ละคร คาดเชือก

โพธิ์ทองเป็นอำเภอเดียวในลุ่มน้ำภาคกลาง ซึ่งยังคงมีวิถีชีวิตริมน้ำที่ยังมีลมหายใจ ในขณะที่ชุมชนริมน้ำอื่นๆ ล้วนแต่หันไปใช้การสัญจรทางบกเกือบหมดแล้ว และด้วยความที่ชุมชนแห่งนี้เข้าถึงลำบาก จึงเป็นแหล่งที่มาเฟียเจ้าถิ่นอย่าง นายทองคำ (เล็ก ไอศูรย์) ทำมาหากินด้วยธุรกิจผิดกฎหมาย ทั้งบ่อนการพนันยาเสพติด นายทองคำผูกขาดแต่เพียงผู้เดียว โดยไม่มีใครกล้าต่อกรด้วย แม้แต่เจ้าหน้าที่บ้านเมืองก็ต้องปล่อยเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง และแล้วในวันหนึ่งชายหนุ่มแปลกหน้าก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยมาดยียวนกวนประสาทและฝีมือมวยคาดเชือกที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มีความหนักหน่วงรุนแรงแบบแปลกๆ ที่ดูเหมือนไม่ตั้งใจ แต่ผู้ที่โดนเข้าไปถึงหลับกลางอากาศ ซึ่งความยียวนของเขาผู้ที่ได้พบและปะทะคารมกับเขาเป็นคนแรกคือ ละไม (อคัมย์สิริ สุวรรณศุข) นักธุรกิจสาวสวยเจ้าของกิจการตลาดน้ำและปั๊มน้ำมัน ซึ่งเป็นมรดกตกทอดมาจากบิดามารดาที่เสียชีวิตจากการฆาตกรรมที่ทำให้ดูเป็นเหมือนอุบัติเหตุ ละไมมีน้องสาวคนเดียวคือ ละเมียน (เมลดา สุศรี) ทั้งสองสาวมีนิสัยใจคอต่างกันสุดขั้ว ละไมนั้นออกจะถือตัว และนิสัยที่เป็นที่เลื่องลือคืองกและเค็ม แต่ลึกๆ แล้วเป็นคนมีจิตใจดี ส่วนละเมียนออกจะติดดิน ใจร้อน เจ้าอารมณ์ ขณะที่ละไมคบกับ ทองดี (กฤษฎา สุภาพพร้อม) ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของทองคำอภิมหามาเฟียผู้ทำธุรกิจผิดกฎหมายทุกชนิด ละเมียนก็สนิทสนมกับ จวง (กาญจนาพร ปลอดภัย) แม่ของ บุญสม (มิกค์ ทองระย้า) มวยคาดเชือกฝีมือดีคู่แข่งของทองดี ไม่มีใครรู้ว่าลึกๆ แล้วบุญสมกับละเมียนรู้สึกอย่างไรต่อกัน แต่ภาพที่ออกมาทั้งคู่จะปะทะคารมกันตลอดเวลาโดยเสมอ ละเมียนซึ่งดูจะเกลียดชังบุญสมจนออกนอกหน้า ด้วยมีความคิดว่าเขาเป็นอันธพาล คอยหาแต่เรื่องเดือดร้อนใส่ตัวเองและแม่ ในความเป็นจริงผู้ที่ฆ่าพ่อแม่ของ 2 สาว คือทองคำและทองดี ทั้งนี้เพราะทั้ง 2 คนไม่พอใจที่ละไมคบกับทองดี และถ้าไม่มีพ่อแม่ ทองดีก็จะได้แต่งงานกับละไม ธุรกิจของครอบครัวละไมก็จะตกเป็นของสองพ่อลูกโดยปริยาย แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นตามนั้น ด้วยละไมสาบานว่าจะไม่ยอมแต่งงานหรือหาความสุขใดๆ ให้ตัวเองถ้าไม่ได้ตัวฆาตกรมาลงโทษ ถึงแม้ทองดีพยายามแสดงความเอื้อเฟื้อต่างๆ และช่วยสืบหาฆาตกร แต่ละไมก็ยังไม่ใจอ่อน

ภายใต้สีหน้าท่าทางที่ดูเรื่อยเปื่อยไม่จริงจังแถมกวนโมโหอันเป็นพรสวรรค์นั้นคือความฉลาดเป็นกรดชนิดหาตัวจับได้ยาก ความสามารถพิเศษของ ธนู (เคลลี่ ธนะพัฒน์) คือสมองจะรับภาพการต่อสู้ชนิดต่างๆ จากสายตาแล้วบันทึกไว้อย่างรวดเร็วราวกับสมองกล อีกทั้งพร้อมจะใช้ได้ทุกเมื่อ ธนูเดินทางมาโพธิ์ทองเพื่อจะสำรวจสภาพความเป็นอยู่ และวิถีชีวิตของชาวบ้านก่อนจะมารับตำแหน่งปลัดอำเภอแทนปลัดอำเภอคนเก่าที่ถูกนายทองคำใช้อิทธิพลบีบจนต้องออกไปจากพื้นที่ เมื่อไม่ทำตามที่นายทองคำต้องการก็กลายเป็นศพขึ้นอืดลอยในแม่น้ำ ละไมซึ่งค่อนข้างถือตัวแสดงอาการรังเกียจ และดูถูกกริยาวาจาของธนูอย่างไม่ไว้หน้า ธนูกลับรู้สึกพอใจที่จะกระเซ้าเย้าแหย่จนละไมต้องหัวเสียกลับไป และเมื่อได้พบกันอีกในครั้งต่อๆ มา ธนูก็ได้พบคุณสมบัติเด่นอีก 2 ข้อของละไมคืองกและเค็มจนเป็นที่เลื่องลือ ละไมมีน้องสาวคนเดียวชื่อละเมียน ละเมียนนั้นเป็นวัยรุ่นใจร้อน เจ้าอารมณ์ แต่ก็แปลกที่เธอดูจะถูกชะตา และเข้ากันได้ดีกับธนู ซึ่งทำให้พี่สาวไม่พอใจเป็นอย่างมาก ละเมียนเองก็มีศัตรูคู่อาฆาตคือบุญสม ละไมซึ่งทิ้งท้ายกับธนูด้วยประโยคที่ว่า "ฉันจะไปฟ้องคุณทองดี" ได้นำหนังสือตำรามวยเล่มนั้นซึ่งก็คือ ตำราพยัคฆ์ดำ อันลือลั่นของช้างสารด่านพญายม มาให้ทองดี ทองดีเอาไปให้ทองคำ ทองคำแปลกใจและดีใจ ที่ตำราเล่มนั้นตกมาอยู่ที่ตนโดยไม่คาดฝัน ถึงแม้อีก 2 ท่าสุดท้ายที่ร้ายกาจที่สุดจะถูกฉีกหายไป แต่ก็ได้มาถึง 3 ท่าแรก จึงนำไปฝึกกับลูกชาย และคิดท่าใหม่โดยผสมผสาน พยัคฆ์ดำ 3 ท่าแรกกับท่าไม้ตายของตน

ธนูนั้นหลังจากปะทะคารมกับละไมได้มาเที่ยวตลาดแล้วมีเรื่องกับลูกน้องคนสำคัญของทองดี ธนูสามารถชนะได้หมดจนเป็นที่ประทับใจชาวบ้านซึ่งถูกอิทธิพลมืดกดหัวมานาน ธนูถูกไล่ล่าจึงไปซ่อนตัวในบ้านละไม ซึ่งละไมก็เป็นคนมาพบ ธนูจึงจับละไมมัดปากและแขนเพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคในการหนีของเขา การกระทำของธนูยิ่งสร้างความเกลียดชังและเจ็บแค้นให้ละไมและทองดีมากยิ่งขึ้น สำหรับธนูได้ปลอมตัวเข้ามาในโพธิ์ทองอีกครั้งในรูปของคนขายลอตเตอรี่ การเข้ามาครั้งที่ 2 นี้เอง ทำให้เขาได้ข้อมูลต่างๆ ของโพธิ์ทอง และตระกูลทองคำเพิ่มขึ้นอีก รวมทั้งได้รับรู้เรื่องราวของบุญสมที่ขึ้นชกกับนักมวยต่างถิ่นจนทำให้นักมวยต่างถิ่นนั้นตาย ธนูได้เก็บงำความสงสัยไว้ บุญสมมีวิชามวยที่ ครูจรัล (ขาวผ่อง สิทธิชูชัย) ครูมวยที่ถ่ายทอดไว้ให้ ซึ่งในบรรดาลูกศิษย์ของครูจรัล ก็มีบุญสมกับทองดีลูกชายของนายทองคำเท่านั้น ที่ถือเป็นศิษย์เอกที่มีฝีมือดีที่สุด แต่สิ่งที่ทำให้ครูจรัลเสียใจเป็นอย่างมากก็คือศิษย์เอกทั้งคู่เมื่อโตขึ้นกลับตั้งตัวเป็นศัตรูกัน บุญสมมักจะสืบหาข่าวนายทองคำเอาไปแจ้งตำรวจ แต่เมื่อทางการเมินเฉยเขาก็จะลงมือเอง ทำให้บุญสมมีเรื่องกับ ผู้กองเพชร (ภูบดินทร์ ภู่สุวรรณ) เพราะบุญสมทำเกินหน้าที่ของประชาชนทั่วไป ทุกคนมองว่าเขาเป็นคนเกเรและนำความเดือดร้อนมาให้ชาวบ้าน เพราะทุกครั้งที่บุญสมไปขัดขวางมาเฟียอย่างนายทองคำ นายทองคำกับทองดีลูกชายก็จะมาเอาคืนกับชาวบ้านทุกครั้ง และกลับกลายเป็นว่าบุญสมเป็นคนชักนำความเดือดร้อนมาให้ ซึ่งบุญสมเองก็ไม่ยอมลดราวาศอกให้พวกนายทองคำเช่นกัน ทำให้บุญสมกับนายทองคำและทองดี ทั้งสองฝ่ายยิ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากันยิ่งขึ้น แต่ชะตาชีวิตของเขาต้องผกผันเมื่อเขาขึ้นประฝีมือกับนักมวยคาดเชือกต่างถิ่น เขาโกรธที่คู่ชกต่างถิ่นพูดจาดูถูกถิ่นเกิดของตน แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือคู่ชกของเขากลับตายคาเวทีท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน บุญสมโดนตำรวจจับและถูกศาลตัดสินจำคุกนับสิบปี คนที่เสียใจมากคือจวงแม่ของบุญสม รวมถึงครูจรัลและ พุด (สุรบดินทร์ สมบัติเจริญ) ลูกน้องที่นับถือบุญสมเหมือนพี่ชายแท้ๆ ขณะที่ชาวบ้านต่างโล่งอกเมื่อคนที่พวกเขาคิดว่าเป็นนักเลงหัวไม้อย่างบุญสมติดคุกไปได้ คนที่ดีใจและสะใจมากที่สุดที่บุญสมต้องติดคุกคือนายทองคำและทองดีลูกชายที่หมดเสี้ยนหนามไปได้ พุดได้ไปรู้มาว่าเหตุที่นักมวยต่างถิ่นตายคาสนามมวยไม่ใช่เพราะบุญสม แต่เป็นเพราะถูกนายทองคำวางยา พุดเดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อมาเยี่ยมบุญสม และบอกข่าวเรื่องแม่จวงป่วย พุดเล่าเรื่องแผนชั่วที่นายทองคำใช้กำจัดบุญสมให้ฟัง บุญสมโกรธมาก เขามุ่งมั่นอย่างมากว่าออกจากคุกไปแล้วเขาจะต้องแก้แค้นสิ่งที่นายทองคำและทองดีทำกับเขาให้ได้

และแล้วก็ถึงวันที่ธนูเข้ามารับตำแหน่งปลัดอำเภอเต็มตัว ซึ่งเขาได้รับรู้เรื่องราวของบุญสมจากการที่ปลอมตัวเข้ามาฟังชาวบ้านพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์กัน นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของข้าราชการดีๆ ที่เคยจะเข้ามาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอำเภอแห่งนี้ให้ดีขึ้น แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่ออิทธิพลของนายทองคำ ทำให้ต้องถูกย้ายออกไปหรือไม่ก็ต้องตายปริศนา เพราะฉะนั้นทางที่ดีที่สุดที่จะรักษาชีวิตและหน้าที่การงานของเจ้าหน้าที่ในแดนสนธยานี้ก็คือ เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ หรือไม่ก็ก้มหัวให้กับนายทองคำไปเลย เมื่อธนูเข้ามารับตำแหน่ง เขาจึงวางแผนมาเป็นอย่างดี โดยทำตัวเรื่อยๆ เฉื่อยๆ แต่แอบทำลายแผนการร้ายๆ ของนายทองคำแบบแนบเนียน มิหนำซ้ำยังยอมรับของกำนัลจากนายทองคำ ซึ่งทำให้นายทองคำพอใจ อีกทั้ง นายอำเภอปรีชา (ปิยะ ตระกูลราษฎร์) ที่ทำงานรอวันเกษียณก็เบาใจว่าธนูคงไม่ทำตัวให้เป็นปัญหา แต่แท้ที่จริงแล้วเขาคอยจับจ้องการกระทำของนายทองคำและพวกทุกอย่างเพื่อเอาผิดให้ได้ ละไมยิ่งนึกดูถูกธนูว่าในที่สุดก็คือคนของว่าที่สามีตัวเอง และแสดงอำนาจบาตรใหญ่ใส่ธนูเพื่อแก้แค้น แต่ธนูก็ไม่ถือสาแถมยังยั่วโมโหละไมจนโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงทุกครั้งที่พบกัน ระหว่างนี้เองที่ละเมียนต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพตามความประสงค์ของพ่อแม่ที่เคยสั่งสอนไว้ เมื่อถึงกรุงเทพละเมียนไม่ลืมที่จะไปต่อว่าบุญสมที่หาเรื่องจนตัวเองต้องติดคุกทำให้จวงผู้เป็นแม่ต้องตรอมใจ ทำให้บุญสมสะเทือนใจมาก

ธนูได้ทำตัวเป็นลิ่วล้อที่ดีของนายทองคำจนเป็นที่โปรดปรานอย่างมาก ซึ่งทำให้ทองดีและพวกไม่พอใจ พยายามหาทางกลั่นแกล้งตลอดเวลา ละไมเองก็ยิ่งเกลียดชังธนูตามทองดีไปด้วย ธนูทำไม่รู้ไม่ชี้ยั่วยวนกวนประสาท สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าทั้ง 2 คนไปเรื่อยๆ ทองดีถึงกับลอบฆ่าธนูหลายครั้ง แต่ธนูก็อาศัยความสามารถพิเศษรอดไปได้ทุกครั้ง มิหนำซ้ำยังทำกะลิ้มกะเหลี่ยกับละไม ยิ่งทำให้ละไมรู้สึกอับอายที่เหมือนโดนธนูดูถูก ในคุกบุญสมได้รู้จักกับ ทองก้อน (สมชาย ศักดิกุล) ตาแก่ที่อดีตเคยเป็นเจ้าของค่ายมวย แต่ชีวิตต้องผกผันถูกพิพากษาจำคุกตลอดชีวิต เพราะต้องโทษคดีฆ่าเมียตัวเองตายเมื่อจับได้ว่าเมียของตนนอกใจ ภายนอกทองก้อนดูเหมือนตาแก่ไร้สาระ ปากเสีย แต่ความจริงแล้วทองก้อนมีฝีไม้ลายมือในเชิงมวยที่หาตัวจับยาก โดยเฉพาะมวยคาดเชือก ทองก้อนเก่งถึงขั้นไม่มีใครกล้าชกด้วย เพราะทองก้อนมีแม่ไม้มวยคาดเชือกเฉพาะตัวและไม่มีใครสามารถทำได้นั้นคือท่า จงอางพ่นพิษ พิชิตราชสีห์ ธรณีพ่าย ซึ่งทองก้อนไม่คิดจะถ่ายทอดให้ใครอีก เพราะเป็นไม้ตายที่ร้ายกาจถึงขนาดฆ่าคนตายได้ บุญสมกับทองก้อนสนิทกันมากขึ้น เมื่อบุญสมกับ เสือยิ่ง (ฉัตรมงคล บำเพ็ญ) โจรร้ายที่เพิ่งถูกจับมาติดคุกมีเรื่องกัน บุญสมต่อสู้กับเสือยิ่งอย่างไม่เกรงกลัว ซึ่งทำให้ทองก้อนได้เห็นถึงความกล้าหาญของบุญสม ขณะที่บุญสมเองก็รู้สึกว่าตาแก่ขี้คุกนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ เพราะทองก้อนเคยแอบช่วยบุญสมเมื่อโดนเสือยิ่งลอบทำร้าย

บุญสมถูกลงโทษเพราะมีเรื่องกับเสือยิ่งอีก เดชา (ฐาปกรณ์ ดิษยนันทน์) ผู้บัญชาการเรือนจำเข้ามาเตือนและให้สติกับบุญสมเรื่องการเดินทางบนเส้นทางของนักสู้ที่ใช้ความเป็นนักเลงไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ส่วนใหญ่ไม่ตายก็ติดคุก ตัวอย่างรอบตัวมีให้เห็นเกลื่อนในคุก แม้กระทั้งชีวิตของตัวเองก็น่าจะเป็นกระจกเงาสอนตัวเองได้ บุญสมครุ่นคิดทบทวนในสิ่งที่เดชาพูด บุญสมพยายามทำตัวใหม่โดยมีเดชาจับตาเฝ้าดูไม่คลาดสายตา เพราะเดชาเล็งเห็นแววคนจริงในตัวบุญสมโดยเขาแนะนำให้บุญสมเรียนหนังสือจากในคุก ซึ่งบุญสมก็ทำได้ดีมาก เดชาซึ่งเห็นสิ่งดีในตัวบุญสมจึงคอยสนับสนุนบุญสมเต็มที่ เพราะเขาถือว่าการให้โอกาสและการสร้างคนคือสิ่งที่ดีมากกว่าการขังคนในลูกกรงเสียอีก บุญสมเองก็นับถือเดชาเหมือนพ่อ เวลาผ่านไปบุญสมกลับมาอำเภอโพธิ์ทองในมาดของปลัดอำเภอคนใหม่ โดยธนูได้เลื่อนขึ้นเป็นปลัดอาวุโสแทนคนเก่า ระหว่างเดินทางกลับบุญสมได้พบกับละเมียนซึ่งเพิ่งเรียนจบเช่นกัน ทั้งคู่เกือบมีเรื่องกันอีกเช่นเคย ชาวบ้านเข้าใจว่าบุญสมแหกคุกมาจึงตะโกนขับไล่ แม้จะรู้ว่าบุญสมเป็นปลัดอำเภอ ก็ยังขับไล่อีกเนื่องจากชาวบ้านแม้จะอยู่ภายใต้อำนาจของนายทองคำแต่ก็ใช้ชีวิตได้ปกติ เมื่อมีคนต่อต้านนายทองคำเข้ามาพวกตนจะเดือดร้อน ละเมียนเองก็ยิ่งรังเกียจและไม่ไว้ใจ ทองดียุละไมให้นำขบวนชาวบ้านมาประท้วง ธนูซึ่งทราบข่าวจึงมาสังเกตการณ์แต่กลับถูกลูกหลงไปด้วย บุญสมและธนูหลุดพ้นมาได้อย่างทุลักทุเล และสะบักสะบอมพอกัน ธนูนั้นรู้เรื่องราวของบุญสมมานาน ผิดกับบุญสมที่รู้เพียงว่าธนูเป็นปลัดอาวุโส และสรุปเอาเองตามประสาคนใจร้อนว่าธนูก็คงเหมือนกับข้าราชการส่วนใหญ่ในอำเภอโพธิ์ทองที่ก้มหัวให้อิทธิพลของนายทองคำ ส่วนธนูก็นึกขวางความพยศของบุญสม อีกทั้งตัวเขาเองก็ไม่อาจบอกความจริงกับใครได้ว่าเขามีแผนจะจัดการกับนายทองคำอย่างไร ทั้งคู่จึงดูจะไม่กินเส้นกันนัก โดยเฉพาะประการสำคัญบุญสมทะนงในฝีมือมวยคาดเชือกของตนยิ่งนัก แต่เมื่อต้องปะทะกับธนูด้วยความวู่วามใจร้อน ธนูกลับสามารถใช้ท่ามวยเดียวกันต้านทานและแก้ทางได้ยิ่งทำให้บุญสมหงุดหงิดยิ่งขึ้น

นายทองคำพอใจมากที่เห็นธนูสามารถต่อสู้กับบุญสมได้ จึงชื่นชมและให้รางวัลธนู บุญสมยิ่งไม่เข้าใจธนู ทั้งสองจึงเหมือนเป็นศัตรูกันโดยปริยาย ส่วนนายทองคำยิ่งนับวันยิ่งพอใจในฝีมือและความฉลาดของธนูมาก จึงพยายามผูกมัดไว้โดยจะยก ศรีไพร (กชกร ส่งแสงเติม) ลูกสาวคนเล็กให้แต่งงานด้วย ซึ่งเป็นที่พอใจของศรีไพรมาก เพราะหลงรักธนูตั้งแต่แรกเห็น เนื่องจากดูดีกว่าชายหนุ่มทุกคนในอำเภอโพธิ์ทอง ซ้ำยังมีตำแหน่งใหญ่โตอีกต่างหาก ธนูต้องกล้ำกลืนสนิทสนมด้วย แต่ไม่ยอมแต่งงานโดยอ้างเหตุผลว่าปีนี้เป็นปีชง และอาจจะชงไปอีก2 - 3ปี จึงขอศึกษาดูใจกันไปพลางๆ ทำให้ศรีไพรเป็นปลื้มเที่ยวประกาศไปทั่วอำเภอโพธิ์ทอง และอำเภอใกล้เคียง ละไมไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้ทำไมทำให้ตัวเองรู้สึกหงุดหงิดเอามากๆ และประชดประชันแดกดันธนูบ่อยครั้งที่พบหน้า ธนูซึ่งแอบพอใจละไมอยู่ก็คอยหาโอกาสมาให้เห็นหน้า แต่ก็ต้องกลายเป็นการปะทะคารมทุกครั้งไป ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้รอดพ้นสายตาของทองดี ทองดีรีบหาแพะมารับบาปว่าเป็นฆาตกรฆ่าพ่อแม่ละไม เพื่อให้ละไมยอมแต่งงานตามสัญญา

ด้านบุญสมก็ชอบละเมียนมาตั้งแต่วัยรุ่น แต่ด้วยความบุ่มบ่ามใจร้อน ละเมียนจึงเกลียดบุญสมเพราะทำเรื่องเดือดร้อนจนตัวบุญสมเองต้องติดคุก ทำให้แม่ต้องลำบากแทบล้มประดาตาย ทั้งยังต้องตกเป็นทาสยาเสพติดของนายทองคำ บุญสมพยายามปรับความเข้าใจแต่ก็ต้องเสียหลักกลับไปทุกครั้ง นอกจากนี้บุคลิกห้าวๆ ของบุญสมก็เป็นที่ต้องตาต้องใจ ศรีวรรณ (ดิอุชา ไชยชนากุล) ลูกสาวคนโตของทองคำ เรื่องนี้ทำให้ทองคำหงุดหงิดใจมาก ประกาศตัดเป็นตัดตายหากศรีวรรณไม่เลิกชอบบุญสม แต่ศรีวรรณก็ประกาศเช่นกันว่าถ้าพ่อขืนขัดขวางตน ตนจะพาบุญสมหนี ทำให้ทองคำหนักใจมาก หากก็ยังใจชื้นอยู่เมื่อรู้ว่าบุญสมไม่ชอบศรีวรรณ ละเมียนให้สติละไม ไม่รู้สึกเอะใจบ้างหรือว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงจับคนร้ายได้อย่างง่ายดาย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลย แถมยังทิ้งข้อคลางแคลงใจให้อีกว่า ฆาตกรตัวจริงอาจจะเป็นผู้ที่ใกล้ชิดละไมและละไมไว้ใจที่สุด ทำให้ละไมต้องเก็บมาครุ่นคิด อีกทั้งพฤติกรรมหลังๆ ของทองดีเปลี่ยนไป จากที่เคยสุภาพเอาใจมาเป็นหงุดหงิด บางครั้งเผลอทวงบุญคุณ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ละไมมองข้ามไปหมด ถ้าไม่มีธนูแทรกซึมเข้ามาในใจทีละนิด แม้กระนั้นละไมก็ยังไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง

ต่อมาครูจรัลครูมวยของบุญสมและทองดี ถูกทองดีลวงไปฆ่าเพราะไม่ยอมบอกที่ซ่อนตำราวิชามวยคาดเชือกที่มีท่าไม้ตายพิเศษให้ ขณะเดียวกันทองก้อนนักมวยคาดเชือกฝีมือเยี่ยมที่เคยติดคุกอยู่กับบุญสมจนชอบพออัธยาศัยกันก็ถูกปล่อยตัว ทองก้อนพา กรองแก้ว (ดาริน ดารากานต์) ลูกสาวคนเดียวมาที่อำเภอโพธิ์ทองนี้ด้วย กรองแก้วหลงรักธนูมานานทำให้ศรีไพรไม่พอใจอย่างมาก เพราะกรองแก้วซึ่งฝึกวิชามวยจากพ่อเช่นเดียวกันก็ไม่เกรงกลัว ธนูเริ่มถูกกดดันเพราะทุกอย่างบีบคั้นไปหมด ละไมทำท่าจะเข้าพิธีแต่งงานกับทองดีตามสัญญา ปลัดบุญสมดีใจที่ได้พบกับทองก้อนอีกครั้ง ก่อนที่ทองก้อนจะรู้ว่าปลัดบุญสมคือศิษย์มวยคาดเชือกของครูจรัลซึ่งเป็นเพื่อนรักของตนที่เรียนมวยคาดเชือกมาด้วยกัน ทองก้อนและกรองแก้วได้เข้าไปพักอยู่บ้านหลังน้อยๆ ของครูจรัลแทน แต่ก็ไม่เคยเผยตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นมวยคาดเชือก ทองก้อนพยายามหาตำราท่าไม้ตายมวยคาดเชือกที่ตนฝากไว้กับครูจรัลก่อนที่จะติดคุกแต่ก็หาไม่พบ หลายคนสงสัยว่าทองก้อนพยายามจะรื้อค้นอะไร แต่ทองก้อนไม่ยอมบอกกลับทำตัวไร้สาระเหมือนคนไม่เต็มไปวันๆ

ทองดีมาทวงสัญญาขอแต่งงานกลางตลาดน้ำ โดยจัดพิธียิ่งใหญ่หรูหรา มีแขกผู้ใหญ่มากมาย เพื่อไม่ให้ละไมปฏิเสธได้ นั่นคือจัดเวลากลางคืน ใช้ไฟประดับประดาพื้นน้ำสว่างไสว เรือแต่ละลำที่มาร่วมงานทำเป็นเรือดอกกุหลาบ ทุกคนพุ่งความสนใจไปที่ 2 หนุ่มสาว ละไมรู้สึกอึดอัดแทนที่จะตื่นเต้นยินดี แต่เมื่อกวาดตาไปสบกับดวงตาเหมือนจะเยาะเย้ยของธนูซึ่งตามนายทองคำมาด้วย ด้วยทิฐิมานะละไมจึงรับการขอแต่งงานทันที ธนูกลับไปด้วยความผิดหวัง ขณะที่ทองดีให้จุดพลุกลางแม่น้ำเฉลิมฉลอง ละไมเองก็ใจหายวาบ คืนนั้นละไมนอนร้องไห้ไว้อาลัยให้กับการตัดสินใจของตัวเอง ละเมียนตั้งใจจะมาต่อว่าแต่พอเห็นอาการของพี่สาวก็แปลกใจ ละไมสารภาพออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจในที่สุดว่า ตนไม่ได้รักทองดีแต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว เพราะตนได้รับปากต่อหน้าผู้ใหญ่ทุกคนในโพธิ์ทองไปแล้ว ละเมียนบอกว่ายังมีทางแก้นั่นคือถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าพวกทองดีเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของเราละไมก็สามารถกลับคำ แถมยังเอาตัวการเข้าคุกได้ ละไมตกใจกับเรื่องใหม่ที่ได้รับรู้ วันรุ่งขึ้นละเมียนพาละไมไปพบครอบครัวของแพะเพื่อยืนยันเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ปรากฏว่าครอบครัวแพะถูกสังหารหมด ละไมทั้งแค้นใจและเจ็บใจตัวเองที่หลงเชื่อทองดี และหันมาปรับความเข้าใจกับน้องสาว และสัญญากันว่าจะเปิดโปงความชั่วของทองดีและหมู่มวล ทองดีสงสัยในความหมางเมินของละไม จึงรวบรัดหาฤกษ์แต่งงานมา ละไมอ้างว่ายังไม่พร้อม ทองดีพยายามรวมรัดแต่ธนูก็มาช่วยไว้ได้ ละไมเริ่มมองธนูดีขึ้น แต่ก็ยังอดประชดประชันไม่ได้เพราะเห็นตำตาว่าธนูสนิทกับศรีไพรและกรองแก้ว ธนูก็อดกวนประสาทละไมไม่ได้เช่นเคย

ศรีไพรและศรีวรรณสองศรีพี่น้องด้วยสัญชาติญาณรู้ว่าละไมและละเมียนคือศัตรูหัวใจ จึงช่วยกันคิดอุบายหลอกให้ละไมกับละเมียนไปช่วยชาวบ้านที่ถูกโคลนถล่ม แล้วให้ลูกน้องของนายทองคำฉุดขึ้นเรือแยกกันไปคนละทาง แป๊ะชอง (เด่น ดอกประดู่) ตาแก่ใบ้ที่ชอบมาอาศัยนอนแถวบ้านละไมเห็นเข้าเลยรีบมาบอกข่าวธนูกับปลัดบุญสม ทั้งสองคนตามไปช่วยได้ไว้ทัน ระหว่างทางหลังจากช่วยละเมียนไว้ได้ เรือที่ธนูขับมาเกิดเสียและฝนตกลงมาอย่างหนัก ธนูพาละไมไปหลบที่กระท่อมร้างริมน้ำ ละไมจินตนาการไปว่าติดฝนในกระท่อมอย่างนี้ธนูอาจฉวยโอกาสล่วงเกินเธอก็ได้เหมือนในนิยายที่เธออ่าน ทำให้คืนนั้นละไมไม่ยอมให้ธนูเข้าใกล้เธอเด็ดขาด ทั้งๆ ที่ละไมกลัวผีจะแย่ ขณะที่ปลัดบุญสมต้องไสเรือเข้าใต้เงาไม้ใหญ่ริมคลองสายเล็กๆ บุญสมถอดเสื้อแจ็คเก็ตของตัวเองออกบังฝนให้ละเมียนเผยให้เห็นรอยแผลเป็นที่หน้าอกซ้ายของบุญสมซึ่งถูกดอกไม้ไฟจากฝีมือของเธอ ทำให้ละเมียนรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก นับจากนั้นทำให้ละเมียนรู้สึกไว้ใจบุญสมมากขึ้น นับเป็นคืนที่ชุลมุนวุ่นวายของคนสองคู่ ต่อมาทองคำจับได้ว่าธนูคือหนอนบ่อนไส้จึงสั่งกำจัด แต่ธนูใช้วิชาความรู้ที่สั่งสมมาทั้งทางที่ครูเคยสอน จากครูพักลักจำวิชาของจรัล และจากตำราพยัคฆ์ดำเท่าที่เหลืออยู่เอาตัวรอดได้ และเมื่อความจริงเปิดเผย ธนูก็กวาดล้างขบวนการทุจริตต่างๆ ของทองคำเต็มที่

ธนูสั่งให้บุญสมและผู้กองเพชรนำกำลังเข้าดักจับของเถื่อนล็อตใหญ่ท่ามกลางความประหลาดใจของบุญสม ถึงแม้จะสาวถึงตัวบงการซึ่งก็คือนายทองคำและทองดีไม่ได้ แต่ก็ทำให้บุญสมรู้ว่าเสือยิ่งได้ออกจากคุกและมาทำงานผิดกฎหมายให้กับนายทองคำ ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างไม่มีใครเกรงกลัวใคร ปลัดบุญสมใช้เพลงมวยคาดเชือกเข้ามาต่อกรกับลูกน้องของนายทองคำ จนพลาดถูกทองดีใช้ปืนยิงใส่ได้รับบาดเจ็บ และทุกคนได้เห็นฝีมือทางมวยคาดเชือกของทองก้อนชายแก่แสนเพี้ยนอย่างเต็มตาว่ามีฝีมือมากแค่ไหน รวมทั้งฝีมือมวยคาดเชือกอันร้ายกาจของธนูด้วย โดยไม่มีใครสังเกตว่าทองก้อนถึงกับชะงักงันเมื่อเจอธนู และทำท่าจะทักหากแต่ธนูถลึงตาห้ามไว้ แต่ด้วยความที่ดูเป็นคนเรื่อยเปื่อย ท่ามวยของเขาจึงคล้ายแนวไอ้หนุ่มหมัดเมา ทว่าพิษสงร้ายกาจ ธนูได้ช่วยทองก้อนไล่คนร้ายหนีไปได้ ละเมียนดูแลพยาบาลอาการบาดเจ็บของปลัดบุญสม ทำให้ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้นจนทำให้ศรีวรรณโกรธและริษยาจนเลือดขึ้นหน้าที่กำจัดละเมียนไม่สำเร็จ ศรีวรรณใช้วิธีมารยาสารพัดเพื่อให้ละเมียนกับปลัดบุญสมผิดใจกันอยู่เนืองๆ จนปลัดบุญสมต้องตามง้องอนละเมียนอยู่เนืองๆ เช่นกัน ศรีไพรเองก็พยายามป่วนความสัมพันธ์ของธนูกับละไมและกรองแก้ว จนละไมเบื่อที่จะต่อกรเลยสั่งให้ธนูอย่ามาที่ร้านของเธออีก แต่ธนูไม่ยอมละความพยายาม เขาหาเรื่องที่จะมาที่ร้านของละไมทุกวิถีทาง แม้จะต้องทำอะไรที่มันตลกหลุดโลกก็ตาม ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของกรองแก้วตลอด กรองแก้วรู้สึกเศร้าและเจ็บปวดที่รู้ว่าแท้จริงแล้วธนูรักละไม

ปลัดบุญสมตั้งชมรมอนุรักษ์กีฬาไทยขึ้นเพื่อให้เด็กๆ และวัยรุ่น ได้ใช้เวลาว่างมาทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ดีกว่าไปยุ่งกับสิ่งมอมเมาที่นายทองคำปรนเปรอให้ ปลัดบุญสมสอนมวยคาดเชือกตามศาสตร์ของไทยโบราณ โดยมีทองก้อนมาช่วยสอนด้วยความเต็มใจ ลูกศิษย์สองคนแรกคือละเมียนและ สตางค์ (จิรายุ ขุนรักษ์) เด็กกำพร้าที่พ่อแม่ถูกยิงตายจากการช่วยตำรวจจับผู้ร้าย และละไมเอามาเลี้ยงโดยให้เรียกตนว่าแม่ และเรียกละเมียนว่าพี่ การเปิดชมรมของปลัดบุญสมยิ่งทำให้นายทองคำรู้สึกขัดใจต่อการกระทำของปลัดบุญสมเป็นอย่างมาก บุญสมเองยังไม่ไว้ใจธนูนักโดยเฉพาะธนูเรียกบุญสมมาตำหนิที่ทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาไม่ขออนุญาตตน ทำให้ทั้งสองเริ่มเป็นไม้เบื่อไม้เมาปะทะกันอีก หนึ่งในวิชาที่ทองก้อนมาช่วยสอนให้ชมรมอนุรักษ์ของบุญสมเพื่อให้มีความคล่องแคล่วว่องไวดุจลิงลม สามารถต่อกรหลบหลีกยามต้องผจญกับอาวุธปืนของเหล่าร้ายได้คือ "วานรกวนสมุทร" ปลัดบุญสมตั้งใจฝึกท่า วานรกวนสมุทร อย่างเอาจริงเอาจัง ทองก้อนบอกกับบุญสมว่าแม่ไม้พิเศษของตนนั้นยังไม่สมบูรณ์เท่ากับตำราที่ตนได้ฝากครูจรัลไว้ ซึ่งเป็นตำราที่ช้างหรือช้างสารด่านพญายมศิษย์รุ่นน้องของเขาซึ่งเป็นยอดมวยคาดเชือกที่เก่งที่สุดแห่งยุคเป็นผู้คิดค้นและเขียนไว้ ตำราส่วนที่ทองก้อนได้มามีเพียงครึ่งเล่มอีกครึ่งหนึ่งนั้นได้หายสาบสูญไป ซึ่งทั้งหมดนี้ไม่ได้รอดพ้นสายตาของธนูที่คอยจับตาตลอดเวลา

นายทองคำมีกำลังเสริมอีกคนคือ เจอร์ราร์ด (รอน สมูเรนเบิร์ก) ฆาตกรต่อเนื่องชาวยุโรปที่หนีคดีมาอยู่เมืองไทย เจอร์ราร์ดมีนิสัยโหดเหี้ยมชอบการต่อสู้และถนัดการใช้มีดสารพัด ชนิดฆ่าหั่นศพคนมาแล้วนับไม่ถ้วน เสือยิ่งเป็นคนพามารู้จักกับนายทองคำ เจอร์ราร์ดยินดีจะทำงานให้นายทองคำด้วยการขอแลกกับที่ซุกหัวนอนระหว่างหนีคดี และเขาขอฝึกมวยคาดเชือกจากเสือยิ่งด้วย เจอร์ราร์ดพัฒนาเอามีดเล็กๆ ซ่อนในผ้าคาดเชือกใช้ต่างสนับมือเมื่อฆ่าคนด้วยหมัดติดคม ปลัดบุญสมบังคับให้พุดและเผือก (ต๋อง ชวนชื่น) ลูกน้องที่ติดตามพุดอยู่ไม่ห่างออกจากการทำงานกับนายทองคำ เพราะไม่อยากให้ถลำลึกทำงานกับคนชั่วไปมากกว่านี้ ทั้งสองถูกทำร้ายปางตายแต่ธนูซึ่งบังเอิญมาพบเหตุการณ์ช่วยไว้ได้ ทองคำโกรธมากเรียกธนูให้ไปพบเพื่อต่อว่า แต่ธนูไม่ไป นายทองคำโกรธจนควันออกหูที่โดนทรยศ โดนหักหน้าจึงส่งคนไปลอบทำร้าย แต่ธนูก็สั่งสอนจนต้องคลานกลับไป ทองดีอาสาพาพรรคพวกอันธพาลไปเผาบ้านธนูในคืนนั้น ธนูซึ่งกำลังหลับสบายแทบเอาชีวิตไม่รอด และสิ่งที่ทำร้ายจิตใจที่สุดคือทั้งมอเตอร์ไซค์คู่ใจและจักรยานประจำตำแหน่งต้องมอดไหม้กลายเป็นเศษเหล็ก แถมยังถูกโทรศัพท์ลึกลับขู่เอาชีวิต บุญสม ทองก้อน และชาวบ้านมาช่วยกันสร้างบ้านให้ใหม่โดยกรองแก้วเป็นแม่แรงใหญ่ จึงถูกละไมกดราคาค่าวัสดุก่อสร้างจนแทบจะเลิกสร้างบ้านแล้วไปอยู่ใต้ต้นไม้แทน หลังจากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างบุญสมและธนูค่อยกระเตื้องขึ้น แต่ยังมีการวางท่าใส่กันอยู่

กิจกรรมของปลัดบุญสมเติมโตขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆ กับความรักระหว่างปลัดบุญสมกับละเมียนที่งอกงามขึ้น ท่ามกลางการขวางหูขวางตาของละไมที่ไม่พอใจนัก แต่ก็ถูกธนูกระแนะกระแหนว่าอิจฉาน้อง ละไมโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ธนูจึงแนะนำให้ละไมรีบแต่งงานกับทองดีเพราะทองดีรักละไมมาก เลยถูกละไมด่ากลับ พร้อมทั้งทวงค่าจักรยานที่ถูกไฟไหม้ไป ผลงานของปลัดบุญสมเริ่มเป็นที่ยอมรับของชาวบ้าน นายทองคำพยายามทุกวิถีทางที่จะขัดขวาง เช่น มีการสวมรอยโดยทองดีเอาคนบุกเข้ามาป่วนในงานวัดประจำปีซึ่งเป็นงานใหญ่ของอำเภอ โดยใช้นักมวยคาดเชือก เพื่อให้ชาวบ้านเข้าใจผิดว่าเป็นวัยรุ่นที่อยู่ในชมรมของปลัดบุญสม ซึ่งในงานมีการจัดประลองมวยคาดเชือกกันอยู่พอดี แต่ธนูจับได้ว่าคนที่มาป่วนเป็นคนนอกพื้นที่และทองก้อนยืนยันว่าวิชามวยคาดเชือกของผู้ที่มาป่วนไม่ใช่ลูกศิษย์ของตนแน่นอน ระยะหลังๆ มานี้บุญสมเริ่มสงสัยพฤติกรรมของทองก้อนที่มักเผลอตัวยกย่องธนูจนผิดวิสัยคนอย่างเขา แต่เมื่อถามทองก้อนๆ ก็แถไปได้ข้างๆ คู นายทองคำเจรจาขอซื้อตลาดริมน้ำ รวมถึงปั๊มน้ำมันจากละไม แต่ละไมไม่ยอมขาย เพราะต้องการสงวนไว้ให้ชาวบ้านที่อยู่มาเก่าแก่ได้ทำกินและอยู่อาศัย อีกทั้งปลัดบุญสมกำลังพัฒนาสถานที่แห่งนี้ให้เป็นตลาดน้ำให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชม แต่เหตุผลที่ลึกไปกว่านั้นก็คือกิจการนี้ทำกำไรให้เธอปีละมากๆ ทองคำจึงยุทองดีให้รวบรัดละไมเสียซึ่งจะเป็นการผูกขาดธุรกิจในอำเภอโพธิ์ทองทั้งหมด ทองดีซึ่งเคยพยายามมาแล้วแต่ไม่ได้ผล เมื่อได้แรงสนับสนุนของพ่ออย่างเต็มที่จึงพยายามอีก โดยใช้ทุกวิถีทางเท่าที่จะหาได้ในโลกนี้ ไม่ว่าจะใช้คารมเชยๆ คุกคาม ความจริงใจ ดักฉุด จนถึงกระทั่งน้ำมันพราย แต่ผลที่ได้รับอย่างดีที่สุดก็เกือบจะสำเร็จแต่เพราะถูกขัดขวางตลอดจากธนู

นายทองคำรู้สึกว่าธนูและปลัดบุญสมเป็นอันตรายมากขึ้น จึงเดินเรื่องใช้เส้นจากส่วนกลางสั่งย้ายทั้งสองออกไป แต่ก็น่าแปลกที่ทั้งสองก็เหนียวพอตัว เพราะจะมีอีกคำสั่งตามมายับยั้งเสียทุกครั้งทำให้ทองคำสงสัยว่าใครกันที่มีอิทธิพลมากไปกว่าเขา ซึ่งเหตุการณ์เหล่านั้นทำให้บุญสมสงสัยธนูเหมือนกันว่าเขาเป็นใครกันแน่ เมื่อถามทองก้อน ทองก้อนก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ธนูได้รับแจ้งมาอีกว่าจะมีการขนของผิดกฎหมายจึงแจ้งนายอำเภอปรีชาและผู้กองเพชร ทั้งสองซักไซ้ถึงหลักฐานแต่ธนูไม่สามารถยืนยันได้ ปลัดบุญสมบอกธนูว่าถ้าเครื่องแบบข้าราชการที่สวมอยู่มันทำประโยชน์สุขอะไรให้กับแผ่นดินและประชาชนอันเป็นที่รักไม่ได้ เขาก็จะไม่ขอสวมมันอีกต่อไป คืนนั้นบุญสมโดยความเห็นชอบทองก้อนจึงจัดกำลังกองโจรออกปล้นของผิดกฎหมายของนายทองคำ แล้วมากองที่หน้าสถานีตำรวจพร้อมกับลูกน้องบางส่วนของนายทองคำที่จับมาได้ เพื่อเป็นการบอกให้ทุกคนรับรู้ แต่ภารกิจครั้งนี้นอกจากจะทำให้ถูกธนูตำหนิแล้ว ปลัดบุญสมต้องบาดเจ็บหนักด้วยเพราะยังเรียนท่าไม้ตายอย่างจงอางพ่นพิษ พิชิตราชสีห์ ธรณีพ่าย จากทองก้อนไม่สำเร็จ แถมต้องต่อสู้กับทองดีและเสือยิ่งที่ได้วิชาแม่ไม้จากตำราพยัคฆ์ดำจากนายทองคำที่เก็บไว้ เสือยิ่งฝึกวิชาจนมีฝีไม้ลายมือในมวยคาดเชือกอย่างหาตัวจับยาก แถมมีไม้ตายที่ออกไปในทางโหดเพราะตั้งใจจะสังหารคู่ชกอย่างโหดเหี้ยม ซึ่งวิชามารเหล่านี้เสือยิ่งได้ถ่ายทอดให้ทองดีเพื่อใช้จัดการกับพวกธนูและบุญสมให้ได้ ละเมียนซึ่งถอดใจจากบุญสมแล้วก็ยังมาแอบดูแลด้วยความเป็นห่วง โดยที่ไม่ให้บุญสมรู้ตัวแต่บุญสมก็รู้จนได้ ทำให้ปลัดบุญสมซึ้งน้ำใจของละเมียนมากขึ้น ธนูและบุญสมโดนตั้งกรรมการสอบสวน โดยบุญสมในฐานะทำตัวเป็นพวกนอกกฎหมายเสียเอง ส่วนธนูในฐานะเป็นปลัดอาวุโสเสียเปล่าแต่กลับปล่อยให้เหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น ละไมและละเมียนจึงนำชาวบ้านมาให้กำลังใจทั้งสองคน ธนูซาบซึ้งในน้ำใจละไม แต่ละไมบอกว่าตนมาให้กำลังใจบุญสมธนูไม่เกี่ยว ทองคำวางแผนกำจัดคนทั้งคู่