SIAMZONE.COM

บางทีคนเราจะเริ่มรู้สึกตัวเมื่อต้องสูญเสียอะไรบางอย่าง หนังเรื่องนี้สะท้อนปัญหาครอบครัวได้ดีทีเดียว โดยเฉพาะสังคมสมัยก่อนที่ผู้ชายมักจะได้รับการยอมรับในหน้าที่การงานมากกว่า แต่ท้ายสุดแล้วไม่ว่าหน้าที่การงานเป็นอย่างไร หน้าที่ของความเป็นพ่อแม่ย่อมสำคัญไม่แพ้กัน

ชอบตัวละครของ ดัสติน และ เมอริล มาก (ตอนเล่นเรื่องนี้ ดูหนุ่มและสาวสุดๆ) เพราะดูเป็นพ่อแม่คนจริงๆ แม้บางครั้งอาจจะเลือกทางเดินที่ผิดไปบ้าง แต่อย่างไรก็ตามลูกก็สำคัญกว่าเสมอ ดูแล้วกินใจมาก ยิ่งถ้าเป็นคนที่มีลูก ดูเรื่องนี้แล้วน่าจะยิ่งบีบคั้นหัวใจสุดๆ

คำเตือน: บางส่วนของคำวิจารณ์นี้เหมาะกับผู้ที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วเท่านั้น ผมมีโอกาสได้ดูตอนที่ UBC เอามาฉาย เป็นหนังที่งดงามมาก TED (Dustin Hoffman) แสดงได้ยอดเยี่ยมมากจริง ผมชอบฉากที่ TED พยายามทำขนมปังปิ้งให้ลูกชายหลังจากที่ได้ทราบว่าแม่ของเขาตัดสินใจหนีไปจากชีวิตที่เธอทนไม่ได้ (สามีบ้างาน ไม่ยอมให้ภรรยาทำงานนอกบ้าน)แม้ว่าเขาจะเงอะงะทำอะไรไม่ถูก
ผมน้ำตาคลอกับฉากที่ Billy ประสบอุบัติเหตุตกจากเครื่องเล่นที่สวนสนุกหัวแตก แล้ว TED ก็อุ้มลูกชายของเขาไปโรงพยาบาล
หนังทำให้เราเรียนรู้ว่าการดูแลลูกคนเดียวมันลำบากมากจนในที่สุดหน้าที่การงานที่เคยรุ่งโรจน์ของเขาก็ตกต่ำจนตกงาน ซ้ำร้ายกว่านั้นเมื่อJoanna กลับมาเพื่อขอลูกชายคืนหลังจากที่ชีวิตของเธอดีขึ้น
ตอนจบของเรื่องเศร้าจริงๆ แม้จะมีนักแสดงหลักแค่ 4 คนแต่หนังดูแล้วไม่น่าเบื่อเลย อิ่มครับ อิ่มอย่างไม่น่าเชื่อ