SIAMZONE.COM

หนังแบบนี้แหล่ะ ที่สมควรเรียกว่าออกมาจาก "สมอง" ของผู้กำกับ ร้อยล้าน
ไม่ผิดหวังเลย.. อบอุ่น ซึ้ง ตลก... ดูแล้วอิ่มมาก
( แม้ความรู้สึกใกล้ ๆ จะเหมือนตอนดูหนังของ จางอี้โหมว )

สนุกดีครับ ได้แง่คิดหลายข้อ ชอบตอนที่คนถูพื้นไปแสดงกายกรรม ฮาดี

เนื้อเรื่องทำได้ดีระดับหนึ่งแต่ถ้าเทียบกับ cast aways แล้วคิดว่าเรื่องยังทำได้อ่อนไป

ไม่เคยผิดหวังกับหนังหรือการแสดงของเขาเลย เป็นดาราชายที่ผมชอบที่สุด ดวงตาของเขาช่างแสดงสิ่งที่อยากให้ดาราไทยทำได้แม้สักส่วนหนึ่ง ไม่ได้หมายความว่าดาราไทยแสดงได้ไม่ดีนะแต่ถ้าเทียบกับทอใแฮงด์ มันมีมิติที่ต่างกัน ไม่รู้คนอื่นคิดอย่างไรกันมั่ง

หนังดีนะ ชมๆๆ
ถึงอาจจะดูไม่เป็นที่นิยม แต่เราคนนึงก็นิยมอ่าแหละ
หนังไม่ได้หนังชีวิต ทั่วไป
แต่มีแง่คิด ความขำขัน ปนอยุ่ด้วย
ไห้รู้ว่า ผู้ชายคนนึง ซึ่งตอนแรกๆ ไม่รู้ประสา
แต่เขากลับดิ้นรนจนเขาได้เป็นคนที่มีแต่ผู้คนชื่นชม
และนั่นคือ ความประทับใจที่ยิ่งใหญ่ของเรื่องนะ


^+^

คนเราจะมาจากไหน เชื้อชาติไหนไม่สำคัญ ขอแค่มีรักและมิตรภาพที่ดีให้กันเท่านั้นพอ.. หนังสนุกมากๆๆๆๆ

ดูหนังเรื่องนี้แล้ว การันตีได้เลยว่า คนที่ทำดี.... อยู่ไหน ใครก็รัก (ไม่ชักนะ..อิอิ)

แม้ไม่ค่อยได้โปรโมต แต่หนังดีจริงๆ บางตอนขำจนน้ำตาไหล บางตอนมีแง่คิดให้ได้คิด บางตอนก็ลุ้นแบบสนุกๆ เป็นหนังที่ดีที่สุดในอาทิตย์นี้เลยแหละ

ไม่ได้ดู เสียชาติเกิด แง่คิด แรงจูงใจ น่ารัก หลายๆอย่างผสมผสานกันได้อย่างลงตัว (ดูแล้ว)

เดียวดายท่ามกลางผู้คน
ท่ามกลางผู้คนที่จอแจ ใจกลางสนามบินที่แสนวุ่นวาย ผู้คนมากหน้าหลายตา พูดจาในภาษาที่ไม่เข้าใจ กัน ผู้ชายคนหนึ่งเดินทางมาสู่ประเทศที่ใฝ่ฝัน ด้วยความหวังที่จะได้พบกับโลกใบใหม่... แต่แล้วสิ่งที่เขาพบกลับกลายเป็นความสับสนที่ยากจะเข้าใจ ที่ๆเขาจากมาถูกลบชื่อออกจากแผนที่โลก ลบออกจากการมีตัวตนอยู่ เขาจึงเสมือนเป็นคนที่ไม่มีตัวตน ความเหงา ความไม่เข้าใจที่ต้องอยู่ตัวคนเดียวในที่ๆมีผู้คนมากมาย นี่คือแก่นหลักของ The Terminal หนังแสนอบอุ่นที่ผมมีโอกาสได้ไปชมในรอบแถลงข่าวเมื่อคืนวันที่ 26 สค. ตัวหนังพูดถึง วิคเตอร์ นาวอสกี้ ชาวคราโคเชียประเทศเล็กๆในยุโรปตะวันออก ประเทศที่เกิดรัฐประหารในคืนที่เขา...เดินทางมาอเมริกาประเทศในฝัน ...เมื่อย่างก้าวลงสู่สนามบิน สิ่งที่เขาพบช่างต่างจากที่เขาฝันอย่างสิ้นเชิง อิสระภาพที่เขาเคยมี ถูกริบหายไปด้วยเหตุผลที่ยากจะเข้าใจ เขากลายเป็นนักเดินทางที่ไม่สามารถไปถึงจุดหมาย และไม่มีแม้แต่ที่ที่จะให้เดินทางกลับ เขาต้องติดอยู่ในสถานที่ซึ่งไม่สามารถพูดคุยกับใครได้ และต้องรอ...รออย่างไม่รู้ว่าการรอคอยนั้น...จะสิ้นสุดเมื่อใด แต่สวรรค์ก็ไม่เคยโหดร้ายจนเกินไป มิตรภาพเล็กๆที่เริ่มก่อตัวขึ้น ความอบอุ่นที่ได้จากคนแปลกหน้า และการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา ได้คอยเป็นกำลังใจให้เขา เพื่อทนรอในสิ่งที่หวังไว้ เนื้อเรื่องที่ชวนติดตาม การผูกปมเรื่องที่ทำไว้อย่างแยบยล และประโยคซึ้งๆประทับใจที่ค่อยๆทยอยออกมาในเวลาที่เหมาะสม ทำให้หนังเรื่องนี้เรียกได้ทั้งเสียงหัวเราะ และ น้ำตาจากผู้ชม นอกจากนั้นตัวหนังยังได้สอนในหลายสิ่งให้แก่ผู้ชมโดยเฉพาะในประเด็นที่พูดถึงการเรียนรู้ของคนเราที่ไม่เคยจบสิ้น ความใสซื่อของวิคเตอร์ซึ่งทอม แฮงค์ถ่ายทอดออกมานั้นยอดเยี่ยมมาก เมื่อดูหนังไปได้สักพักการแสดงของเขาทำให้ผมย้อนนึกไปถึง cast away ผลงานที่เขาเคยแสดงเอาไว้ อารมณ์ที่แสดงออกมาของตัวเอกจากทั้งสองเรื่องมีมุมที่ออกมาคล้ายๆกัน ในสถานการณ์ที่คล้ายกัน คือตัวเอกได้ติดอยู่ในที่ๆไม่สามารถจะสื่อสารกับใครได้ สำหรับหนังเรื่องนี้ผมให้ความพึงพอใจระดับ 4 ดาวครึ่งเต็ม 5 ดาวทีเดียว สุดท้ายนี้ขอบคุณที่ตามอ่านกันมาถึงตรงนี้นะครับ