ละคร สุดรักสุดดวงใจ

นายสุข (สันติสุข พรหมศิริ) อดีตคนงานก่อสร้าง ที่ผันตัวมาขับรถซาเล้งตระเวนเก็บขยะขายไปวันๆ นายสุขมีบาดแผลลึกในใจ จากการที่ต้องสูญเสียเมียและลูกชายวัยแบเบาะจากเหตุการณ์ไฟไหม้บ้าน ตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นคนไร้จุดหมายในชีวิต มีเพียงเหล้าที่คอยปลอบประโลมและเพื่อนคู่ใจสี่ขาอย่างเจ้าเก็บตก สุนัขจรจัดแสนรู้ที่จับพลัดจับผลูมาอาศัยอยู่กับเขาเป็นเพื่อนตายเท่านั้น

แต่แล้ววันหนึ่งชีวิตของนายสุขก็เปลี่ยนไปตลอดกาล เมื่อเขาได้พบกับทารกน้อยเพศชายที่ถูกทิ้งไว้ใกล้กองขยะ เขาถูกชะตาและหลงรักเด็กน้อยในทันที จนตัดสินใจว่าจะเลี้ยงดูเด็กน้อยด้วยตัวเอง แม้จะมีเสียงคัดค้านจาก สุพจน์ (เวนย์ ฟอลโคเนอร์) กับ เต็มดวง (ขวัญฤดี กลมกล่อม) สองสามีภรรยาอดีตเจ้านายที่กลายมาเป็นกัลยาณมิตรของเขา และนางเหมือนกับตาหวัง เพื่อนบ้านปากร้ายใจดี แต่นายสุขตัดสินใจแล้ว เขาเฝ้าเลี้ยงดูฟูมฟักเด็กทารกน้อยที่เขาตั้งชื่อให้ว่า สมโชค (ณทรรศชัย จรัสมาส) คนนี้อย่างดีที่สุดเท่าที่ชายยากจนคนนึงอย่างเขาจะทำได้ สองชีวิตดำเนินไปภายในบ้านโทรมๆ ไร้ราคา แต่สองหัวใจของนายสุขและสมโชคกลับเป็นสุขยิ่งนัก

วันเวลาผ่านไปสมโชคคือ สุดรัก สุดดวงใจ ของนายสุขสมกับความรักที่เขาทุ่มเทให้ สมโชคเป็นเด็กกตัญญูรู้คุณพ่อมากที่สุด แต่สิ่งเดียวที่สมโชคไม่ชอบก็คือเห็นพ่อกินเหล้ากลับมาบ้านทุกวัน แม้สมโชคจะเพียรอ้อนวอนขอร้องพ่อให้เลิกเหล้ามาตลอด แต่นายสุขไม่เคยตัดใจเลิกได้ตลอดรอดฝั่งสักที เพราะเขาใช้มันเป็นเครื่องมือเพื่อให้ลืมอดีตอันเจ็บปวดที่ตามมาหลอกหลอน เพียงแต่เค้าไม่สามารถบอกเหตุผลนี้ให้สมโชครู้ได้

ครอบครัวสุพจน์ กับเต็มดวง มีลูกสาวสองคนคือ พิมพ์พลอย (ปริตา ไชยรักษ์) คนพี่กับ เพียงแพร (ศรัณย่า ชุณหศาสตร์) คนน้อง ทั้งสองคนนิสัยแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน พิมพ์พลอยเป็นเด็กเรียบร้อยอ่อนหวานมีเมตตา ผิดกับเพียงแพรที่ได้รับสมญาว่าเป็นขาเฮี้ยวประจำหมู่บ้าน ชอบกลั่นแกล้งใครต่อใครโดยเฉพาะสมโชค

เพียงแพรมี ลิขิต (ศรุต สุวรรณภักดี) ลูกชายนายทวน เจ้าของคิวรถสองแถวหน้าปากซอยเป็นลูกมือคอยกลั่นแกล้งรังแกสมโชคต่างๆ นานา แต่นายสุขก็สอนลูกชายว่าอย่าโต้ตอบกับอันธพาล หากหลีกเลี่ยงได้ก็จงหลีกไปไกลๆ ปัญหาจะได้ไม่บานปลาย ยังดีที่บางครั้งสมโชคได้ วิทยา (บัณฑวิช ตระกูลพานิชย์) เพื่อนสนิท รวมถึง จ่อย กับ เฟี้ยว เด็กขายพวงมาลัยในชุมชนคอยช่วยเหลือไว้ สมโชคเป็นเด็กเรียนเก่ง แม้จะเข้าเรียนช้าเพราะยากจน และโดนเพื่อนล้อเสมอว่าเป็นลูกคนเก็บขยะขี้เมา แต่สมโชคไม่เคยอายเลย

วันหนึ่งขณะที่นายสุข ขี่รถซาเล้งกลับจากเก็บของเก่า เขาก็ถูกคุณหมอไชยสิทธิ์ (ศรุต วิจิตรานนท์) ขับรถเฉี่ยวจนได้รับบาดเจ็บ คุณหมอรู้สึกผิดมากจึงพานายสุขไปรักษาที่โรงพยาบาล ต่างกับ วงเดือน (รชยา รักกสิกรณ์) ภรรยาของคุณหมอที่กลัวว่านายสุขหวังจะมาปอกลอกเงินของสามีเธอ ที่โรงพยาบาลคุณหมอได้เจอกับสมโชคที่มาช่วยให้คุณหมอได้เงินที่วางลืมทิ้งไว้โดยบังเอิญคืน พอรู้ว่าสมโชคเป็นลูกของนายสุข คุณหมอก็ยิ่งชื่นชมในความดีและความกตัญญูของสมโชคที่มีต่อพ่อทันที

นายสุขได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง สร้างความทุกข์ใจให้กับสมโชคเป็นอย่างมาก เขาต้องคอยมาเฝ้าพ่อจนนายสุขกลัวว่าลูกจะเสียการเรียน จึงขอร้องให้คุณหมออนุญาตให้กลับไปรักษาตัวที่บ้านด้วยเหตุผลเรื่องสมโชค หมอไชยสิทธิ์จำใจยอม แต่ก็ออกอาการเป็นห่วงนายสุขมาก ยิ่งสร้างความไม่พอใจให้วงเดือนเป็นอย่างยิ่ง นายสุขกลับไปก็ลงแดง จนต้องกลับเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง พิมพ์พลอยได้ยินผู้ใหญ่คุยกันว่าสมโชคไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของลุงสุขก็ตกใจมาก แต่เก็บเป็นความลับไว้คนเดียวไม่ยอมบอกให้เพียงแพรรู้

ลิขิตเหม็นขี้หน้าสมโชคขึ้นทุกวัน จึงนำพวกไปรุมซ้อมจนสมโชคสะบักสะบอม เพียงแพรต่อว่าลิขิตว่าทำเกินไป ลิขิตยิ่งแค้นสมโชค เพราะตนเองแอบชอบเพียงแพรมานาน จึงวางแผนแกล้งสมโชคให้ตกเป็นแพะว่าขโมยของจากร้านขายของเก่า สมโชคโดนตำรวจจับตัวเข้าสถานพินิจ นายสุขรู้ข่าวก็เสียใจเป็นอย่างมาก จนสุพจน์กับชาวบ้านต้องช่วยกันเรี่ยไรเงินเพื่อประกันตัวสมโชคออกมา นายสุขทำโทษสมโชคให้หลาบจำว่าจนแต่ตัวแต่อย่าให้จนความดี สมโชคกราบเท้าพ่อบอกไม่เคยทำให้ผิดหวังขอให้พ่ออย่ามองตนเหมือนคนอื่น นายสุขกอดสมโชค เขาทั้งเสียใจทั้งรักสมโชคยิ่งนัก

นายสุขเริ่มสังเกตเห็นตัวเองมีผื่นขึ้นตามตัวแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก วันหนึ่งนายสุขไอเป็นเลือดและเป็นลมสลบอยู่หน้าคลีนิคหมอไชยสิทธิ์ จนคุณหมอต้องช่วยไว้ แววดาว (ญดา สุวรรณปัฏนะ) ลูกสาวคุณหมอเห็นเข้าก็สงสารนายสุขมาก

ผู้อำนวยการโรงเรียนจะให้สมโชคไปเรียนที่อื่น เพราะสมโชคมีประวัติเสียจากการเข้าสถานพินิจ สมโชคเสียใจมาก เดินหน้าเศร้ากลับบ้าน นายสุขเห็นสมโชคหลบตาก็ถาม สมโชคน้ำตาไหลบอกว่าพ่อจ๋า เขาไม่ให้หนูเรียนที่นี่แล้ว นายสุขบอกไม่เป็นไร จะส่งเสียให้เรียนจนจบปริญญาให้ได้ แม้ต้องเข้าโรงเรียนเอกชนก็ยอม นายสุขตั้งใจทำงาน ตั้งใจเลิกเหล้า เพื่อจะได้มีเงินส่งสมโชคเรียนโรงเรียนเอกชน เพียงแพรสงสารนายสุขและสมโชคมาก จนไปรู้ความจริงโดยบังเอิญว่าสมโชคโดนแกล้ง เพียงแพรแอบนำหลักฐานไปบอกครู สมโชคจึงรอดพ้นจากการถูกไล่ออกจากโรงเรียน ทำให้ลิขิตโดนไล่ออกแทน ลิขิตจึงยิ่งแค้นใจหนัก

สมโชคบอกพ่อว่าอยากเรียนหมอจะได้มารักษาพ่อให้หาย นายสุขดีใจตั้งใจจะส่งเสียลูกให้ดีที่สุด แต่ก็ไม่วายถูกกลั่นแกล้งเสมอจากลิขิตและพวก จนทำให้ เก็บตก ต้องตาย นายสุขเสียใจมากจนต้องเข้าโรงพยาบาลอีกรอบ หมอไชยสิทธิ์เมื่อรู้ว่าสมโชคอยากเป็นหมอ ก็ตั้งใจว่าจะสนับสนุนอย่างเต็มที่ วงเดือนกลัวว่าสามีจะส่งเสียสมโชคจึงร้อนใจยิ่งนัก พยายามขัดขวางทุกวิถีทาง

สมโชคเจอแววดาวที่โรงพยาบาลโดยบังเอิญ แววดาวถูกชะตาสมโชคอย่างมาก เพียงแพรมาเห็นก็นึกขัดใจว่าสมโชคริจะมีแฟน สมโชคโดนลิขิตเตือนว่าอย่ามายุ่งกับเพียงแพรแฟนตน ทำให้สมโชคเข้าใจผิดว่าเพียงแพรชอบลิขิต

นายสุขรู้ตัวว่าสุขภาพของตัวเองย่ำแย่ลงจนเกินเยียวยา แผลพุพองที่ตัวก็เริ่มลามมากขึ้น จึงตัดสินใจขอร้องหมอไชยสิทธิ์ให้ช่วยอุปการะสมโชค หมอไชยสิทธิ์รับปากอย่างเต็มใจแต่ก็กังวลเรื่องวงเดือน สมโชคเสียใจมาก คิดว่าพ่อไม่รักแล้วจึงผลักไสเขา

ลิขิตแอบคบกับต๋อย (แพรอิศรา ปูคะวนัช) เด็กในร้านเสริมสวยคุณอั้ม ต๋อยเป็นเด็กสาวใจแตก ที่ถูกผัวทิ้งมาจากต่างจังหวัด คุณอั้มจึงพามาทำงานด้วยที่กรุงเทพ ต๋อยคิดว่าลิขิตรักและจริงใจกับตน จึงหวังจับลิขิตเพื่อจะได้สบายไปทั้งชาติ หารู้ไม่ว่า จริงๆแล้ว ลิขิตเห็นตนเป็นของเล่นเท่านั้น สมโชคโดนพวกลิขิตรุมแกล้งจนจับไข้ เพียงแพรสงสารเลยให้สร้อยพระเพื่อปกป้องสมโชคให้แคล้วคลาดจากสิ่งไม่ดีต่างๆ สมโชคซึ้งใจมาก ใส่ติดตัวไว้ตลอดเวลา

นายสุขกลับมาขี่ซาเล้งจนพลาดไปโดนเศษขยะบาดมือเป็นแผลเหวอะ แต่ก็ฝืนทำงานต่อไป สุขต้องขับไปหาของเก่าไกลกว่าเดิม เพราะเริ่มมีรถรับซื้อของเก่าเข้ามาวิ่งในชุมชน หมอเตือนให้สุขต้องรักษาตัวอย่างจริงจังเลิกเก็บขยะได้แล้ว แต่นายสุขรู้ดีว่าคนจนอย่างเขาไม่มีสิทธิ์หยุดทำมาหากิน นอกจากจะตายไปซะก่อน

ที่โรงเรียนเริ่มมีของของนักเรียนหาย หลายคนคิดว่าเป็นฝีมือสมโชค เพราะสมโชคชอบแยกตัวไปทานข้าวกลางวันคนเดียว จริงๆ แล้วสมโชคไม่มีเงินซื้อข้าวที่โรงอาหารจึงต้องห่อข้าวมาทานจากบ้าน เพียงแพรไม่คิดว่าสมโชคเป็นคนทำ เธอคิดว่าเรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำ จึงลงมือสืบหาความจริง นายสุขกลับมาบ้านเห็นป้ายประกาศจากเจ้าของที่ให้ย้ายออก เพื่อจะเอาที่ไปทำห้างสรรพสินค้า นายสุขกลุ้มใจมาก แต่เก็บไว้เป็นความลับไม่ยอมบอกให้สมโชครู้ นายสุขไอเป็นเลือดจนต้องเข้าโรงพยาบาลอีกรอบ คราวนี้หมอตรวจพบว่านายสุขเป็นวัณโรคและโรคผิวหนังร้ายแรงที่เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งผิวหนัง เนื่องจากได้รับสารพิษสะสมจากการเก็บขยะมานาน สมโชคเมือรู้ว่าพ่อป่วยหนักก็อยากจะออกจากโรงเรียนมาดูแลพ่อให้เต็มที่ เพราะรู้ว่ายังไงตัวเองก็หมดอนาคตที่จะเรียนหมอได้แล้ว แต่หมอไชยสิทธิ์เสนอว่าโอกาสยังมีถ้าสมโชคไปอยู่กับตน

สมโชคจำใจต้องไปอยู่ที่บ้านคุณหมอไชยสิทธิ์ วงเดือนยื่นคำขาดว่าสมโชคเข้ามาอยู่ได้แต่ต้องฟังคำสั่งตนทุกอย่าง และถ้าสอบหมอไม่ได้ต้องยอมออกจากบ้านไป เพราะคิดว่าเด็กจนๆอย่างสมโชคไม่มีปัญญาสอบหมอได้อยู่แล้ว เพียงแพรเข้าใจผิดว่าสมโชคตัดช่องน้อยแต่พอตัวทิ้งนายสุขที่ส่งเสียให้เรียนไม่ไหวแล้วไปหาความสุขสบายที่บ้านคุณหมอ จึงไม่พอใจมาก

ที่บ้านคุณหมอไชยสิทธิ์ วงเดือนแอบกลั่นแกล้งสมโชคทุกทาง จน นางแท้ แม่บ้านรู้สึกสงสาร จึงหาทางช่วยสมโชคเท่าที่ทำได้ นอกจากนั้น วงเดือนยังเสี้ยมสอนแววดาว ให้เกลียดสมโชคตามเธอไปด้วย แต่แววดาวยิ่งสงสารสมโชคจับใจ แววดาวให้ความสนิทสนมกับสมโชคมาก ทำให้เพียงแพรไม่พอใจหาว่าสมโชคลืมตัว พิมพ์พลอยต้องคอยบอกน้องว่าสมโชคไม่ใช่คนแบบนั้น แม้ลึกๆ เธอเองก็เสียใจที่เห็นเขาทั้งคู่สนิทสนมกัน เพราะพิมพ์หพลอยก็แอบชอบสมโชคมาตลอด วงเดือนคอยกีดกันไม่ให้แววดาวสนิทกับสมโชค แต่สำหรับแววดาว สมโชคเป็นคนเดียวที่เธอรู้สึกไว้ใจและเป็นที่พึ่งในยามทุกข์จากการที่ถูกวงเดือนคอยวางกรอบบีบบังคับเธอเสมอ

สมโชคพยายามขอออกไปเยี่ยมพ่อบ้าง แต่ก็ถูกวงเดือนแกล้งใช้งาน จนไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมพ่อ นายสุขเองก็เฝ้ารอลูกอย่างใจจดจ่อ เพียงแพรเริ่มได้หลักฐานว่าพวกลิขิตเอายาเสพติดมาขายในชุมชน จนทำให้สุพจน์โดนทำร้ายจากลูกน้องที่คลั่งยา หมอลงความเห็นว่านายสุขคงไม่สามารถกลับไปเก็บขยะเหมือนเดิมได้อีกแล้ว ถึงแม้อาการจะดีขึ้นบ้าง วงเดือนยิ่งไม่พอใจ ที่แอบเห็นบิลค่ารักษานายสุขที่หมอไชยสิทธิ์แอบจ่ายโดยปิดไม่ให้คนเองรู้ จึงคิดวางแผนหาทางกำจัดสองพ่อลูกออกไปจากชีวิตครอบครัวตนให้ได้

วงเดือนตัดสินใจแอบทำทีไปเยี่ยมนายสุขที่โรงพยาบาล เพื่อบอกนายสุขว่าให้เลือกเอาจะให้หมอไชยสิทธิ์ ช่วยเหลือใครระหว่างสมโชคกับนายสุข เพราะจะให้มาจ่ายเงินช่วยทั้งสองคนคงไม่ไหว นายสุขตกใจมาก ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคุณหมอต้องมาออกเงินค่ารักษาให้ เพราะคิดว่าตนเองใช้สิทธิคนไข้อนาถาได้ทั้งหมดมาโดยตลอด นายสุขคิดหนักถึงคำพูดของวงเดือนจนตัดสินใจหนีออกจากโรงพยาบาลเพื่ออนาคตของสมโชค

สมโชคมาเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลแต่ก็ไม่พบพ่อแล้ว สมโชคเสียใจมากตามหาพ่อจนทั่วก็ไม่เจอ ข่าวลือเรื่องนายสุขหนีออกจากโรงพยาบาลแพร่สะพัดไปทั่ว เพียงแพรต่อว่าสมโชคว่าเป็นเพราะเขาไม่ค่อยมาเยี่ยมพ่อทำให้นายสุขน้อยใจจนต้องหนีไป แต่หมอไชยสิทธิ์คิดว่ามันต้องมีเหตุผลอะไรมากกว่านั้น

นายสุขหนีไปแอบดูสมโชคอยู่ที่บ้านคุณหมอไชยสิทธิ์โดยที่สมโชคไม่รู้ตัว เขาไม่รู้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห้นหน้าลูกหรือเปล่า นายสุชไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน เลยซมซานแอบไปนอนพักที่บ้านเก่าในเวลากลางคืน จนเพียงแพรแอบรู้เลยพาสมโชคมารอเจอพ่อ พวกลิขิตได้โอกาสหวังกำจัดสมโชคให้สิ้นซาก โดยแอบเอายาเสพติดไปซุกในบ้าน พอเห็นสมโชคมารอเจอพ่ออีก ก็โทรเรียกตำรวจมาเพื่อจับสมโชค

สมโชคตกใจมากเมื่อตำรวจค้นเจอยาเสพติดในบ้าน ในขณะที่ตำรวจกำลังจะพาตัวสมโชคไปที่โรงพัก นายสุขก็เข้ามาสารภาพตำรวจและทุกคนว่ายาเสพติดทั้งหมดเป็นชองเขาเอง สมโชคไม่เชื่อ นายสุขกลัวสมโชคจะทำให้ตำรวจไข้เขวจึงตัดสินใจบอกความจริงว่าสมโชคไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของตน แต่เป็นตัวซวยที่ทำให้ตนเจอแต่เรื่องเดือดร้อน สมโชคตกใจจนสิ้นสติ ตำรวจจับนายสุขเข้าคุก เพียงแพรเข้าใจทันทีว่านายสุขไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด แต่ยอมติดคุกแทนสมโชค เพื่อให้สมโชคไม่เสียอนาคต

สมโชคเสียใจมากที่รู้ความจริง จนอยากจะลืมชื่อนายสุขออกไปจากใจ แต่ได้เพียงแพรกับหมอไชยสิทธืเตือนสติ สมโชคอยากไปเยี่ยมพ่อในคุก แต่นายสุขไม่อยากให้ลูกมาเห็นตนในสภาพนี้ นายสุขขอแค่ให้สมโชคตั้งใจเรียนสอบหมอให้ได้อย่างที่หวังก็พอใจแล้ว

วงเดือนหาเรื่องไล่สมโชคออกจากบ้านโดยอ้างเหตุผลว่าเป็นห่วงแววดาว กลัวสมโชคเอายาเสพติดมาไว้ในบ้าน หมอไชยสิทธ์จนปัญญาเลยพาสมโชคออกไปอยู่ที่คลีนิคแทน สมโชคพยายามตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่เพื่อพ่อและช่วยงานที่คลินิกคุณหมออย่างดีที่สุด หมอไชยสิทธิ์และสุพจน์พยายามหาทางช่วยนายสุขออกมาจากคุก พิมพ์พลอยเป็นห่วงสมโชคมาก จนวิทยาที่แอบชอบพิมพ์พลอยอยู่เข้าใจได้ทันทีว่าพิมพ์พลอยไม่ได้มีใจให้ตนเลย เพียงแพรเองก็รู้สึกได้จึงตัดสินใจถามพี่สาวว่าแอบอบสมโชคใช่หรือไม่ พิมพ์พลอยยอมรับ เพียงแพรอยากจะเอาใจช่วยพี่สาว แต่ก็รู้สึกแปลกๆในหัวใจ เธอไม่เข้าใจเลยว่าความรู้สึกแบบนั้นคืออะไร

ลูกน้องในแก๊งลิขิตถูกจับวิสามัญเรื่องยาเสพติด เพียงแพรแน่ใจแล้วว่าลิขิตกับพวกต้องยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดและต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่นอน เฟี้ยวที่เพิ่งหายป่วยเล่าให้เพียงแพรฟังว่าตนเห็นพวกนั้นลับๆล่ออยู่ที่บ้านลุงสุข ก่อนลุงสุขจะถูกจับ แต่ไม่ได้เอะใจอะไรประกอบกับป่วยเพิ่งหายจึงเพิ่งได้มาบอก เพียงแพรเห็นทางรอดของสุขอยู่ไม่ไกล

เฟี้ยวให้การเป็นพยานว่าสุขถูกกลั่นแกล้ง ศาลจึงยกฟ้องทำให้นายสุขพ้นความผิด วันที่สุขถูกปล่อยตัวสมโชคตื่นเต้นมาก ตื่นแต่เช้าเพื่อไปรับพ่อ เมื่อเจอพ่อ สมโชครีบวิ่งเข้าไปกอด ทุกคนซึ้งใจกับความรักของสองพ่อลูก สุพจน์เสนอให้นายสุขไปอยู่ที่บ้านของตน เพราะบ้านนายสุขถูกเจ้าของที่รื้อไปแล้วเหลือเพียงแค่ซาเล้งคู่ใจของนายสุขที่เพียงแพรไปเก็บเอามาคืนไว้ให้ได้เท่านั้น

ครอบครัวสุพจน์พานายสุขกับสมโชคไปพักผ่อนกันที่ชายทะเล เป็นโอกาสให้สองพ่อลูกได้ปรับความเข้าใจกัน เมื่อสมโชคได้รู้เรื่องราวทั้งหมดในชีวิตสุขว่าผ่านความยากลำบากอะไรมาบ้าง ก็ยิ่งรักพ่อสุดหัวใจ สมโชคยิ่งเอาใจใส่ดูแลพ่อไม่ห่าง ทำให้นายสุขมีความสุขยิ่งนัก

พิมพ์พลอยเห็นความดีของวิทยามากขึ้น เพราะได้วิทยามาช่วยดูแลยามไม่สบาย และแน่ใจแล้วว่าสมโชคไม่ได้มีใจให้ตนเลย สมโชคมาเจอแววดาวที่ชายหาดโดยบังเอิญ เพราะคุณหมอพาครอบครัวมาทะเลเช่นกัน เพียงแพรเห็นสมโชคคุยกับแววดาวริมทะเล ก็เจ็บแปลบ เข้าใจหัวใจตัวเองแล้วว่าเธอรักสมโชคมาตลอด เมื่อกลับจากทะเลนายสุขมาพักอยู่ที่กระต๊อบริมบึงของบ้านสุพจน์ สมโชคอยากจะย้ายมาอยู่ดูแลพ่อ แต่สุขบอกให้อยู่ช่วยงานคุณหมอที่คลีนิคเพื่อตอบแทนบุญคุณ พร้อมทั้งเตือนว่าอย่าสนิทสนมกับแววดาวให้มาก เดี๋ยวคนจะครหาทำให้แววดาวซึ่งเป็นลูกผู้มีพระคุณเสียหาย สมโชคบอกพ่อว่าเขาไม่เคยคิดอะไรกับแววดาวเลย ในใจทั้งหมดของเขาคิดถึงแต่เรื่องพ่ออย่างเดียวเท่านั้น

นายสุขตัดสินใจหนีออกจากกระต๊อบกลางดึก แต่ครั้งนี้เพียงแพรมาเห็นเข้าพอดี เพียงแพรพยายามห้ามนายสุข แต่นายสุขบอกแต่เพียงว่าถ้าเขาอยู่สมโชคไม่มีวันได้เรียนแน่ๆ ขอให้เชื่อว่าที่ทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อสมโชค พร้อมกับฝากฝังให้เพียงแพรช่วยดูสมโชคด้วยให้ตั้งใจเรียน อย่าทำให้คุณหมอผิดหวัง เพียงแพรถามว่าเราจะได้เจอกันอีกไหม นายสุขมั่นใจว่าเขาต้องได้เจอกับเพียงแพรอีกแน่นอน

สมโชคเสียใจมากที่พ่อหนีเขาไปอีกแล้ว แต่คุณหมอปลอบใจสมโชคว่าสักวันนายสุขต้องกลับมาอย่างแน่นอน ให้สมโชคตั้งใจเรียนเพื่อพ่อ ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น เพียงแพรเห็นใจสมโชคมากขึ้น วงเดือนอยากไล่สมโชคออกจากคลีนิคจึงวางแผนใส่ร้ายสมโชคแต่ไม่สำเร็จ แต่วงเดือนไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

ณัฐกานต์แม่ที่แท้จริงของสมโชคกลับมาจากเมืองนอก เพื่อตามสามีมหาเศรษฐีเจ้าของโครงกรบ้านจัดสรรมาทำงานที่ชุมชนของสมโชค ณัฐกานต์รู้สึกคุ้นเคยกับแถวนี้อย่างประหลาด ฉุกคิดได้ว่าน่าจะเป็นที่ที่เธอถูกพรากจากลูกมาด้วยความไม่ตั้งใจ จึงลองเดินตามหาเด็กผู้ชายที่น่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกของเธอ ทันทีที่เห็นสมโชค ด้วยสายสัมพันธ์ของแม่เธอแน่ใจเลยว่า เด็กคนนี้เป็นลูกของเธอ ณัฐกานต์ว่าจ้างนักสืบจนรู้เรื่องราวของสมโชค เธอตามหานายสุขเพื่อบอกความจริง ณัฐกานต์เจอนายสุขที่ไปอาศัยอยู่ที่วัด นายสุขไม่เชื่อหาว่าณัฐกานต์มาหลอกลวง เขาจึงตัดสินใจหนีออกจากวัดไปเร่ร่อนอยู่ข้างนอก เพื่อไม่ให้ใครมาพรากลูกไปจากเขาได้อีก ณัฐกานต์ตัดสินใจบอกความจริงกับหมอไชยสิทธิ์แทน เธอยินดีถ้าคุณหมอจะขอตรวจดีเอ็นเอเพื่อพิสูจน์ความจริง แต่หมอเสนอว่าตอนนี้สมโชคคงจะรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ รอให้สมโชคสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ก่อน น่าจะเป็นจังหวะที่เหมาะกว่า

โครงงานกลุ่มที่สมโชค เพียงแพร และวิทยา ร่วมกันทำ ได้รางวัลชนะเลิศ ทำให้พวกเขาต้องขึ้นไปรับรางวัลบนเวทีระดับประเทศ เพียงแพรเจอนายสุขโดยบังเอิญจึงบอกให้นายสุขรู้ นายสุขดีใจมาก เพียงแพรบอกให้นายสุขไปร่วมแสดงความยินดี สมโชคต้องดีใจอย่างแน่นอน วันงานนายสุขแต่งตัวด้วยชุดที่ดีที่สุดที่เขามี เขาซื้อดอกไม้ที่เขารู้สึกว่ามันสวยที่สุดเพื่อจะนำไปมอบให้กับลูกชายสุดที่รักของเขา สมโชคตั้งตารอพ่อด้วยความตื่นเต้น แต่จนแล้วจนรอดพ่อก็ไม่มาสักที เพียงแพรเห็นสมโชคร้อนรนจึงออกไปดูนายสุขให้ ก็เห็นไกลๆ ว่านายสุขถูก รปภ. กันไม่ให้เข้างาน พร้อมกับลากออกไปข้างนอก เหลือทิ้งไว้แต่เพียงดอกไม้ที่ตอนนี้เหี่ยวเฉาแล้วตกอยู่เท่านั้น

วงเดือนเสนอเงินแสนให้ ต๋อย แลกกับการช่วยทำลายสมโชค วงเดือนวางแผนให้ต๋อยแอบวางยาสมโชคแล้วลอบเข้าไปจัดฉากให้คนคิดว่าสมโชคทำเรื่องบัดสีกับต๋อยถึงในคลีนิค ลิขิตสนับสนุนต๋อยเต็มที่เพราะหวังทำลายสมโชคอยู่แล้ว คราวนี้แผนของวงเดือนลุล่วงไปด้วยดี แม้สมโชคจะปฏิเสธ แต่คนส่วนมากก็เชื่อไปแล้ว เรื่องนี้ก็ทำให้เขาเสื่อมเสียอย่างหนัก จนถึงกับจะถูกไล่ออกจากโรงเรียน

แต่หมอไชยสิทธิ์และสุพจน์ไม่เชื่อว่าสมโชคจะทำเรื่องแบบนี้จึงตัดสินใจให้คุณณัฐกานต์เข้ามาช่วยเหลือ เนื่องจากสามีเธอเป็นผู้บริจาคที่ดินที่สร้างโรงเรียน สมโชคจึงรอดพ้นจากการถูกไล่ออกมาได้อีกครั้ง คุณหมอพาสมโชคไปกราบขอบพระคุณคุณณัฐกานต์ที่บ้าน คุณณัฐกานต์ตื้นตันใจมากที่ได้เจอสมโชคใกล้ๆ แม้จะยังไม่สามารถบอกความจริงกับสมโชคได้ก็ตาม

สมโชคสอบเข้าเรียนหมอได้สมใจ เพียงแพรสอบติดพยาบาล ส่วนวิทยาสอบเข้าคณะวิศวะ เรื่องราวดูเหมือนจะคลี่คลายไปด้วยดี ถ้าต๋อยไม่พบว่าตัวเองตั้งท้อง คุณอั้มเรียกร้องให้สมโชครับผิดชอบต๋อยกับลูกด้วยการจัดงานแต่งงาน ดีที่ได้คุณณัฐกานต์กับสามีช่วยไว้ ขอให้ต๋อยคลอดลูกออกมาก่อนจะได้ตรวจดีเอ็นเอ ถ้าเป็นลูกจริงจะทำตามที่คุณอั้มต้องการทุกอย่าง ต๋อยรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองตั้งท้องกับลิขิต ลิขิตซ้อนแผนกลับมาแบลคเมล์วงเดือน เพื่อเรียกเงินเป็น 2 เท่า แต่วงเดือนก็ฉลาดพอที่จะวางแผนแบลคเมล์ลิขิตกลับ โดยขู่ให้ลิขิตทำยังไงก็ได้ที่จะทำให้ผลตรวจดีเอ็นเอ ออกมาว่าสมโชคเป็นพ่อของลูกต๋อย ไม่งั้นสมโชคจะกลายเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างแน่นอน

นายสุขกลับมาหาลูก ในสภาพที่ป่วยหนัก เขารู้ว่าในยามนี้สมโชคต้องการกำลังใจอย่างมาก สุขบอกกับลูกว่าจะไม่มีวันทิ้งลูกไปไหนอีกอย่างแน่นอน และไม่เชื่อว่าสมโชคจะทำเรื่องเลวร้ายอะไรได้ ทำให้สมโชคกลับมีกำลังใจยิ่งนัก คุณหมอพบว่าอาการของนายสุขเข้าสู่ระยะร้ายแรงจนอาจต้องตัดแขนทิ้ง นายสุขขอให้หมออย่าเพิ่งบอกสมโชค กลัวลูกจะกลุ้มใจ สมโชคเรียนดีจนทำให้นายสุขชื่นใจมาก แววดาวเริ่มแน่ใจว่าแม้จะพยายามทำอย่างไรก็ตามสมโชคก็ไม่เคยมีใจให้เธอ จึงพยายามตัดใจเพื่อหลีกทางให้สมโชคได้สมหวังกับเพียงแพร

วงดือนมีอาการโรคหัวใจกำเริบ แต่สมโชคบังเอิญช่วยไว้ได้ทันพอดี ทำให้วงเดือนซึ้งใจมาก ที่สมโชคช่วยชีวิตตนไว้ จึงตัดสินใจสารภาพเรื่องราวทั้งหมด สมโชคจึงพ้นมลทิน นายสุขกับลูกไม่โกรธวงเดือน สมโชคยืนยันว่าสำหรับเขาครอบครัวคุณหมอทุกคนเป็นผู้มีบุญคุณกับเขาเสมอ

ต๋อยคลอดลูกก่อนกำหนด และสำนึกได้ว่าลิขิตเองไม่เคยมาดูดำดูดีเธอเลย ต๋อยเสียใจมากที่ลิขิตเห็นเธอเป็นแค่เครื่องมือใช้ทำลายสมโชค ในขณะที่สมโชคเองถึงจะถูกต๋อยทำให้ชีวิตเกือบพังแต่ก็ไม่เคยทำไม่ดีกับเธอ ตรงกันข้ามยังมีน้ำใจกับเธอมากกว่าลิขิตด้วยซ้ำ เมื่อลิขิตบังคับให้ต๋อยทำลายสมโชคอีก ต๋อยจึงมีปากเสียงกับลิขิติอย่างรุนแรง จนเผลอแทงลิขิตเสียชีวิต ต๋อยต้องเข้าไปรับโทษในคุก พ่อของลิขิตเสนอตัวรับอุปการะหลานไปเลี้ยง อั้มรู้สึกผิดมากที่ต๋อยทำให้สมโชคแปดเปื้อน

ในที่สุดสมโชคก็เรียนจบหมอคว้าปริญญาให้พ่อได้สมใจ เขานำใบปริญญามาให้พ่อตามที่ฝัน วันนั้นเป็นวันที่นายสุขและสมโชคมีความสุขที่สุดในชีวิต สมโชคเรียนเก่งจนได้รับทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่สมโชคไม่อยากทิ้งพ่อไปไหน นายสุขพูดให้ลูกชายได้คิดว่าสมโชคต้องเรียนต่อไม่ใช่เพื่อนายสุขคนเดียว แต่เพื่อนำความรู้ที่ได้กลับมาช่วยเหลือคนอีกมากมายในประเทศของเรา หมอไชยสิทธิ์รับปากสมโชคว่าจะดูแลนายสุขเองอย่างดีที่สุด เพียงแพรก็ให้สัญญาว่าจะช่วยดูแลพ่อแทนเขา สมโชคจึงตัดสินใจไปเรียนต่อ

ณัฐกานต์ร่างกายทรุดหนักจากโรคประจำตัว นายสุขจึงตัดสินใจบอกความจริงกับสมโชค ว่าคุณณัฐกานต์ก็คือแม่ที่แท้จริงของเขา ตอนแรกสมโชครับไม่ได้ แต่นายสุขกับคุณหมอก็ช่วยกันพูดให้สมโชคเข้าใจ นายสุขตัดสินใจยกสมโชคให้คุณณัฐกานต์ แต่สมโชคเข้าไปกราบขออยู่ดูแลพ่อเหมือนเดิม แต่จะตอบแทนบุญของคุณณัฐกานต์ไม่ให้บกพร่อง

ในขณะที่สมโชคเรียนต่ออยู่ที่ต่างประเทศ เพียงแพรคอยส่งข่าวให้สมโชครู้เรื่องพ่อไม่เคยขาด แต่อีกเพียง 2 เดือนก่อนสมโชคจะเรียนจบ นายสุขก็เสียชีวิตลง เพียงแพรตัดสินใจไม่บอกความจริงกับสมโชค เพราะรู้ว่าสมโชคจะเรียนไม่จบแน่ จึงตัดสินใจทำให้สมโชคเข้าใจว่านายสุขยังมีชีวิตอยู่ต่อไป เมื่อสมโชคกลับมาเขาก็ได้รู้ความจริงทั้งหมด สมโชคเสียใจมาก พาลต่อว่าเพียงแพรที่หลอกลวงเขา สมโชคเสียใจเรื่องพ่อจนไม่มีแก่ใจจะทำอะไรทั้งสิ้น หมอไชยสิทธิ์ต้องเตือนสติว่าเขาเสียพ่อไปแล้วก็จริง แต่เขายังมีคำสอนของพ่อหลวงให้ยึดมั่น ให้เดินตามรอยในการทำคุณประโยชน์เพื่อแผ่นดิน สมโชคจึงคิดได้

ณัฐกานต์ตั้งใจจะเปิดคลีนิคใหญ่โตให้สมโชค แต่สมโชคตัดสินใจแล้วว่าจะเปิดคลีนิคในชุมชนที่เขาเติบโตมา เพื่อรักษาคนยากจน เพียงแพรยินดีไปช่วยสมโชคที่คลีนิค วิทยาขอพิมพ์พลอยแต่งงาน แววดาวไปเรียนต่อต่างประเทศ โดยมีคุณหมอกับคุณวงเดือนตามไปอยู่ด้วย คุณหมอหนุ่มกับพยาบาลสาวร่วมมือกันเยียวยารักษาคนไข้สุดกำลังมิได้เห็นแก่เงินทองลาภยศ คุณหมอสมโชคบอกกับตัวเองว่าเขาทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อสังคม และเพื่อพ่อที่พร่ำสอนเขามาเสมอว่า

สักวันที่เจ้าเติบโต บนทางที่ยาวไกล จำไว้ว่าเจ้าต้องเป็น..คนดี