ละคร เมื่อดอกรักบาน
ดู 3,886 ครั้ง /
แชร์
ละครออกอากาศ | วันจันทร์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ช่องที่ออกอากาศ | ละครช่อง 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เริ่มออกอากาศ | 23 กรกฎาคม 2550 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เวลาออกอากาศ | 20:30 - 22:00 น. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
กำกับโดย | พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ประพันธ์โดย | อรชร | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
นำแสดงโดย | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ผู้สร้าง | แอคอาร์ต เจเนเรชั่น |
ภาพนิ่งจากละคร
เรื่องย่อ เมื่อดอกรักบาน
สายไหม สาวเชียงใหม่วัยสิบแปดปีกำลังลังเลใจที่ถูก ชาย โชติรส เพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เล็ก ขอแต่งงาน เพราะเคยเป็นม่ายขันหมากเธอจึงไปขอคำปรึกษาจาก สายบัว ผู้เป็นแม่ซึ่งเห็นดีเห็นงามด้วย แต่การแต่งงานขอทั้งคู่ก็ต้องชะงัก เมื่อพ่อแม่ของฝ่ายชายอ้างว่า ฤกษ์แต่งงานปีนี้ไม่มี แต่ความจริงแล้วมันไม่มีทางมีเลย เพราะคนทั้งคู่หาใช่เนื้อคู่กันไม่ ในเย็นวันนั้น สายไหมได้เจอกับ กานท์ การุณย์ นักศึกษาหนุ่มหล่อจากบางกอกผู้ซึ่งรู้สึกเหมือนถูกศรรักปักอกทันทีที่เห็นสายไหม กานท์รีบหาข้อมูลจากเพื่อนรักชื่อ ตะวัน และตื๊อให้พาไปที่บ้านของสายไหม ตะวันเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้พูดคุยกันตามลำพัง กานท์รีบบรรยายความรู้สึกและความรักให้สายไหมรับรู้ทันที แม้จะแสดงท่าทีว่าไม่เชื่อ แต่ในใจ สายไหมรู้ดีว่าตนเกิดรักแรกพบเข้าให้แล้ว สายไหมโกหกแม่ว่าตะวันชวนไปงานเลี้ยง สายบัวไม่อนุญาตเพราะวันนั้นสายไหมต้องเข้าพิธีหมั้นกับชายโดยที่สายไหมไม่รู้มาก่อน ชายเห็นท่าไม่ดีจึงขอคุยกับสายไหมตามลำพังและต้องพบกับความจริงที่เจ็บปวดว่าเธอไม่เคยคิดจะรักเขาแบบชู้สาวเลย ชายยอมรับความจริงและเข้าใจว่า สายไหมชอบพออยู่กับตะวัน เคลียหญิงสาวที่มาติดพันกานท์เจอกานท์ระหว่างทางและต้องการให้เขาพาเธอไปรับชุดสำหรับงาน กานท์จึงขอให้ตะวันไปรับสายไหมแทน ตะวันรับปากโดยมีข้อแม้ว่า กานท์ต้องบอกความในในของตะวันที่หลงรักเคลียให้เธอรู้ กานท์รับปาก
ในคืนนั้น กานท์มีความสุขมากที่ได้อยู่กับสายไหม เขาขอให้เธอตอบรับรัก ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่มาเสนอหน้าให้เห็นอีก เคลียเห็นท่าทีที่กานท์แสดงออกต่อสายไหมเยี่ยงคนรักก็เจ็บใจ เลยบอกให้กานท์รู้ว่าสายไหมเป็นแม่ม่าย กานท์บอกให้เคลียกลับบ้าน เคลียวิ่งร้องไห้ออกไปโดยมีตะวันวิ่งตามไปด้วย ระหว่างทางฝนตกหนัก ตะวันพาเคลียไปหลบฝนในกระท่อม และพูดปลอบใจ ทำให้เคลียเคลิบเคลิ้มและตกเป็นของเขาในที่สุด หลังจากนั้นกานท์ถามตะวันเรื่องของสายไหมจนได้รู้ว่า สายไหมเคยแต่งงานกับพ่อเลี้ยงอินทรเพราะต้องการช่วยแม่ แต่คืนวัน ส่งตัวพ่อเลี้ยงอินทรถูกคู่อริยิงตาย ถึงแม้เคลียจะเป็นของตะวันแล้ว แต่ใจของเคลียยังคงคิดถึงแต่กานท์ ทำให้เคลียหนีออกจากบ้านและขอตามกานท์ไปอยู่ที่กรุงเทพฯด้วยโดยอ้างว่าพ่อเลี้ยงจะข่มขืนแต่ที่จริงแล้วเธอหนีตะวันที่พาพ่อแม่มาสู่ขอเธอนั่นเอง
เมื่อตะวันได้ยินข่าวว่าเคลียหนีไปกับกานท์ก็มาคาดคั้นเอากับสายไหมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพื่อความสบายใจ สายไหมจึงรับปากว่าจะเขียนจดหมายถึงกานท์ให้มายืนยันความบริสุทธิ์ หากเขาไม่มาเธอจะพาตะวันไปหาเขาเอง กานท์อ่านจดหมายของสายไหมแล้วจึงรีบออกเดินทาง เคลียลงทุนกราบขอร้องให้กานท์ปิดเรื่องของเธอไว้ เมื่อถึงเชียงใหม่ ตะวันก็ซ้อมกานท์จนน่วม เมื่อตะวันถามกานท์ถึงเรื่องของเคลีย กานท์จึงโกหกไปว่าเคลียไม่ได้อยู่กับตน ตะวันจึงหยุดและขอโทษ พร้อมจะลงไปตามหาเคลียที่บางกอก สายไหมฝ่าสายฝนมาหากานท์ กานท์ถอดเสื้อของตนให้หญิงสาวเปลี่ยน ทันใดนั้นฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงลงมา สายไหมกระโดดเข้าหาชายหนุ่มด้วยความตกใจ บรรยากาศพาให้คนทั้งสองเดินตามทางที่หัวใจปรารถนา สายบัวออกมาตามหาสายไหม แต่ตะวันออกมาช่วยแก้ต่างให้และชวนสายบัวเดินกลับทางอ้อมเพื่อให้สายไหมกลับถึงบ้านก่อน
เมื่อกานท์กลับมากรุงเทพฯ พบว่า เคลียท้องและไม่ยอมบอกว่าใครเป็นพ่อ แม่ของกานท์คิดว่าเขาเป็นพ่อของเด็กเลยบังคับให้รับผิดชอบ ขณะนั้นสายไหมมาหากานท์ที่กรุงเทพฯแต่กลับเจอเคลียมาต้อนรับในฐานะภรรยาและสภาพท้องโตใกล้คลอด สายไหมใจสลาย เดินไปสลบหน้าบ้านชาย ทั้งชายและตะวันที่มาขอชายให้ช่วยตามหาสายไหม รีบพาสายไหมไปโรงพยายามและพบว่าเธอกำลังตั้งท้องอ่อนๆ เมื่อได้สติ สายไหมก็หนีกลับบ้านและได้รู้ว่าแม่เธอป่วยเสียชีวิตแล้ว สายไหมคิดฆ่าตัวตายแต่ตะวันตามมาช่วยไว้ทัน ตะวันรับปากสายไหมจะรับเป็นพ่อเด็กและดูแลเธอเอง ส่วนกานท์เมื่อคาดคั้นถามเคลียจึงรู้ว่าสายไหมมาหาตนที่บ้าน แต่เคลียโกหกว่าเด็กในท้องเคลียเป็นลูกของกานท์ กานท์จึงรีบขึ้นเชียใหม่ไปปรับความเข้าใจกับสายไหม แต่สายไปเพราะเธอกำลังจะแต่งงานกับตะวัน กานท์ถูกตะวันซ้อมจนนอนจมกองเลือดเหมือนหมาข้างถนน เหตุการณ์ทั้งหมดกานท์โทษเคลียคนเดียว กานท์บอกจะรับเป็นพ่อเด็ก ส่วนเคลียกานท์ขอไม่เกี่ยวข้องอีกต่อไป เคลียช้ำใจ
เมื่อคลอดลูกเสร็จก็หนีไปทิ้งแค่จดหมายที่บอกความจริงว่าตะวันคือพ่อของเด็ก และเคลียก็คิดจะฆ่าตัวตาย ชายผ่านมาและได้ช่วยเธอไว้ ชายคอยเป็นเพื่อนและปลอบใจเคลียตลอด ส่วนกานท์ที่ตามหาเคลียเห็นรองเท้าของเคลียถอดทิ้งไว้ที่สะพานก็เข้าใจผิดว่าเธอตายแล้ว 22 ปีผ่านไป สุริยนลูกชายของเคลียและตะวันได้เดินทางมาเชียงใหม่เพื่อทำงานและปราบปรามการทุจริต เขาได้รู้จักกับพ่อเลี้ยงเรืองฤทธิ์ซึ่งกำลังวางแผนใส่ร้ายว่าตะวันลักลอบตัดไม้ผิดกฎหมาย เพื่อจะฮุบกิจการของตะวันและสายน้ำผึ้ง ลูกสาวซึ่งแท้จริงแล้วคือลูกของกานท์กับสายไหมมาเป็นของตนทำให้สุริยนและตะวันมีเรื่องบาดหมางถึงขั้นเลือดตกยางออกกันหลายครั้ง ระหว่างที่พยายามตามหาคนผิด สุริยนก็ได้ตกหลุมรักสายน้ำผึ้งและพยายามทุกวิถีทางที่จะได้พบกับเธอ แต่เมื่อสายไหมและตะวันรู้ว่าเขาเป็นลูกกานท์ก็สั่งให้สายน้ำผึ้งเลิกคบและบังคับให้เธอหมั้นกับพ่อเลี้ยงเรืองฤทธิ์ทันที
ส่วนสุริยนถูกรัญจวนน้องสาวเรืองฤทธิ์และเมียเก็บของตะวันพยายามปล้ำในป่า แต่หนีมาได้ ทางด้านรัญจวนกลับโดนเมฆ ลูกน้องของเรืองฤทธิ์ข่มขืนและถูกยิงตายก่อนที่จะได้พูดความจริง ตะวันเข้าใจผิดคิดว่าเป็นฝีมือของสุริยน สั่งให้ลูกน้องจับตัวสุริยนและซ้อมแทบปางตาย เมื่อกานท์ทราบข่าวก็รีบมาหาลูกชาย ระหว่างทางได้เจอกับเคลียที่ตอนนี้แต่งงานกับชายและย้ายไปอยู่เมืองนอก ทั้งสองจึงขอตามกานท์ไปด้วย เมื่อถึงเชียงใหม่ กานท์บอกความจริงเรื่องที่สุริยนคือลูกของตะวันโดยมีเคลียช่วยยืนยันอีกคน ทันใดนั้น เรืองฤทธิ์ก็บุกยิงตะวัน แต่ก็ถูกสุริยนฆ่าตาย ตะวันได้กอดและตายในอ้อมกอดของลูกชายตัวเอง เคลียสารภาพความจริงทุกอย่างกับสายไหมว่าเธอและกานท์ไม่เคยมีอะไรกัน และสุริยนก็คือลูกของเธอกับตะวัน สายไหมจึงเผยความจริงว่า สายน้ำผึ้งก็มิใช่ลูกของเธอกับตะวัน แต่เป็นลูกของเธอกับกานท์ กานท์จึงทราบความจริง กานท์ตามง้อสายไหมและยืนยันกับเธอว่าเขายังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง ด้านสุริยนก็สัญญากับสายน้ำผึ้งว่าจะรักและภักดีกับเธอตลอดไป หนุ่มสาวสองวัยกำลังตกอยู่ในห้วงรักอีกครั้ง ใจจึงเบิกบานราวกับดอกรักยามได้สัมผัสกับฝนแรก และเมื่อเมฆฝนเคลื่อนผ่านไป ดอกรักจึงแย้มกลีบและบานสะพรั่งดูสะอาดหมดจดงดงามและมั่นคง ณ ที่แห่งนั้น "สันกำแพง"
ในคืนนั้น กานท์มีความสุขมากที่ได้อยู่กับสายไหม เขาขอให้เธอตอบรับรัก ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่มาเสนอหน้าให้เห็นอีก เคลียเห็นท่าทีที่กานท์แสดงออกต่อสายไหมเยี่ยงคนรักก็เจ็บใจ เลยบอกให้กานท์รู้ว่าสายไหมเป็นแม่ม่าย กานท์บอกให้เคลียกลับบ้าน เคลียวิ่งร้องไห้ออกไปโดยมีตะวันวิ่งตามไปด้วย ระหว่างทางฝนตกหนัก ตะวันพาเคลียไปหลบฝนในกระท่อม และพูดปลอบใจ ทำให้เคลียเคลิบเคลิ้มและตกเป็นของเขาในที่สุด หลังจากนั้นกานท์ถามตะวันเรื่องของสายไหมจนได้รู้ว่า สายไหมเคยแต่งงานกับพ่อเลี้ยงอินทรเพราะต้องการช่วยแม่ แต่คืนวัน ส่งตัวพ่อเลี้ยงอินทรถูกคู่อริยิงตาย ถึงแม้เคลียจะเป็นของตะวันแล้ว แต่ใจของเคลียยังคงคิดถึงแต่กานท์ ทำให้เคลียหนีออกจากบ้านและขอตามกานท์ไปอยู่ที่กรุงเทพฯด้วยโดยอ้างว่าพ่อเลี้ยงจะข่มขืนแต่ที่จริงแล้วเธอหนีตะวันที่พาพ่อแม่มาสู่ขอเธอนั่นเอง
เมื่อตะวันได้ยินข่าวว่าเคลียหนีไปกับกานท์ก็มาคาดคั้นเอากับสายไหมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพื่อความสบายใจ สายไหมจึงรับปากว่าจะเขียนจดหมายถึงกานท์ให้มายืนยันความบริสุทธิ์ หากเขาไม่มาเธอจะพาตะวันไปหาเขาเอง กานท์อ่านจดหมายของสายไหมแล้วจึงรีบออกเดินทาง เคลียลงทุนกราบขอร้องให้กานท์ปิดเรื่องของเธอไว้ เมื่อถึงเชียงใหม่ ตะวันก็ซ้อมกานท์จนน่วม เมื่อตะวันถามกานท์ถึงเรื่องของเคลีย กานท์จึงโกหกไปว่าเคลียไม่ได้อยู่กับตน ตะวันจึงหยุดและขอโทษ พร้อมจะลงไปตามหาเคลียที่บางกอก สายไหมฝ่าสายฝนมาหากานท์ กานท์ถอดเสื้อของตนให้หญิงสาวเปลี่ยน ทันใดนั้นฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงลงมา สายไหมกระโดดเข้าหาชายหนุ่มด้วยความตกใจ บรรยากาศพาให้คนทั้งสองเดินตามทางที่หัวใจปรารถนา สายบัวออกมาตามหาสายไหม แต่ตะวันออกมาช่วยแก้ต่างให้และชวนสายบัวเดินกลับทางอ้อมเพื่อให้สายไหมกลับถึงบ้านก่อน
เมื่อกานท์กลับมากรุงเทพฯ พบว่า เคลียท้องและไม่ยอมบอกว่าใครเป็นพ่อ แม่ของกานท์คิดว่าเขาเป็นพ่อของเด็กเลยบังคับให้รับผิดชอบ ขณะนั้นสายไหมมาหากานท์ที่กรุงเทพฯแต่กลับเจอเคลียมาต้อนรับในฐานะภรรยาและสภาพท้องโตใกล้คลอด สายไหมใจสลาย เดินไปสลบหน้าบ้านชาย ทั้งชายและตะวันที่มาขอชายให้ช่วยตามหาสายไหม รีบพาสายไหมไปโรงพยายามและพบว่าเธอกำลังตั้งท้องอ่อนๆ เมื่อได้สติ สายไหมก็หนีกลับบ้านและได้รู้ว่าแม่เธอป่วยเสียชีวิตแล้ว สายไหมคิดฆ่าตัวตายแต่ตะวันตามมาช่วยไว้ทัน ตะวันรับปากสายไหมจะรับเป็นพ่อเด็กและดูแลเธอเอง ส่วนกานท์เมื่อคาดคั้นถามเคลียจึงรู้ว่าสายไหมมาหาตนที่บ้าน แต่เคลียโกหกว่าเด็กในท้องเคลียเป็นลูกของกานท์ กานท์จึงรีบขึ้นเชียใหม่ไปปรับความเข้าใจกับสายไหม แต่สายไปเพราะเธอกำลังจะแต่งงานกับตะวัน กานท์ถูกตะวันซ้อมจนนอนจมกองเลือดเหมือนหมาข้างถนน เหตุการณ์ทั้งหมดกานท์โทษเคลียคนเดียว กานท์บอกจะรับเป็นพ่อเด็ก ส่วนเคลียกานท์ขอไม่เกี่ยวข้องอีกต่อไป เคลียช้ำใจ
เมื่อคลอดลูกเสร็จก็หนีไปทิ้งแค่จดหมายที่บอกความจริงว่าตะวันคือพ่อของเด็ก และเคลียก็คิดจะฆ่าตัวตาย ชายผ่านมาและได้ช่วยเธอไว้ ชายคอยเป็นเพื่อนและปลอบใจเคลียตลอด ส่วนกานท์ที่ตามหาเคลียเห็นรองเท้าของเคลียถอดทิ้งไว้ที่สะพานก็เข้าใจผิดว่าเธอตายแล้ว 22 ปีผ่านไป สุริยนลูกชายของเคลียและตะวันได้เดินทางมาเชียงใหม่เพื่อทำงานและปราบปรามการทุจริต เขาได้รู้จักกับพ่อเลี้ยงเรืองฤทธิ์ซึ่งกำลังวางแผนใส่ร้ายว่าตะวันลักลอบตัดไม้ผิดกฎหมาย เพื่อจะฮุบกิจการของตะวันและสายน้ำผึ้ง ลูกสาวซึ่งแท้จริงแล้วคือลูกของกานท์กับสายไหมมาเป็นของตนทำให้สุริยนและตะวันมีเรื่องบาดหมางถึงขั้นเลือดตกยางออกกันหลายครั้ง ระหว่างที่พยายามตามหาคนผิด สุริยนก็ได้ตกหลุมรักสายน้ำผึ้งและพยายามทุกวิถีทางที่จะได้พบกับเธอ แต่เมื่อสายไหมและตะวันรู้ว่าเขาเป็นลูกกานท์ก็สั่งให้สายน้ำผึ้งเลิกคบและบังคับให้เธอหมั้นกับพ่อเลี้ยงเรืองฤทธิ์ทันที
ส่วนสุริยนถูกรัญจวนน้องสาวเรืองฤทธิ์และเมียเก็บของตะวันพยายามปล้ำในป่า แต่หนีมาได้ ทางด้านรัญจวนกลับโดนเมฆ ลูกน้องของเรืองฤทธิ์ข่มขืนและถูกยิงตายก่อนที่จะได้พูดความจริง ตะวันเข้าใจผิดคิดว่าเป็นฝีมือของสุริยน สั่งให้ลูกน้องจับตัวสุริยนและซ้อมแทบปางตาย เมื่อกานท์ทราบข่าวก็รีบมาหาลูกชาย ระหว่างทางได้เจอกับเคลียที่ตอนนี้แต่งงานกับชายและย้ายไปอยู่เมืองนอก ทั้งสองจึงขอตามกานท์ไปด้วย เมื่อถึงเชียงใหม่ กานท์บอกความจริงเรื่องที่สุริยนคือลูกของตะวันโดยมีเคลียช่วยยืนยันอีกคน ทันใดนั้น เรืองฤทธิ์ก็บุกยิงตะวัน แต่ก็ถูกสุริยนฆ่าตาย ตะวันได้กอดและตายในอ้อมกอดของลูกชายตัวเอง เคลียสารภาพความจริงทุกอย่างกับสายไหมว่าเธอและกานท์ไม่เคยมีอะไรกัน และสุริยนก็คือลูกของเธอกับตะวัน สายไหมจึงเผยความจริงว่า สายน้ำผึ้งก็มิใช่ลูกของเธอกับตะวัน แต่เป็นลูกของเธอกับกานท์ กานท์จึงทราบความจริง กานท์ตามง้อสายไหมและยืนยันกับเธอว่าเขายังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง ด้านสุริยนก็สัญญากับสายน้ำผึ้งว่าจะรักและภักดีกับเธอตลอดไป หนุ่มสาวสองวัยกำลังตกอยู่ในห้วงรักอีกครั้ง ใจจึงเบิกบานราวกับดอกรักยามได้สัมผัสกับฝนแรก และเมื่อเมฆฝนเคลื่อนผ่านไป ดอกรักจึงแย้มกลีบและบานสะพรั่งดูสะอาดหมดจดงดงามและมั่นคง ณ ที่แห่งนั้น "สันกำแพง"