SIAMZONE.COM

เออ งงง่ะ ว่าผู้ชายทั้งหมดมาพบกันได้ไง หรือว่านัดหมายกัน............!!!!!!!!!!!!

การได้นึกถึงเรื่องราวเหล่านี้ ก็ทำให้เกิดความหนักอึ้งในหัวใจมากพอแล้ว แม้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดกับคนอื่น ไม่ใช่ตัวเรา ก็ทำให้เราเศร้าหมองและสิ้นหวังได้มากมายเหลือเกิน

มนุษย์ได้เรียนรู้อะไรบ้างหรือ?จากความเจ็บปวด

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ก็จะเกิดขึ้นในวันต่อๆไป
สิ่งที่ทำแล้วคือสิ่งที่จะต้องทำอีก

ไม่มีอะไรใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้

เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง?

เป็นภาพยนตร์ที่ตีแผ่เรื่องราวได้ดีมาก ขอชมผู้กำกับและนักแสดงว่ามีความสามารถสูงมาก โดยเฉพาะผู้ที่แสดงเป็น นางสำเนียน กระทุ่มหมอก

คนที่ข่มขืนจริงๆ ถ้าหากตรวจสอบประวัติกัน ก็ไม่ใช่คนในพื้นที่จริงๆเป็นคนอิสานบ้าง คนที่อื่นบ้างแต่มามีเมียมีลูกอยู่ที่พรหมพิราม น่าจะทำวิจัยหรือเจาะข้อมูลจริงๆ ดีมั้ย มันจะได้ยุติธรรมกว่านี้

Subject :
คดีอัปยศพรหมพิราม

Date :
Wed, 02 Jul 2003 21:29:03 +0700

คดีอัปยศพรหมพิราม

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อราวปี พศ 2520 เธอเป็นคน บางกระทุ่ม จ พิษณุโลก มีสามี และลูกชาย 1 คน ครอบครัวน่าจะเป็นสุขดีแต่ แม่ผัวไม่ชอบเธอ เพราะเธอมาจากครอบครัวที่ยากจนกว่า และเกรงว่าเธอจะมาเกาะลูกชายกิน จึงไล่ให้ลูกชายไปทํางานที่จังหวัดอุตรดิตถ์ หวังจะแยกเธอกับสามี แม่ผัวพยายามผลักไสไล่ส่งเธอตลอดเวลา แต่เธอก็อดทนรอเรื่อยมาจนกระทั่งสามีของเธอติดต่อและส่งที่อยู่ที่ จ อุตรดิตถ์ มาให้ ทําให้แม่ผัว เธอ โกรธ มาก เธอจึงตัดสินใจที่จะไปตาม หาสามี ที่อุตรดิตถ์ แม่ผัว จึงออกอุบาย แสร้งทําเป็นหวังดีแต่ประสงค์ร้าย ฝากเธอไปกับคนขับรถบรรทุก แล้วบอกคนขับที่เคยแอบชอบเธออยู่ว่า แกจะเอามันไปทิ้งไว้ที่ไหนก็ได้นะ แล้วแกจะปลํ้ามันก็ได้นะคิดซะว่าเป็นค่ารถ อย่าให้มันกลับมาเลยได้ยิ่งดี คนขับรถบรรทุกเป็นคนแรกที่ข่มขืนเธอ

แล้วมันเอาเธอไปทิ้งไว้ที่สถานี รถไฟ พิษณุโลก โดยเธอไม่มีเงินติดตัวแม้แต่ บาทเดียว เธอเลยขึ้นรถไฟเที่ยวขี้นพิษณุโลก เชียงใหม่ โดยไม่มีตั๋ว แล้วถูกนายตั๋วไล่ลงที่สถานี พรหมพิราม ขณะที่เธอยืนเก้ๆกังๆไม่รู้จะทําอย่างไรดี ตาแหยม ชายวัยกลางคนที่เคยต้องโทษคดียาเสพติด ชาวบ้านไม่ค่อยคบหาสามคมด้วย เข้าไปชักชวนเธอให้ไปค้างที่บ้านที่ท้ายหมู่บ้านก่อน เธอไม่มีทางเลือกเพราะฟ้าเริ่ม มืดแล้วแล้วเธอก็ไม่รู้จักใครที่นี้ ตาแหยมทิ้งให้เธอเฝ้าบ้านคนเดียวแล้วขอตัวไปทําธุระที่ หมู่บ้านอื่น คืนนั้นกลุ่มวัยรุ่นลูกชายของผู้ใหญ่บ้าน มาสูบกัญชาที่บ้านของตาแหยม เมื่อเมาได้ที่ พวกมันข่มขืนเธอเป็นกลุ่มแรก ข่าวลือเรื่อง ไก่หลง แพร่สะพัดออกไป พวกหมาป่าหื่นกามมุ่งหน้าสู่บ้านตาแหยม พวกมันข่มขืนเธอบนแคร่ บนเนินดิน บนหนองนํ้า



เธอหนีหัวซุกหัวซุนแต่ไม่ว่าเธอจะหนีไปทางไหนก็มีแต่มนุษย์กระหื่นจ้องขยํ้าเธอไปซะทุกที ว่ากันว่าเธอพยายามกระเสือกกระสนไปที่สถานีรถไฟ เพื่อจะได้ไปให้ทันรถไฟเที่ยวขี้น แต่เธอไปไม่ถึง ในหนังสือบอกว่าพบศพเธอในสภาพที่บอบช้ำมาก แต่ในความจริงโหดร้ายยิ่งกว่า เพราะในข่าวหนังสือพิมพ์ที่ทําข่าวของเธอบอกว่า เธอถูกรถไฟชนขาด 3 ท่อน จริงๆแล้วน่าจะเรียกว่า รถไฟทับมากกว่า เพราะ เธอถูกพาดวางกับรางรถไฟ โดยคนร้ายที่ข่มขืนเธอเกิดกลัวความผิดแล้วออกตามหาเธอแล้วมาเจอเธอที่รางรถไฟ มันทําร้ายเธอ แล้วเอาเธอวางกับรางรถไฟแกล้งทําเป็นอุบัติเหตุ จากรูปการณ์แล้วน่าจะเป็นอุบัติเหตุ เพราะเธอไม่มีญาติมาร้องทุกข์ ชาวบ้านและกลุ่มคนร้ายก็ไม่ให้ความร่วมมือ แล้วพยายามเบี่ยงเบนคดี แต่ตํารวจไทยก็เก่งฉกาจรื้อฟื้นคดีมาใหม่ จากคดีซับซ้อนซ่อนเงื่อน ไขคดีจนสามารถจับกุมผู้ร้ายได้เกือบทั้งหมด

ว่ากันว่า คดีนี้เป็นคดีโทรมหญิงที่มีผู้ต้องหามากที่สุด ในประวัติอาชญากรรมของไทย และเป็นที่น่าสังเวชใจของผู้พบเห็นมากเพราะผู้ต้องหามีทุกวัย ตั้งแต่เด็ก หนุ่มเพิ่งแตกพาน วัยหนุ่ม วัยกลางคน วัยชรา และบางคนเป็นพ่อ ลูกกันด้วย ญาติของผู้ต้องหาแห่กันมาโรงพักมากกว่า งานวัดประจําปีเสียอีก และที่น่าอนาถแม้แต่เจ้าหน้าที่ของรัฐคือผู้ใหญ่บ้าน แทนที่จะช่วยเหลือเธอ กลับ ทําทารุณกลับเธอ ซะอีก ตามคําให้การ บอกว่า ขณะที่พวกมันกระทํากับเธอ ๆ ไม่มีแรงแม้แต่แรงที่จะต่อสู้ ร่างของเธอ สั่นเทา ไปด้วยความเจ็บ ปวด จะมีก็ มีแต่เสียง แผ่วเบา พูดซํ้าไปซํ้ามา ว่า อย่าทําชั้นเลย ชั้นกลัวแล้ว ปล่อย ชั้นไปเถอะ และที่น่าสมเพศมากไปกว่านั้น มันข่มขืนเธอจน สลบพวกมันคิดว่าเธอตายแล้ว มันจะเอาเธอไปเผาทําลายหลักฐาน โดยว่าจ้างสัปเหร่อให้เผาภายในคืนนั้น ในขณะที่สัปเหร่อกําลังทําความสะอาดร่างของเธอ ๆ ฟื้นขึ้นมา พวกมัน ข่มขืนเธอ บนที่เผาศพ ไม่รู้ตอนนั้นผีห่าตัวไหนเข้าสิง พวกมัน ทําไปได้อย่างไรกับสภาพร่างกายที่บอบชํ้าขนาดนั้น ตํารวจจับคนร้ายได้มากกว่า 30 คน โดยแยกเป็นกลุ่มที่กระทําชําเรา และ กลุ่มที่ ฆาตกรรมเธอ

ในหนังรู้สึกว่าจะบอกชื่อจริงของเธอ ผมคิดว่าเป็นการไม่สมควร เพราะคงมีอีกหลายคน ที่เกี่ยวข้อง และยังมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะลูกชายของเธอที่ตอนนี้ คงโต เป็นผู้ใหญ่แล้ว เค้าจะคิดอย่างไรที่เรื่องราวอันน่าอัปยศ ที่เกิดกับแม่ของเค้าถูกเอามาตีแผ่อย่างนี้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรหนังเรื่องก็ถูกฉายอยู่ดี และคงสร้างรอยด่างและ ความอัปยศ ให้กับคน พรหมพิรามตลอดกาล

สุดท้ายของคดีนี้ ผู้ที่ถูกจับคำเนินคดี กลับกลายเป็นชายขอท่านเร่ร่อนที่สร้างเพิงนนอนอยู่ข้างทางรถไฟ คดีดังกล่าวนี้คือ ความอัปยศของชาวพรหมพิรามครับ

เพิ่มเติม

คดีนี้ถูกสร้างเป็นหนัง และกำลังจะฉายเร็วๆนี้
ผู้ต้องหาอายุน้อยที่สุดในคดีคือ 9 ขวบ มากที่สุด 65

จะ 30 คน หรือ 8 - 9 คน ก็ไม่ต่างกันหรอกนะ เพราะผลที่ออกมามันมีค่าเท่ากัน คือ ความเจ็บปวด ชีวิตและเป็นความเลวร้ายในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

คดีแบบนี้ มีมาตั้งมากมาย ทำไม่ถึงไม่มีบทลงโทษผู้กระทำผิดให้เด็ดขาด หรือจริงจังให้สมกับการกระทำของเขา เพื่อเป็นตัวอย่าง ที่ไม่มีใครกล้าทำอีก

งงมากกับคำโฆษณา !!! ทำไมผู้ชายเกือบทั้งหมู่บ้านทำอย่างนั้น
ทำได้ยังไง ทำไมถึงผู้ชายทั้งหมดมาเจอกันได้ อาจโดยนัดหมายหรือไม่ได้นัดหมาย ไม่เข้าใจ

เขียนข่าวซะเว่อร์ ที่จริงขมขื่นแค่ 8-9 คนเอง ไม่ได้ดูข่าวไอทีวีรึไง

การตายของหญิงสาวคนนี้ เกิดจากคนในอำเภอหนึ่ง มีหลายระดับ ทั้งชาวนา ชาวไร่ ครู อาจฟังดูแล้วน่าใจหาย ลูกหลานของคนที่ทำก็คงอับอายไม่จบสิ้น ปัจจุบันคนที่ออกมาต่อต้านหนังเรื่องนี้ คือ....ลูกหลานคนเหล่านั้น...คนที่เคยทำในสิ่งที่คนไทยทั้งชาติคาดไม่ถึง เราไม่ได้ตีแผ่ใคร เราไม่ได้ใส่ร้ายใคร และเราก็ไม่คิดจะนำใครมาประจาน แต่จะดีขึ้นใหมถ้าคนไทยใช้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์...ให้กับชีวิต