วันนี้ ผมและพรรคก้าวไกลได้แถลงถึง 3 ข้อกังวล + 3 ข้อเสนอแนะ ต่อการเปิดประเทศในวันที่ 1 พ.ย. 2564 สรุปได้ ดังนี้
1. ปริมาณของผู้ได้รับวัคซีน 2 เข็มหรือมากกว่ายังน้อยเกินไป มีเพียงประมาณร้อยละ 40 ของประชากร โดยนับรวมผู้ที่ได้รับวัคซีน 2 เข็มชนิดเชื้อตายบางยี่ห้อซึ่งไม่เพียงพอแล้ว และผู้ที่ได้รับวัคซีนสูตรไขว้ซึ่งยังไม่ปรากฏหลักฐานเชิงประจักษ์ที่มีน้ำหนักเพียงพอ
2. การเปิดประเทศถึงแม้จะมีมาตรการให้นักท่องเที่ยวตรวจหาเชื้อไม่เกิน 72 ชม. ก่อนเข้าประเทศและให้ตรวจซ้ำอีกครั้งเมื่อถึงประเทศไทย ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าความเสี่ยงที่จะเกิดการหลุดรอดของเชื้อจากระยะ “Window Period” เป็นศูนย์
3. การเปิดประเทศโดยใช้ตัวแบบจากการทำภูเก็ตแซนด์บ็อกซ์นั้นไม่ประสบความสำเร็จ ร่วมกับสถานการณ์ในประเทศที่ผู้ติดเชื้อยังสูงถึง 7-8 พันรายต่อวัน ยังไม่นับจำนวนผู้ติดเชื้อจากการตรวจ ATK ซึ่งอาจสูงถึงหลายพันรายต่อวัน อีกทั้งในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา หลายจังหวัดมีผู้ติดเชื้อสูงขึ้นมาก ทั้งปริมาณของประชากรที่ได้รับวัคซีนอย่างน้อย 2 เข็ม ที่ยังน้อยเกินไป และจำนวนผู้ติดเชื้อภายในประเทศที่ยังควบคุมไม่ได้ดี แต่กลับเลือกที่จะเปิดประเทศโดยทันที จึงเป็นที่น่าสงสัยว่า การเปิดเมืองในครั้งนี้เป็นเพียงการขายผ้าเอาหน้ารอดจากการลั่นวาจาว่าจะเปิดประเทศภายใน 120 วัน หรือไม่ และผลลัพธ์จากการเปิดประเทศในครั้งนี้อาจกลับกลายเป็นว่า มีคนไทยจำนวนมากบินออกจากประเทศเพื่อไปรับวัคซีนที่ดีแล้วบินกลับมาโดยไม่ต้องกักตัว ซึ่งกลับจะทำให้เม็ดเงินรั่วไหลออกไปนอกประเทศมากขึ้น
ข้อเสนอแนะ:
1. เร่งฉีดวัคซีนให้ได้วันละไม่ต่ำกว่า 1 ล้านโดส เพื่อให้ครอบคลุมร้อยละ 70 ถึง 80 ของประชากรภายในเดือนพฤศจิกายน จัดสรรวัคซีนให้ภาคเอกชนร่วมบริการ โดยเฉพาะวัคซีนทางเลือกที่กำลังจะเข้ามาภายในต้นเดือนพฤศจิกายน อย่าให้เกิดประวัติศาสตร์ซ้ำรอยว่า วัคซีนเข้ามาแล้วแต่กลับต้องรอระยะเวลาในการตรวจสอบและอนุมัติเป็นสัปดาห์ เลิกทำงานแบบเช้าชามเย็นชาม
2. ระดมสรรพกำลังทั้งจากภาครัฐและเอกชน ทั้งห้องไอซียู เครื่องช่วยหายใจ เครื่องมือทางการแพทย์ รวมถึงบุคลากรทั้งหลาย เลิกมองสถานพยาบาลเอกชนเป็นศัตรูของรัฐ ปรับเปลี่ยนทัศนคติว่าสถานพยาบาลเอกชนเป็นผู้แบ่งเบาพันธกิจของรัฐ คำนึงถึง Worst Case Scenario และเร่งจัดเตรียมทรัพยากรต่าง ๆ ให้เพียงพอ
3. นายกรัฐมนตรีจะต้องแสดงความหนักแน่นให้ผู้ประกอบการเห็นว่า มีความตั้งใจจริงที่จะเปิดประเทศ อย่าปล่อยให้ผู้ประกอบการขาดความเชื่อมั่น ไม่กล้าที่จะดำเนินธุรกิจ ไม่กล้าที่จะสต๊อกของ ไม่กล้าที่จะจ้างพนักงาน เพราะกลัวความลักปิดลักเปิดของนายกฯ