ระหว่างที่แม่เอาปาลินเข้านอนกลางวันอยู่นั้น ปาลินกำลังกินนมต่อขวดที่ 2 อย่างเมามัน ก็มีเสียงฟ้าร้อง
ปาลิน : ลูกกลัวเสียงฟ้าร้อง
แม่ : เสียงมันดังใช่มั้ย
ปาลิน : ใช่!!!
แม่ : ไม่เป็นไรลูก เราอยู่ในบ้าน แม่ก็อยู่กับปาลิน ปาลินไม่ต้องกลัวนะ
แม่ : (เปลี่ยนเรื่องคุย) ลูกหนาวมั้ย
ปาลิน : หนาว
แม่ : แม่ห่มผ้าให้นะ
ปาลิน : แม่หนาวมั้ย ห่มผ้ามั้ย ปาลินห่มให้ (พูดพลางก็เอามืออ้วนๆดึงผ้าของเค้ามาห่มให้เรา)
ระหว่างที่อิแม่ก็กำลังเข้าโหมดซึ้ง คิดในใจ ฮืออ…ซึ้งงง…ทำไมลูกน่ารักจังงงงงง จังหวะที่อิแม่กำลังเพ้อ ปาลินก็พูดต่อขึ้นมาว่า
ปาลิน : ข้าวมันไก่อยู่ไหนนนน
แม่ : ห๊ะ!!!
ปาลิน : ข้าวมันไก่อยู่ที่ไหน (พูดพร้อมหัวเราะเอามือปิดปาก) ลูกหอมข้าวมันไก่
แม่ : เอิ่มมม (คิด ในมือก็ยังถือขวดนมอยู่แท้ๆ) นอนค่ะนอน ข้าวมันไก่กินตอนเย็นนะคะ 😑

#ปราณปาลิน