ไปดูรอบสี่ทุ่มหวั่นจะเคลิ้มวูบ แต่ไม่เลย
หนังไม่ให้หายใจหายคอกันเลย ทั้งสถานการณ์ ทั้งตัวละคร มันเป็นมิติที่เป็นมนุษย์มาก จังหวะจะโคนที่พาคนดูไปกระเทาะความอิจฉาริษยาของมนุษย์ที่เปิดเรื่องมาดำมืดเหลือเกิน

ก็ถูกเล่าผ่านเหตุการณ์ต่างที่เหมือนการเกลี่ยสีให้ทุกอย่างเทาลง เพราะมนุษย์นั้นก็เป็นอย่างนั้นเอง ไม่มีมืดดำสนิท ขาวสว่าง อย่างในอุดมคติชวนฝันใดๆ

ยอมรับว่าวันที่ดูtrailerกับตอนต้นเรื่อง
รู้สึกว่า มันต้องจบแบบชิบหาบวายวอดมากแน่ๆ แต่ด้วยมิติของบทที่กระตุกคนดูซ้ายขวาหน้าหลัง แม่ง โคตรมนุษย์และเป็นเหตุเป็นผลเลย จบออกมานี่อึนมาก เพราะ หนังมันทำงานกับเรามาก

เป็นอีกเรื่องที่GDHกับDirectionหนังทางนี้ จับเข่า(หรือเขย่าดีนะ)คนดูใหม่แล้ว เป็นEraที่ลืมภาพจำGDHเดิมไปเลย

ทั้งนี้ความสมบูรณ์ในระนาบนี้ของหนังก็เพียงพอ และน่าเชิญชวนให้เค้าไปสัมผัสกับ วิมานหนาม แบบไร้ข้อกังขาแล้ว