มาพักที่อุบลรอบนี้ ได้ตื่นเช้าออกมาเดินทุกวัน ชอบที่พ่อแม่และเจ้นิกมาเดินด้วย เรากับเจ้บิวชอบเดินอยู่แล้ว มาเจอสวนลับ ๆ ของเจ้บิวในช่วงที่ลมหนาวออกมาต้อนรับทั้งทริป ยิ่งรักการเดินเข้าไปใหญ่ เดินไปคุยไป หันไปเห็นพ่อแม่ถ่ายรูปและเอ็นจอยกับการเดิน เอ็นจอยกับต้นไม้ใหญ่ระหว่างทางและอากาศเย็น ๆ แบบสิบแปดองศา มันเป็นพลังงานที่ดีมากในทุกเช้า เป็น quality time ที่ทดไว้ในใจว่าอยากตื่นมาเจอฟีลนี้ทุกวัน (แต่เป็นไปได้ยากในกรุงเทพ)

เดินเสร็จ (หนึ่งชั่วโมงครึ่งถึงสองชั่วโมง) ไปหาของกินอร่อย ๆ อาหารเช้าของอุบลนี่ขึ้นชื่อ ปากหม้อ ก๋วยจั๊บญวน ไข่กระทะ อร่อยและราคาถูก ดีจัด ๆ

กินเสร็จอาบน้ำแต่งตัว ไปในที่ที่อยากไป เจอกาแฟดี ๆ จากร้านที่ตั้งใจทำเมล็ด ไปร้านหนังสือที่ไปอุบลทีไรต้องไปที่นั่น พูดคุยกันเหมือนเพื่อนพี่น้องไปแล้ว รักมาก ๆ พาพ่อแม่ไปวัด แล้วก็หาของอร่อยกิน วน ๆ ไปอย่างนี้ทั้งทริป

เอาจริงอุบลยังมีที่ให้ไปอีกล้านแปด ติดแค่จำนวนวันที่มี แต่ทริปนี้สำคัญกว่าสถานที่ คือ คนที่อยู่ด้วย พลังงานดีทุกคน อยู่ด้วยแล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เอ็นโดรฟินหลั่งแบบอยากกรีดร่างกายเอาเอ็นโดรฟินออกมาเก็บไว้ในหลอดทดลอง แต่ทำไม่ได้ ไม่เป็นไร ไว้ไปหัวเราะด้วยกันใหม่เรื่อย ๆ เลยนะ

ทริปนี้ได้คนน่ารักมาเพิ่มสามคน เจ้ชิว น้องปุ๊ก น้องไปป์
(จริง ๆ รู้จักอยู่แล้ว แต่เพิ่งได้ใช้เวลาร่วมกัน)
ขอบคุณนะคะ

แล้วแบบนี้จะไม่ให้รักอุบลได้ยังไงก่อน ♥️🦕