SIAMZONE.COM

เรื่องเกี่ยวกับสถานีอวกาศนานาชาติแห่งแรกของโลก (ISS) และเรื่องราวของกลุ่มคนที่สร้างมันขึ้นมา ชายหญิง 40 คน ที่ทำงานกันเป็นทีม ร่วมกันสร้างจนทำให้สิ่งซึ่งผู้คนคิดว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ สามารถทำสำเร็จขึ้นมาจนได้ นั่นคือ ห้องทดลองที่โคจรอยู่ในอวกาศ

ภาพที่ผู้ชมจะได้เห็น คือ ภาพด้านนอกสถานีอวกาศ โดยเป็นภาพที่ถ่ายจากกล้อง ซึ่งติดอยู่กับหมวกของชุดนักบินอวกาศ ขณะที่นักบินอวกาศกำลังเดินอยู่บนขาที่ยึดส่วนต่างๆ ไว้ด้วยกัน จู่ๆ นักบินอวกาศก็หลุดลอยออกจากสถานี จากนั้นเขาใช้เป้ช่วยบิน ซึ่งติดอยู่กับหลังของเขา ทำให้เขากลับมายังสถานีได้อย่างปลอดภัย นั่นคือ การฝึกหัดของนักบินอวกาศสหรัฐฯ สก๊อต พาราซินสกี้ ณ ห้องทดลองเวอร์ชวล เรียลลิตี้ (ห้องทดลองเสมือนจริง) ที่ศูนย์อวกาศจอห์นสัน นักบินอวกาศซึ่งจะเป็นทีมก่อสร้างจะต้องผ่านการฝึกเช่นนี้ทุกคน

การก่อสร้างขั้นแรกของ ISS ได้รับการออกแบบและก่อสร้างด้วยผู้คนนับพันจาก 16 ประเทศ ชิ้นส่วนของสถานีอวกาศมีขนาดใหญ่และหนักมาก จนต้องส่งออกไปยังอวกาศได้ครั้งละเพียง 1 ส่วนเท่านั้น ขั้นตอนที่สองจะเริ่มขึ้นในอวกาศ ชิ้นส่วนแรกที่ถูกส่งออกไป คือ ส่วนประกอบที่มีชื่อว่า ซาร์ยา (แปลว่า รุ่งอรุณ ในภาษารัสเซีย) ผู้ชมจะได้เห็นภาพจรวดโปรตอนส่งซาร์ยาออกไปในอวกาศ

ต่อมากระสวยอวกาศของนาซ่าก็ส่งส่วนประกอบของสหรัฐฯที่มีชื่อว่า ยูนิตี (แปลว่า ความสามัคคี) ออกไป กระสวยอวกาศจะออกไปเคียงข้างอยู่กับ ซาร์ยา แล้วนักบินอวกาศ แนนซี่ แคร์รี่ จะควบคุมแขนของกระสวยอวกาศออกไปยึดจับ ซาร์ยา ไว้ขณะที่ปล่อย ยูนิตี เข้าประจำที่ เมื่อประกอบชิ้นส่วนทั้งสองเข้าด้วยกันแล้ว นั่นคือจุดกำเนิดของสถานีอวกาศนานาชาติ

กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีจะเชื่อมต่อกับสถานีอวกาศแล้วส่งลูกเรือ ซึ่งมีหน้าที่พื้นฐานต่างๆ อาทิ ฝ่ายเชื่อมสายไฟ ระบบวางท่อน้ำ และระบบสื่อสาร บน ISS จะมีผู้เชี่ยวชาญภารกิจพิเศษชาวญี่ปุ่น ชื่อ โคอิชิ วากาตะ ทำหน้าที่ติดตั้ง โครงยึด แซด 1 ซึ่งถือเป็นหัวใจหลักของระบบ โดยการใช้แขนกลของสถานี จากนั้นจะเป็นหน้าที่ของนักบินอวกาศที่จะทำหน้าที่ติดตั้งเสาอากาศสื่อสาร กล่องสำหรับเครื่องมือไฮเท็ค และการเชื่อมสายไฟ เพื่อส่งกำลังไฟไปยังห้องทดลองทางวิทยาศาสตร์ ในการปฏิบัติงานนี้นักบินอวกาศบางคนจะต้องออกไปเดินอยู่ในอวกาศด้วย

จากนั้น ผู้ชมจะได้เห็นนักบินอวกาศ เจฟฟ์ วิสออฟ และ ไมค์ โลเปซ-อัลเลอเกรีย (แอล.เอ.) อยู่นอก ISS และทดลองใช้ เซฟเฟอร์ หรือเป้หลังช่วยบินของพวกเขา เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีจะถอนตัวออกมา เหลือไว้เพียงส่วนประกอบ 3 ส่วน อันได้แก่ ซีเวสดา (Zvesda) ซึ่งเป็นส่วนพักอาศัย ซาร์ยา (Zarya) ซึ่งเป็นส่วนเก็บของ โครงยึด แซด 1 และ ยูนิตี (Unity)

ทีมนักบินอวกาศที่จะไปใช้ชีวิตบน ISS กลุ่มแรก เรียกว่าลูกเรือชุด เอ็กซ์เพดิชั่น 1 จะเดินทางจากฐานปล่อยยานของรัสเซีย ผู้ที่จะใช้ชีวิตบนนั้นเป็นคนแรก ได้แก่ บิล เชพเพิร์ด ทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการ พร้อมลูกเรืออีก 2 คน พวกเขาใช้เวลาเดินทางสองวันจึงไปถึง ISS เมื่อไปถึงระบบแอร์คอนดิชั่นของส่วนซีเวสดาทำงานผิดปกติ ผู้ชมจะได้เห็นนักบินอวกาศซ่อมแซมอุปกรณ์

ขณะเดียวกัน ณ ศูนย์อวกาศเคนเนดี้ เจ้าหน้าที่กำลังบรรจุชิ้นส่วนที่เป็นห้องทดลองทางวิทยาศาสตร์ ที่ชื่อ เดสตินี (Destiny) ซึ่งจะนำไปเชื่อมต่อกับ ISS เข้าไปในห้องบรรทุกของยานแอตแลนติส รวมทั้งข้าวของที่จำเป็น อาทิ เสื้อผ้าและน้ำ เพื่อส่งขึ้นไปยังอวกาศ เมื่อห้องทดลองบนอวกาศติดตั้งเรียบร้อย ที่นี่จะกลายเป็นสถานที่สำหรับวิจัยและค้นคว้ายารักษาโรคใหม่ๆ การรักษาโรคมะเร็ง และปรับปรุงวัสดุเพื่อนำมาใช้บนโลก

เมื่อภารกิจของลูกเรือเอ็กซ์เพดิชั่น 1 ใกล้สิ้นสุดลง ลูกเรือกลุ่มเอ็กซ์เพดิชั่น 2 เตรียมตัวไปปฏิบัติหน้าที่ต่อ ลูกเรือประกอบไปด้วย จิม วอสส์ และ ซูซาน เฮลม์ส จากสหรัฐอเมริกา และผู้บัญชาการชาวรัสเซีย ยูรี ยูซาเชฟ กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีพาลูกเรือกลุ่มใหม่ขึ้นไปยังสถานีอวกาศ และพาลูกเรือกลุ่มแรกกลับลงมาสู่พื้นโลก ลูกเรือกลุ่มใหม่จะเริ่มงานในห้องทดลอง เพื่อทำการทดลองหลายอย่าง รวมไปถึง การเจริญเติบโตในผลึกแก้ว และโครงสร้างของโมเลกุล การเพาะเมล็ดพืช รวมทั้งการเจริญเติบโตของพืชภายใต้สภาวะไร้น้ำหนัก การได้รับผลกระทบจากรังสีในจักรวาลและการทดลองอีกหลายอย่าง

ที่เกาะ ฮอนชู ของประเทศญี่ปุ่น กระสวยอวกาศ เอ็นดีเวอร์ เดินทางมาถึงพร้อมด้วยคอนเทนเนอร์พิเศษ ซึ่งบรรทุก ราฟฟาเอลโล (Raffaello) ซึ่งเป็นหนึ่งในรถบรรทุกไฮเท็ค สร้างโดยองค์กรอวกาศของอิตาลี ส่วนภายในกระสวยอวกาศมีนักบินอวกาศจาก 3 ชาติ ได้แก่ คริส แฮดฟิล์ด ชาวแคนาดา, ยูริ ลอนคาคอฟ ชาวคาซักสถาน และอุมแบร์โต กิโดนี จากอิตาลี

หลังจากที่ออกเดินทางด้วยยานเอ็นดีเวอร์ นักบินอวกาศทั้งสามต้องปฏิบัติการเคลื่อนย้ายเปลี่ยนยาน สำหรับกรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน พวกเขาต้องเปลี่ยนไปสวมชุดอวกาศของรัสเซีย ขึ้นไปอยู่ในยานหลบหนี ที่เรียกว่า โซยูซ (Soyuz) และบินไปรอบๆ สถานีอวกาศ เมื่อสวมชุดและย้ายเข้าไปอยู่ในยานโซยูซแล้ว เป็นอันว่าพวกเขาย้ายไปอยู่ในบ้านกลางอวกาศเรียบร้อย

จากนั้น มีการติดตั้งห้องอากาศอุดตันของสถานีอวกาศ ซึ่งเป็นเสมือนประตูหน้าของสถานี และแขนสำหรับติดตั้งงานหนัก การก่อสร้างบ้านที่อยู่ได้ด้วยตัวเองในอวกาศจึงเป็นอันเสร็จเรียบร้อย จากที่ก่อนหน้านี้ เวลานักบินอวกาศที่จะเดินในอวกาศ จะต้องออกผ่านไปทางกระสวยอวกาศซึ่งเชื่อมต่อกับสถานีอยู่ บัดนี้ พวกเขาสามารถเดินเข้าออกทางประตูได้แล้ว อีกหลายปีต่อไป (ISS ได้รับการออกแบบให้มีอายุใช้งานได้นาน 15 ปี) สถานีอวกาศและครอบครัวของมันจะเติบโตขึ้น พร้อมด้วยมีส่วนประกอบโครงสร้างเพิ่มเติมจากทางยุโรปและญี่ปุ่น

ก่อนหน้านี้ เวลาสำหรับการวิจัยในอวกาศยังคงทำได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง นับจากนี้ไปการวิจัยในอวกาศจะทำได้หลายพันชั่วโมง ซึ่งจะเป็นการเปิดประตูไปสู่การค้นพบสิ่งใหม่ๆ มีเพียงอนาคตเท่านั้นที่จะรู้ว่ามนุษย์จะได้ค้นพบอะไรใหม่ๆ อีกบ้าง

นอกจากจะได้ชมภาพอันตื่นตาตื่นใจในความสำเร็จของมนุษยชาติแล้ว ผู้ชมยังจะได้ฟังความคิดเห็นและรับรู้ความรู้สึกของเหล่านักบินอวกาศที่ออกไปปฏิบัติภารกิจอันยิ่งใหญ่ของชีวิตครั้งนี้

ร่วมสัมผัสก้าวย่างอันยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ ประวัติศาสตร์แห่งการร่วมแรงร่วมใจของคนจากนานาประเทศทั่วโลก พร้อมร่วมเดินทางท่องอวกาศไปกับกลุ่มนักบินอวกาศบนสถานีอวกาศนานาชาติ ใน Space Station 3D ที่โรงภาพยนตร์ ไอแมกซ์ รัชโยธิน