ขอลงไว้เป็นความทรงจำหน่อย
15 กันยายน 2567

⭐️💙🐈🌺֒֒𑁍˖*|ૂ•ᴗ• )*✲ﾟ*｡ ♪

หลายคนคงมีคำถามมากมายเลยใช่มั้ยหละ น้องฟอก็มีคำถามที่ถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นเดียวกัน ใช้เวลานานอยู่พอสมควร นอนไม่หลับมาตลอดหลายเดือนนี้แต่วันที่หนูเลือกตอบคำถามได้แล้วซึ่งไม่สามารถมีใครบอกได้ว่าใช่หรือไม่ใช่ ถูกหรือไม่ควร

น้องฟอก็ทำได้เพียงแค่เชื่อมั่น ศรัทธา ซื่อสัตย์ในความฝันของตัวเองแล้วเดินหน้าต่อไป

ที่ผ่านมาบ้านหลังนี้เป็นเหมือนทั้งชีวิตตั้งแต่อายุขึ้นเลขสองมาจนตอนนี้ยี่สิบห้าปีบริบูรณ์ ห้าปีแล้วแหละ
ความสุขของหนูยังคงเป็นที่นั่นในบ้านที่มีแต่หมู่มวลแห่งความรัก เสียงหัวเราะและความสดใสของน้องๆและทีมงานทุกคนยังคงเป็นสิ่งเดียวที่หนูปรารถนาให้คงอยู่ตลอดไป ไม่อยากให้มีสิ่งใดมาพรากไป และถ้าเป็นไปได้ก็ยังอยากให้ทุกคนมองพี่เหมือนเดิม คนที่สามารถช่วยเหลือทุกคนได้ คนที่คอยทำตัวตลกๆเพื่อให้ทุกคนหัวเราะ ได้โปรดอย่าลืมกันไปเลยนะ หัวใจพี่คงแตกสลาย

แฟนคลับของหนู
hj’s

คนที่คอยอยู่เคียงข้างหนูมาตลอด

ขอบคุณที่ชื่นชอบหนูในพาร์ทของการเป็นไอดอลนะคะ ทุกครั้งที่หนูได้แสดงแล้วเห็นว่ามีแฟนคลับหนูคอยดูอยู่จากข้างล่างไม่ว่าจะกี่คนก็ตาม แค่การมีอยู่ของทุกคนมันก็สามารถต่อพลังให้หนูยังคงทำสิ่งนี้ต่อไป ทุกคนเป็นเหมือนแขน ขา ร่างกายของหนู ที่ทำให้หนูยังสามารถใช้ชีวิตในฐานะการเป็นไอดอลต่อไปได้ ที่ผ่านมาหนูมีความสุขมากๆเพราะทุกคนเดินไปกับหนูจริงๆ
ถึงวันนี้พาร์ทนี้จะจบไปแล้วแต่หนูก็ไม่ได้อนุญาตให้ทุกคนหายไปไหนนะ! อันนี้ขอย้ำอีกรอบ!
ถ้าทุกคนหายไปแล้วหนูจะเล่นกับใคร คงจ๋องมากเลยแหละ
ได้โปรดอย่าลืมกันไปเลยนะ คงทำใจไม่ไหวหรอก
ยังไงก็จะพยายามหาทางให้เราได้เจอกันบ่อยๆแน่นอนไม่ต้องห่วงนะ!
ตอนที่หนูพิมพ์ข้อความนี้อยู่ยังไม่รู้ว่าผลงาน RH จะอยู่ที่เท่าไหร่ แต่หนูเชื่อว่าพวกเราทำได้แน่นอน
หนูแม่งโคตรโชคดีเลยที่มีทุกคน ตอนนี้น้ำตาไหลเยอะมากเพราะเปิดเพลง die with a smile อยู่ด้วย
คงเป็นสุดเส้นทางที่เจ๋งที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลย
ที่หนึ่งสักครั้งในชีวิตคงเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่ได้มาจากทุกคน

ขอบคุณที่มาส่งกันจนถึงสุดเส้นทางนะ
ฝากสนับสนุน CGM48 ต่อไปด้วยนะคะ
พบกันใหม่

ฟอร์จูน ปัณฑิตา คูณทวี