ละคร อเวจี สีชมพู

โปดกต้องรีบเดินทางกลับมาดูใจถมปัด (แม่ของปะวะหล่ำ) เป็นครั้งสุดท้าย เพราะถมปัดถูกลอบยิง อาการโคม่า ถมปัดสั่งเสียก่อนสิ้นลมด้วยความเป็นห่วงปะวะหล่ำ ให้โปดกช่วยแต่งงานกับลูกสาวคนเดียวของเธอ เพราะถมปัดรู้ดีว่านี่คือทางเดียวที่จะช่วยให้ปะวะหล่ำรอดพ้นปากเหยี่ยวปากกาโดยเฉพาะ ศพล ซึ่งเป็นพ่อแท้ๆ ของเธอเอง

ศพลต้องการฮุบที่ดินสวนส้มจำนวนมหาศาล โดยอาศัยความเป็นพ่อ และเบื้องหลังความตายของถมปัดก็คือศพลนั่นเอง จ้างมือปืนมาเก็บถมปัด ถาปนา (ตาของปะวะหล่ำ) พยายามขัดขวางการแต่งงานของโปดกกับปะวะหล่ำเพราะคิดว่าโปดกต้องการที่จะมาครอบครองสมบัติทั้งหมด

วันเวลาผ่านไป ความเปลี่ยนแปลงเริ่มเข้ามาเยือน ปะวะหล่ำเติบโตและมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่ในเรื่องของความรักเธอยังเด็กเสมอในสายตาของโปดก ส่วนศพลก็ยังไม่เลิกล้มความต้องการครอบครองสวนส้ม ศพลยุคนงานแย่งคนงานในสวนส้มของปะวะหล่ำ ทำให้เกิดปัญหาต่างๆมากมาย โปดกและทันร่วมแรงร่วมใจกันจนทำให้พนักงานทั้งหมดยอมกลับมาทำงานเหมือนเดิม ทำให้ชนะใจของปะวะหล่ำ

โปดกเปิดบริษัทในเชียงใหม่ และศศิลดาก็เข้ามาในชีวิตของเขา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ปะวะหล่ำไม่พอใจโปดกแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เธอเฝ้าบอกตัวเอง ว่านี่คือความสุขของโปดกและอีกไม่นานเขาและเธอก็ต้องแยกทางกันอยู่ดี เธอพยายามหลอกตัวเองว่า เธอมีคนรักและเข้าใจเธอแล้วนั่นคือ วิภาค

โปดกจ้างสถาปนิกออกแบบรีสอร์ทในสวนส้ม รวมทั้งบ้านหลังใหญ่ ปะวะหล่ำคิดว่าโปดกกำลังสร้างเรื่อนหอของเขากับศศิรดา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าโปดกสร้างเรื่อนหอนี้เพื่อเธอและวิภาค วันที่ปะวะหล่ำจบการศึกษาและรับปริญญาก็คือวันที่วิภาคขอเธอปะวะหล่ำแต่งงาน

และวันที่ปะวะหล่ำอายุครบ 20 ปีก็มาถึง เธอได้หมั้นกับวิภาคอย่างถูกต้องตามประเพณี และด้วยแหวนเพชรที่ปะวะหล่ำช่วยเลือกให้ โปดกก็หมั้นกับศศิลดา โปดกบอกความจริงกับวิภาค เรื่องสถานภาพของเขากับปะวะหล่ำ ว่าไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่าสภานภาพทางกฏหมาย แต่วิภาคและครอบครัวของเขารับไม่ได้ ปะวะหล่ำเสียใจมากและโยนความผิด ทั้งหมดไปที่โปดก ทั้งคู่จึงหย่าขาดจากกัน

ปะวะหล่ำพบจดหมายระบายความในใจของโปดก เอกสารมอบที่ดินทั้งหมดของครอบครัวโปดกให้แก่ปะวะหล่ำรวมถึงเรือนหอที่สร้างเพื่อเป็นของขวัญของปะวะหล่ำกับวิภาค แต่ทุกอย่างสายเกินไปแล้วโปดกไปจากชีวิตเธอแล้ว เธอทำงานในสวนส้มอย่างหนักเพื่อที่จะได้ลืมโปดก

รีสอร์ทเล็กๆ กำลังจะเปิดตัว เธอวุ่นวายกับงานมาก เธอบังเอิญได้พบกับศศิลดาอย่างคาดไม่ถึง จึงทำให้เธอได้รู้ว่าโปดกกับศศิลดาไม่ได้หมั้นหมายกันอย่างที่เธอเข้าใจ เค้าทั้งสองคนเป็นได้แค่เพื่อนกัน เพราะหัวใจของโปดกมีเพียงปะวะหล่ำคนเดียว

รีสอร์ทเปิดกิจการและมีลูกค้ามาใช้บริการมากมายจนเต็ม ทันเข้ามาบอกปะวะหล่ำว่ามีลูกค้าต้องการเช่าเรือนหอ แต่ปะวะหล่ำไม่อนุญาต แต่ทันบอกว่าไม่ทันแล้ว ลูกค้าเช็คอินแล้ว ปะวะหล่ำไปขอห้องคืนจากลูกค้า เพราะเธอหวงเรื่อนหลังนั้นมาก

ปะวะหล่ำจะขอคืนเรื่อนหลังนั้นจากลูกค้าได้อย่างไร ในเมื่อเขาคือผู้ชายที่เธอคิดว่าหายไปจากชีวิตของเธอแล้ว โปดกสารภาพว่าตลอดเวลาสี่ปีที่เขาต้องทนแบกรับภาระปะวะหล่ำนั้น เขาเหมือนตกอยู่ในอเวจี แต่เขาก็ยินดีเพราะถึงมันจะเป็นอเวจีแต่มันก็เป็นอเวจีสีชมพูสำหรับเขา ปะวะหล่ำจะตัดสินใจอย่างไรนั้น ต้องคอยติดตามใน อเวจีสีชมพู