เกร็ดน่ารู้จาก Ratatouille
เกร็ดน่ารู้
- ในภาพยนตร์ตัวอย่างตอนที่มีพนักงานเสิร์ฟอาหารกำลังพูดคุยเรื่องเนยแข็ง เป็นเสียงของผู้กำกับ แบรด เบิร์ด
- ระหว่างฉากบนถนนฉากหนึ่ง จะเห็นตัวละคร บอมบ์ วอยเยจ จากเรื่อง The Incredibles ปี 2004 อันเป็นภาพยนตร์ที่กำกับโดย แบรด เบิร์ด เช่นเดียวกับเรื่องนี้
- มอเตอร์ไซด์ที่ตัวละคร คอเลตต์ ขี่ในเรื่อง มีตราแสดงยี่ห้ออยู่ที่ถังแก๊ซว่า คาลาฮาน โดยเป็นชื่อที่มาจากชื่อของผู้กำกับแสง คือ ชารอน คาลาฮาน
- ตัวละคร จางโก ที่เป็นพ่อของ เรมี่ ให้เสียงโดย ไบรอัน เดนเนฮี เป็นชื่อที่ตั้งเพื่อแสดงความเคารพต่อ จางโก เรย์นฮาร์ต นักกีตาร์แจ๊สยิปซี ชาวเบลเยี่ยมที่มีชื่อเสียง
- ฉากที่ตัวละครหนู พยายามต่อสู้กับคนอยู่บนหลังคาของ โบสถ์ นอตเทอร์ ดาม ในมุมที่มีการฉายใบหน้าให้เห็นใกล้ๆ จากส่วนที่เป็นท่อน้ำฝนนั้น ชายคนนั้นมีใบหน้าคล้ายกับตัวละคร วิกเตอร์ จากภาพยนตร์การ์ตูนของดิสนีย์เรื่อง The Hunchback of Notre Dame ปี 1996
- ฉากที่ตัวละคร แอนทอน อีโก กำลังเขียนงานวิจารณ์ของเขาอยู่นั้น รูปร่างของห้องที่เขาอยู่มีลักษณะคล้ายกับโลงศพ อีกทั้งด้านหลังของเครื่องพิมพ์ดีดก็ยังมีลักษณะที่คล้ายคลึงกับหัวกระโหลก เพราะว่าตอนนั้นเขากำลังเขียนเรื่องเกี่ยวกับฆาตกรอยู่นั่นเอง
- มีการเปลี่ยนรูปแบบของหนูที่ออกแบบเอาไว้หลายครั้ง โดยเฉพาะในส่วนหูและจมูก หลังจากที่ เด็บบี้ ดูคอมมัน ผู้เชี่ยวชาญด้านหนูได้นำสัตว์เลี้ยงที่เป็นหนูของเธอเองหลายๆ แบบ มาให้ฝ่ายแอนิเมชั่นได้ทำการสังเกตของจริงกัน
- เพื่อสร้างกองของเสียที่สมจริงมากที่สุด ทีมงานจึงต้องทำการศึกษาของเน่าเสียจริงๆ กัน โดยมีของ 15 ชนิดที่ต้องปล่อยให้เน่าเพื่อที่ทำการจะถ่ายรูปเอาไว้ อาทิ แอปเปิ้ล เบอร์รี่ กล้วย เห็ด ส้ม บร็อกโคลี่ และ ผักกาดหอม
- ระหว่างขั้นตอนการออกแบบตัวละคร ฝ่ายช่างปั้นได้มีการปั้นแบบจำลองดินเหนียวที่ทำด้วยมือในตัวละครหลักของเรื่อง คือ เรมี่ ทั้งหมด 9 ชิ้น โดย 6 ตัวในนั้น จะมีรูปร่างหน้าตาที่แตกต่างกันออกไป และอีก 3 แบบที่เหลือก็จะมีการวางท่าทางที่แตกต่างกัน
- ไมเคิล วาร์ช ที่เป็นผู้ควบคุมฝ่ายฉากและสถานที่ ได้รับปริญญาทางด้านการทำอาหาร
- ฉากในทางระบายน้ำที่ เรมี่ ใช้หนังสือเป็นเรือลอยมาตามน้ำจนตกลงในท่อระบายน้ำนั้น มีเสียงประกอบฉากเบาๆ ที่ได้ยินในฉากนี้คือเสียงที่เรียกว่า dead men tell no tales จากภาพยนตร์ Pirates of the Caribbean
- ในฉากที่ เรมี่ ตัดสินใจได้ว่าจะควบคุม ลิงกัวนี่ จากส่วนไหนดีนั้น ลิงกัวนี่ เปิดกางเกงของเขาออกจนเห็นชั้นในที่มีสัญลักษณ์ของภาพยนตร์ The Incredibles ปี 2004 อยู่บนกางเกงในของเขา
- ตัวละครชื่อ สกินเนอร์ ในเรื่อง ซึ่งพยายามโยน เรมี่ ลงกล่อง จริงๆ แล้วชื่อนี้มีที่มาจากการทดลองทางจิตวิทยาชิ้นหนึ่งที่เรียกว่า B.F. ที่จะทดลองโดยการสอนให้หนูจริงๆ จดจำที่จะกดปุ่มที่มีในกล่องนั้นเพื่อเรียกหาอาหารเป็นกิจวัตรให้ได้ ซึ่งกล่องนั้นมีชื่อว่า Skinner Box นั่นเอง
- ภาพยนตร์ทุกเรื่องจากค่ายพิกซาร์ จะต้องมีหนังสือรับรองจากห้องหมายเลข A-113 ของสถาบันศิลปศาสตร์แห่งแคลิฟอร์เนีย ซึ่งนักสร้างแอนิเมชั่นจำนวนมากมีจุดเริ่มต้น ณ ห้องๆ นั้นมาก่อน รวมไปถึงผู้กำกับของเรื่องนี้ จอห์น แลสเซเตอร์ และ แบรด เบิร์ด ด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงแทรกหมายเลขนี้ในเรื่อง ในฉากหนึ่งซึ่งคนดูจะเห็นหมายเลขนี้อยู่บนแถบป้ายที่ติดอยู่ตรงหูของหนูชื่อ กิต
- ฉากเริ่มต้นของภาพยนตร์ตัวอย่าง จะเห็นภาพสะพานคนเดินถนนซึ่งง่ายต่อการจดจำเรียกว่า Pont des Arts ซึ่งจะมีการลากเส้นจากสะพานนี้ข้ามไปสู่หอไอเฟล อันเป็นสถานที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของภัตตาคารในเรื่อง ก่อนจะข้ามแม่น้ำเซนจากพิพิธภัณฑ์ลูฟว์ ตรงไปสู่ฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของ Pont du Carousel เป็นการร่างภาพของกรุงปารีสแบบง่ายๆ จากตรงส่วน Musee d'Orsay ซึ่งมองเห็นได้จากฝั่งตะวันออกหรือฝั่งซ้ายของภัตตาคาร ที่มีระยะทางประมาณ 500 เมตร ไปสู่อีกฟากหนึ่งฝั่งตะวันตกของแม่น้ำ
- เพื่อการแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาให้มากที่สุดเท่าที่หนูแอนิเมชั่นตัวหนึ่งจะทำได้ จึงมีตัวควบคุมตรงใบหน้าของตัวละคร เรมี่ อยู่ประมาณ 160 ตัว
- ในการสร้างแรงบันดาลใจของเรื่องราวในฝรั่งเศสเรื่องนี้ เหล่านักสร้างแอนิเมชั่นจึงต้องดูภาพยนตร์ฝรั่งเศส และใช้นักแสดงฝรั่งเศสบางคนเป็นต้นแบบสำหรับตัวละครบางตัวของพวกเขา อาทิ บริจิตต์ บาร์โดต์, เชิร์จ เกนส์เบิร์ก หรือแม้แต่ ชาร์ลส์ เดอ โกลล์
- การให้เงาเป็นกุญแจสำคัญอย่างหนึ่ง ดังนั้นตัวละครหนูแต่ละตัวจึงมีแถบสีของตัวเอง เพื่อทำให้มันมีเสน่ห์และน่าสนใจมากขึ้น เบลินดา ฟาน วอลเคนเบิร์ก ผู้กำกับศิลป์ฝ่ายเงาอธิบายว่า พวกเขาใช้เทกนิกพอยท์ทิลลิสซึมในการผสมผสานสีสันที่แตกต่างสำหรับตัวละครแต่ละตัว ดังนั้นถ้าหากลองมองขนของ เรมี่ ใกล้ๆ จะเห็นว่าเขามีขนสีม่วง เหลืองและเขียว แต่ถ้าเขาอยู่ไกลออกไป ก็จะมีสีฟ้าสวยๆ
- แม้ว่าหนูจริงๆ อาจจะมีขนมากถึงห้าแสนเส้น แต่นั่นก็เป็นปริมาณขนที่มากเกินไป ทีมผู้สร้างเลยทำการเน้นไปที่ขนสำคัญ 30,000 เส้นในหนูแต่ละตัว แล้วค่อยทำการเรนเดอร์ที่เหลือ
- ฮาร์เลย์ เจสอัพ ผู้ออกแบบงานสร้าง ได้ทำการหาข้อมูลด้วยการลงไปสังเกตการณ์ท่อระบายน้ำใต้นครปารีส
- ในการสร้างฉากที่พ่อครัวตัวเปียกนั้น ทีมสร้างแอนิเมชั่นต้องหาคนที่สวมชุดพ่อครัวจริงๆ แล้วให้เขาลงไปในสระว่ายน้ำ เพื่อที่จะได้สังเกตว่าเสื้อผ้าตรงไหนที่เปียกแนบเนื้อ และส่วนไหนที่จะเปียกจนเห็นเนื้อในบ้าง
- ห้องรับประทานอาหารที่ภัตตาคารกุสโตว์ของเรื่อง ได้รับแรงบันดาลใจจากภัตตาคารชื่อดังหลายแห่งของปารีส ซึ่งรวมถึง Guy Savoy, Taillevent, La Tour d'Argent, Le Train Bleu และ Belle Epoque
- ทีมสร้างแอนิเมชั่นต้องทำงานไปพร้อมกับพ่อครัว โธมัส เคลเลอร์ ที่ภัตตาคารอาหารฝรั่งเศสของเขา เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับศิลปะการทำอาหาร ซึ่ง โธมัส มีบทรับเชิญในเรื่องด้วย โดยให้เสียงเป็นลูกค้าของภัตตาคารกุสโตว์
- แอนิเมชั่นขาดสั้นที่ใช้เปิดเรื่องนี้มีชื่อเรื่องว่า Lifted
advertisement
วันนี้ในอดีต
Lone Survivorเข้าฉายปี 2014
แสดง Mark Wahlberg, Taylor Kitsch, Emile Hirsch
The School of Rockเข้าฉายปี 2004
แสดง Jack Black, Mike White, Joan Cusack
มหัศจรรย์...พันธุ์รักเข้าฉายปี 2004
แสดง ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์, รัฐพร วัฒนสมบัติ, สุชาญา ไกรสุวรรณ
เกร็ดภาพยนตร์
- Still Alice - ตอนที่ได้อ่าน Still Alice ฉบับหนังสือครั้งแรก ริชาร์ด แกลตเซอร์ และ วอช เวสต์มอร์แลนด์ ผู้กำกับทั้งสองคนรู้สึกว่าเรื่องราวของผู้หญิงที่ต้องเผชิญกับโรคสมองเสื่อมชนิดเกิดเร็วเป็นเรื่องที่ใกล้ตัว เพราะก่อนที่ทั้งคู่จะกำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ริชาร์ด ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือเอแอลเอส ที่เป็นสาเหตุให้พูดแล้วลิ้นพันกัน ซึ่งเป็นทำให้ทั้งสองคนต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลัน ทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เหมือนตัวละคร อลิซ ที่แสดงโดย จูเลียนน์ มัวร์ อ่านต่อ»
- Song One - สก็อตต์ อาเวตต์ จากวง ดิ อาเวตต์ บราเธอร์ส เคยมาทดสอบบท เจมส์ โดย สก็อตต์ เล่าว่า เขาอ่านบทกับ แอนน์ แฮตธาเวย์ ผู้รับบท แฟรนนี ในฉากสะเทือนอารมณ์ และ แอนน์ เริ่มน้ำตาคลอ ตอนนั้นผมรู้สึกว่า โอ้ พระเจ้า เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร และมันก็ชัดเจนเลยว่านี่ไม่ใช่ที่ของผม ซึ่งภายหลังบท เจมส์ นี้ก็ตกเป็นของ จอห์นนี ฟลินน์ อ่านต่อ»
