร่ เป็นคนที่เขา 'ไฝ่ฝันอยากจะเป็น' แต่เมื่อได้รู้จักกับตัวตนที่แท้จริงของ เจสซี่ เจมส์ แล้ว ความคิดของเขาก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนไป

เจสซี่ เจมส์ ตัวเป็นๆ ที่ โรเบิร์ต ฟอร์ด ได้สัมผัส ไม่ใช่พระเอกเหมือนในนิยายเล่มบางๆ ที่เขาเคยซื้อมาอ่านและเก็บสะสมเอาไว้ในกล่องใต้เตียง ไม่มีอุดมการณ์สูงส่งในการปล้นเหมือนอย่างข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ได้เขียนเอาไว้ เขาเป็นเพียงมนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่ง ( ที่ค่อนข้างจะโหด และอำมหิตเลยทีเดียว )
เป็นคนอารมณ์แปรปรวน เดาอารมณ์ได้ยาก และเป็นคนชนิดที่ว่าหากใครได้อยู่ใกล้แล้วจะอึดอัด จนทำตัวไม่ถูก ซ้ำร้ายยังเห็น โรเบิร์ต ฟอร์ด เป็นแค่ลูกกระจ๊อกธรรมดา ไม่ใช่คนสำคัญอะไรในชีวิต

และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ให้ โรเบิร์ต ฟอร์ด รู้สึกผิดหวัง
จนเกิดความรู้สึกที่เรียกว่า 'ทั้งรัก..ทั้งชัง' ( ปนอิจฉาเล็กๆ ) ผมรู้สึกได้ถึงความรู้สึกตรงนั้น จนกระทั่ง ตัวละคร เจสซี่ เจมส์ ในเรื่องได้ถูกยิงตายไป หลังจากฉากนั้น บรรยากาศในหนังก็เริ่มผ่อนคลาย ผมรู้สึกหายใจได้ทั่วท้องมากยิ่งขึ้น แต่มันก็เป็นเวลาเพียงไม่นาน เหมือนคลื่นลมที่สงบก่อนที่จะเกิดพายุยังไงยังงั้น

ในงานศพของ เจสซี่ มีผู้คนมาร่วมงานนับพัน มีคนนำรูปภาพของ เจสซี่ ที่ถ่ายจากงานศพนั่นไปวางขายตามร้านขายของที่ระลึกทั่วไป และยังมีคนอีกมากมายเดินทางไปชมบ้านหลังที่ เจสซี่ ถูกยิงตาย ( ตอนนี้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว )

"ตั้งแต่เกิดมาผมก็เหมือนไม่เคยมีตัวตนอยู่แล้ว" โรเบิร์ต ฟอร์ด พูดกับนายตำรวจนายหนึ่งในตอนที่เขาตัดสินใจเป็นสายให้กับตำรวจ เขาอยากมีชื่อเสียงโด่งดังเหมือนเจสซี่ ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เมื่อเขาได้รู้จักกับตัวตนที่แท้จริงของ เจสซี่ และพบว่า เจสซี่ ก็คือ อาชญากรทั่วไป มันจะเป็นอะไรไปหากเขาจะสังหาร เจสซี่ เจมส์
เพื่อแลกกับเงินทอง และชื่อเสียงของตนเอง

แต่หลังจากกระสุนสังหารถูกลั่นออกไป เหตุการณ์กลับไม่เป็นไปอย่างหวัง ผู้คนจำนวนมากต่างพากันเกลียด เจ้าหนุ่ม โรเบิร์ต ฟอร์ด จนถึงขนาดมีคนแต่งเพลงด่ากันเลยทีเดียว โรเบิร์ต ฟอร์ด เปิดการแสดงโชว์ โดยจำลองเหตุการณ์ในวันที่เขาสังหาร เจสซี่ มีผู้คนสนใจมาดู (และด่า) เป็นจำนวนมาก หลังจากนั้นเขาก็ตัดสินใจเก็บตัวเงียบๆ อยู่ในร้านเหล้าของตัวเอง

โรเบิร์ต ฟอร์ด เสียชีวิตในร้านเหล้าของตัวเองหลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปี โดยถูกคนที่รัก เจสซี่ เจมส์ บุกเข้ามายิงถึงในร้าน มือสังหารติดคุกอยู่ไม่กี่ปี ก่อนที่จะถูกปล่อยตัวออกมาเพราะประชาชนช่วยกันล่ารายชื่อจนรวมกันได้กว่าเจ็ดพันคน แล้วส่งจดหมายไปถึงรัฐ เพื่อขอให้รัฐช่วยปล่อยตัวมือสังหาร โรเบิร์ต ฟอร์ด คนนี้

งานศพของ โรเบิร์ต ฟอร์ด ถูกจัดขึ้นอย่างเงียบเหงา ไม่มีผู้คนหลายพันไปร่วมงานเหมือนอย่างของ เจสซี่ เจมส์... รูปถ่ายของเขาไม่เคยถูกนำไปขายเป็นของที่ระลึกตามร้านขายของ... และบ้านของเขาก็ไม่เคยมีใครคิดอยากจะเดินทางไปดู...

โรเบิร์ต ฟอร์ด เคยพูดกับภรรยาว่าในวันที่เขาสังหาร เจสซี่ เจมส์ นั้น เขามีอายุเพียง 20 ปี เขาเพียงอยากจะได้ยินเสียงปรบมือจากผู้คนบ้างในการกระทำนั้น แต่น่าแปลกใจที่ไม่มีใครปรบมือให้เขาเลย....

มนุษย์เราใช้อะไรวัด ความดี กับ ความเลว...

ในความจริงของเรื่องราวเหล่านี้ ผมเองก็ตอบไม่ได้ว่าใครเป็นพระเอก หรือว่าใครเป็นผู้ร้ายกันแน่ เพราะในความเป็นคนไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง สำหรับมนุษย์ ไม่มีคำว่าสีดำ หรือสีขาว อย่าเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเคยได้ยินหรือได้ฟังมา หากคุณยังไม่ได้ทำความรู้จักกับตัวตนของมนุษย์ผู้นั้นอย่างใกล้ชิดเลยครับ เพราะเราต่างยังต้องอยู่บนโลกสีเทาใบนี้ไปอีกนาน...

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น หนังเรื่องนี้สร้างให้เห็นถึงวาระสุถท้ายของ Jesse James (Brad Pitt) ที่ถูกยิงข้างหลังโดยคนขี้ขลาดและอยากดังอย่าง Robert Ford (Casey Affleck) หนังค่อนข้างช้าและหนักไปทางบทสนทนา