ผมเขียนโพสต์นี้ 20 นาทีก่อนหมดเดือนพฤษภาคม

เดือนนี้เป็นเดือนเกิดของภรรยาผม เรารู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแต่เริ่มคบกันตอนปีหนี่ง เรื่องราวของคู่เราไม่ได้พิเศษไปกว่าคู่ไหนๆ แต่ในความรู้สึกข้างในนั้นทำให้สิ่งที่ธรรมดามีคุณค่ามากกว่าอะไรก็ตามที่ไม่มีเขา เขาทำให้ฤดูฝนเป็นฤดูที่ผมอ่อนไหวที่สุด เขาทำให้ผมรักเสียงฝนและกลิ่นดินหลังฝนตก เขาทำให้ผมชอบสีฟ้ามากกว่าสีดำ เขาทำให้ผมรู้จักคำว่าบ้านจริงๆ

เรามีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน เด็กชายได้หน้าคุณแม่ไปเต็มๆ (โชคดีมาก!) และซวยที่มีนิสัยพ่อไปบ้างเล็กน้อยแต่ยังดีที่มีคุณแม่ที่คอยชี้แนะและอยู่เคียงข้างพร้อมเป็นตัวอย่างที่ดีกว่า

ผมชอบเที่ยวกับภรรยา มันวุ่นวายดี ผมชอบพาไปเจอแต่เรื่อง ในขณะที่เขาจะมีตรรกะของผู้ใหญ่ที่สุดจะน่าหมั่นไส้ ดูเหมือนเขาเองก็ชอบที่ผมกวนประสาทเขาอยู่ได้ตลอดเวลาเหมือนกัน เสียดายที่เราทะเลาะกันน้อยลงกว่าแต่ก่อน แต่ก็นะ อยู่ด้วยกันจนถึงตอนนี้ ความสงบระหว่างกันมันสวยงามกว่าจริงๆ

ผมขอบคุณพ่อแม่ของเขาที่เลี้ยงดูลูกสาวให้เป็นผู้หญิงที่น่ารักและจิตใจดี เป็นวงกลมที่ไม่ขาด มีความสุขได้ในตัวเองและยินดีแบ่งปันชีวิตให้คนที่เขารักอย่างสม่ำเสมอ เหมือนเมฆฝนในเดือนพฤษภาคมเนี่ยแหละ

ผมขอโทษที่เป็นผู้ชายที่เลือกของขวัญได้กากที่สุดในโลก และอ่านใจผู้หญิงไม่ได้เลย แต่ก็ดีขึ้นทุกปีนะ ขอบคุณที่เราได้รักกันและถ้ามีโอกาสย้อนไปได้อีกล้านครั้ง ผมจะขออยู่กับเขาอีกร้อยล้านครั้ง

สุขสันต์วันเกิดคุณชาลิสา