เกร็ดน่ารู้จาก มหา'ลัย เหมืองแร่
เกร็ดน่ารู้
- อาจินต์ ปัญจพรรค์ เจ้าของบทประพันธ์ เคยเขียนไว้ในคำนำรวมเล่มฉบับปี 20 ว่า เหมืองแร่ เป็นเรื่องทางอารมณ์ ไม่ใช่แอ็กชั่นทางภาพยนตร์ ไม่ขายเรื่องนี้เด็ดขาด เพราะเป็นบันทึกชีวิตของเขา
- เมื่อ อาจินต์ ถามผู้กำกับภาพยนตร์ จิระ มะลิกุล จะทำอะไรกับ เหมืองแร่ ของผม จิระตอบว่า "ผมไม่เคยคิดว่าหนังแอ็กชั่น จะหมายถึงคนชกกันแค่นั้น ฝนตก 7 วัน 7 คืน ก็สามารถเป็นหนังแอ็กชั่นได้" อาจินต์ชอบใจ ก็เลยตกลงเซ็นต์สัญญาสร้างภาพยนตร์
- บทภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มเขียนตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ 2547 จนถึงเดือน พฤษภาคม 2547 และหาสถานที่ถ่ายทำไล่ตั้งแต่ จ.ภูเก็ต ขึ้นมาถึง จ.พังงา ที่ อ.เมือง อ.ตะกั่วทุ่ง อ.ท้ายเหมือง ขึ้นมาเรื่อยๆ จนมาสรุปเป็นที่ อ.คุระบุรี จ.พังงา
- ทีมงานไปเจอ ต้าร์ - ดลยา หมัดชา ที่ป้ายรถเมล์ ซึ่งต้าร์เป็นคนนราธิวาสและกำลังเรียนที่ ม.ธรรมศาสตร์ เป็นสาวนัยน์ตาคมที่มีรูปร่างหน้าตาตรงกับ ละเอียด ในหนังสือ
- แอนโทนี ฮาวเวิร์ด โกล ที่รับบทนายฝรั่ง อยู่เมืองไทยมา 14 ปี และเคยเป็นผู้จัดการมากว่า 30 ปี
- เอก เอี่ยมชื่น ผู้ออกแบบงานสร้าง บอกว่าเรือขุดที่เราสร้างขึ้นมานั้นเล็กกว่าของจริงประมาณ 1 ส่วน 3 แต่กินระยะเวลาในการสร้างนานมาก ทดลองสร้างก่อนจากโมเดล ซึ่งต้องทำขนาดค่อนข้างใหญ่มาก กว่าจะเสร็จเป็นแม่แบบให้ตัวใหญ่ ใช้ระยะเวลาเกือบ 2 เดือน และเริ่มสร้างเรือใหญ่ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม พร้อมๆ กับสร้างสำนักงานทั้งหลาย รวมกันก็ประมาณ 5 เดือน
- บี - พิชญะ วัชจิตพันธ์ ในบทอาจินต์ บอกว่าฉากที่ยากที่สุด คือฉากที่ต้องคุยกับตาเคลื่อม เพราะต้องเถียงและต้องพูดเสียงดัง แล้วตาเคลื่อมก็เป็นคนท้องถิ่น ต้องพยายามฟังแกมาก แต่ไม่รู้เรื่อง เลยไม่รู้จะเถียงกลับยังไง
- ต้าร์ - ดลยา หมัดชา บอกว่าฉากที่ยากที่สุด เป็นฉากที่ต้องเอามาลัยดอกไม้ไปให้อาจินต์ เพื่อร่ำลา ต้องแสดงอารมณ์ประมาณว่าตัดใจแบบเจียมตัว ยากตรงที่ต้องแสดงออกว่าเศร้าใจมาก เป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้พบกัน
- จอห์น - นิรันต์ ซัตตาร์ เป็นพ่อค้าขายของอยู่ที่ตลาดนัดสวนจตุจักรมาก่อนที่จะมารับบท พี่จอน ในเรื่องนี้
- จอห์น - นิรันต์ ซัตตาร์ บอกว่าฉากพูด 5 ภาษา เป็นฉากที่ประทับใจมาก เพราะเหมือนในวรรณกรรมที่บรรยายว่าพี่จอนพูดเร็วและคล่องเหมือนพัดลมยัดปาก พูดใต้เสร็จแล้วพูดฝรั่ง ฝรั่งเสร็จแล้วพูดจีน จีนเสร็จมาเลย์ แล้วก็มาพูดใต้ ซึ่งถ่ายทำรวดเดียว ทุกอย่างราบรื่นดี
- โกไข่ - จุมพล ทองตัน บอกว่าฉากที่ยากที่สุด เป็นฉากที่โกต๋องสำนึกผิดที่ไปหลอกขายยาแดงเก่าๆให้กับคนในเหมือง ฉากนี้เป็นฉากที่ต้องร้องไห้ ต้องทำอารมณ์ค่อนข้างเยอะ
- อาจินต์ ปัญจพรรค์ ได้รับเลือกเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ในปี 2534 และได้รับรางวัลศรีบูรพา ประจำปี 2535 ขณะภาพยนตร์ออกฉาย อาจินต์ มีอายุ 77 ปี
- รายได้จากการออกฉายสัปดาห์แรกของเรื่องนี้อยู่ที่ 1.1 ล้านบาท รวมรายได้จากการฉาย 10 วันได้ทั้งหมด 19 ล้านบาท
- ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เข้าฉายโรงภาพยนตร์ในเครือ เอสเอฟ ซีนีม่า ซิตี้
advertisement
วันนี้ในอดีต
- เขาชนไก่เข้าฉายปี 2006 แสดง วศิษฎ์ ผ่องโสภา, ทวีรัตน์ จุลศิริ, อภิพล ตรีเทวะวงษา
- เดอะเลตเตอร์ เขียนเป็นส่งตายเข้าฉายปี 2006 แสดง มหาสมุทร บุณยรักษ์, ชลลดา เมฆราตรี, แอนดี้ เขมภิมุก
- Happy Feetเข้าฉายปี 2006 แสดง Robin Williams, Hugh Jackman, Elijah Wood
เกร็ดภาพยนตร์
- Still Alice - ตอนที่ได้อ่าน Still Alice ฉบับหนังสือครั้งแรก ริชาร์ด แกลตเซอร์ และ วอช เวสต์มอร์แลนด์ ผู้กำกับทั้งสองคนรู้สึกว่าเรื่องราวของผู้หญิงที่ต้องเผชิญกับโรคสมองเสื่อมชนิดเกิดเร็วเป็นเรื่องที่ใกล้ตัว เพราะก่อนที่ทั้งคู่จะกำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ริชาร์ด ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือเอแอลเอส ที่เป็นสาเหตุให้พูดแล้วลิ้นพันกัน ซึ่งเป็นทำให้ทั้งสองคนต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลัน ทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เหมือนตัวละคร อลิซ ที่แสดงโดย จูเลียนน์ มัวร์ อ่านต่อ»
- Song One - สก็อตต์ อาเวตต์ จากวง ดิ อาเวตต์ บราเธอร์ส เคยมาทดสอบบท เจมส์ โดย สก็อตต์ เล่าว่า เขาอ่านบทกับ แอนน์ แฮตธาเวย์ ผู้รับบท แฟรนนี ในฉากสะเทือนอารมณ์ และ แอนน์ เริ่มน้ำตาคลอ ตอนนั้นผมรู้สึกว่า โอ้ พระเจ้า เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร และมันก็ชัดเจนเลยว่านี่ไม่ใช่ที่ของผม ซึ่งภายหลังบท เจมส์ นี้ก็ตกเป็นของ จอห์นนี ฟลินน์ อ่านต่อ»
เปิดกรุภาพยนตร์
777 นะชาลีติ เรื่องราวของ ป๊อบ (โชตณภร บวรมหาบุญบารมี) ที่ได้ตั้งจิตอธิฐาน จะมอบพระสีวลี ให้วัดทั่วประเทศไทย หลังจากเสร็จพิธีสมโภช ช...อ่านต่อ»