ละคร เพชรร้อยรัก

ที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง บริษัท วี อาร์ แกรนด์ไดมอนด์ จำกัด บริษัทใหญ่ที่มีชื่อเสียงระดับโลกในการทำธุรกิจเกี่ยวกับอัญมณีต่างๆ โดยเฉพาะเครื่องเพชร งานจัดโชว์เครื่องเพชรรุ่นใหม่ๆ แสดงแบบโดยนางแบบที่มีชื่อเสียง จุดเด่นของงานอยู่ที่การโชว์สร้อยเพชรและจี้เพชรรูปหยดน้ำเม็ดใหญ่หลายกะรัตสีเขียวอมครามมูลค่าหลายหมื่นล้าน เพชรเม็ดนี้ชื่อว่าเพชรยอดปรารถนา มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานและอาถรรพณ์ที่ร่ำลือว่าผู้ที่ได้ครอบครองมักต้องมีอันเป็นไปต่างๆ นานา เพชรยอดปรารถนานี้เป็นสมบัติประจำตระกูลที่ตกทอดกันมานานสำหรับผู้ก่อตั้งบริษัท ไรริน หรือ ลิลลี่ เทวีกุล (อัษฎาพร สิริวัฒน์ธนกุล) ดารานางแบบลูกครึ่งสาวสวยจะเป็นผู้สวมสร้อยเพชรเม็ดงามนี้ขึ้นเวที เมื่อถึงเวลาสำคัญลิลลี่ปรากฏตัวในชุดยาวแนบเนื้อสีดำแซมดิ้นเงิน ที่ลำคอสวมสร้อยเพชรยอดปรารถนา เพชรรูปหยดน้ำสีเขียวอมครามเปล่งประกายระยิบพราวแข่งกับแสงไฟและแสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปอย่างสวยงาม

ที่หลังเวทีโกลาหลอลหม่านไปด้วยเหล่านางแบบที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าถอดเครื่องเพชรคืนให้ เจ้าหน้าที่ของบริษัทที่มายืนคอยเก็บลงกล่องนิรภัยพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มใหญ่ ไรรินโดนเจ๊เปมี่หรือเปรมศักดิ์ หนุ่มใหญ่ร่างเล็กแต่ใจสาวซึ่งเป็นผู้จัดการส่วนตัว รุนหลังไรรินเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว โดยมีเจ้าหน้าที่สาวของบริษัทตามติดมาด้วยอย่างไม่ยอมให้คลาดสายตา เจ๊เปมี่รีบถอดสร้อยเพชรออกจากคอไรรินออกมาลองทาบกับคอตัวเองเชิดหน้าวางท่าราวราชินีผู้งดงามอยู่หน้ากระจก ทั้งที่ภาพที่สะท้อนออกมานั้นตรงกันข้าม ไรรินรีบเข้าไปหลังม่านเพื่อถอดชุดราตรีเธอฟังเสียงเจ๊เปมี่ยื้อเวลาคืนเครื่องเพชรให้เจ้าหน้าที่บริษัทสาวอย่างขำๆ เสียงเจ๊เปมี่อุทานลั่นเมื่อทำสร้อยตก

ไรรินรีบแง้มม่านออกมาดู เธอเห็นผู้จัดการส่วนตัวยื่นสร้อยเพชรคืนให้เจ้าหน้าที่สาวที่ยืนหน้าบึ้งอย่างกระเง้ากระงอด เจ้าหน้าที่บริษัทและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกไปแล้ว เจ๊เปมี่จึงเข้ามาช่วยเธอถอดชุดพลางกระซิบกระซาบว่าให้รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปทางหลังโรงแรมก่อนที่กองทัพนักข่าวจะตามทันแล้วให้ไปรอที่คอนโด พรุ่งนี้เธอเตรียมแผนพาไรรินบินไปพักผ่อนที่มัลดีฟส์ถึงหนึ่งสัปดาห์ หลังจากที่ตะลุยกรำงานทั้งละคร ถ่ายแบบและเดินแบบมานานนับเดือนจนเหนื่อยมากทั้งคู่ หญิงสาวกระโดกอดเจ๊เปมี่อย่างดีใจ แต่ผู้จัดการคนเก่งกลับรีบไล่เธอให้กลับออกไปจากที่นั่นเร็วๆ

ไรรินในชุดสบายๆ สะพายกระเป๋าใบใหญ่ค่อยๆ หลบเดินออกจากห้องประชุมที่จัดงานอย่างระวังตัว เธอยังไม่พร้อมจะให้สัมภาษณ์หรือตอบคำถามนักข่าวคนไหนทั้งสิ้น ในช่วงเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาเธอโดนกระหน่ำด้วยข่าวฉาวจนงง ทั้งข่าวที่เกี่ยวกับ เอกมงคล (ธีร์ วณิชนันทธาดา) เจ้าของบริษัทเครื่องเพชรนี้ ทำให้เขาและ นิตยา (อนิสา นูกราฮา) ซึ่งเป็นภรรยาทะเลาะกันรุนแรงจนเป็นข่าวในแวดวงคนรวย ข่าวการเล่นหนังวาบหวิวให้กับผู้กำกับคนดัง ยังไม่นับการควงหนุ่มคนดังไม่ซ้ำหน้าไปที่โน่นที่นี่ ทั้งที่ไรรินไม่เคยไปไหนตามลำพังโดยที่เจ๊เปมี่ไม่ไปด้วย หญิงสาวลัดเลาะมาจนถึงลานจอดรถ เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ เมื่อหันกลับไปไรรินก็ต้องรีบเดินจนต้องวิ่งหนีกองทัพนักข่าวหลายสิบคน เสียงตะโกนถามเรื่องเธอกับเอกมงคลมาเป็นระยะๆ

ไรรินได้แต่ตะโกนตอบว่าเธอไม่มีอะไรและยังไม่พร้อมจะให้สัมภาษณ์ หญิงสาววิ่งหนีลงมาลานจอดรถอีกชั้นหนึ่ง เสียงวิ่งไล่ตามและเสียงถามว่าเธออยู่ไหนดังใกล้เข้ามา หญิงสาวหันซ้ายหันขวาแล้วตัดสินใจปีนขึ้นหลังรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ใกล้ที่สุด ที่ด้านหลังรถเต็มไปด้วยต้นไม้และกระถาง เธอเปิดตาข่ายที่คลุมอยู่คลานเข้าไประหว่างซอกกระถางล้มตัวนอนลงกับพื้นรถอย่างระมัดระวังและเอื้อมมือดึงตาข่ายให้คลุมลงเหมือนเดิม กลิ่นดินกลิ่นปุ๋ยทำให้เธอเกือบสำลัก ไรรินกลั้นใจเมื่อเสียงกลุ่มนักข่าวเดินเถียงกันอยู่ใกล้ๆ รถคันนั้น ผ่านไปครู่ใหญ่ก็ยังไม่ยอมไป หญิงสาวคิดถึงเจ๊เปมี่จับใจ ถ้าเจ๊อยู่ด้วยคงจัดการกับสถานการณ์นี้ได้อย่างง่ายดาย

เสียงพูดคุยให้ย้อนกลับดักทั้งหน้าและหลังห้องจัดงาน บางเสียงก็บอกว่าจะรอที่ลานจอดรถ ไรรินถอนใจยาวรู้สึกเหมือนเป็นผู้ร้ายที่ถูกตำรวจตามจับ หญิงสาวควานมือลงในกระเป๋าเพื่อหาโทรศัพท์ ไรรินใจหายเมื่อพบแต่กระเป๋าเครื่องสำอางใบเล็กเธอโกรธตัวเองที่ฝากทั้งโทรศัพท์และกระเป๋าเงินไว้ที่เจ๊เปมี่จนหมดแล้วลืมขอกลับคืนมาก่อนจะออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอตั้งใจว่าจะอยู่ในนี้อีกสักครู่รอจนงานเลิกแล้วเธอค่อยออกไปแล้วกลับคอนโด ความเพลียที่ต้องทำงานหนักติดต่อกันหลายสัปดาห์ทำให้ไรรินผล็อยหลับไป

ดึกมากแล้วเมื่อ ธาวิน (กฤตฤทธิ์ บุตรพรม) เจ้าของและบรรณาธิการหนังสือพิมพ์คงไทยเดินกลับมาที่รถเขาเจ็บใจที่ไม่ได้พบ รมว.สมศักดิ์ ตามที่ นุดี บก.หน้าบันเทิงบอกเขา นุดีกับธาวินเป็นเพื่อนกันเธอคุมหน้าบันเทิงขณะที่เขาคุมข่าวการเมือง ธาวินสนใจนักการเมืองคนนี้เป็นพิเศษ เพราะเขามั่นใจว่า รมว.สมศักดิ์มีเบื้องหลังที่สกปรกต่างจากภาพนักการเมืองมือสะอาดอย่างที่เป็นอยู่ ที่สำคัญสมศักดิ์น่าจะเกี่ยวข้องกับการตายของ วิชัย ลุงของเขาเมื่อหลายปีก่อน ธาวินเปิดประตูรถที่ท้ายกระบะบรรทุกต้นไม้และกระถางไว้เต็มออกจากโรงแรมแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว

โดยปกติแล้วธาวินเกลียดงานสังคมประเภทนี้มาก แต่ที่ยอมตามนุดีมาก็เพราะข่าวเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง รมว.สมศักดิ์ และ สบสมัย ม่ายสาวซึ่งเป็นทั้งแม่เลี้ยง และแม่สามีของนิตยาทายาทสาวคนเดียวของ จักรภพ และนฤนารถ เจ้าของและผู้ก่อตั้งบริษัท วี อาร์ แกรนด์ไดมอนด์ จำกัด ทั้งที่เขาควรจะต้องถึงบ้านที่ไร่เนินสลาที่เชียงรายหลายชั่วโมงแล้ว ชายหนุ่มขับรถอย่างชำนาญทางพลางคิดถึง ขวัญแก้วลูกสาววัยสี่ขวบอย่างมีความสุข ผ่านไปหลายชั่วโมงชายหนุ่มต้องมองไปทางท้ายรถอย่างสงสัย เขาเห็นเหมือนศีรษะคนโผล่ขึ้นมากลางกระบะ ธาวินขนลุกเกรียว เขารู้ดีว่าไม่มีใครถ้าไม่ใช่คนก็ต้องเป็นผี ชายหนุ่มสวดมนต์แผ่เมตตาทันที เสียงเคาะกระจกแรงๆ หลังท้ายแค็บทำให้เขาต้องจอดรถ แม้จะรู้ว่าเปลี่ยวแต่ก็ต้องพิสูจน์ให้รู้แน่ว่าอะไร

เขาหยิบปืนพกประจำตัวติดมือลงไปด้วย หลังจากสั่งให้คนที่อยู่ท้ายรถลงมาชายหนุ่มอึ้งเมื่อเห็นว่าเป็นผู้หญิงผมเผ้ายุ่งเยิง เธอโวยวายราวเสียสติขอชีวิตเมื่อเห็นปืนในมือเขา จนชายหนุ่มต้องดุให้เงียบ กว่าจะพูดกันรู้เรื่องได้ก็เสียเวลาไปครู่ใหญ่ ไม่นานนักธาวินก็จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือ ลิลลี่ เทวีกุล ดาราสาวคนดังนั่นเอง เขาจำต้องให้เธอติดรถต่อไปจนถึงตัวเมืองเชียงราย ระหว่างเดินทางหญิงสาวหลับซบไหล่เขาไปตลอดทาง จนเกือบเช้าแล้วเมื่อเขาปลุกเธอเมื่อถึงหน้าสถานีขนส่ง ไรรินลงจากรถ ธาวินส่งเงินให้เธอหนึ่งพันบาทเพื่อซื้อบัตรโดยสารกลับกรุงเทพ เมื่อรู้ว่าเธอทิ้งกระเป๋าเงินและโทรศัพท์ไว้ที่ผู้จัดการส่วนตัว

ธาวินกลับขึ้นรถทิ้งให้ลิลลี่หรือไรรินยืนอยู่คนเดียวที่หน้าสถานี เขาอดเป็นห่วงเธอไม่ได้ ผู้หญิงหน้าตาดีอยู่คนเดียวในที่ที่ไม่คุ้นเคย ชายหนุ่มเหลือบมองกระจกหลังอีกครั้งก่อนจะอุทานลั่น เมื่อเห็นว่าไรรินทรุดฮวบลงไปที่พื้นชานชาลา เขารีบวนรถกลับไปจอดที่หน้าสถานีและอุ้มเธอกลับขึ้นรถอีกครั้ง หญิงสาวตัวร้อนจัดอย่างน่าเป็นห่วง ธาวินพาเธอไปพักที่บ้านบนเนิน ไรรินไม่สบายมากไข้ขึ้นไม่รู้สึกตัวไปสามวัน เธอไม่รู้ว่าคนที่เฝ้าดูแลพยาบาลเธออย่างเป็นห่วงก็คือธาวิน

ไรรินรู้สึกตัวตื่นอย่าง ห้องนี้ไม่ใช่คอนโดที่เธอพักกับเจ๊เปมี่ กลิ่นหอมของกุหลาบฟุ้งกระจายอวลในบรรยากาศ เธอสูดหายใจอย่างชื่นใจ หญิงสาวลุกขึ้นก็พบผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัวนุ่งซิ่นเหมือนชาวบ้านยิ้มให้ เธอบอกว่าชื่อ สายใจ และที่ไรรินอยู่นี้คือบ้านบนเนินที่ไร่เนินสลา เชียงราย ไรรินได้รู้ว่าไร่นี้เป็นของ ธาวิน และ ครรชิต (นนทพันธ์ ใจกันทา) ทั้งคู่เป็นญาติกัน ไร่เนินสลาปลูกกาแฟ ยาง และพืชเศรษฐกิจอีกหลายชนิด ครรชิตซึ่งเป็นผู้จัดการไร่ด้วย ใจดีพาเธอออกดูโดยรอบบริเวณ ทำเอา ไรรินที่เพิ่งฟื้นไข้เหนื่อยจนไข้จะกลับ จนบ่ายมากเธอจึงได้พบธาวินคนที่ช่วยเธอให้พ้นจากความลำบาก ชายหนุ่มอุ้มเด็กหญิงหน้าตาน่ารักในชุดชาวเขามาด้วย ไรรินเปิ่นเมื่อเข้าใจว่าเด็กน้อยนั้นเป็นลูกชาวเขาจริงๆ กว่าจะรู้ว่าเด็กคนนั้นคือ ขวัญแก้ว (รุ่งรดา รุ่งลิขิตเจริญ) ลูกสาวของธาวิน

หญิงสาวสับสนมากขึ้นเมื่อ ขวัญแก้ว เรียกทั้ง ครรชิต และ ธาวิน ว่าพ่อจ๋าเหมือนกัน ไรรินจำเป็นต้องอยู่ที่ไร่นี้อีกสองสามวันเพื่อรอกลับกรุงเทพพร้อมกับธาวินและขวัญแก้วลูกสาวที่หวงพ่อแถมยังคอยแกล้งเธอเสียอีก เธอชอบดู ธาวิน ครรชิต และขวัญแก้วอยู่ด้วยกัน ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจนน่าอิจฉา ตัวไรรินนั้นต้องจาก ยายจัน ยายแท้ๆ ของเธอที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็กๆ และตามแม่ซึ่งแต่งงานใหม่กับคนอเมริกันไปอยู่อเมริกาตั้งแต่สิบขวบ จากนั้นไม่กี่ปีแม่ก็เลิกกับสามีแล้วแต่งงานใหม่เป็นครั้งที่สามกับหนุ่มใหญ่ชาวเยอรมัน เธอกับแม่ตามเขามาอยู่ที่เยอรมัน สามีแม่คนนี้เปิดร้านขายเหล้า ไรรินเองก็ต้องช่วยแม่กับพ่อเลี้ยงทำงานตั้งแต่เด็ก

เวลาผ่านไปจนเธอเติบโตเป็นสาวอายุสิบเก้าย่างยี่สิบ ไรรินรู้สึกว่าพ่อเลี้ยงเริ่มมองเธอแปลกๆ แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องเมื่อแม่ยุ่งอยู่ที่ร้านไรรินเพิ่งกลับจากเรียนหนังสือ พ่อเลี้ยงที่หาเหตุออกจากร้านย้อนกลับมาบ้านเพื่อปลุกปล้ำเธอ ไรรินสู้สุดชีวิตแต่พ่อเลี้ยงตัวใหญ่มาก โชคดีที่แม่ย้อนกลับมาเอาของที่บ้านจึงช่วยเธอไว้ทัน แม่พาเธอไปเช่าโรงแรมอยู่สั่งห้ามไปไหนอีกสองสามวันต่อมาแม่ก็เอาเงินมาให้ก้อนหนึ่งพร้อมตั๋วเครื่องบินกลับเมืองไทย ไรรินร้องไห้ขอให้แม่กลับมาด้วยแต่แม่ไม่ยอม แม่เลือกจะอยู่กับสามีฝรั่งนั่นต่อไปแต่ส่งเธอกลับเมืองไทย ไรรินน้ำตาซึมเมื่อคิดอย่างน้อยใจว่าแม่รักสามีมากกว่าลูกสาวตัวเองเธอกลับถึงกรุงเทพออกตามหายายจัน แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเมื่อยายเธอย้ายออกไปจากบ้านเดิมไปอยู่ไหนไม่มีใครรู้

ไรรินหาที่พักแล้วเริ่มออกหางานทำ เธออยากเป็นดาราหรือนางแบบเพื่อที่ว่าเมื่อยายจันเห็นภาพเธอแล้วยายจะได้มาหาเธอจะได้พบยายจันของเธอเสียที ไรรินเริ่มงานถ่ายแบบโฆษณาเล็กๆ น้อยๆ เดินแบบบ้าง จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้พบกับเจ๊เปมี่หรือเปรมศักดิ์ผู้ชายที่มีใจเป็นสาว เขาอาสาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เธอ รับปากว่าเขาจะปั้นให้เธอดังให้ได้ เจ๊เปมี่ให้เธอไปพักอยู่กับเขาแรกๆไรรินก็นึกกลัว แต่เธอเองก็พอมีวิชาต่อสู้ป้องกันตัวบ้าง อย่างเจ๊เปมี่แค่นี้คงสลบได้ในไม่กี่หมัด แต่เมื่อมาอยู่ด้วยกันไรรินจึงรู้ว่าเจ๊เปมี่นั้นเกิดมาผิดเพศจริงๆ นางดูแลบำรุงผิวพรรณเครื่องประทินผิวมากกว่าเธอเสียอีก

เจ๊เปมี่เป็นเหมือนพี่สาวเธอจริงๆ ไม่นานนักเจ๊เปมี่ก็พิสูจน์ว่าทำได้ ผู้จัดการคนเก่งติดต่อให้ไรรินได้แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกแม้ไม่ใช่นางเอกแต่บทและฝีมือการแสดงของไรรินก็ทำให้เธอแจ้งเกิดในวงการบันเทิงได้ นับจากนั้นงานเข้ามาไม่ขาดสาย ทั้งละคร ถ่ายแบบ เดินแบบ ไรรินหรือลิลลี่เริ่มมีชื่อเสียงน่าแปลกที่ข่าวฉาวก็ตามมาเช่นกัน กลับไปคราวนี้เธอคงโดนเจ๊เปมี่บ่นเป็นเดือนแน่ที่หายไปเสียหลายวัน ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่อยู่ที่ไร่นั้นไรรินรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อถึงกำหนดกลับกรุงเทพ สายใจ นายอิน และคนงานในไร่พร้อมใจกันมาส่งขวัญแก้วที่เป็นขวัญใจของทุกคนที่นี่ โดยเฉพาะพ่อจ๋าครรชิตที่ทำท่าจะไม่ยอมให้ลูกสาวจอมแก่นมากรุงเทพฯ ตลอดการเดินทางสาวน้อยแต่ฤทธิ์มากคอยกันไม่ให้ไรรินอยู่ใกล้พ่อจ๋าธาวิน ไรรินได้แต่นึกขำถ้าทำได้แม่หนูคงไล่เธอลงจากรถตั้งแต่ออกมาพ้นจากไร่แน่ๆ ธาวินมองสองสาวต่างวัยที่ไม่ค่อยลงรอยกันอย่างกังวลอยู่บ้าง แต่แล้วเมื่อนั่งรถไปนานๆ สองสาวก็ซบหลับอยู่ด้วยกันอย่างน่าขำ

ธาวินขับรถไปส่งไรรินที่คอนโดตามเส้นทางที่เธอบอก คอนโดนั้นอยู่ในซอยลึกค่อนข้างเปลี่ยวแต่ไรรินบอกว่าเธอไปทำงานพร้อมกับเจ๊เปมี่เสมอจึงไม่น่าห่วง หญิงสาวไหว้ขอบคุณเขาอย่างเรียบร้อยที่ช่วยเหลือเธอมาตลอดหลายวัน ไรรินเดินเข้าคอนโดไปแล้วแต่ธาวินก็ยังอดมองตามเธอไปไม่ได้ อะไรบางอย่างทำให้เขานึกเป็นห่วงเธอ ไรรินยืนรอลิฟต์อยู่ในคอนโด เมื่อลิฟต์เปิดมีผู้หญิงคนหนึ่งสวมหมวกปีกกว้างและแว่นตาดำรีบร้อนออกจากลิฟต์ชนไรรินจนเกือบล้ม ไม่มีแม้คำขอโทษเจ้าหล่อนรีบจ้ำเดินราวกับหนีเจ้าหนี้ ไรรินต้องเสียเวลารออีกครู่กว่าจะได้ขึ้นลิฟต์ไปที่ห้องพัก หญิงสาวใจไม่ดีเมื่อเห็นประตูห้องปิดไม่สนิท เธอค่อยๆ แง้มประตูเปิดออกกว้างเธอเดินเข้าไปในห้องพัก หญิงสาวกรีดร้องอย่างสุดเสียงเมื่อเห็นร่างของเจ๊เปมี่นอนจมกองเลือดอยู่ที่กลางห้อง ไรรินหมดสติอยู่ตรงนั้นเอง

ธาวินขับรถกลับบ้านในหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง พี่สมพร แม่บ้านที่เคยดูแลเขามานานมารอรับอยู่แล้ว สมพรคุ้นกับขวัญแก้วดีจึงพาเด็กหญิงไปอาบน้ำ ระหว่างนั้นธาวินเปิดโทรทัศน์ภาพข่าวดาราสาวลิลลี่กลับมาพบศพเจ๊เปมี่ผู้จัดการส่วนตัวในห้องพักทำให้ธาวินต้องฝากสมพรให้ดูแลลูก แล้วรีบขับรถตามไปที่โรงพัก โชคดีที่ตำรวจที่รับผิดชอบคดีคือ สารวัตรมีเกียรติเพื่อนสนิทของเขาเอง ธาวินจึงสามารถหลบกองทัพนักข่าวที่หน้าสน.เข้าไปได้ เขาบอกเพื่อนว่าไรรินไม่ใช่ฆาตกรแน่ๆ เพราะเขาเพิ่งส่งเธอที่คอนโดเมื่อตอนบ่ายนี่เอง สารวัตรมีเกียรติคุยกับธาวินอีกครู่ก็ยอมให้เขาเข้าไปพบไรริน เพราะตั้งแต่มาที่สน.หญิงสาวไม่ยอมพูดอะไรได้แต่นั่งร้องไห้เงียบๆ

เมื่อไรรินเห็นธาวินเธอดีใจมาก อย่างน้อยก็มีเขาอีกคนที่จะเป็นพยานได้ว่าเธอเพิ่งกลับเข้าคอนโดจริงๆ ธาวินปลอบไรรินให้ใจเย็นๆ ตั้งสติและให้ปากคำกับตำรวจ ไรรินยอมทำตาม หลังจากการสอบปากคำ ธาวินต้องแอบพาเธอลงจากสน.ทางด้านหลัง และชวนให้ไปอยู่ที่บ้านเขาก่อนในเมื่อที่พักของเธอถูกปิดและมีคำสั่งห้ามเข้าเพราะเป็นที่เกิดเหตุ ไรรินไหว้ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา เขาใจดีและมีน้ำใจกับเธอเหลือเกิน คืนนั้นกว่าจะเข้าบ้านได้พ่อจ๋าก็ต้องไปอธิบายให้เจ้าของบ้านตัวน้อยฟังอยู่นานกว่าแม่หนูจะยอมให้เธอเข้าบ้าน

วันรุ่งขึ้น ธาวินไปส่งลูกสาวที่โรงเรียนแต่เช้าเขาฝากให้สมพรดูแลไรรินด้วย ชายหนุ่มไปไม่นาน เอกมงคลก็ตามมาขอพบเธอ ไรรินแปลกใจว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าเธออยู่ที่นี่ เขาพยายามชวนเธอไปอยู่ที่อื่นกับเขาแต่ไรรินไม่ยอม เธอปฏิเสธเขาอย่างสุภาพทั้งที่อยากจะว่าให้แรงๆ ทั้งคู่ไม่รู้ว่า นิตยาภรรยาของเอกมงคลมาจอดรถเฝ้าดูอย่างเคียดแค้น แม้ไม่ได้ยินว่าทั้งคู่พูดอะไรกันแต่ท่าทางงอนง้อของสามีที่จับมือไรรินมาแนบอกบาดตาบาดใจนิตยาจนแทบคลั่ง ดังนั้นเมื่อเอกมงคลกลับขึ้นรถขับออกไปจากหน้าบ้านธาวิน เธอเหยียบคันเร่งเข้าพุงชนไรรินโชคดีที่หญิงสาวกลับเข้าบ้านเสียก่อน นิตยาจึงหักพวงมาลัยหลบหนีไป

นิตยากลับบ้านเข้าห้องนอนอย่างแค้นใจ เธออาละวาดจนข้าวของกระจายเกลื่อนห้องไปหมด ทั้งรักทั้งแค้นเอกมงคลผู้เป็นสามีเหลือเกิน จักรภพและนฤนารถซึ่งเป็นพ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว นฤนาถซึ่งเป็นแม่นั้นฆ่าตัวตายเพราะมีอาการทางจิต นฤนารถเสียชีวิตไม่นานจักรภพก็แต่งงานใหม่กับสบสมัยเพื่อนรักของนฤนาถ สบสมัยมีลูกติดหนึ่งคนคือเอกมงคล ที่จริงแล้วสบสมัยกับลูกเข้ามาอยู่ที่บ้านและทำงานที่บริษัทหลายปีแล้ว เป็นเพราะว่านฤนาถพบสบสมัยเพื่อนรักสมัยเรียนโดยบังเอิญเมื่อรู้ว่าเพื่อนกำลังลำบากเป็นแม่ม่ายลูกติดที่ไม่มีงานทำ เธอจึงชวนมาทำงานที่บริษัท

สบสมัยเป็นม่ายและมีลูกชายหนึ่งคนคือเอกมงคลอายุมากกว่ากว่านิตยาลูกสาวเธอไม่กี่ปี นอกจากให้งานทำแล้วนฤนาถยังใจดีให้พักที่บ้านอีกด้วย เมื่อเธอเสียชีวิตสบสมัยก็เลื่อนฐานะมาเป็นคุณผู้หญิงในบ้าน จักรภพไม่ยอมจดทะเบียนสมรสกับเธอ ความโลภและทะเยอทะยานของ สบสมัยนั้นมีมากมายนัก เธอจึงยุให้เอกมงคลจีบนิตยาซึ่งหญิงสาวก็หลงรักเขาโดยง่าย เธอรั้นจะแต่งงานกับเขาทั้งที่บิดาห้าม หลังแต่งงานสบสมัยจึงเป็นทั้งแม่เลี้ยงและแม่สามีด้วยในเวลาเดียวกัน

หลังนิตยาแต่งงานไม่นานจักรภพก็เสียชีวิต สบสมัยให้ลูกชายโยกย้ายทรัพย์สินเท่าที่จะทำได้ให้มาเป็นของเธอกับลูกชายให้มากที่สุด ไม่ใช่นิตยาจะไม่รู้แต่ความรักทำให้เธอยอมตามใจเอกมงคลทุกอย่าง จะมีก็ทรัพย์สินในส่วนของนฤนารถซึ่งรวมเพชรยอดปรารถนาด้วยที่เอกมงคลจะวุ่นวายไม่ได้ นิตยาแค้นใจที่เธอรักเขาและยอมให้สามีกับแม่กอบโกยไปเหมือนคนโง่ เอกมงคลกลับตอบแทนความรักของเธอด้วยการปันใจให้กับลิลลี่ดารานางแบบคนนั้น นิตยาสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้เอกมงคลทิ้งเธอไปมีความสุขกับคนอื่นโดยเฉพาะลิลลี่ได้เป็นอันขาด

ส่วนไรรินเกรงใจที่มาอยู่บ้านธาวินและเป็นภาระให้เขา เมื่อเธอขอไปอยู่ข้างนอก ธาวินถามว่ามีงานมีเงินแล้วหรือ หญิงสาวต้องกลืนน้ำตาสารภาพตามตรงว่าเมื่อเกิดเรื่องคดีเปรมศักดิ์เธอถูกบอกเลิกจ้างแทบจะทุกงานตกงานอย่างไม่รู้ตัว ธาวินจึงให้เธอรับหน้าที่แทนสมพรที่ตกบันไดได้รับบาดเจ็บต้องพักนานเป็นเดือน ไรรินยอมตกลง วันนั้นก่อนที่เธอจะไปรับขวัญแก้ว หญิงสาวไปสน.พบกับสารวัตรมีเกียรติเพื่อให้ปากคำเพิ่มเติม ไรรินกลุ้มใจที่ไปไหนก็เหมือนจะมีแต่คนจำได้ สารวัตรมีเกียรติจึงส่งเธอไปให้ ช่างยอด ช่างตัดผมฝีมือดี ตัดผมและทำสีผมใหม่ จนดูเหมือนหนุ่มน้อยมากกว่านางแบบสาวสวย ไรรินไปรับขวัญแก้ววันแรกก็โดนแม่หนูแกล้งเถลไถลจนกลับบ้านเย็น ที่ร้ายคือพ่อจ๋าธาวินกลับมาบ้านก่อนเขายืนมองเธออย่างตำหนิที่พาลูกสาวเขากลับบ้านช้า หญิงสาวพูดไม่ออกได้แต่แอบค้อนทั้งพ่อทั้งลูก

วันรุ่งขึ้นราวกับสวรรค์ยังแกล้งไรรินไม่พอ สารวัตรมีเกียรติโทรศัพท์ให้ธาวินพาไรรินไปสน.เพราะโดนกล่าวหาในคดีลักทรัพย์อีกคดี นิตยาแจ้งความว่าเพชรยอดปรารถนาถูกสับเปลี่ยนหายไปของที่ส่งคืนหลังงานแสดงแฟชั่นเป็นของปลอม มีนักข่าวมารอทำข่าวมากมายเหมือนทุกครั้ง แจ้งความแล้วนิตยากับสมรไม่ยอมกลับง่ายๆ มีเกียรติจึงให้นิตยาและสมรเข้าไปรอที่ห้องประชุมเล็ก ทันทีที่พบหน้าไรรินสมรก็โวยวายชี้ตัวไรรินว่าขโมยเพชร สมรต่อว่าอาละวาดมากกว่านิตยาซึ่งเป็นเจ้าของที่แท้จริงเสียอีก

ธาวินจับตามองอย่างผิดสังเกต นิตยามีสีหน้าสะใจที่ไรรินโดนประณามมากมาย หญิงสาวหน้าซีดเผือดอย่างน่าสงสาร ธาวินได้แต่กุมมือเธอไว้อย่างปลอบใจ จบจากเรื่องนิตยา มีเกียรติ ธาวิน พาไรรินไปที่คอนโดอีกครั้งโดยมีทีมพิสูจน์หลักฐานไปด้วย หญิงสาวให้ปากคำได้ละเอียดมากขึ้น เธอต้องการจะช่วยตำรวจให้จับฆาตกรที่ฆ่าเจ๊เปมี่ให้ได้ ไรรินบอกตำรวจว่ากระเป๋าถือแบรนด์เนมใบโตสีส้มของเจ๊เปมี่หายไปพร้อมกับตุ๊กตาเทพีวีนัสที่ทำจากอะคริลิกใสตัวโต สอดคล้องกับรอยเศษวัสดุเหมือนเศษแก้วละเอียดบนรอยแผลบนร่างกายโดยเฉพาะบริเวณศีรษะเจ๊เปมี่

การสอบสวนมุ่งไปที่นายแบบชื่อ คฑาวุธ ซึ่งเป็นแฟนของเจ๊เปมี่ เพราะตำรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอจากเศษเนื้อที่อยู่ในซอกเล็บเจ๊เปมี่ได้จนมีการออกหมายจับ สบสมัยดูข่าวอย่างไม่สบายใจนักเพราะเวลานี้คฑาวุธอยู่กับเธอที่คอนโด ทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันแบบชู้สาว แม้สบสมัยจะรู้ว่าเขามีแฟนมาก ทั้งสาวแท้สาวเทียม แต่เธอก็ตัดใจจากเขาไม่ได้ รมว.สมศักดิ์โทรมาเร่งเรื่องเพชรยอดปรารถนา ทำให้สบสมัยต้องเกลี้ยกล่อมให้คฑาวุธมอบตัว เธอสัญญาว่าจะช่วยเขาอย่างเต็มที่ ม่ายสาวต้องการให้คดียุติโดยเร็วเพื่อที่เธอจะได้ย้อนกลับไปค้นที่คอนโดเจ๊เปมี่อีกครั้งเพื่อหาเพชร

คฑาวุธยอมเชื่อสบสมัย ในขณะที่ม่ายสาวใหญ่นึกแค้นใจที่พลาดท่าให้กับรมว.สมศักดิ์ เธอพบเขาในงานสังคมงานหนึ่ง ทั้งสองเริ่มคบหากันจนความสัมพันธ์มากเกินกว่าเพื่อน คืนหนึ่งทั้งคู่นัดพบกันเหมือนเคย สบสมัยโดนวางยาหลับสนิท ขณะที่สมศักดิ์สั่งบอดี้การ์ดร่างใหญ่สามคนสลับกันจัดฉากถ่ายคลิปวาบหวิว อนาจารราวกับเธอ เพื่อขู่สบสมัยให้หาทางนำเพชรยอดปรารถนามาให้เขาให้ได้ เรื่องไม่ง่ายอย่างที่คิดและยิ่งยากมากขึ้นเมื่อเจ๊เปมี่ถูกฆ่าตาย

ข่าวการเข้ามอบตัวของคฑาวุธเป็นข่าวใหญ่ เขารับสารภาพว่าทำร้ายเจ๊เปมี่จริงเพราะโกรธที่เจ๊เปมี่บังคับเขาให้บินไปอยู่อเมริกาด้วยกัน แต่เขาไม่ยอมไปด้วยจึงทะเลาะกันรุนแรง ทว่าคฑาวุธปฏิเสธไม่รู้เรื่องเพชร ก่อนที่ตำรวจจะสืบสวนขยายผลต่อไปนายแบบหนุ่มกลับฆ่าตัวตายในห้องขังคืนนั้นเอง สบสมัยกลัวจับใจเมื่อรู้ว่ากิ๊กหนุ่มเสียชีวิต เธอรู้ดีว่าต้องเป็นฝีมือของ รมว.สมศักดิ์ แน่ๆ ระหว่างที่การสืบสวนดำเนินต่อไป ธาวินรู้สึกผูกพันกับไรรินมากขึ้นทุกที เขารู้สึกอบอุ่นเมื่อเธอออกมายืนส่งเขากับลูกตอนเช้า และตอนเย็นจะพาขวัญแก้วมารอรับด้วย

เรื่องคดีต่างๆ ของไรริน ธาวินไม่เชื่อว่าเธอเป็นคนทำเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไว้ใจ และเชื่อใจเธอทั้งที่พบกันไม่นาน ในขณะที่ครั้งหนึ่ง วิชชุดา (แพร เอมเมอรี่) ซึ่งเป็นแม่ของขวัญแก้วได้ทำลายลูกแก้วแห่งความศรัทธา ความรัก ความเชื่อใจจนไม่เหลืออะไรอีก ธาวินกับวิชชุดาเรียนคณะเดียวกัน ขณะที่เธอปลื้มครรชิต ลูกพี่ลูกน้องของเขา ธาวินกลับหลงรักเธอเป็นความรักที่ต้องปกปิดทรมาน เขาต้องคอยรับฟังวิชชุดาปรับทุกข์เมื่อทะเลาะกับครรชิต และต้องช่วยให้ทั้งคู่กลับมาเข้าใจกันใหม่ ทั้งๆที่ตัวเองทั้งรักทั้งเจ็บแต่เขาก็ตัดใจจากเธอไม่ได้วิชชุดาเป็นผู้หญิงที่เขารักมาก เวลาผ่านไปทั้งคู่เรียนจบและมาฝึกงานด้วยกันทำให้ใกล้ชิดกันมากขึ้น วิชชุดาก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงเป็นดาราสาวที่อนาคตไกล ส่วนธาวินเริ่มกิจการหนังสือพิมพ์คงไทย พ่อและแม่ของวิชุดาร่ำรวยมากเป็นตระกูลเศรษฐีผู้ดีเก่า หญิงสาวมักจะกลับมาบ้านบ่อยๆ แล้วเลยขึ้นไปหาครรชิตที่เชียงรายด้วย

ธาวินยังคงทำหน้าที่ประสานความเข้าใจระหว่างพี่ชายกับวิชชุดาอยู่เสมอ แล้ววันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ธาวิน กับ วิชชุดาไปฉลองความสำเร็จด้วยกัน ทั้งคู่ดื่มมากจนเมาขาดสติอารมณ์เตลิดเพริดจนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน ธาวินรู้สึกเหมือนเป็นคนทรยศต่อความไว้ใจที่พี่ชายมีให้ ขณะที่ใจหนึ่งก็มีความสุขที่ได้สมปรารถนากับผู้หญิงที่เขารักมาหลายปี วิชชุดาบอกว่าจะไปพูดกับครรชิตเอง เวลาผ่านไปอีกวิชชุดามีงานแสดงเพิ่มมากขึ้น ธาวินอยากแต่งงานกับเธอเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันอย่างถูกต้องเปิดเผย แต่วิชชุดากลัวว่าแฟนคลับจะรับไม่ได้จึงขอให้รอก่อน

จนวันหนึ่งเธอก็เดินทางไปต่างประเทศโดยที่ไม่ได้บอกเขา ธาวินเสียใจมากแทบคลั่ง เขาไปตามเธอที่บ้านแต่พ่อและแม่ของเธอไม่ต้อนรับ ซ้ำร้ายยังบอกให้เขาตัดใจจากเธอเพื่อให้วิชชุดาได้มีความสุขเสียที วิชชุดาหายเงียบไปหลายเดือน ระหว่างนั้นธาวินอยู่อย่างหัวใจสลาย เขาทิ้งงานมาอยู่ที่ไร่เนินสลาปลูกบ้านบนเนินและตั้งอกตั้งใจปลูกกุหลาบสายพันธุ์ต่างประเทศ เพราะรู้ว่าวิชชุดาชอบจนเต็มพื้นที่หน้าบ้านบนเนิน เขายังมีความหวังว่าเธอจะกลับมาหาเขา แต่แล้ววันหนึ่ง ธาวินและครรชิตพบตะกร้าเด็กอ่อนบุผ้าสวยงาม เด็กทารกหน้าตาน่าเอ็นดูนอนหลับตาพริ้มอยู่ในตะกร้ามีการ์ดเขียนผูกไว้ที่หูตะกร้าว่าฝากดูแลแกด้วย ทั้งธาวินและครรชิตจำได้ว่าเป็นลายมือของวิชชุดา ธาวินยิ่งเสียใจมากขึ้นไปอีก ขาดสติ ปล่อยตัวปล่อยใจให้จมอยู่ในความทุกข์อยู่นาน

ครรชิตเหนื่อยทั้งกายและใจเพราะต้องดูแลงานแทนธาวิน และยังต้องดูแลเขาและเลี้ยงหลานสาวที่ตั้งชื่อให้ว่าขวัญแก้วอีกด้วย นานเป็นเดือนกว่าขวัญแก้วจะทำให้ธาวินได้คิด และได้สติ กลับมาตั้งใจทำงานอีกครั้ง เขามีความสุขกับการทำงาน ทั้งงานหนังสือพิมพ์ งานที่ไร่เนินสลา และที่มีความสุขที่สุดคือเลี้ยงลูกสาว วิชชุดาทำให้เขาเกลียดอาชีพนักแสดงโดยเฉพาะดาราสาวสวย ไม่เชื่อใจใครอีก แต่เวลานี้ไรรินกำลังทลายกำแพงในใจเขา ธาวินตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเขาต้องเชื่อเธอเชื่อว่าไรรินคือผู้บริสุทธิ์

เรื่องร้ายจบลง แต่เรื่องยุ่งก็ตามมาเมื่อ นุดี (มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์) เห็นธาวินและไรรินมีความสุข เธอก็ทนไม่ได้ นุดีพยายามหาข่าวเรื่องภาพยนตร์วาบหวิวของเจนฤทธิ์ที่จะให้ไรรินเป็นนางเอก และพยายามสรุปว่าไรรินยอมรับเล่นภาพยนตร์เรื่องนี้ นุดีรู้จุดอ่อนของธาวินดีว่าเกลียดดารา เพราะวิชชุดาให้บทเรียนกับเขาจนเจ็บปวดปางตาย เธอจึงพยายามใช้เรื่องนี้เป็นสาเหตุให้ทั้งคู่ผิดใจกัน นุดีทำสำเร็จ ธาวินเชื่อสนิท เขากลับบ้านไปถามไรริน เมื่อเธอปฏิเสธว่าไม่ได้รับปากบอกเพียงว่าขอคิดดูก่อนเท่านั้น และไม่เคยคิดว่าจะติดต่อเจนฤทธิ์อีกด้วยซ้ำไป แต่เขากลับไม่เชื่อเธอ ไรรินน้อยใจที่เขาเชื่อคนอื่นมากกว่าเธอทั้งที่เคยสัญญากันไว้ว่าจะเชื่อใจกัน หญิงสาวจึงประชดว่าเธอตัดสินใจใหม่จะรับแสดงภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งที่ไม่เคยคิดมาก่อน หญิงสาวเสียใจมากขึ้นเมื่อธาวินพูดว่าถ้าเธอกลับไปเป็นดาราก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ ไรรินตัดสินใจเก็บของตั้งใจว่าจะไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

วันรุ่งขึ้นบรรยากาศในบ้านตึงเครียด แม้ไรรินจะทำหน้าที่ดูแลอาหารเช้าให้สองพ่อลูกเป็นปกติแต่ด้วยกิริยาท่าทางที่มึนตึงเมินเฉย ธาวินเองก็เงียบขรึมจนหนูแก้วแปลกใจ เมื่อสองพ่อลูกไปแล้วไรรินก็ออกจากบ้าน เธอไปพบมีเกียรติขอไปเก็บของใช้ส่วนตัวที่คอนโด มีเกียรติยอมอนุญาตแต่ให้เสริมศักดิ์ไปด้วย เมื่อเข้าไปในห้องพักไรรินน้ำตาซึมเมื่อคิดถึงเจ๊เปมี่ หญิงสาวหยิบของใช้ส่วนตัวลงกระเป๋าสะพายใบใหญ่ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบตุ๊กตาเต้นบัลเล่ต์ในท่าสวยสง่าที่เจ๊เปมี่ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด เธอยังจำได้ว่าเจ๊เปมี่อวยพรให้เธอสวยสง่าเหมือนตุ๊กตาตัวนี้ ไรรินทำตุ๊กตาตกลงพื้นก่อนที่จะหย่อนลงกระเป๋ามันกลิ้งเข้าไปใต้เตียง หญิงสาวก้มตัวลงคลานเข้าไปเก็บ

ตอนที่คลานออกมาศีรษะกระแทกขอบเตียงอย่างแรงจนต้องร้องออกมา เสริมศักดิ์รีบเข้าไปช่วยเธอออกมา เขาเห็นรอยแยกที่ขาเตียงข้างหนึ่ง มีอะไรบางอย่างหลุดออกมา เมื่อเสริมศักดิ์ชี้ให้ไรรินเห็นเธออาสาคลานเข้าไปหยิบให้ ไรรินคลานออกมาพร้อมถุงกำมะหยี่สีดำในมือ หญิงสาวคลายปมที่ผูกเชือกแล้วเทออกมาอย่างตื่นเต้น สร้อยเพชรยอดปรารถนาและกระดาษที่พับเป็นชิ้นเล็กตกลงมาในมือของ ไรริน เมื่อคลี่กระดาษออกจึงเห็นว่าเป็นจดหมายของเจ๊เปมี่ที่เขียนถึงเธอ ข้อความในจดหมายเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น โดยระบุว่ารมว.สมศักดิ์และสบสมัย รวมทั้งคฑาวุธอยู่เบื้องหลังการขโมยเพชร ไรรินกับเสริมศักดิ์รีบนำของกลางไปให้สารวัตรมีเกียรติ

หญิงสาวไม่ยอมให้สารวัตรมีเกียรติไปส่งที่บ้านธาวินเธอบอกเขาว่าไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว แววตาและน้ำเสียงเศร้าๆของหญิงสาวทำให้ มีเกียรติทนไม่ไหว เมื่อไรรินไปแล้วเขาโทรศัพท์บอกธาวินว่าพบเพชรแล้วรวมทั้งจดหมายของ เจ๊เปมี่ด้วย ธาวินดีใจที่ไรรินเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจมากเมื่อมีเกียรติถามว่าเขาให้ไรรินไปอยู่ที่ไหน เพราะหญิงสาวบอกว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ธาวินร้อนใจรีบกลับไปบ้าน ในห้องพักของไรรินมีแต่ของที่เขาซื้อให้ ไรรินเก็บของใช้ส่วนตัวของเธอไปหมด ชายหนุ่มเจ็บปวดที่เขาโดนคนที่รักมากจากไปโดยไม่ลาสักคำพฤติกรรมเหมือนวิชชุดาไม่มีผิด

ธาวินไม่มีเวลาคิดเสียใจนานนัก เมื่อนุดีพาเจนฤทธิ์มาขอพบไรรินเรื่องการทำสัญญา ธาวินสงสัยย้อนถามรายละเอียดจึงรู้ว่าไรรินพูดความจริง เมื่อเจนฤทธิ์บอกว่าลิลลี่หรือไรรินกำลังมีชื่อเสียงเขาก็ต้องรีบออกข่าวไปก่อนว่าเธอรับแสดงภาพยนตร์ให้เขาเพื่อหาสปอนเซอร์ ธาวินโกรธจัดชกเจนฤทธิ์จนล้มก้นกระแทกนุดีต้องรีบพาเจนฤทธิ์กลับพลางขอโทษเขามากมาย ขวัญแก้วกลับมาพอดีเด็กน้อยตรงเข้าไปกอดพ่อจ๋า ปลอบราวกับเขาเป็นเด็ก ขณะที่ธาวินแค้นใจตัวเองที่ขาดเหตุผลทำลายความเชื่อใจระหว่างเขาและไรรินจนหมดสิ้น พูดจาทำร้ายน้ำใจเธอ ธาวินโทษตัวเองที่เป็นคนทำลายลูกแก้วแห่งความรักความเชื่อใจ ไว้ใจกันจนแหลกละเอียด เขาจะไปตามไรรินได้ที่ไหนกัน

เวลาผ่านไป ธาวินไม่ได้ข่าวไรรินอีกเลย แม้จะส่งนักข่าวในสังกัดออกสืบหาเธอแทบพลิกแผ่นดิน เวลาที่ผ่านไปแต่ละวันทำให้เขาทุกข์ทรมานที่สุด ชายหนุ่มโกรธนุดีจนแทบไม่ยอมพูดด้วยนอกจากเรื่องงาน วันหนึ่งครรชิตโทรศัพท์มาตามเขาให้กลับไร่ด่วนโดยไม่ยอมบอกเหตุผล ธาวินพาขวัญแก้วขึ้นเครื่องบินไปเชียงรายโดยเร็วที่สุด เมื่อถึงไร่เนินสลาธาวินจึงรู้ว่าไรรินมาเป็นแขกพิเศษพักอยู่ที่นี่สองสามวันแล้ว เธอห้ามครรชิตบอกธาวินและที่ยอมอยู่ต่อไปก็เพราะ เธอพบยายจันยายแท้ๆ ของเธอที่ทำงานในไร่นี้เอง ธาวินไม่ยอมฟังอะไรอีกเขารีบเดินแกมวิ่งขึ้นไปที่บ้านบนเนินโดยมีขวัญแก้วตามไปด้วย

ธาวินและขวัญแก้วพบไรรินอยู่ท่ามกลางไร่กุหลาบ เธอหันมาตามเสียงเรียกของขวัญแก้ว หญิงสาวย่อตัวลงรับเด็กหญิงที่โผเข้ามากอดอย่างเต็มใจโดยไม่สนใจธาวินเลย สายใจรีบมาพาขวัญแก้วออกไปเพื่อเปิดโอกาสให้ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกัน เมื่อธาวินพูดว่าถ้าเธอจะหนีเขาก็หนีไปให้ไกลกว่านี้อย่าให้เขาตามเจอ ไรรินน้อยใจหันหลังให้เพื่อซ่อนน้ำตา เจ็บใจตัวเองเสียใจที่หวังลมๆ แล้งๆ ว่าเขาจะกลับมาหา ธาวินรีบรวบตัวเธอมากอดไว้แน่นก่อนที่เธอจะเดินหนีเขาไปอีก ชายหนุ่มกระซิบบอกเธอว่าที่พูดอย่างนั้นก็เพราะว่าถ้าเขาตามเธอพบแล้วจะไม่มีวันปล่อยให้เธอหนีไปจากชีวิตเขาได้อีกต่อไป

ไรรินยังงอนและเข้าใจเขาผิดเรื่องวิชชุดา ธาวินจึงต้องอธิบายให้รู้ว่าไรรินเองที่สามารถทลายกำแพงหัวใจที่เขาปิดกั้นความรักเพราะความผิดหวังจากวิชชุดาไปจนหมด เธอทำลายอดีตของเขาแล้วก็ต้องอยู่รับผิดชอบกับชีวิตของเขาและลูกในปัจจุบันและอนาคตด้วย เขากระซิบบอกเธอเสียงนุ่มว่ารักไรรินคนนี้มากเหลือเกิน เมื่อธาวินขอเธอแต่งงานอีกครั้งไรรินรับคำแล้วซุกตัวในอ้อมกอดเขาอย่างมีความสุขโดยมีขวัญแก้ววิ่งเข้ามาแทรกตรงกลาง ครรชิตยืนยิ้มมองภาพครอบครัวเล็กๆ ที่อบอุ่นของน้องชายอย่างมีความสุขไปด้วยอย่างจริงใจ