ละคร มอม
ดู 2,147 ครั้ง /
แชร์
ละครออกอากาศ | วันเสาร์ | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ช่องที่ออกอากาศ | ละครช่อง TPBS | |||||||||||||||
เริ่มออกอากาศ | 10 กุมภาพันธ์ 2561 | |||||||||||||||
เวลาออกอากาศ | 17:05 - 18:00 น. |
|||||||||||||||
ประพันธ์โดย | พลตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช | |||||||||||||||
นำแสดงโดย | ||||||||||||||||
|
ภาพนิ่งจากละคร
เรื่องย่อ มอม
ในคืนวันลอยกระทงที่พระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า นาถ (เทมส์ สรรพกิจ) พา หญิง (พิมดาว พานิชสมัย) ภรรยาสุดที่รักมาลอยกระทง ทั้งคู่ขอพรจากพระแม่คงคาขอให้ครอบครัวมีความสุขอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต หลังจากนั้นนาถพาหญิงมาที่ลานรำวง ชาวบ้านออกมารำวงกันอย่างสนุกสนาน ทำให้นาถหวนคิดถึงเมื่อ 4 ปีก่อนที่นาถเคยขอให้หญิงออกไปรำวงด้วย ขณะที่ทั้งคู่กำลังรำลึกถึงความหลัง เจิด (ทศพล หมายสุข) เพื่อนของนาถ เข้ามาทักทาย และขอหญิงเต้นรำ หญิงรู้สึกอึดอัดใจ
ในขณะนั้นเอง แต๋น หมาตัวเมียหนีฝูงหมาเจ้าถิ่น เข้ามาในลานรำวงทำให้ทุกคนต่างพากันตื่นตกใจ เจิดโกรธมากที่ฝูงหมาเข้ามาขัดจังหวะในการขอเต้นรำกับหญิงจึงขว้างหินใส่ฝูงหมา แต่นาถห้ามเอาไว้เสียก่อน แต๋นหันมามองนาถก่อนที่จะวิ่งหนีไป งานหมดสนุก นาถกับหญิงจึงกลับจากงานไปรับ หนู (ธารใส ไตรคุ้มพันธุ์) ลูกสาววัยสองขวบที่บ้านของ น้อย เพื่อนบ้านที่หญิงสนิทและไว้ใจที่สุด สองเดือนต่อมา กลางดึกคืนหนึ่ง นาถและหญิงได้ยินเสียงดังจากใต้ถุนบ้าน นาถจึงลงไปดูเห็นหมาตัวหนึ่งกำลังท้องแก่ก็จำได้ว่านั่นคือ แต๋น หมาที่นาถเคยช่วยไว้ในงานวัดคืนวันลอยกระทง นาถขอให้แต๋นคลอดลูกที่บ้านก่อน เพราะความสงสาร แม้หญิงจะไม่เต็มใจก็ตาม เช้าวันรุ่งขึ้น แต๋นคลอดลูกหมาออกมา 1 ตัว สีออกน้ำตาลอมดำน่ารักน่าชังนาถไปร้านเฮียโก เพื่อขอซื้อลังกระดาษมาทำที่อยู่ให้แต๋นและลูก แต่ถูกเส็ง พ่อค้าขายของเก่าหน้าเลือด เหมาซื้อลังไปหมดแล้ว
ระหว่างนั้น จุก คนจรจัดที่เสนอเข้ามาช่วยงานร้านเฮียโก ลอบสังเกตการณ์อยู่ตลอด จึงคิดอยากช่วยนาถ หาจังหวะเส็งเดินหาบลังกระดาษอยู่ในซอยเปลี่ยว จึงแสร้งผลักเส็งล้มลงแล้วรีบขโมยลังมาให้นาถที่บ้าน จุกขอนาถเข้ามาดูลูกหมาและขอข้าวกินเป็นค่าตอบแทน นาถสงสารจุกจึงพาไปฝากหลวงตา ให้เป็นลูกศิษย์วัดคอยดูแลหลวงตา หลังจากนั้นสองเดือน แต๋น แม่หมาหนีออกจากบ้านนาถไปและทิ้งลูกหมาของตัวเองไว้ นาถจึงขอหญิงเลี้ยงลูกหมาจนกว่าจะโต ถึงหญิงจะไม่เห็นด้วยเพราะเกรงว่ามีโอกาสหมาจะกัดหนู ลูกสาวของตนได้ แต่ก็สงสารที่หมาน้อยต้องกำพร้าแม่ นาถกับหนูเล่นกับลูกหมาด้วยความสนุกสนาน ทำให้หญิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและเอ็นดูความน่ารักของเจ้าหมาน้อย
เย็นวันหนึ่ง เมื่อนาถกลับมาถึงบ้าน นาถเห็นลูกหมามีเนื้อตัวมอมแมม จึงตั้งชื่อให้มันว่า มอม (มอม) สุนัขตัวนี้ถูกเลี้ยงดูด้วยความรักความเอาใจใส่จากนาถเป็นอย่างดี จากลูกหมาตัวเล็กก็กลายเป็นหมาตัวโตสูงใหญ่ฉลาด แต่ยังคงมีมีนิสัยขี้อ้อน เลียมือเลียหน้านาถอยู่เสมอ นาถจะพามอมออกเดินเล่นอยู่เป็นประจำ ทุกครั้งที่นาถปากิ่งไม้แห้ง มอมจะวิ่งไปคาบและเก็บกลับมาคืนนาถอยู่ร่ำไป นาถและมอมต่างมีความสุขเมื่อได้อยู่ด้วยกัน ฉับพลันมอมเห็นเจ้าแมววิ่งผ่านมามันจึงวิ่งไล่กวดแมวจนไปชนแกงของยายนอมที่จุกถือมาหกหมดเกลี้ยง ยายนอมรู้ข่าวโกรธมากต่อว่านาถและมอมยกใหญ่ แต่ด้วยความฉลาดและแสนรู้ของมอมก็ทำให้ยายนอมหายโกรธ เช้าวันต่อมานาถและหญิงพากันไปทำบุญที่วัด เมื่อนาถและหญิงเดินไปไกลจนสุดสายตา มอมพยายามขุดดินข้างรั้ว มอมขุดไปเรื่อยๆ จนสามารถมุดออกจากรั้วและหนีออกจากบ้านได้สำเร็จ
ในขณะนั้นเอง แต๋น หมาตัวเมียหนีฝูงหมาเจ้าถิ่น เข้ามาในลานรำวงทำให้ทุกคนต่างพากันตื่นตกใจ เจิดโกรธมากที่ฝูงหมาเข้ามาขัดจังหวะในการขอเต้นรำกับหญิงจึงขว้างหินใส่ฝูงหมา แต่นาถห้ามเอาไว้เสียก่อน แต๋นหันมามองนาถก่อนที่จะวิ่งหนีไป งานหมดสนุก นาถกับหญิงจึงกลับจากงานไปรับ หนู (ธารใส ไตรคุ้มพันธุ์) ลูกสาววัยสองขวบที่บ้านของ น้อย เพื่อนบ้านที่หญิงสนิทและไว้ใจที่สุด สองเดือนต่อมา กลางดึกคืนหนึ่ง นาถและหญิงได้ยินเสียงดังจากใต้ถุนบ้าน นาถจึงลงไปดูเห็นหมาตัวหนึ่งกำลังท้องแก่ก็จำได้ว่านั่นคือ แต๋น หมาที่นาถเคยช่วยไว้ในงานวัดคืนวันลอยกระทง นาถขอให้แต๋นคลอดลูกที่บ้านก่อน เพราะความสงสาร แม้หญิงจะไม่เต็มใจก็ตาม เช้าวันรุ่งขึ้น แต๋นคลอดลูกหมาออกมา 1 ตัว สีออกน้ำตาลอมดำน่ารักน่าชังนาถไปร้านเฮียโก เพื่อขอซื้อลังกระดาษมาทำที่อยู่ให้แต๋นและลูก แต่ถูกเส็ง พ่อค้าขายของเก่าหน้าเลือด เหมาซื้อลังไปหมดแล้ว
ระหว่างนั้น จุก คนจรจัดที่เสนอเข้ามาช่วยงานร้านเฮียโก ลอบสังเกตการณ์อยู่ตลอด จึงคิดอยากช่วยนาถ หาจังหวะเส็งเดินหาบลังกระดาษอยู่ในซอยเปลี่ยว จึงแสร้งผลักเส็งล้มลงแล้วรีบขโมยลังมาให้นาถที่บ้าน จุกขอนาถเข้ามาดูลูกหมาและขอข้าวกินเป็นค่าตอบแทน นาถสงสารจุกจึงพาไปฝากหลวงตา ให้เป็นลูกศิษย์วัดคอยดูแลหลวงตา หลังจากนั้นสองเดือน แต๋น แม่หมาหนีออกจากบ้านนาถไปและทิ้งลูกหมาของตัวเองไว้ นาถจึงขอหญิงเลี้ยงลูกหมาจนกว่าจะโต ถึงหญิงจะไม่เห็นด้วยเพราะเกรงว่ามีโอกาสหมาจะกัดหนู ลูกสาวของตนได้ แต่ก็สงสารที่หมาน้อยต้องกำพร้าแม่ นาถกับหนูเล่นกับลูกหมาด้วยความสนุกสนาน ทำให้หญิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและเอ็นดูความน่ารักของเจ้าหมาน้อย
เย็นวันหนึ่ง เมื่อนาถกลับมาถึงบ้าน นาถเห็นลูกหมามีเนื้อตัวมอมแมม จึงตั้งชื่อให้มันว่า มอม (มอม) สุนัขตัวนี้ถูกเลี้ยงดูด้วยความรักความเอาใจใส่จากนาถเป็นอย่างดี จากลูกหมาตัวเล็กก็กลายเป็นหมาตัวโตสูงใหญ่ฉลาด แต่ยังคงมีมีนิสัยขี้อ้อน เลียมือเลียหน้านาถอยู่เสมอ นาถจะพามอมออกเดินเล่นอยู่เป็นประจำ ทุกครั้งที่นาถปากิ่งไม้แห้ง มอมจะวิ่งไปคาบและเก็บกลับมาคืนนาถอยู่ร่ำไป นาถและมอมต่างมีความสุขเมื่อได้อยู่ด้วยกัน ฉับพลันมอมเห็นเจ้าแมววิ่งผ่านมามันจึงวิ่งไล่กวดแมวจนไปชนแกงของยายนอมที่จุกถือมาหกหมดเกลี้ยง ยายนอมรู้ข่าวโกรธมากต่อว่านาถและมอมยกใหญ่ แต่ด้วยความฉลาดและแสนรู้ของมอมก็ทำให้ยายนอมหายโกรธ เช้าวันต่อมานาถและหญิงพากันไปทำบุญที่วัด เมื่อนาถและหญิงเดินไปไกลจนสุดสายตา มอมพยายามขุดดินข้างรั้ว มอมขุดไปเรื่อยๆ จนสามารถมุดออกจากรั้วและหนีออกจากบ้านได้สำเร็จ