ละคร จากสูญถึงสิบ
ดู 2,398 ครั้ง /
แชร์
ละครออกอากาศ | วันจันทร์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ช่องที่ออกอากาศ | ละครช่อง 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เริ่มออกอากาศ | 1 พฤศจิกายน 2564 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เวลาออกอากาศ | 23:00 - 00:30 น. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
กำกับโดย | ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ประพันธ์โดย | บทประพันธ์ เตียว สมานฉันท์สตูดิโอ, บทโทรทัศน์ น้องตระกูลเตียว, รังสิมา อัคราวิวัฒน์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
นำแสดงโดย | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ภาพนิ่งจากละคร
เรื่องย่อ จากสูญถึงสิบ
ตั้งแต่จำความได้ เท็น (รัฐวิทย์ กิจวรลักษณ์) รู้แค่ว่า แม่ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์หลังจากที่เขาเกิดได้ไม่นาน มีแค่ ทิน (สมชาย เข็มกลัด) คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงเขามาโดยลำพัง ทินอุทิศเวลาให้เท็นอย่างเต็มที่ เลี้ยงกันมาแบบเพื่อน เขาอาจจะไม่ใช่พ่อที่สมบูรณ์แบบ แต่เขาร่วมทีมตีป้อมกับลูกชายได้อย่างเข้าขา ดูบอลด้วยกันได้ยันเช้าอาจจะไปงานประชุมผู้ปกครองสายบ้าง แต่ทินพยายามไปให้ได้ทุกครั้ง แม้จะทำอาหารไม่อร่อย แต่ก็พยายามทำให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ที่สำคัญ เขาปลูกฝังให้ลูกรักการเล่นฟุตบอล และค่อยๆ ปลูกความฝันอยากเป็นนักฟุตบอลเยาวชนทีมชาติให้กับเท็นทีละเล็กทีละน้อย จนเท็นตั้งเป้าจะเป็นนักบอลเยาวชนทีมชาติให้ได้เพื่อพ่อ
และวันนี้ เท็นก็ทำสำเร็จ เท็นรีบกลับบ้านเพื่อมาบอกข่าวดีกับพ่อ แต่เขาต้องตะลึงเพราะร่างของทินนอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น ทินเสียชีวิตเพราะเส้นเลือดหัวใจตีบตันอย่างเฉียบพลัน เท็นตกใจร้องไห้แทบเป็นบ้า ลนลานทำอะไรไม่ถูก รีบติดต่อกลุ่มเพื่อนสนิทของพ่อผู้ใหญ่เพียงแก็งเดียวที่เขานึกออกในตอนนั้น งานศพของทินถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย เท็นนั่งงงอยู่ในดงพวงหรีด เขาไม่คิดเลยว่าความตายจะอยู่ใกล้เด็กวัยรุ่นอายุแค่ 17 ปีอย่างเขา นับจากนี้ไปเขาจะอยู่กับใคร เขาจะทำความฝันไปให้ใครภูมิใจ ความคิดเหล่านั้นทำให้เท็นรู้สึกเคว้งคว้างขึ้นมาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ความโชคดียังมีอยู่บ้าง อา ๆ น้าๆ เพื่อนรักของทินที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเริ่มตั้งแต่พยายามติดต่อ ดิน (อนุสรณ์ มณีเทศ) น้องชายทิน ญาติเพียงคนเดียวที่พอจะเป็นความหวัง แต่ไม่ว่าจะติดต่อยังไง ก็ไม่สามารถติดต่อได้เพราะดินกำลังออกเดินทางไปถ่ายคลิปท่องเที่ยวในประเทศอันไกลโพ้นที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
กลุ่มเพื่อนพ่อเลยรวมหัวกันและสรุปว่าระหว่างที่รอดินติดต่อกลับ แต่ละครอบครัวจะทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองและดูแลหลานผู้อาภัพ เท็นจะอยู่กับแต่ละบ้านเป็นเวลา 1 สัปดาห์ไล่ไปทีละครอบครัวเท็นเริ่มเข้าไปเป็นหนึ่งในสมาชิกชั่วคราวของแต่ละครอบครัว เริ่มต้นที่ครอบครับของ อารัณ เจ้าของธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ที่มีครบครัวอบอุ่น มีภรรยาที่น่ารักและลูกสาวอีก 1 คน เท็นไม่รู้เลยว่าการที่เขาเข้าไปอยู่ในบ้านนั้น จะสร้างความขุ่นเคืองให้กับ พริม (นรวรรณ เศรษฐรัตนพงศ์) ลูกสาวของอารัณเป็นอย่างมาก ทีแรกเท็นเข้าใจว่าพริมงอนพ่อตามประสาเด็ก แต่ความลับที่เขาได้รู้เกี่ยวกับอารัณและอากานต์ที่เขาคาดไม่ถึง ทำให้เขาเริ่มเข้าใจว่าจริงๆแล้ว พริม น่าจะไม่ชอบเขาเพราะคิดว่าเขาจะมาเป็นหนึ่งใน ผู้ชายของพ่อ นั่นเอง รัณ (เจสัน ยัง) เองขอร้องให้เท็นเก็บเป็นความลับ แต่เท็นรู้ว่าพริมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แค่รอพ่อพูดความจริงกับเธอ ทำให้เท็นหาวิธีช่วยสองพ่อลูกนี้ให้ได้เปิดใจคุยกัน
เท็นเห็นแล้วว่า จากภาพภายนอกที่ดูเหมือนแต่ละครอบครัวจะเป็นครอบครัวที่เพียบพร้อมสมบูรณ์ แต่จริงๆแล้วทุกครอบครัวก็มีความบกพร่อง มีปัญหาของตัวเอง และปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของอาๆน้าๆเพื่อนพ่อ กับลูกๆ คืออความไม่เข้าใจกัน ไม่ยอมรับ และไม่เปิดใจคุยกันอย่างตรงไปตรงมา เท็นกลายเป็นตัวเชื่อม ตัวเปิดบทสนทนาให้พ่อ แม่ กับลูกๆ ได้คุยทำความเข้าใจกัน ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้ทุกอย่างคลี่คลายแบบจบ บริบูรณ์ แต่อย่างน้อยก็ทำให้ความเข้าใจเล็กๆ ได้ก่อตัวขึ้นอย่างสวยงาม จากปัญหาต่างๆ ที่เท็นได้ก้าวเข้าไปสัมผัสในแต่ละครอบครัว ยิ่งทำให้เขาคิดถึงทิน และเริ่มรู้ว่าตั้งแต่เกิด ทินทุ่มเทเวลา ทุ่มเทความใส่ใจให้เขาอย่างมาก สิ่งที่ทินเคยพูด เคยสอน เคยปลูกฝังวิธีคิดเล็กๆ น้อยๆ อย่างใกล้ชิด มันคือภูมิคุ้มกันสำคัญที่ทำให้อยู่ได้กับทุกคน และประคองตัวเองให้เดินต่อไปได้ในวันที่ไม่มีทิน ไม่มีพ่อ
ทิน เป็นเหมือนจุดเชื่อมโยงของเพื่อนๆ ทุกคน สิ่งที่ทินเคยบอกเพื่อน เคยสอนเท็น กลายมาเป็นสิ่งที่ทุกคนได้เรียนรู้ และนำไปปรับใช้ในชีวิต ทั้งรัณ กานต์ และเอื้อ รวมถึงเท็นต่างยังระลึกถึงทินอยู่เสมอ เท็นคือภาพสะท้อนที่เตือนใจอาๆ น้าๆ เพื่อนพ่อด้วยเช่นกัน ทำให้เขากลับมาถามตัวเองว่า เราเลี้ยงลูกมาพร้อมให้เขาเดินด้วยตัวเองในวันที่ไม่มีเราได้หรือเปล่า เพราะชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ทุกคนเลยหันมาให้เวลาและอยู่กับลูกๆ อย่างมีคุณภาพมากขึ้น เท็นได้รู้แล้วว่า ในวันที่เขาสูญเสียไม่ได้แปลว่า มันจะว่างเปล่ากลายเป็น ศูนย์ เพราะถ้าเราเข้าใจและเข้มแข็ง จาก สูญ เราสามารถผ่านมาถึง สิบ ได้อย่างมีความสุข เหมือนกับยังมีทิน พ่อของเขาคอยอยู่เคียงข้างและเฝ้ามองเท็นเติบโตตลอดไป
และวันนี้ เท็นก็ทำสำเร็จ เท็นรีบกลับบ้านเพื่อมาบอกข่าวดีกับพ่อ แต่เขาต้องตะลึงเพราะร่างของทินนอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น ทินเสียชีวิตเพราะเส้นเลือดหัวใจตีบตันอย่างเฉียบพลัน เท็นตกใจร้องไห้แทบเป็นบ้า ลนลานทำอะไรไม่ถูก รีบติดต่อกลุ่มเพื่อนสนิทของพ่อผู้ใหญ่เพียงแก็งเดียวที่เขานึกออกในตอนนั้น งานศพของทินถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย เท็นนั่งงงอยู่ในดงพวงหรีด เขาไม่คิดเลยว่าความตายจะอยู่ใกล้เด็กวัยรุ่นอายุแค่ 17 ปีอย่างเขา นับจากนี้ไปเขาจะอยู่กับใคร เขาจะทำความฝันไปให้ใครภูมิใจ ความคิดเหล่านั้นทำให้เท็นรู้สึกเคว้งคว้างขึ้นมาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ความโชคดียังมีอยู่บ้าง อา ๆ น้าๆ เพื่อนรักของทินที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเริ่มตั้งแต่พยายามติดต่อ ดิน (อนุสรณ์ มณีเทศ) น้องชายทิน ญาติเพียงคนเดียวที่พอจะเป็นความหวัง แต่ไม่ว่าจะติดต่อยังไง ก็ไม่สามารถติดต่อได้เพราะดินกำลังออกเดินทางไปถ่ายคลิปท่องเที่ยวในประเทศอันไกลโพ้นที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
กลุ่มเพื่อนพ่อเลยรวมหัวกันและสรุปว่าระหว่างที่รอดินติดต่อกลับ แต่ละครอบครัวจะทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองและดูแลหลานผู้อาภัพ เท็นจะอยู่กับแต่ละบ้านเป็นเวลา 1 สัปดาห์ไล่ไปทีละครอบครัวเท็นเริ่มเข้าไปเป็นหนึ่งในสมาชิกชั่วคราวของแต่ละครอบครัว เริ่มต้นที่ครอบครับของ อารัณ เจ้าของธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ที่มีครบครัวอบอุ่น มีภรรยาที่น่ารักและลูกสาวอีก 1 คน เท็นไม่รู้เลยว่าการที่เขาเข้าไปอยู่ในบ้านนั้น จะสร้างความขุ่นเคืองให้กับ พริม (นรวรรณ เศรษฐรัตนพงศ์) ลูกสาวของอารัณเป็นอย่างมาก ทีแรกเท็นเข้าใจว่าพริมงอนพ่อตามประสาเด็ก แต่ความลับที่เขาได้รู้เกี่ยวกับอารัณและอากานต์ที่เขาคาดไม่ถึง ทำให้เขาเริ่มเข้าใจว่าจริงๆแล้ว พริม น่าจะไม่ชอบเขาเพราะคิดว่าเขาจะมาเป็นหนึ่งใน ผู้ชายของพ่อ นั่นเอง รัณ (เจสัน ยัง) เองขอร้องให้เท็นเก็บเป็นความลับ แต่เท็นรู้ว่าพริมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แค่รอพ่อพูดความจริงกับเธอ ทำให้เท็นหาวิธีช่วยสองพ่อลูกนี้ให้ได้เปิดใจคุยกัน
เท็นเห็นแล้วว่า จากภาพภายนอกที่ดูเหมือนแต่ละครอบครัวจะเป็นครอบครัวที่เพียบพร้อมสมบูรณ์ แต่จริงๆแล้วทุกครอบครัวก็มีความบกพร่อง มีปัญหาของตัวเอง และปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของอาๆน้าๆเพื่อนพ่อ กับลูกๆ คืออความไม่เข้าใจกัน ไม่ยอมรับ และไม่เปิดใจคุยกันอย่างตรงไปตรงมา เท็นกลายเป็นตัวเชื่อม ตัวเปิดบทสนทนาให้พ่อ แม่ กับลูกๆ ได้คุยทำความเข้าใจกัน ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้ทุกอย่างคลี่คลายแบบจบ บริบูรณ์ แต่อย่างน้อยก็ทำให้ความเข้าใจเล็กๆ ได้ก่อตัวขึ้นอย่างสวยงาม จากปัญหาต่างๆ ที่เท็นได้ก้าวเข้าไปสัมผัสในแต่ละครอบครัว ยิ่งทำให้เขาคิดถึงทิน และเริ่มรู้ว่าตั้งแต่เกิด ทินทุ่มเทเวลา ทุ่มเทความใส่ใจให้เขาอย่างมาก สิ่งที่ทินเคยพูด เคยสอน เคยปลูกฝังวิธีคิดเล็กๆ น้อยๆ อย่างใกล้ชิด มันคือภูมิคุ้มกันสำคัญที่ทำให้อยู่ได้กับทุกคน และประคองตัวเองให้เดินต่อไปได้ในวันที่ไม่มีทิน ไม่มีพ่อ
ทิน เป็นเหมือนจุดเชื่อมโยงของเพื่อนๆ ทุกคน สิ่งที่ทินเคยบอกเพื่อน เคยสอนเท็น กลายมาเป็นสิ่งที่ทุกคนได้เรียนรู้ และนำไปปรับใช้ในชีวิต ทั้งรัณ กานต์ และเอื้อ รวมถึงเท็นต่างยังระลึกถึงทินอยู่เสมอ เท็นคือภาพสะท้อนที่เตือนใจอาๆ น้าๆ เพื่อนพ่อด้วยเช่นกัน ทำให้เขากลับมาถามตัวเองว่า เราเลี้ยงลูกมาพร้อมให้เขาเดินด้วยตัวเองในวันที่ไม่มีเราได้หรือเปล่า เพราะชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ทุกคนเลยหันมาให้เวลาและอยู่กับลูกๆ อย่างมีคุณภาพมากขึ้น เท็นได้รู้แล้วว่า ในวันที่เขาสูญเสียไม่ได้แปลว่า มันจะว่างเปล่ากลายเป็น ศูนย์ เพราะถ้าเราเข้าใจและเข้มแข็ง จาก สูญ เราสามารถผ่านมาถึง สิบ ได้อย่างมีความสุข เหมือนกับยังมีทิน พ่อของเขาคอยอยู่เคียงข้างและเฝ้ามองเท็นเติบโตตลอดไป