SIAMZONE.COM

อืม เห็นด้วยกะคำว่าสูตรสำเร็จเหมือนกัน
แต่ส่วนตัวแล้ว ชอบนะ.........ไม่รู้สิ
ดูแล้วรู้สึกดีนะ ธรรมดาๆ แต่ลงตัวอย่างบอกไม่ถูก

----ข้อดี----
1.เป็นภาพยนตร์ที่สบายๆ ไม่เครียด มีเสน่ห์ในความธรรมดา เป็นการผสมผสานที่ลงตัว
2.เพลงประกอบภาพยนตร์สื่อความหมายได้ดีและน่าประทับใจ

----ข้อเสีย----
1.ภาพยนตร์เรื่องนี้ หนึ่งในเพลงประกอบคือเพลง อาหารแห่งธรรม(Buddha's Delight)ซึ่งเป็นเพลงที่ค่อนไปทางดูหมิ่นศาสนาพุทธ เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ


8/10

เป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่งเลยครับ ผมชอบนะ แม้หนังจะดำเนินเรื่องช้า แต่ก็นำเสนอเรื่องได้ดี เพลงก็เข้ากับหนังด้วย หนังดูสนุกครับ แม้จะถูกวิจารณ์เรื่อง การนำพระมาแสดงในตอนท้าย แต่หนังก็หนังนะครับไม่ใช่เรื่องจริง ข้อด้อยหนังก็มีนะครับ คือ การนำเสนอในแบบราบเรียบๆ ไปเรื่อย ทำให้อาจเบื่อบ้าง ถ้าหนังเรื่องนี้มีมุขตลกปนมาบ้างจะหน้าดูกว่านี้อีกครับ ยังเสีย โดยรวมก็ดีมากเลยละ อยากให้หนังไทยทำแบบนี้บ้างครับ เพราะมีเรื่องราวแบบนี้มากมายในหนังไทย สามารถนำมาทำเป็นหนังได้ครับ

way back in to love เพลงนี้เพราะมากๆๆๆ ชอบที่สุด

ขำๆตอนที่คอร่าร้องเพลงเกี่ยวกับศาสนาพุทธในเชิงยั่วยวน แล้วยังเอาพระพุทธรูปมาออกคอนเสิร์ต(ไม่น่าเซนเซอร์เลย) ชอบดรูว์ เสียงเธอน่ารัก แต่น่าเสียดายที่ร้องเพลงเดียวเอง

ผมว่าเป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง ผมให้เต็มสิบ เพราะหลังจากที่ดูมาแล้วก็อยากเก็บไว้เป็นวีซีดีอีก ชอบดรูว์มาก ผมว่าเธอผอมลง และสวยขึ้นนะ สวยกว่าเรื่องFever Pitch กับ 50 เดทอีก อยากให้เธอกลับมาเป็นดีแลน แซนเดอร์สในนางฟ้าชาร์ลีอีกน่ะ

เอ่อ Music and Lyricsมันก็เป็นสูตรสำเร็จอย่างที่คุณน้องกรว่าแหละครับ

แต่ถามว่าสูตรสำเร็จที่ดีกับความคิดแปลกใหม่ที่นำเสนอไม่ชัดเจน อันไหนดีกว่ากัน อันนี้น่าคิด ??

และด้วยความที่มันเป็นสูตรสำเร็จ คุณเดาได้ ผมเดาได้ ทุกคนเดาได้ แต่ถามว่าออกมาจากโรง หลายคนยิ้ม(อาจเว้นคุณน้องกรคนหนึ่งกับคนร่วมรอบเดียวกัน) ถ้ามันเป็นสูตรสำเร็จ ที่ใช้กลยุทธ์ซ้ำซาก แล้วหนังทำให้หลายๆคนยิ้มได้อย่างไร
อันนี้น่าคิด??

ผมถือว่าหนังมีคุณภาพระดับหนึ่งเลยทีเดียว

ในตัวบทของหนัง สังเกตได้เลยว่า ซ้ำซาก เป็นการนำอารมณ์เก่ามาเล่าในเนื้อเรื่องใหม่

แต่ทำไมมันออกมาดี?

ก็คงเพราะเป็น2ปัจจัยนี้เอง ก็คือ
1.นักแสดงที่เข้าขากันและถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี ถึงแม้ฮิว แกรนด์จะทำได้ไม่เท่า Nothing Hill ดรู เบรี่มัวร์จะทำได้ไม่เท่า50firstdate แต่มันก็เป็นเคมีที่ลงตัวในระดับหนึ่ง - อย่างน้อยก็ดีกว่าคู่ Nada Sou Sou ในสายตาของผมละกัน

2.จังหวะและปริมาณของหนัง ผมว่าสัดส่วนต่างๆ ค่อนข้างเหมาะเจาะ ไม่เร่งมาก ไม่เน้นเกิน ผกก.ได้จัดสรรให้ทุกส่วนทำปฏิกิริยากันอย่างพอดีไม่มากไม่น้อยเกินไป

และผมเห็นว่ามันก็ไม่ได้เป็นสุตรสำเร็จมากนัก แน่นอนว่าผมจะเอาวิธีตัดต่อแบบ21Gramมาใช้กับหนังเรื่องนี้มั้ย? หรือคุณจะเล่าเรื่อบฮิว แกรนด์ ออกตามล่าอดีตของ ดรู เบรี่มัวร์แบบในOld boyมั้ย?

แน่นอน คุณทำคุณบ้าแล้ว แต่ละอย่างมันก็มีทางของมันแหละครับ

ส่วนเพลงในเรื่อง นอกจากเพลงWay back into loveแล้ว จะสังเกตได้ว่าดนตรีนั้นค่อนข้างไม่เนียนเท่าไรนัก แต่ในตัวLyricsมันได้ลงตัวกับเนื้อหาได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นการย้ำคาเล็กเตอร์ หรือ ถ่ายทอดสถานการณ์ต่างๆ ก็ยังดีในระดับหนึ่งนะ

ส่วนเรื่องCensorได้ข่าวว่าเป็นรูปพระพุทธรูปหรอครับ? ทั้งเครื่องแต่งกายแล้วก็บนเวทีด้วยเลย อืมม์ คราวหลังน่าจะวางคาเล็กเตอร์ให้มันดีกว่านี้หน่อยละกันเนอะ -*-

หนังสนุก น่ารัก และลื่นไหลดีมากเลย เล่นกันได้เข้าขามากระหว่างฮิวส์ แกรนท์และดรูว์..มีมุขยิ้มๆตลอดเรื่องเลย..ลงตัว พอดีๆ เพลงประกอบเพราะทุกเพลง..น้องharley ที่เล่นเป็นโคร่า คอร์แมน น่ารักสุดๆไปเลย..เธอแจ้งเกิดครับ..ตินิดนึงตรงที่เซนเซอร์พระพุทธรูป เข้าใจนะครับว่ามันดูไม่ดีในสายตาคนไทย..แต่มีวิธีดีกว่านี้ไหมครับไม่ให้ดูเสียอารมณ์..คนอื่นที่ดูไม่ทราบว่าทำไมมีโมเสคบนเวที..ดรูว์ไม่สวยจัดจ้านเตะตานะ แต่เธอน่ารักและเลือกเล่นหนังที่น่ารักๆดูสนุก เช่น 50 first date

ชอบมากๆๆๆๆ โดยเฉพาะฉากเปิดของเรื่อง เพลงเพราะดีด้วย ดาราก็เล่นดี

เพลงเพราะครับหนังดีที่น่าดูครับไปดูมาแล้ว