DANKE KLOPP
...
ขอบคุณคล็อปป์
...ที่ทำให้การเริ่มต้นดูลิเวอร์พูลตั้งแต่ประมาณ ม.1 - ม.2 หรือเกือบ 20 กว่าปีไม่สูญเปล่า เพราะสุดท้ายบอสก็พาเราได้แชมป์พรีเมียร์ลีก 1 สมัย ซึ่งก็ทำได้ตามที่พูดไว้วันแรกจริงๆ ว่าจะพาแชมป์มาให้ภายใน 4 ปี
...ที่ฝังแอดติจูด เปลี่ยนทัศนคติ สร้างชุดความเชื่อให้กับเดอะค็อปทั่วทั้งโลก ให้เรากลายมาเป็น Believer
แม้ในวันสุดท้าย เค้าจะบอกอีกครั้งว่าเค้าไม่ได้เป็นคนเปลี่ยนแฟนบอลจาก Doubter ให้เป็น Believer นะ แต่เราต่างหากที่เป็นคนเชื่อเอง และความเชื่อนี้มันจะอยู่กับเรา ให้เชื่อต่อไปได้ ... แต่ไม่ว่ายังไง ผมว่ามันก็เป็นเพราะบอสนั่นแหละ
... ที่ communicate หลายอย่างกับแฟนบอล กระตุ้นแฟนบอล ผมว่ามีกุนซือไม่กี่คนที่สื่อสารกับแฟนบอลในหลายมิติแบบนี้ มันทำให้เห็นเลยว่า งานของคล็อปป์ไม่ใช่แค่โค้ชหรือผู้จัดการทีมเท่านั้น แต่รวมถึงการสร้างรากฐานของเดอะค็อป สร้างคอมมูนิตี้ และบิ้วท์ทุกสิ่งที่เป็น Liverpool
... ที่ทำให้เรารู้สึกสนิทใจกับการมีเค้าเป็นโค้ช - คำว่าสนิทใจคือ ตลอดระยะเวลา 8-9 ปีที่ดูบอลภายใต้การคุมทีมของบอส เราไม่รู้สึกว่ามันยาวนานเลย และเราไม่รู้สึกว่าโค้ชคนนี้เดี๋ยวคงต้องมีสักวันที่จะไปจากทีม มันเป็นความรู้สึกเหมือนเป็นคนในครอบครัวที่ต้องอยู่กับเราไปเรื่อยๆ ซึ่งแน่นอนว่าตอนที่บอสประกาศข่าวอำลาตอนเดือนมกรา ก็อึ้งๆ ช็อคๆ ไปหลายวันเลย
... ที่สร้างความทรงจำในแมตช์ 4- 0 กับบาร์ซ่า / แมตช์อลิซงโขกประตูชัยท้ายเกม / รวมถึงซีซั่นที่ไม่เหลือ CB จนต้องเอาแนท ฟิลิปส์ กับ รีส วิลเลี่ยมมาเป็นแกนหลัก ... NOTHING IS IMPOSSIBLE
... ขอโทษ … คล็อปป์ที่ผมไม่หนักแน่นพอ ที่จะบอกตัวเองให้ไปส่งท้ายฤดูกาลสุดท้ายในแอนฟิลด์ ทั้งที่จริงๆ ก็มีความพยายามลองหาตั๋ว เช็ควัน สอบถามเพื่อนๆ เรื่องการเดินทางไปดูบอลครั้งแรกในชีวิตอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายไม่ได้ไป
ได้แค่นั่งดูพิธีอำลาเจอร์เก้นไป ร้องไห้ไป
...
I’m a Believer now and I’ll never walk alone
YNWA