และแล้ว ละครเมืองลับแลก็ได้จบเป็นที่เรียบร้อย ก่อนอื่นเลยผมขอขอบคุณพี่ผู้ใหญ่ทุกๆคนที่มอบโอกาสนี้ให้กับผม ผมเรียนรู้หลายอย่างมากๆจากประสบการณ์ครั้งนี้ พูดตรงๆผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้ก้าวเข้ามาในวงการการแสดง แต่พอได้เข้ามาผมกล้าพูดเลยว่ามันสนุกมากๆแล้วก็ดีใจมากๆที่ได้รับโอกาสนี้

ขอขอบคุณผู้กำกับพี่แนตและพี่บ่วยที่เข็นผมอย่างหนักมากๆ ช่วงแรกๆผมเล่นแทบไม่ได้เลยแต่พี่ๆก็ช่วยผมอย่างหนักให้ทุกๆซีนออกมาได้ดี พี่ๆดึงหลายๆอย่างในตัวผมออกมาจริงๆ

ขอบคุณครูส้ม ที่สอนผมหลายอย่างมากในมุมการแสดงและเทคนิคต่างๆที่ทำให้ผมได้มาประยุคใช้ในแต่ละซีน

ขอบคุณคุณพ่อ (พี่ตั้ก) และ คุณแม่ (พี่ป้อก) ที่ซัพพอตผมในทุกๆซีนที่ร่วมกัน ส่วนตัวผมได้ร่วมซีนกับพี่ตั้กสะเยอะพูดตรงๆ ผมกล้าเรียกพี่ตั้กว่าพ่อได้เลย พี่เขาสอนผมเยอะมากแบบมาก ไม่ว่าจะการแสดง ท่าทาง การยืนการเดิน ทัศคติ และอื่นๆอีกมากมายพูดยังไงก็ไม่หมด

ขอบคุณเพื่อนๆนักแสดง มอนิร่า จัส นน และคนอื่นๆที่ได้ร่วมซีนด้วย ทุกๆคนซัพพอตกันและกันอย่างมากๆ มอนิร่า น้องเป็นคนที่ตั้งใจมากๆ ตั้งใจจนผมต้องฮึ้บตัวเองขึ้นมาอีก น้องเล่นดีมากและหลายๆครั้งผมกลัวจะดึงน้องลงจิงๆ 5555 แต่ใดๆกับเรื่องแรกของน้องผมอยากยืนปรบมือให้เลยจริงๆ จัส ดีใจนะที่มีเอง ค่อยอัพเอ็นเนอจี้ในกองมากๆและเป็นเพื่อนคุยเล่นในทุกๆครั้ง 555 นน กุขอบคุณมากๆ ทั้งสอนเรื่องการแสดง ให้มุมมองที่แตกต่าง แนะนำแนวทางในแต่ละซีนและที่สำคัญส่งอารมมาให้ผมได้เยอะมากเวลาอยู่ซีนเดียวกัน ไว้มาเล่นกีต้าร์ร้องเพลงด้วยกันอีก ;) เพื่อนๆคนอื่นๆผมอาจจะไม่ค่อยได้ร่วมซีนด้วยแต่ได้เห็นถึงความตั้งใจของทุกๆคนจริงๆ

ขอบคุณพี่ๆเบื้องหลัง พี่เอก พี่กระติก ทีมคอสตูม ทีมบท และหลายๆคนอีกมากมายที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของงานชิ้นนี้ ดีใจที่ได้รู้จักทุกๆคนและได้ร่วมงานด้วยครับ

สุดท้ายผมขอขอบคุณคนดูทุกๆคน ทุกคำชมและคำติผมจะนำมาปรับปรุงและพัฒนาตัวเองในอนาคตครับ🤍