ละคร สู่ฝันนิรันดร

เจ้าสัวเจิมศักดิ์ ราชเสนา คหบดีผู้มั่งคั่งวัย 75 ปี เจ้าของธุรกิจชั้นนำของประเทศมีภารกิจสำคัญที่ถูกสั่งตกทอดกันมาด้วยเรื่องให้ตามหาสตรีนางหนึ่ง นามว่า เฟื่อง ตามบันทึกที่ได้เขียนไว้ตั้งแต่ครั้งบรรพบุรุษสมัยกรุงธนบุรี และมีหลักฐานทางวัตถุคือ เสื้อผ้า นาฬิกา และบัตรเคลือบพลาสติก ที่ถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี โดยเจ้าสัวมอบหมายให้ รมต.เจิมพัฒน์ ลูกชายคนโต เป็นผู้นำไปหาข้อมูล นำความไม่พอใจให้กับสมาชิกในครอบครัวแต่เหมือนโชค

ชะตาถูกกำหนด เมื่อเจ้าสัวและพีรพัฒน์หลานชายได้พบกับช่างภาพสาวที่มีรูปร่าง หน้าตาเหมือนในบันทึกและที่น่าสนใจกว่านั้น ช่างภาพสาวผู้นั้นถูกเรียกว่า เฟื่อง และการพบกันในครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ประหลาด พัชร์เฟื่องเริ่มฝันถึงชายโบราณคนหนึ่งพร้อมกับเสียงนุ่มๆ ที่เรียกว่า นางเฟื่อง

่กวินเพื่อนสนิทของพัชร์เฟื่อง เป็นอาจารย์ประจำคณะโบราณคดี ได้ขอร้องให้พัชร์เฟื่องไปช่วยเหลือแนะนำเทคนิคการถ่ายภาพให้นักศึกษา เป็นเหตุให้พัชร์เฟื่องได้พบกับพีรพัฒน์อีกครั้ง พีรพัฒน์เป็นลูกศิษย์ของกวิน พีรพัฒน์ตกหลุมรักพัชร์เฟื่องเข้าอย่างจัง เจ้าสัวออกอุบายว่าจ้างบริษัทที่พัชร์เฟื่องทำงานอยู่ โดยระบุให้พัชร์เฟื่องเพียงคนเดียวเป็นคนนำเสนองาน

เจ้าสัวไม่ได้สนใจงานที่เสนอเลยแม้แต่น้อย กับพาเธอไปชมเรือนไทยหลังตึกใหญ่ นำภาพเขียนบรรพบุรุษให้ดู เป็นภาพชายที่พัชร์เฟื่องเคยฝันถึง โดยไม่รู้เล่ห์กลที่เจ้าสัวเปิดฉากให้รู้จักกับหลวงพิพิธราชเสนาเข้าแล้ว เจ้าสัวได้มอบสร้อยพร้อมจี้หินสีดำให้พัชร์เฟื่อง พร้อมกำชับให้ท่องคาถากำกับอย่าได้ขาด พีรพัฒน์รู้ความลับที่เจ้าสัวพยายามพาพัชร์เฟื่องย้อนอดีต

ด้วยความรักที่มีต่อพัชร์เฟื่องเขาจึงหาหลักฐานต่างๆ ที่เจ้าสัวเก็บไว้ไปทำลายทิ้ง พีรพัฒน์เริ่มขัดแย้งกับเจ้าสัว และขอร้องให้เจ้าสัววางมือจากพัชร์เฟื่อง แต่เจ้าสัวกลับสั่งลูกน้องจับตัวพีรพัฒน์ไปกักบริเวณ

่ขณะนั้นพัชร์เฟื่องทำงานอยู่ที่ใกล้ๆ กับวัดระฆัง และกำลังจะกลับบ้านกับกวิน พัชร์เฟื่องได้ยินเสียงสวดคาถา โอมพะพะโลกะระทะวารัง ตลอดเวลาครั้งแรกเข้าใจว่าเป็นเสียงสวดมาจากวัด แต่เมื่อนั่งในรถจะกลับบ้านก็ยังคงได้ยินเสียงสวดอยู่ เสียงดังชัดเจนจนเผลอสวดคาถาตามจนเป็นเสียงเดียวกัน

ฉับพลันเกิดเสียงเปรี้ยงลงมาที่รถกวิน หลังเหตุการณ์สงบกวินก็ต้องตกใจเมื่อพัชร์เฟื่องหายไปอย่างไรร่องรอย พัชร์เฟื่องมาปรากฏกายภายในโบสถ์วัดบางหว้าใหญ่ ในสมัยกรุงธนบุรีปี 2312 พัชร์เฟื่องตกใจมากพยายามวิ่งหนีออกจากโบสถ์ แต่ถูกชายผู้หนึ่งกระชากร่างสู่อ้อมแขน เธอเห็นหน้าชายผู้นั้นอย่างชัดเจน

ชายโบราณที่เธอหลงรูป หลวงพิพิธราชเสนา หลวงพิพิธราชเสนาพาเธอมาฝากไว้กับนางสำลีผู้เป็นพี่สาว เพื่อความปลอดภัยของนางแปลกหน้าผู้ทำหัวใจของหลวงพิพิธราชเสนาหวั่นไหวทันทีที่เห็นหน้า ขณะนั้นกวินต้องเผชิญกับปัญหาที่พัชร์เฟื่องหายไปกับครอบครัวของเธอโดยไม่มีใครเชื่อว่าพัชร์เฟื่องหนีไป กลับคิดว่ากวินวางแผนลักพาตัวหนีไป

่พัชร์เฟื่องพยายามไปพบองค์สังฆราชศรี เพื่อหาทางกลับสู่ปัจจุบัน เป็นเหตุให้พระยาอนุชิตราชาจางวางกรมพระตำรวจ พบเธอและชอบเธอในทันที ในขณะเดียวกันเธอก็ได้สร้างศัตรูที่ชื่อพุดซ้อน เนื่องด้วยเสียงโจษจันความงามของนางเฟื่องทำให้สาวงามอย่างพุดซ้อนไม่พอใจ

และยิ่งได้รู้ว่าอาศัยอยู่เรือนเคียงกับหลวงพิพิธราชเสนาชายที่เธอหมายปองอยู่ พุดซ้อนจึงออกอุบายใส่ร้ายนางเฟื่องว่าแอบคบกับพระยาอนุชิตจนเป็นที่โจษจัน สร้างความไม่พอใจให้หลวงพิพิธอย่างมาก นางพุดซ้อนก็แสดงความเป็นเจ้าของหลวงพิพิธออกนอกหน้า ทำให้คนทั้งคู่ผิดใจกัน

หลวงพิพิธเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดื่มเหล้าจนเมามายและเอ่ยปากบอกรักพัชร์เฟื่อง แต่สายไปเมื่อทางพุดซ้อนบอกให้ทางหลวงพิพิธเตรียมตัวมาสู่ขอ หลวงพิพิธจึงเลี่ยงไปอาสาออกทัพที่นอก พระนคร ด้วยความรักที่มีต่อพัชร์เฟื่อง หลวงพิพิธทนคิดถึงไม่ไหวจึงกลับมาบ้าน แต่เจอพุดซ้อนแถมยุให้พัชร์เฟื่องออกไปเที่ยวกับพระยาอนุชิต ทำให้หลวงพิพิธเกิดความหึงหวงจนบอกหมั้นพุดซ้อนต่อหน้าพัชร์เฟื่องด้วยความประชด แถมยังเฆี่ยนตีบ่าวไพร่ที่ไม่ดูแลพัชร์เฟื่อง พัชร์เฟื่องจึงรับหวายแทน

หลวงพิพิธตกใจในการกระทำพยายามขอโทษและทายาให้ และเอ่ยสารภาพรัก ทันใดพุดซ้อนมาเห็นจึงวางแผนกับนายจันวางแผนชั่วร้ายกำจัดนางเฟื่อง โดยลวงนางเฟื่องออกจากเรือน และจับลงเรือสำเภาไปขายให้จีนบุนเส็ง แต่หลวงพิพิธและพระยาอนุชิตมาช่วยไว้ทัน
่
เมื่อเรื่องจบสิ้นพระยาอนุชิตส่งคนมาขอพัชร์เฟื่อง แต่พัชร์เฟื่องเลือกหลวงพิพิธ พิธีแต่งงานถูกจัดขึ้น พร้อมกับสัญญาณแห่งมิติเปิดออก ด้วยความรัก พัชร์ เฟื่องจึงละทิ้งปัจจุบันและอยู่ที่อดีตเพื่อสร้างครอบครัว เวลาผ่านไปพัชร์เฟื่องมีลูกคนแรกเป็นเด็กชายชื่อกิมจู และกำลังตั้งท้องอ่อนๆ แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝัน เกิดเมื่อเสียงเรียกแห่งมิติเปิดขึ้น และเธอเอ่ยปากขานรับไปโดย ไม่รู้ตัว ทำให้เธอต้องจากสามีและลูกที่กำลังอ้าปากรอรับข้าวจากมือแม่อันเป็นที่รักไป

พัชร์เฟื่องกลับสู่ปัจจุบัน เธอยอมรับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลง เธอพยายามท่องคาถาให้กลับไปแต่มิติเวลานั้นได้ถูกปิดสนิทด้วยหิน ศักดิ์สิทธ์ที่ถูกทำให้แตกไปแล้ว เธอยังคงพร่ำสวดมนต์ในขณะที่มือยังกำเม็ดข้าวอยู่ จนกระทั่งเจ้าสัวได้นำเอาสมุดบันทึก ที่หลวงพิพิธเขียนถึงหลังเธอจากมาให้อ่าน สติของเธอจึงคืน กลับมาและยินดีรับความจริง ในชะตากรรมที่โหดร้าย