100767
อาโกวของเตยได้ออกเดินทางไกลอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นการเดินทางที่แสนยาวนานและตลอดกาลสำหรับครอบครัวเรา
.
ใจหนึ่งเสียใจที่ต้องยอมรับความจริงว่าร่างกายของท่านไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เราอีกแล้ว ไม่สามารถพูดคุยกันได้เหมือนแต่ก่อน เสียดายที่เราบอกรักกันน้อยเกินไป*
แต่อีกใจหนึ่งก็โล่งใจที่อาโกวไม่ต้องทรมานอีกต่อไป โกวต่อสู้กับมะเร็งมาหลายปี โรคร้ายลุกลามไปทั่วร่างกายทำให้อ่อนแอลงเรื่อยๆ แม้จะเจ็บปวดและทรมาน อาโกวก็ยังสู้อย่างมีความหวัง ทั้งที่รู้ว่าทุกอย่างต้องเป็นไปตามธรรมชาติ
.
เตยสัญญาว่าจะใช้ชีวิตให้ดีเหมือนที่อาโกวอ้วนได้เลี้ยงดูเตยมาอย่างดี จะระลึกถึงวันเวลาดีๆของเราเสมอ จะฝึกทำกับข้าวให้เก่งๆ ทุกครั้งที่สับกระเทียมคงอดคิดถึงอาโกวอ้วนไม่ได้ เตยจะตั้งใจใช้เวลาทุกวันให้ดีและมีความสุข แล้วสักวันจะไปเล่าให้อาโกวอ้วน อาม่า และเหล่าอี้ฟัง ในวันที่เราได้พบกันอีกครั้ง
เตยจะระลึกถึงอาโกวตลอดไป สักวันหนึ่งเราคงได้พบกันอีก ขอให้อาโกวเดินทางอย่างสงบและมีความสุขนะคะ