SIAMZONE.COM

ชอบมาก การเล่าเรื่องสุดยอดมาก

ดีมาก เจ๋ง

สุดยอดครับ เจ๋งมาก

คิดว่าเป็นหนังนี้พูดถึงสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่สามารถเกิดขึ้นกับคน ความตาย ความเจ็บปวด การสูญเสีย
สุดท้าย ก็แค่ 21 กรัม เท่านั้นเอง

21 กรัม มันมีอะไรมากกว่าที่เราเข้าความหมายจากการอธิบายครับ ที่สุดยอดเลยของหนังเรื่องนี้ ต้องยกยอดให้กับ พลอตเรื่องที่ เหมือนกับการดูจากตอนจบ กับดูตอนเริ่มมาพร้อมๆกับ แต่มันมาประจบกัน จนมีความหมายได้นี่ซิครับ โห.....เล่นเอาอึ้งไปเลยเหมือนกันนะ

ป.ล. ฌอน เพนน์ เล่นได้ดีมากครับ ผมชอบตั้งแต่เรื่อง I AM SAM ยิ่งมาเจอ มิสติก รีเวอร์ นี่อีก ผมเลยเชื่อเลยว่าการเล่นหนังให้ดู น่าสงสาร นี่ คนที่เล่นต้องเก่ง กว่า คนที่เล่นหนังให้ดูสนุก เร้าใจ ซะอีก เยี่ยมครับ .........ฌอน

เมื่อคนเราตายไปจะเสียน้ำหนักไป 21 กรัม แล้วสิ่งที่ได้รับคืนมาล่ะ มันหนักเท่าไร...

คน 3 คน ล้วนแล้วแต่มีแนวทางการดำเนินชีวิตของตัวเองอยู่ คนแรกคือ คริสติน่า (นาโอมิ วัตต์) แม่ลูก 2 คนที่สอง คือ พอล (ฌอน เพนน์) ผู้กำลังประสบโรคร้าย และคนสุดท้าย คือ แจ๊ค (เบนิซิโอ เดล โทโร่) ผู้ที่ใช้พระเจ้าเป็นที่พึ่งเพื่อหวังจะกลับเป็นคนดี ทั้ง 3 คนนี้โคจรมาพบกันเพราะ 1 อุบัติเหตุ

ภาพยนตร์ถูกนำเสนอโดยแบ่งเป็น 3 โครงเรื่องหลักตามตัวละครหลัก 3 คน และยังแบ่งออกเป็นช่วงย่อยๆ อีกหลายท่อน แล้วจึงค่อยๆ นำแต่ละท่อนมานำเสนอแบบไม่เรียงตามลำดับเวลา สลับกับไปมาระหว่าง 3 โครงเรื่องหลัก ซึ่งเหมือนกับการต่อจิ๊กซอว์ ที่ค่อยๆ เห็นภาพจากชิ้นส่วนที่นำมาต่อ ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องใช้ความอดทนอย่างมากในการชมภาพยนตร์ให้รู้เรื่อง

21 กรัมที่หายไป จากชีวิตของคน 1 คน ที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์เรื่องนี้นั้น สร้างเหตุการณ์อีกมากมายให้กับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง และนั่นเป็นจุดหนึ่งที่อยากให้คนดูทุกคนถามตัวเองว่า 21 กรัมที่หายไปนั้นมันมีค่ามากแค่ไหนกัน มันอาจจะหนักเท่าเหรียญ 5 เหรียญ อาจจะหนักเท่าช็อกโกแลต 1 แท่ง

เนื่องจากเนื้อหาที่ค่อนข้างเศร้าของภาพยนตร์เรื่องนี้ ทำให้ภาพยนตร์ดูเข้มข้นและกดดันอารมณ์คนดูเป็นอย่างมาก ไม่เหมาะอย่างมากสำหรับผู้ที่ไม่ชอบภาพยนตร์ดราม่าหนักๆ เพราะว่าจะทำให้ดูแล้วรู้สึกหดหู่ด้วย อีกทั้งวิธีการดำเนินเรื่องที่จะต้องอดทน และใจเย็นที่จะค่อยๆ ต่อเก็บรายละเอียดมาต่อให้เป็นภาพยนตร์ ทำให้ไม่เหมาะอย่างยิ่งกับคนที่ไม่ชอบชมภาพยนตร์ที่มีวิธีการดำเนินเรื่องแบบนี้

ฌอน เพนน์ กับรูปแบบการแสดงที่คุ้นกันอยู่แล้วเพราะว่า ไม่ได้แหวกไปจาก Mystic River และ I Am Sam มากนัก สำหรับเรื่องนี้เขาเล่นได้ดีเป็นปกติของเขา ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากนัก จะดูแปลกไปหน่อยก็คงที่เขาไม่ได้เล่นเป็นผู้ร้ายเนี่ยล่ะ สำหรับ นาโอมิ วัตส์ เรื่องนี้ออกจากเปลืองเนื้อเปลืองตัวไปหน่อย (ไม่รู้ว่าจะมีการตัดก่อนที่จะเข้าฉายจริงมากแค่ไหน) แต่ฝีมือการเล่นโดยรวมถือว่าดี บทบาทหลักๆ อยู่ที่การเสียใจและเศร้า การแสดงออกถึงความฟูมฟายเป็นภาพที่เล่นได้ดีที่สุดของเธอ

21 Grams เป็นภาพยนตร์ที่พยายามยัดเยียดอะไรให้กับคนดูเป็นอย่างมากมาย อีกทั้งยังมีรูปแบบการนำเสนอที่เข้าใจยาก ผู้ที่ชอบภาพยนตร์ดราม่าที่มีเนื้อหาหนักๆ ถูกใจแน่นอน

ภาพยนตร์เครียดกดดันอารมณ์ทั้งส่วนของเนื้อเรื่อง และเสียงดนตรีประกอบ เทคนิคตัดต่อลำดับภาพเหตุการณ์ รวมทั้งมุมกล้องที่เพิ่มความกดดันความรู้สึกผู้ชมเป็นทวีคูณ ฌอน เพนน์ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างน่าทึ่ง เรียกได้ว่าเข้าถึงบท (ตีบทแตกดัง.. เพล้ง!!) หากใครที่กำลังดาวน์อยู่แล้ว ได้ชมเรื่องนี้คงเกิดความหดหู่ขั้นรุนแรงจนอยากสลายน้ำหนัก 21 กรัมของตนไปเลยทีเดียว..


P.S. ฌอน เพนน์เยี่ยมมาก แม้ไม่ได้ออสการ์ในเรื่องนี้ก็เถอะ

ไปดูมาแล้วสนุกดี ให้เราได้คิดอะไรเยอะขึ้น คิดอะไรมากขึ้น เข้าใจอะไรมากขึ้น ดี ๆ ๆ