ละคร โปเยโปโลเย

นับตั้งแต่สถาปนาราชวงศ์ถังบ้านเมืองร่มเย็นเป็นสุขนานนับร้อยปี แต่ในความร่มเย็นนั้นกลับมีความหายนะแฝงอยู่ เสียนซินเจิ้งจง ปรมาจารย์สำนักบำเพ็ญเพียรแห่งลัทธิเต๋า ครั้งหนึ่งได้เข้าไปในป่าลึกจนได้พบถ้ำใหญ่ถ้ำหนึ่ง ในถ้ำมีศิลาก้อนหนึ่งสลักด้วยอักษรโบราณ หลังจากที่แปลเนื้อความอักษรโบราณบนศิลาแล้วก็พบว่าเนื้อความได้เล่าถึงเรื่องราวน้อยใหญ่ในการสถาปนาราชวงศ์ถัง ใครเป็นฮ่องเต้ครองแผ่นดิน เมื่อใดฟ้าจะพิโรธเกิดภัยธรรมชาติ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นคำทำนายที่สลักอยู่บนศิลาทั้งสิ้น แม้ว่าไม่มีผู้ใดรู้ว่าใครเป็นผู้สลักศิลานี้ขึ้นมาก็ตาม แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นก็เป็นไปตามคำทำนายทุกอย่าง สิ่งที่ทำให้ผู้คนต้องพากันอกสั่นขวัญแขวนก็คืออักษรท่อนสุดท้ายที่สลักบนศิลา เมื่อดวงดาวสองดวงพุ่งชนกันจะเป็นเวลาที่คู่แค้นเจ็ดชาติอุบัติขึ้น มารจะอาศัยอานุภาพของคู่แค้นเจ็ดชาติครอบครองโลกมนุษย์ โลกมนุษย์จะกลายเป็นนรก บนศิลาได้สลักเวลาและสถานที่ที่คู่แค้นเจ็ดชาติถือกำเนิดไว้อย่างชัดเจน หวังว่าจะมีผู้มีวาสนาค้นพบศิลาก้อนนี้เพื่อหาทางยับยั้งภัยพิบัติให้แก่มวลมนุษย์

จินกวาง ราชครูแผ่นดินต้าถัง ทายาทผู้สืบทอดสำนักบำเพ็ญเพียรเสียนซินเจิ้งจง เพื่อหาทางยับยั้งภัยพิบัติให้แก่มวลมนุษย์ จินกวางได้ติดตาม เยี่ยนชื่อเสีย และซือหม่าซันเหนียง อาจารย์อาทั้งสองไปยังสถานที่ที่สลักไว้บนศิลา โดยหวังว่าจะช่วงชิงคู่แค้นเจ็ดชาติซึ่งเพิ่งถือกำเนิดมาให้ได้ ก่อนที่จะตกอยู่ในเงื้อมมือจอมมาร นึกไม่ถึงว่าทันทีที่เยี่ยนชื่อเสียและพวกค้นพบคู่แค้นเจ็ดชาติซึ่งเพิ่งถือกำเนิดขึ้นมานั่นเอง จอมมารม๋อจินลิ่วเต้า แห่งวังปิศาจก็นำพามารร้ายเข้ามาช่วงชิงคู่แค้นเจ็ดชาติ ทั้งหมดเป็นไปตามคำทำนายที่ปรากฏบนศิลา เยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาโดยตลอดได้ร่วมมือกันรับมือกับจอมมารม๋อจินลิ่วเต้า ผลปรากฏว่าธรรมและอธรรมต่างได้รับบาดเจ็บล้มตายด้วยกันทั้งสองฝ่าย ถึงแม้ว่าจอมมารม๋อจินลิ่วเต้าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม แต่ทารกหญิงซึ่งเป็นหนึ่งในคู่แค้นเจ็ดชาติได้ถูกจอมมารม๋อจินลิ่วเต้าช่วงชิงไปได้ จินกวางต้องการยับยั้งภัยพิบัติให้มวลมนุษย์ ดังนั้นจึงตัดสินใจฆ่าทารกชายซึ่งเป็นหนึ่งในคู่แค้นเจ็ดชาติ แต่เยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงซึ่งเลือดเนื้อจิตใจเป็นมนุษย์นั้น

เกิดความเวทนาทนเห็นทารกชายต้องตายไปต่อหน้าต่อตาไมได้ ด้วยเหตุนี้เองจึงทำผิดกฏสำนักทั้งสองซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสได้ร่วมมือกันต้านสิบยอดฝีมือของสำนักนำทารกชายคืนสู่อ้อมอกแม่ให้หนีไปไกลแสนไกล นับตั้งแต่การปะทะกันระหว่างธรรมและอธรรมเป็นต้นมา เยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงก็สาบสูญไปจากยุทธภพ ฝ่ายมารซึ่งบาดเจ็บล้มตายไปไม่น้อยก็ไม่มีข่าวคราวความเคลื่อนไหวแต่อย่างใด ยุทธภพร่ำลือว่าจอมมารม๋อจินลิ่วเต้าถูกเยี่ยนชื่อเสียฆ่าตาย ทำให้โลกมนุษย์สงบสุขขึ้นมา สิบแปดปีต่อมาบัณฑิตตกยากหาเลี้ยงชีพโดยการวาดภาพขาย บัณฑิตที่ว่ามีชื่อว่า หนิงไฉ่เฉิง เพื่อหาเงินมารักษาอาการป่วยของแม่ ชายหนุ่มที่มีจิตใจดีงามได้ตัดสินใจทิ้งมโนธรรมที่มีในจิตใจ ได้วาดภาพลอกเลียนแบบจิตรกรที่มีชื่อ ภาพที่หนิงไฉ่เฉิงวาดดูมีชีวิตสมจริงจนใครๆ ก็พากันเชื่อว่าเป็นของจริง ไม่ได้ลอกเลียนแบบขึ้นมา ตกดึกหนิงไฉ่เฉิงเดินทางมาถึงวัดหลันยั่วซื่อ ดังนั้นตัดสินใจพักแรมอยู่ที่วัดนี้สักคืนหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าหนิงไฉ่เฉิงได้พบกับหญิงสาวที่ถูกจอมมารม๋อจินลิ่วเต้าชิงตัวไปเมื่อสิบแปดปีก่อน

ที่แท้เมื่อสิบแปดปีก่อนจอมมารม๋อจินลิ่วเต้าถูกเยี่ยนชื่อเสียฆ่าตาย หยินเยี่ยฮูหยินจอมมารได้ให้กำเนิด ม๋อจินชีเย่ เลือดเนื้อเชื้อไขของจอมมารม๋อจินลิ่วเต้า หยินเยี่ยเกรงว่าฝ่ายธรรมจะตามหา เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน พบดังนั้นจึงดูดวิญญาณของนางไปสิงสถิตย์ในร่างปิศาจจิ้งจอก สิบแปดปีต่อมาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็กลายเป็นปิศาจจิ้งจอกสาวที่มีรูปโฉมงดงาม ชะตาชีวิตทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เชิงได้พบกันอีกครั้ง ที่เป็นเช่นนี้นั้นเนื่องจากหนิงไฉ่เฉิงก็คือทารกชายซึ่งรอดพ้นจากเงื้อมมือของจินกวางเมื่อสิบแปดปีก่อนนั่นเอง ที่แท้หลายปีที่ผ่านมาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนใช้ชีวิตอยู่ที่วังปิศาจมาโดยตลอด แต่จิตใจของหญิงสาวนั้นทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนต้องการลิ้มรสความรักที่แท้จริงของมนุษย์ขึ้นมา ดังนั้นจึงได้หลบหนีออกจากวังปิศาจ แต่ทว่ากลับถูกจอมมารม๋อจินชีเย่จับตัวพบเห็นเข้า จอมมารม๋อจินชีเย่ซึ่งยังหนุ่มยังแน่นอยู่นั้นหลงรักเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมาโดยตลอด ที่สำคัญจอมมารม๋อจินชีเย่ยังเข้าใจความคิดของนางเป็นอย่างดี ดังนั้นจึงอนุญาตให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไปท่องเที่ยวที่โลกมนุษย์ แต่มีข้อแม้อยู่สามข้อเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีเวลาอยู่บนโลกมนุษย์เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น

ภายในหนึ่งเดือนนี้นางจะต้องหาผู้ชายที่รักนางจนสุดหัวใจให้ได้ แม้ว่านางจะเปิดเผยร่างนางจิ้งจอกร่างที่แท้จริงของนางออกมาแล้วก็ตาม ชายคนนั้นก็ยังพูดคำว่ารักกับนางด้วยความเต็มใจ ถ้าหากเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทำสำเร็จตนจะอนุญาตให้นางเข้าออกวังปิศาจได้อย่างอิสระ แต่ถ้าทำไม่สำเร็จเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะต้องอยู่ที่วังปิศาจแห่งนี้ไปชั่วนิจนิรันดร์ จอมมารม๋อจินชีเย๋มอบศิลาวิญญาณก้อนหนึ่งให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ขอเพียงมีชายสักคนที่พูดคำว่ารักกับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจนสุดหัวใจ ศิลาวิญญาณก็จะเปล่งรัศมีออกมา แต่ข้อแม้มีอยู่ว่าถ้าหากภายในหนึ่งเดือนยังไม่สามารถชายที่รักนางจนสุดหัวใจพบ เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะไม่สามารถกลับแดนปิศาจได้อีกต่อไป ที่สำคัญนางจะต้องคำสาบดวงวิญญาณจะสูญสลาย น่าเสียดายที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไร้ประสบการณ์ในโลกมนุษย์ ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนตกอยู่ในเงื้อมมือของ เม่ยจี้ ปิศาจต้นไม้ เนื่องจากเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจงใจปกปิดฐานะที่แท้จริงของนาง ทำให้เม่ยจี้ไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกับจอมมารม๋อจินชีเย๋ เม่ยจี้แสร้งทำเป็นช่วยเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนตามหาชายที่รักนางจนสุดหัวใจ

แต่ความจริงแล้วเม่ยจี้หลอกใช้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนล่อผู้ชายมาให้นางเพื่อฝึกวิชามาร หลังจากที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว ค่อยยกนางให้มารภูผาดำเพื่อแลกกับโอสถวิญญาณซึ่งมีสรรพคุณเพิ่มพูนพลังมาร เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่รู้เลยว่านางตกเป็นเครื่องมือของเม่ยจี้ กำหนดเวลาหนึ่งเดือนใกล้จะสิ้นสุดลง แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ามีเพียงหนิงไฉ่เฉิงเพียงคนเดียวเท่านั้น เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้หนิงไฉ่เฉิงบอกรักนาง แต่น่าเสียดายที่บุพเพสันนิวาสยังไม่ปรากฏ ไม่ว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะพยายามทำอย่างไรก็ยังไม่สามารถทำให้หนิงไฉ่เฉิงสัมผัสได้ถึงรักแท้ หลังจากที่หนิงไฉ่เฉิงพบว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นปิศาจจิ้งจอกแล้ว เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนร้อนใจและโกรธมากจึงขู่ว่าจะฆ่าหนิงไฉ่เฉิงให้ตาย โชคดีที่ จูเก่อหลิวหยุน ศิษย์ของเยี่ยนชื่อเสียช่วยหนิงไฉ่เฉิงไว้ ต่อมาหนิงไฉ่เฉิงและจูเก่อหลิวหยุนก็รู้ว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นเพียงปิศาจจิ้งจอกที่แสวงหารักแท้เท่านั้น ทั้งสองเกิดความเห็นใจเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนขึ้นมา ดังนั้นจึงช่วยเหลือนางให้สมปรารถนา เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนดีใจมากที่ทั้งสองไม่เพียงไม่รังเกียจนาง

ที่สำคัญยังให้ความช่วยเหลือนางอีกด้วย ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนยิ่งประทับใจหนิงไฉ่เฉิงมากยิ่งขึ้น หงเย่ ลูกสาวของเยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียง เนื่องจากนางไม่พอใจพ่อแม่ของนางสักเท่าใดนัก ดังนั้นนางจึงทิ้งจดหมายไว้แล้วหนีออกจากบ้าน เมื่อออกจากบ้านแล้วหงเย่ก็หาเลี้ยงชีพโดยรับจ้างกำจัดมาร ต่อมาหงเย่ก็รู้ว่ามีปิศาจต้นไม้และปิศาจจิ้งจอกอาละวาดอยู่ที่วัดหลันยั่วซื่อ เมื่อรู้เช่นนั้นแล้วนางก็รีบไปที่วัดหลันยั่วซื่อทันที หงเย่เข้าใจผิดคิดว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นปิศาจที่คอยทำร้ายผู้คน ขณะที่หงเย่กำลังจะลงมือฆ่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนนั่นเอง โชคดีที่จูเก่อหลิวหยุนได้ยื่นมือช่วยชีวิตเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเอาไว้ หลังจากที่จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ได้ประมือกันแล้วถึงรู้ว่าทั้งสองเป็นศิษย์สำนักเดียวกัน โดยจูเก่อหลิวหยุนมีศักดิ์เป็นศิษย์พี่ของหงเย่ แต่เนื่องจากจูเก่อหลิวหยุนติดตามอาจารย์ฝึกวิชาเรื่อยมา ทำให้หงเย่ไม่เคยพบหน้าจูเก่อหลิวหยุนมาก่อน การที่จูเก่อลงเขามาครั้งนี้นั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อแต่งงานกับหงเย่นั่นเอง หงเย่พบว่าจูเก่อหลิวหยุนมีวิชาไม่สูงส่งสักเท่าใดนัก แต่ตามลำดับอาวุโสแล้วนางจะต้องเรียกจูเก่อหลิวหยุนว่าศิษย์พี่

นึกไม่ถึงว่าหงเย่กลับไม่ยอมเรียกจูเก่อหลิวหยุนว่าศิษย์พี่สักคำ หงเย่ต้องการมีอิสระในการที่จะรักใครสักคน ดังนั้นจึงปฏิเสธที่จะแต่งงานกับจูเก่อหลิวหยุน การปฏิเสธของนางทำให้จูเก่อหลิวหยุนเสื่อมเสียเกียรติ แต่ถึงกระนั้นก็ตามทั้งสองต่างก็ไม่มีใครยอมให้กัน นับตั้งแต่จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ได้พบหน้ากันเท่านั้น ทั้งสองก็กลายเป็นไม้เบื่อไม้เมามีปากเสียงกันมาโดยตลอด สร้างความตลกขบขันให้หนิงไฉ่เฉิงและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นอันมาก แต่หงเย่กลับคิดไม่ถึงว่าผู้ชายบ้าๆ บอๆ ที่อยู่ตรงหน้านางนั้นคือผู้ชายที่สวรรค์ลิขิตไว้ให้เป็นเนื้อคู่ของนาง ที่แท้ปรมาจารย์เสียนซินเจิ้งจงเกรงว่าคู่แค้นเจ็ดชาติจะตกอยู่ในเงื้อมมือจอมมาร ด้วยเหตุนี้เองปรมาจารย์จึงหาคู่รักเจ็ดชาติไว้รับมือกับจอมมาร ขอเพียงจูเก่อหลิวหยุนและหงเย่มีรักแท้ต่อกันในชาตินี้มีรักที่เป็นนิรันดร์ต่อกัน อีกทั้งอาศัยอานุภาพของกระบี่ปราบมารและกระบี่ปราบศึกซึ่งเป็นของคู่กัน เท่านี้ก็สามารถกำจัดจอมมารได้แล้ว แต่น่าเสียดายที่สวรรค์กลั่นแกล้งมนุษย์ ด้วยอุปนิสัยของจูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ กลับทำให้ทั้งสองกลายเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน

เม่ยจี้พบว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทรยศนางทำให้นางโกรธมาก เม่ยจี้ตัดสินใจชิงตัวเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไปเพื่อนำไปมอบให้มารภูผาดำ จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ร่วมมือกันขัดขวางเม่ยจี้ เนื่องจากเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนต้องการช่วยชีวิตหนิงไฉ่เฉิงเอาไว้ ดังนั้นจึงพลาดท่าเสียทีถูกเม่ยจี้จับตัวไป แม้ว่าหนิงไฉ่เฉิงจะยังไม่ได้รักเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน แต่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็มีบุญคุณที่ช่วยชีวิตตนเอาไว้ ดังนั้นเนี่ยไฉ่เฉิงจึงตัดสินใจบุกไปที่ภูผาดำเพื่อช่วยเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนให้ได้ จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ไม่สามารถรั้งหนิงไฉ่เฉิงไวได้ ดังนั้นจึงต้องร่วมเดินทางไปด้วย ทุกคนพากันเข้าไปอาละวาดงานแต่งงานของมารภูผาดำและสามารถกำจัดมารภูผาดำลงได้ เนื่องจากหนิงไฉ่เฉิงช่วยเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไว้ทำให้หนิงไฉ่เฉิงได้รับพิษจากมารภูผาเข้าไป ทำให้หนิงไฉ่เฉิงมีอาการปางตาย เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่คำนึงถึงคำสาปที่ถูกสาปเอาไว้ ดังนั้นจึงเสี่ยงอันตรายพาหนิงไฉ่เฉิงไปขอรับการรักษาจากเยี่ยนชื่อเสียโดยไม่คำนึงถึงความตายเลยแม้แต่น้อย เนื่องจากเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทุ่มเทให้หนิงไฉ่เฉิงเป็นอันมาก ทำให้หนิงไฉ่เฉิงเกิดความซาบซึ้งใจขึ้นมา กำหนดเวลาหนึ่งเดือนของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนใกล้เข้ามาทุกที

หนิงไฉ่เฉิงชายหนุ่มที่มีจิตใจอันแสนบริสุทธิ์ได้บอกรักเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนด้วยความจริงใจ ทันใดนั้นเองศิลาวิญญาณที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนนำติดตัวมาด้วยก็เปล่งรัศมีขึ้นมาคลายคำสาปที่พันธนาการเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเอาไว้ ในที่สุดเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงก็ให้คำมั่นสัญญาต่อกันว่าจะรักกันชั่วนิรันดร ในเวลาเดียวกันเยี่ยนชื่อเสียซึ่งรอคอยการอุบัติของกระบี่ปราบมารก็ได้พบกับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน เยี่ยนชื่อเสียต้องการกำจัดเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนโชคดีที่หงเย่ขัดขวางเยี่ยนชื่อเสียเอาไว้ เยี่ยนชื่อเสียตื้นตันใจในความรักที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงมีต่อกัน ดังนั้นจึงตัดสินใจช่วยชีวิตหนิงไฉ่เฉิงเอาไว้ นอกจากนี้เยี่ยนชื่อเสียยังไว้ชีวิตเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนอีกด้วย จอมมารม๋อจินชีเย่ทายาทจอมมารม๋อจินลิ่วเต้านั้นหลงรักเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมาโดยตลอด เวลาหนึ่งเดือนที่ให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนตามหาชายที่รักนางจนสุดหัวใจให้พบก็หมดเวลาลงแล้ว วันนี้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็ยังมีชีวิตอยู่ นั่นก็แสดงว่านางตามหาชายที่รักนางจนสุดหัวใจพบแล้ว ถึงกระนั้นก็ตามจอมมารม๋อจินชีเย่ก็ยังคงรักเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเหมือนเดิมไม่เสื่อมคลาย

ด้วยเหตุนี้เองจึงตัดสินใจไปยังโลกมนุษย์เพื่อตามหาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน จินกวางค้นพบการเคลื่อนไหวของจอมมารม๋อจินชีเย่ ดังนั้นจึงออกตามล่าโดยจะหมายกำจัดจอมมารม๋อจินชีเย่ไม่ให้เป็นภัยต่อมวลมนุษย์ ในที่สุดจินกวางและจอมมารม๋อจินชีเย่ก็เผชิญหน้ากัน ณ ที่พักของเยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียง นึกไม่ถึงว่าจินกวาง, เยี่ยนชื่อเสีย และซือหม่าซันเหนียงร่วมมือกันกลับเพียงแค่เสมอกับจอมมารม๋อจินชีเย่เท่านั้น จอมมารม๋อจินชีเย่เห็นว่าหากต่อสู้กันต่อไปก็จะบาดเจ็บล้มตายไปทั้งสองฝ่าย ดังนั้นจึงเสนอให้กำหนดวันชี้ความเป็นความตายขึ้นมา หากว่าในชาตินี้เนี่ยเสี่ยวแชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงกลายเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน นั่นหมายถึงวันที่โลกจะต้องแตกดับ แต่ถ้าหากเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงเป็นคู่รักนิรันดรแล้ว ตนก็จะพาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกลับสู่วังปิศาจดังเดิม โดยสัญญาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกมนุษย์อีกต่อไป ข้อเสนอของจอมมารม๋อจินชีเย่นั้น ประการที่หนึ่งนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการนองเลือดที่จะต้องบาดเจ็บล้มตายด้วยกันทั้งสองฝ่าย ประการที่สองจอมมารม๋อจินชีเย่ไม่อยากฝืนใจเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ดังนั้นจึงให้สิทธิเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นคนเลือก

เยี่ยนชื่อเสียและพวกไม่มีทางเลือกจึงต้องรับปากตามข้อเสนอของจอมมารม๋อจินชีเย่ ข้อตกลงในครั้งนี้นั้นทำให้ฝ่ายมารหลีกเลี่ยงการนองเลือดไปได้ ที่สำคัญทำให้ฝ่ายมารมีเวลาเตรียมตัวเพื่อรับมือกับฝ่ายธรรม เดิมทีนั้นจินกวางต้องการกำจัดคู่รักเจ็ดชาติ แต่เนื่องจากถูกเยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงบีบบังคับ ดังนั้นจึงต้องปล่อยให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงได้ครองรักกัน เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ทั้งสองเกิดความอาฆาตพยาบาทกันขึ้นมา ในทางกลับกันนางมารหยินเยี่ยกลับต้องการให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงเกิดความอาฆาตพยาบาทกันขึ้นมาเพื่อเพิ่มพูนกำลังให้ฝ่ายมาร แม้ว่าหนิงไฉ่เฉิงตระหนักดีว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีใจให้ตนก็ตาม แต่เนื่องจากแม่ของหนิงไฉ่เฉิงคัดค้าน นางใช้ความตายต่อรองกับหนิงไฉ่เฉิง ทำให้หนิงไฉ่เฉิงซึ่งเห็นแก่ความกตัญญูเป็นสำคัญจึงต้องตัดสินใจละทิ้งความรักไป เยี่ยนชื่อเสียเห็นความรักของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงต้องพบกับอุปสรรคทำให้ไม่อาจฝากความหวังไวได้ ดังนั้นจึงออกตามหาคู่รักเจ็ดชาติเพื่อป้องกันภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น เยี่ยนชื่อเสียรู้แต่เพียงว่าหงเย่เป็นหนึ่งในคู่รักเจ็ดชาติ

แต่น่าเสียดายที่ไม่รู้ว่าฝ่ายชายเป็นใคร ระหว่างที่ออกตามหานั่นเองถึงรู้ว่าคนที่ตนออกตามหานั้นก็คือจูเก่อหลิวหยุนนั่นเอง เยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงต่างท้อแท้หมดความหวังด้วยกันทั้งคู่ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าหงเย่และจูเก่อหลิวหยุนเป็นคู่รักเจ็ดชาติก็ตาม แต่เนื่องจากทั้งสองต่างเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน เวลาอันสั้นจะทำให้ทั้งสองรักกันนั้นยากเสียยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เสียอีก ที่สำคัญคือหงเย่พบว่านางรักใคร นึกไม่ถึงว่าคนที่หงเย่หลงรักกลับเป็นหนิงไฉ่เฉิงชายที่ยอมเสี่ยงอันตรายช่วยชีวิตเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเอาไว้นั่นเอง หงเย่ตัดสินใจเปิดเผยความในใจของนางให้หนิงไฉ่เฉิงรู้ หนิงไฉ่เฉิงซึ่งต้องเผชิญกับหญิงสาวสองคน หงเย่เป็นหญิงสาวที่น่ารัก เสี่ยวเชี่ยนเป็นหญิงที่มากรักหลายใจ ในเวลานี้จึงทำให้หนิงไฉ่เฉิงตกที่นั่งลำบาก แม่หนิงไฉ่เฉิงล้มป่วย หลังจากที่ซือหม่าซันเหนียงตรวจดูอาการแม่ของหนิงไฉ่เฉิงแล้ว นางหมดทางเยียวยาแล้ว นอกเสียจากจะได้จือเซียนจากวังปิศาจมารักษานางเท่านั้นจึงจะหายเป็นปกติได้ หลังจากที่หงเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนรู้เรื่องนี้แล้ว ทั้งสองต่างก็ยินดีที่จะเสี่ยงอันตรายเข้าไปนำจือเซียนจากวังปิศาจออกมารักษาแม่ของหนิงไฉ่เฉิง

ในที่สุดหงเย่ก็สามารถช่วงชิงจือเซียนมาได้ทำให้นางเป็นที่โปรดปรานของแม่หนิงไฉ่เฉิงเป็นอันมาก แม่ของหนิงไฉ่เฉิงบังคับให้หนิงไฉ่เฉิงแต่งงานกับหงเย่ จากนั้นค่อยเดินทางเข้าไปสอบจอหงวนที่เมืองหลวงเพื่ออนาคตอันสดใสในวันข้างหน้า เยี่ยนชื่อเสียและซือหม่าซันเหนียงเห็นความสัมพันธ์ระหว่างคู่แค้นเจ็ดชาติและคู่รักเจ็ดชาตินั้นยุ่งเหยิงสับสนไปหมด ทำให้ทั้งสองต่างตัดพ้อออกมาว่าสวรรค์ช่างกลั่นแกล้งมนุษย์เสียเหลือเกิน ทั้งสองได้แต่ต้องทำใจรับชะตาที่สวรรค์กำหนด แม้ว่าทั้งสองจะกลัดกลุ้มใจแต่ทั้งสองก็ไม่เปิดเผยความจริงเรื่องที่หงเย่และจูเก่อหลิวหยุนเป็นคู่รักเจ็ดชาติให้คนทั้งสองรู้ แต่หงเย่กลับไม่รู้ว่าเวลาได้ทำให้จูเก่อหลิวหยุนหลงรักหงเย่โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว จูเก่อหลิวหยุนเกิดความหึงหวงขึ้นมาเมื่อเห็นหงเย่และหนิงไฉ่เฉิงสนิทสนมกัน ระหว่างทางที่ทุกคนร่วมเดินทางไปเมืองหลวงนั่นเอง ได้ผ่านมาถึงหมู่บ้านไร้น้ำตา จากการจัดการของเจ้าหมู่บ้าน ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนและหนิงไฉ่เฉิงต่างรู้ว่าทั้งสองเป็นคู่แค้นเจ็ดชาติ ในเวลาเดียวกันก็ทำให้จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ต่างก็รู้ด้วยว่าทั้งสองเป็นคู่รักเจ็ดชาติ

ความจริงทั้งหมดทำให้ชายหนุ่มหญิงสาวสองคู่ต่างพากันกลัดกลุ้มใจเป็นอันมาก แต่หญิงสาวที่ไม่ยึดติดสิ่งใดเช่นหงเย่นั้นกลับไม่คำนึงถึงว่านางจะมีฐานะเช่นใด หงเย่ตัดสินใจแข่งกับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนอย่างยุติธรรม การตัดสินใจของหงเย่นั้นหารู้ไม่ว่าทำร้ายจิตใจจูเก่อหลิวหยุนเป็นอันมาก หงเย่เกิดธาตุไฟแตกซ่านขณะที่กำลังฝึกวิชา จูเก่อหลิวหยุนต้องการช่วยชีวิตหงเย่ แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกหงเย่ทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แม้ว่าหงเย่ไม่ได้รักจูเก่อหลิวหยุนก็ตาม แต่นางก็ตระหนักดีถึงความจริงใจที่จูเก่อหลิวหยุนมีต่อนาง จูเก่อหลิวหยุนรู้ดีว่าตนไม่มีวาสนาได้ครองรักกับหงเย่ ด้วยเหตุนี้จูเก่อหลิวหยุนจึงตัดสินใจที่จะแลกชีวิตกับจอมมารม๋อจินชีเย่ กำจัดจอมมารม๋อจินชีเย่เพื่อไม่ให้เป็นภัยต่อมวลมนุษย์ น่าเสียดายที่จูเก่อหลิวหยุนกลับได้พบกับเม่ยจี้เสียก่อน ที่แท้เม่ยจี้มีใจให้จูเก่อหลิวหยุนมานานแล้ว แต่ไม่อาจสมหวังได้เนื่องจากติดที่ทั้งสองต่างฐานะกัน คนหนึ่งเป็นมนุษย์แต่อีกคนหนึ่งเป็นปิศาจ ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้เม่ยจี้ต้องสยบความรู้สึกของนางไว้ เม่ยจี้ใช้อิทธิฤทธิ์ทำลายความทรงจำของจูเก่อหลิวหยุน โชคดีที่หงเย่ช่วยจูเก่อหลิวหยุนไว้ได้

หงเย่และจูเก่อหลิวหยุนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมามากมาย ในที่สุดก็ทำให้หงเย่เกิดความหวั่นไหวขึ้นมา หงเย่ตัดสินใจรับไมตรีลองคบหากับจูเก่อหลิวหยุนดู แต่เรื่องของความรักยิ่งถลำลึกลงไปยิ่งมีปัญหา ที่เป็นเช่นนี้นั้นเนื่องจากจูเก่อหลิวหยุนมีศักดิ์เป็นผู้อาวุโส ด้วยเหตุนี้จึงเป็นฝ่ายปฏิเสธความรักที่หงเย่มีให้ ทำให้หงเย่นึกฉงนท์ขึ้นมาว่าเกิดปัญหาอะไรกับความรักของนางกันแน่ อีกด้านหนึ่งนั้นหลังจากที่หงเย่ได้กระบี่ปราบมารมาครอบครองแล้ว เยี่ยนชื่อเสียและพวกต่างก็มีความหวังว่าจะหากระบี่ปราบศึกซึ่งเป็นของคู่กันกับกระบี่ปราบมารพบ ด้วยอานุภาพของกระบี่ทั้งสองเล่มเชื่อว่าสามารถสยบจอมมารได้อย่างแน่นอน จากความมุมานะในที่สุดก็พบว่ากระบี่ปราบศึกซ่อนอยู่ที่สุสานโบราณตามที่เล่าขานกันมา ทุกคนพากันไปยังสุสานโบราณเพื่อหากระบี่ปราบศึกที่ซ่อนอยู่ นึกไม่ถึงว่าการไปหากระบี่ปราบศึกในครั้งนี้นั้นเต็มไปด้วยความยากลำบากเป็นอันมาก แต่แล้วก็ยังไม่สามารถได้กระบี่ปราบศึกมาครองได้ ที่สำคัญซือหม่าซันเหนียงต้องพลอยได้รับบาดเจ็บไปด้วย แต่นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกลับทำให้บางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป

หลังจากที่หนิงไฉ่เฉิงและจอมมารม๋อจินชีเย่ต่างฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกันแล้ว ทั้งสองก็กลายเป็นคู่ทุกข์คู่ยากกัน แต่เรื่องความรักแล้วความสัมพันธ์ของหนิงไฉ่เฉิง, เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน และจอมมารจินม๋อชีเย่ยิ่งยุ่งเหยิงไปกันใหญ่ หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์ช่วงชิงกระบี่กันแล้ว จอมมารม๋อจินชีเย่พบว่าตนยังมีจิตใจของความเป็นมนุษย์อยู่ในตัว ทำให้จอมมารม๋อจินชีเย่เกิดความรู้สึกที่ไม่สู้ดีนักต่อการกระทำอันชั่วร้ายที่แล้วมาของวังปิศาจ จากการจัดการของเจ้าหมู่บ้านไร้น้ำตาทำให้จอมมารม๋อจินชีเย่, หนิงไฉ่เฉิง และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนได้พบกันอีกครั้ง เจ้าหมู่บ้านไร้น้ำตาเปิดเผยความจริงให้หนิงไฉ่เฉิงและจอมมารม๋อจินชีเย่รู้ว่าทั้งสองเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน จอมมารม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนต่างหากถึงเป็นคู่แค้นเจ็ดชาติที่แท้จริง เรื่องนี้สร้างความสะเทือนใจให้แก่จอมมารม๋อจินชีเย่เป็นอันมาก จอมมารม๋อจินชีเย่ตัดสินใจเดินทางกลับไปยังวังปิศาจ ในใจของจอมมารม๋อจินชีเย่คิดว่าบางทีตนอาจจะเป็นมนุษย์ก็เป็นได้ ไม่เช่นนั้นแล้วตนจะไม่ต้องกลัดกลุ้มใจเช่นนี้ ที่สำคัญจอมมารม๋อจินชีเย่เริ่มรู้สึกว่าการกระทำของนางมารหยินเยี่ยเหี้ยมโหดอำมหิตขึ้นทุกที

ด้วยเหตุนี้จอมมารม๋อจินชีเย่ตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากหนิงไฉ่เฉิงและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ให้ช่วยตนช่วงชิงอำนาจมาจากนางมารหยินเยี่ย ฝ่ายมารจะได้กลับเนื้อกลับตัวใหม่ไม่เป็นภัยต่อมวลมนุษย์อีกต่อไป แต่น่าเสียดายที่แผนการของจอมมารม๋อจินชีเย่กลับถูกนางมารหยินเยี่ยล่วงรู้เข้า นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่จอมมารม๋อจินชีเย่พ่ายแพ้ให้แก่นางมารหยินเยี่ยแล้ว เดิมทีจอมมารม๋อจินชีเย่คิดว่านางมารหยินเยี่ยจะต้องลงโทษตนอย่างหนักอย่างแน่นอน แต่กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิดไว้ นางมารหยินเยี่ยกลับคืนร่างมนุษย์ให้แก่จอมมารม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน จากนั้นนางมารหยินเยี่ยก็กล่าวกับจอมมารม๋อจินชีเย่ต่อไปว่าจะไม่ขัดขวางจอมมารม๋อจินชีเย่ที่จะไปจากวังปิศาจ สลัดคราบความเป็นมารทิ้ง แท้ที่จริงแล้วการที่นางมารหยินเยี่ยทำเช่นนี้นั้นเป็นแผนของนางที่ถอยเพื่อรุก โดยที่จอมมารม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ความในแต่อย่างใด หลังจากที่ม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนได้ร่างมนุษย์กลับคืนมาแล้ว ทั้งสองต่างคิดว่าสามารถใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ธรรมดาทั่วไปได้ นึกไม่ถึงว่าราชครูจินกวางกลับคุกคามม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน

จินกวางกล่าวกับม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนว่าถ้าหากคนทั้งสองซึ่งเป็นคู่แค้นเจ็ดชาติไม่แต่งงานกัน ตนก็จะกวาดล้างมารให้สิ้นซาก ม๋อจินชีเย่และเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทนเห็นการนองเลือดไม่ได้ ดังนั้นจึงกลายร่างเป็นมารเพื่อขัดขวางการนองเลือดที่จะเกิดขึ้น แม้ว่าครั้งนี้จะทำให้ม๋อจินชีเย่, เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน และหนิงไฉ่เฉิงต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่เพื่อส่วนรวมแล้วทั้งสามไม่มีทางเลือกอื่นใดอีก ราชครูจินกวางไม่เพียงทำลายการแต่งงานทั้งยังกวาดล้างมารเป็นจำนวนมากอีกด้วย ที่สำคัญนางมารหยินเยี่ยต้องจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของจินกวาง แม้ว่านางมารหยินเยี่ยจะไม่ใช่แม่บังเกิดเกล้าของจินม๋อชีเย่ก็ตาม แต่ม๋อจินชีเย่ก็ทนดูดายเห็นนางมารหยินเยี่ยตายไปต่อหน้าต่อตาได้ ม๋อจินชีเย่คลุ้มคลั่งขึ้นมาทิ้งร่างมนุษย์กลายร่างเป็นจอมมารที่เหี้ยมโหด จอมมารม๋อจินชีเย่ส่งหนังสือท้ารบกับจินกวางสาบานว่าจะต้องล้างแค้นให้ได้ เยี่ยนชื่อเสียและพวกพากันไปช่วงชิงกระบี่ปราบศึกอีกครั้ง แม้ว่าจะได้กระบี่ปราบศึกมาครอบครองแล้วก็ตาม แต่เนื่องจากจูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ซึ่งเป็นคู่รักเจ็ดชาติยังไม่มีรักแท้ต่อกันขึ้นมาจึงทำให้กระบี่ปราบศึกไม่สามารถสำแดงอานุภาพออกมาได้

จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ไม่มีทางเลือกจึงต้องเก็บตัวฝึกวิชาเพื่อหาทางหยุดยั้งภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นให้ได้ เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนตระหนักดีว่าถ้าหากจูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ไม่สามารถหยุดยั้งภัยพิบัติในครั้งนี้ ภัยพิบัติก็จะเกิดขึ้นกับมวลมนุษย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนคิดว่ายังมีอีกหนทางหนึ่งที่จะยุติปัญหานี้ได้ วิธีนั้นก็คือนางจะต้องแต่งงานกับจอมมารม๋อจินชีเย่ แม้ว่าหนิงไฉ่เฉิงเข้าใจดีว่ามีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะยุติปัญหาได้ แต่ก็ยากที่จะทำใจได้ที่จะมอบหญิงที่ตนรักให้คนอื่น ในที่สุดเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็ตัดสินใจแต่งงาน หนิงไฉ่เฉิงได้แต่ทำใจยอมรับความขมขื่น ปล่อยให้หญิงที่ตนรักแต่งงานกับคนอื่น ขณะที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกำลังจะแต่งงานกับจอมมารม๋อจินชีเย่นั่นเอง จูเก่อหลิวหยุนและหงเย่ก็ปรากฏตัวขึ้นแม้ว่ารักแท้จะยังไม่เกิดขึ้นกับคนทั้งสอง แต่ทั้งสองก็มีความผูกพันกันแนบแน่น หงเย่เสี่ยงตายจนทำให้จอมมารม๋อจินชีเย่ได้รับบาดเจ็บสาหัส นึกไม่ถึงว่าทันใดนั้นเองก็เกิดปรากฏการณ์ดาวสองดวงพุ่งชนกันพอดีทำให้พลังของจอมมารม๋อจินชีเย่เพิ่มพูนขึ้นเป็นทวีคูณ ทุกคนรู้ดีว่าโลกจะต้องถึงกาลอวสานในไม่ช้านี้แล้ว ขณะที่ทุกคนกำลังอับจนหนทางนั่นเอง

นึกไม่ถึงว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็ตัดสินใจฆ่าตัวตาย ชีวิตของนางจะช่วยสลายความแค้นของจอมมารม๋อจินชีเย่ลงได้ การตายของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทำให้จอมมารม๋อจินชีเย่ได้สติขึ้นมา แต่น่าเสียดายที่พลังมารในตัวของจอมมารม๋อจินชีเย่ยังไม่สูญสลายไป จอมมารม๋อจินชีเย่รู้ดีว่าหากปล่อยไว้เกรงว่าจะไม่สามารถควบคุมได้ ดังนั้นจึงขอร้องให้หนิงไฉ่เฉิงฆ่าตน เพื่อส่วนรวมแล้วหนิงไฉ่เฉิงไม่มีทางเลือกจึงจำต้องปลิดชีวิตจอมมารม๋อจินชีเย่ด้วยความจำใจ ที่ตายก็ตายไปสงสารก็แต่เพียงความเศร้ายังคงอยู่กับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ หนิงไฉ่เฉิงไม่เพียงฆ่าพี่น้องด้วยมือตนเองซ้ำร้ายยังต้องสูญเสียหญิงคนรักไปอีกด้วย ทุกคนดูเหมือนสูญเสียชีวิตและวิญญาณไปเลยทีเดียว หนิงไฉ่เฉิงตั้งสัตย์ปฏิญาณว่าถ้าหากได้พบกับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนอีกครั้ง ตนต้องทนทุกข์ทรมานไปอีกเจ็ดชาติก็ยินดี เยี่ยนชื่อเสียตื้นตันใจในรักแท้ที่หนิงไฉ่เฉิงมีต่อเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ดังนั้นจึงตัดสินใจช่วยหนิงไฉ่เฉิงนำวิญญาณของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกลับคืนมา ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง แต่นึกไม่ถึงว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกลับสูญเสียความทรงจำที่มีต่อหนิงไฉ่เฉิงไปจนหมดสิ้น แม้แต่ความรักที่มีค่อหนิงไฉ่เฉิงก็สูญสิ้นไปหมด แต่หนิงไฉ่เฉิงก็ไม่ท้อแท้ หนิงไฉ่เฉิงเชื่อว่าความรักและความจริงใจที่มี เชื่อว่าสักวันหนึ่งจะทำให้รักแท้ของตนและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนบังเกิดขึ้นมาอีกครั้ง