ละคร ปอบผีฟ้า

เจ้าหลวงภูคำมีเจ้านางสององค์คือ แสงหล้ากับละอองทอง ภูคำรักแสงหล้ามากกว่า ละอองทองใช้ผีที่ตนแอบเลี้ยงทำร้ายแสงหล้าจนตาย ก่อนตายแสงหล้าสาปแช่งให้ละอองทองไม่มีความสุข ละอองทองจึงอาฆาตว่าจะตามจองเวรจองกรรมแสงหล้าทุกภพทุกชาติ ภูคำเสียใจที่แสงหล้าตาย สั่งประหารชีวิตละอองทอง แต่ผีของละอองทองทำร้ายภูคำจนตายก่อน ละอองทองเก็บศพของภูคำไว้ในโลงศพซ่อนไว้ในห้องหนึ่งเพื่อใช้ทำพิธีให้ตนมีอำนาจ และเป็นอมตะ

เจ้าอุปราชหอหน้ากลับจากทำศึกสงคราม ละอองทองให้เจ้าอุปราชเป็นเจ้าหลวง แต่เจ้าอุปราชสั่งฆ่าละอองทอง ผีของละอองทองฆ่าเจ้าอุปราชตาย ละอองทองจึงขึ้นครองภูคำเป็นเจ้าหลวง สั่งให้ทุกคนเรียกตนว่าเจ้าหลวง ต่อมาหลังจากเป็นเจ้าหลวง ละอองทองละเลยการเลี้ยงดูผี แม้ว่าโสภี บ่าวคนสนิทจะเตือนแล้วก็ตาม ในที่สุดผีที่ตนเลี้ยงก็เข้าสิงละอองทอง และทำให้นางกลายเป็นปอบไปในที่สุด โดยมีโสภี บ่าวผู้ซื่อสัตย์ ซึ่งมีสภาพกึ่งผีกึ่งคนคอยรับใช้ต่อมาอีกหลายร้อยปี

ผ่านไปหลายศตวรรษอาณาจักรภูคำล่มสลาย อุปราชหอหน้ามาเกิดเป็นภูวนัย นักโบราณคดีหนุ่มหล่อ เขาหมกมุ่นอยู่กับการสืบค้นเรื่องราวของอาณาจักรภูคำ ปาลิน คนรักของภูวนัยได้รับเลือกแสดงภาพยนตร์เรื่องดังตัดหน้าอรดี นางเอกละครโทรทัศน์ชื่อดังซึ่งเป็นตัวเก็ง ทำให้อรดีหาเรื่องปาลินจนเป็นข่าวใหญ่โต การที่อรดีไม่ได้งานแสดงภาพยนตร์ ทำให้ธนัญชัย คู่ขาของเธอไม่มีเงินใช้หนี้พนันบอล ธนัญชัยโกรธมาก ส่วนภูวนัยฝันถึงอาณาจักรภูคำ เขาจึงชวนชัยยะเพื่อนรักขับรถไปสำรวจหาอาณาจักรโบราณในตำนาน

แสงหล้ามาเกิดเป็นลิ้นฟ้าทำหน้าที่เป็นผีฟ้ารักษาคนเจ็บป่วยที่หมู่บ้านชายแดนไทยกัมพูชา ลิ้นฟ้ามีลูกสาวสองคนคือนวลกับมณี ส่วนสามีเสียชีวิตไปนานแล้ว ลิ้นฟ้าใช้การร่ายรำอัญเชิญผีฟ้าให้ช่วยรักษาคนป่วย ซึ่งก็มักถูกปอบของละอองทองเข้าสิง ปอบพ่ายแพ้กลับไปฟ้องละอองทอง ทำให้ละอองทองโกรธมาก ยิ่งจำได้ว่าลิ้นฟ้าคือแสงหล้า ศัตรูของตนในอดีตชาติจึงใช้ปอบเข้าสิงลิ้นฟ้า ขณะรักษาคนป่วย ละอองทองจะบันดาลให้คนป่วยเห็นหญิงชราหน้าตาน่ากลัวจนขาดใจตาย

ในที่สุดข่าวก็แพร่ไปว่าลิ้นฟ้ากลายเป็นปอบผีฟ้า ตกกลางคืนลิ้นฟ้าจะถูกละอองทองเข้าสิงออกจับไก่ และของสดๆ คาวๆ ในหมู่บ้านกิน นวลกับมณีขอให้ลิ้นฟ้าเลิกการเป็นผีฟ้า และย้ายไปอยู่หมู่บ้านอื่น แต่ลิ้นฟ้าไม่ยอม

คมเพิ่งเรียนจบจากกรุงเทพฯ กลับมาที่หมู่บ้าน เขาหลงรักมณีจึงหาทางช่วยเหลือครอบครัวของมณี แสงจันทร์ลูกสาวของกำนันสิงห์แอบรักคมอยู่จึงยุยงให้พ่อขับไล่ครอบครัวลิ้นฟ้าออกไปจากหมู่บ้าน ภูวนัยกับชัยยะขับรถผ่านมาพอดีจึงเข้าช่วยเหลือ แสงจันทร์เห็นภูวนัยที่หล่อ และรวยกว่าก็หันไปสนใจภูวนัยแทน เมื่อกำนันสิงห์รู้ว่าทั้งสองจะไปคุ้มภูคำจึงขอตามไปด้วย เพราะตนเคยได้ยินคำเล่าลือเรื่องสมบัติมีค่าที่นั่น แสงจันทร์ขอตามพ่อไป โดยมียอด ลูกน้องคนสนิทของกำนันสิงห์ไปคอยรับใช้

เจ้าหลวงละอองทองเสนอให้นวลไปเป็นทายาทของตนที่คุ้ม นวลยินดีไปเพื่อให้แม่พ้นจากการถูกรังควานจากละอองทอง แม้ใครจะทัดทานแต่นวลก็ไม่ยอม คมกับมณีรับปากจะดูแลลิ้นฟ้าให้ดีที่สุด เมื่อไปถึงทางเข้าคุ้มภูคำ โสภีก็มารอรับทุกคนอยู่ที่ปากทาง นวลได้พบกับกลุ่มของภูวนัยที่ล่วงหน้าไปก่อนหน้านั้นแล้ว

ละอองทองใช้ปอบออกไปตามค้นหาทายาทของตนตามที่ต่างๆ เพื่อลวงให้มาที่คุ้ม หวังจะใช้คนโลภเป็นบริวารเซ่นไหว้ตน พิธีกรรมของละอองทองทำให้เกิดอาเพศ สุริยุปราคาเกิดขึ้น ในความมืดขณะที่เกิดสุริยุปราคานั้นเอง ดาวหางก็ปรากฏขึ้น ผู้ที่มีกรรมเกาะเกี่ยวกับละอองทองจะเกิดนิมิตให้ต้องมาที่คุ้มละอองทอง ในจำนวนนี้มีอรดีกับธนัญชัย ซึ่งหนีอันธพาลตามล่าหนี้พนันบอลจนคิดจะฆ่าตัวตาย และยังมีครอบครัวของปาลิน อันได้แก่ ประเดิม พ่อของเธอ วรรณา ผู้เป็นแม่ และโฉม อดีตนางเอกลิเก เมียใหม่ของพ่อรวมอยู่ด้วย

ที่คุ้มภูคำ เจ้าหลวงละอองทองจำภูวนัยได้ว่าเขาคืออุปราชหอหน้า แต่ภูวนัยไม่มีความทรงจำในอดีตชาติหลงเหลืออยู่ เรื่องวุ่นๆ ภายในคุ้มภูคำเกิดขึ้นทุกวัน อรดีไม่พอใจที่ได้พบปาลินที่นี่ และเธอก็ยังตามหึงหวงธนัญชัยที่หาทางล่วงเกินปาลิน นวล และแสงจันทร์ ส่วนนวลก็เสียใจที่รู้ว่าปาลินเป็นคนรักของภูวนัย ผู้ชายที่แสนดี ซึ่งเธอแอบรักเขาตั้งแต่แรกเห็น

คมกับมณีได้พบพระธุดงค์ ท่านแนะนำให้ทั้งสองปฏิบัติธรรมเพื่อหาทางช่วยเหลือทุกคนที่คุ้มภูคำ พระธุดงค์บอกความลับแก่ทั้งสองว่าต้องใช้ตะกรุดทองคำตอกลงไปที่หน้าผากศพของเจ้าหลวงภูคำ ทุกสิ่งทุกอย่างจะคืนสู่ความสงบสุข ท่านได้มอบตะกรุดทองคำแก่คม เพื่อหาทางนำไปให้ภูวนัยที่คุ้มให้ได้

โสภีให้ยอดเข้าไปพบเจ้าหลวงละอองทองเป็นคนแรก เขากลับออกมาพร้อมกับสมบัติหนึ่งกำปั่น โสภีบอกว่ายอดไม่ใช่ทายาทของเจ้าหลวง ยอดกลับมาที่หมู่บ้าน และทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับละอองทองคือเซ่นไหว้ละอองทองด้วยของสดของคาวทุกคืนวันเพ็ญ ทำให้ในหมู่บ้านยังมีสัตว์ และทารกตายอยู่เป็นประจำ ชาวบ้านเพ่งเล็งไปที่ลิ้นฟ้าเช่นเคย แต่คมกับมณีปกป้องลิ้นฟ้าไว้ได้ทุกครั้ง

ธนัญชัยเข้าพบละอองทองเป็นคนต่อมา เขาได้สมบัติหนึ่งกำปั่น และไม่ยอมบอกใครว่าพิธีพิสูจน์ทายาททำอย่างไร อรดีให้ธนัญชัยรอตัวเองก่อน แต่โสภีไม่ยอม ธนัญชัยจึงต้องกลับไปก่อน คืนต่อมาอรดีได้เข้าพบละอองทอง และได้สมบัติกลับมากรุงเทพฯ เธอทะเลาะกับธนัญชัย เพราะธนัญชัยไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าหลวง อรดีหวั่นใจว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้นกับเธอ และธนัญชัย

คนที่เข้าพบละอองทองเป็นคนต่อมาคือโฉม แต่โฉมตกใจพิธีกรรมน่ากลัวจึงเป็นบ้าวิ่งหนีกระเซอะกระเซิงออกไปจากคุ้ม ท่ามกลางความตกใจของทุกคน โฉมเป็นบ้าร้องลิเกไปตลอดทาง จนถึงหมู่บ้านของลิ้นฟ้า คมและมณีช่วยเหลือโฉมไว้ ลิ้นฟ้าพยายามถามเรื่องราวที่คุ้มภูคำ โฉมเล่าตามที่ตนจำได้ ยอดไม่พอใจ และหาทางทำร้ายโฉม ร้อนถึงคมกับมณีต้องหาทางช่วยเหลือ คมบอกกับมณีว่าจะไปที่คุ้มภูคำเพื่อมอบตะกรุดให้แก่ภูวนัยให้ได้ มณีไม่ยอมแต่ก็ห้ามคมไม่ได้

นวลรอคอยที่จะได้พบละอองทอง แต่โสภีไม่ให้พบ นวลเล่าให้ภูวนัยฟังเรื่องละอองทองนัดให้ตนมาเป็นทายาท แสงจันทร์เห็นนวลคุยกับภูวนัยก็หึง และอาละวาดจนละอองทองต้องปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน นวลทวงสัญญา และพร้อมทุกอย่างที่จะเป็นทายาท ขออย่างเดียวว่าละอองทองจะต้องไม่รังควานแม่ของเธอ

ละอองทองโกรธสั่งโสภีจับนวลขัง ภูวนัยกับชัยยะออกตามหานวลเพื่อช่วยเหลือ ทั้งสองออกไปนอกคุ้มในเวลากลางคืน และได้พบกับคมโดยบังเอิญ คมให้ตะกรุดแก่ภูวนัย สั่งว่าให้ตอกตะกรุดที่หน้าผากศพเจ้าหลวงภูคำในคืนวันเพ็ญเท่านั้น โสภีมาพบเข้าเรียกปอบมาทำร้ายคม แต่คมก็รอดพ้นมาได้ เมื่อคมกลับมาถึงหมู่บ้าน จึงร่วมมือกับมณีเร่งทำบุญเพื่อส่งบารมีมาช่วยทุกคนที่คุ้มภูคำ

แต่แล้วละอองทองก็ปล่อยนวลออกมา แต่นวลต้องรับปากว่าจะไม่ทรยศต่อละอองทอง เพื่อจะได้เป็นทายาทเมื่อถึงเวลาอันควร และแม่กับน้องของเธอก็จะปลอดภัย นวลเชื่อฟังละอองทองทุกอย่างเพราะต้องการให้แม่พ้นจากการถูกรังควานจากละอองทอง

ภูวนัยกับชัยยะออกค้นหาห้องเก็บศพจนพบ วิญญาณของเจ้าหลวงภูคำดีใจมาก แต่ก็ปรากฏตัวให้ทั้งสองเห็นไม่ได้ โสภีมาพบเข้าจึงไปฟ้องละอองทอง ละอองทองโกรธมากฆ่าชัยยะตาย การหายตัวไปของชัยยะทำให้ภูวนัยเป็นกังวล ภูวนัยกับปาลินออกตามหาชัยยะไปทั่วบริเวณคุ้ม ถูกผีของละอองทองทำร้าย แต่อำนาจของตะกรุดช่วยทั้งสองไว้ได้ ภูวนัยกับปาลินหลงอยู่ในป่าด้วยกัน ช่วยเหลือกัน ทำให้ทั้งสองคนยิ่งรักกันมากขึ้น

ที่คุ้มภูคำ วรรณาเป็นห่วงปาลินที่หายตัวไป จึงอ้อนวอนขอให้ประเดิมออกค้นหา หากไม่พบก็ให้พาตนกลับไปบ้าน ประเดิมไม่ยอม เมื่อปาลินกับภูวนัยกลับมาถึงคุ้มภูคำ โสภีก็สั่งให้วรรณากับประเดิมเข้าพบละอองทองพร้อมกัน ทั้งสองได้สมบัติมาคนละหนึ่งกำปั่น วรรณาชวนปาลินกลับบ้านด้วยกัน แต่โสภีไม่ยอม ไล่ประเดิมกับวรรณาให้รีบกลับไป มิเช่นนั้นปาลินจะต้องตาย

นวล ซึ่งหลงรักภูวนัยเห็นปาลินกับภูวนัยหายไปด้วยกัน ก็เกิดความหึงหวง น้อยใจ แต่ก็ได้คิดว่าตนมาที่นี่เพื่อแม่ มิใช่เพื่อความรัก จึงขอให้โสภีนำตนเข้าพบละอองทองเพื่อตนจะได้เป็นทายาทตามที่ตกลงกันไว้เสียที แต่ละอองทองยังไม่ยอมให้เข้าพบ เพราะรู้ข่าวจากปอบของตนว่ายอดถูกคมกับมณี และพวกชาวบ้านจับได้ว่าเป็นตัวการทำให้สัตว์ และทารกในหมู่บ้านตาย

ชาวบ้านช่วยกันจับยอดขังไว้ในยุ้งข้าว แล้วใช้สายสิญจน์ล้อมไว้ ยอดซึ่งมีสภาพกึ่งผีกึ่งคนจึงออกมาไม่ได้ ระหว่างนี้เองที่ลิ้นฟ้าร่ายรำอัญเชิญผีฟ้าให้มาช่วยทำให้หมู่บ้านสงบสุขเสียที ละอองทองจึงปรากฏตัวให้ลิ้นฟ้าเห็น และขู่ว่าจะฆ่านวล หากลิ้นฟ้ายังใช้อำนาจของผีฟ้าผีแถนมาต่อสู้กับตน ลิ้นฟ้าเป็นห่วงลูกจึงรับปาก ว่าจะไม่อัญเชิญผีฟ้าผีแถนอีกต่อไป แม้ว่าคมกับมณีจะขอร้องอย่างไรก็ตาม

ละอองทองเรียกนวลเข้าพบ ขู่ว่าจะฆ่าลิ้นฟ้า ฆ่ามณี และฆ่าทุกคนที่นวลรัก เว้นแต่ว่านวลจะนำตะกรุดทองคำมาจากภูวนัยมาได้ นวลรับปาก ทั้งที่ไม่อยากทำ แต่เมื่อเห็นว่าภูวนัยมิได้มีเยื่อใยกับตนอย่างที่ตนมีให้เขา นวลจึงทำทุกวิถีทางที่จะนำตะกรุดมาให้ได้เพื่อแลกกับชีวิตของแม่ และเป็นการแก้แค้นที่
ภูวนัยไม่รักตนเหมือนกับที่ตนทุ่มเทหัวใจให้แก่เขา

กำนันสิงห์กับแสงจันทร์เบื่อหน่ายการรอคอยจึงชวนกันค้นหาสมบัติ สิงห์ถูกละอองทองฆ่าตายอย่างทารุณ แสงจันทร์กลัวตายจึงอ้อนวอนขอชีวิต และรับปากว่าจะยอมเป็นทาสเหมือนโสภีไปตลอด ละอองทองทำให้แสงจันทร์มีสภาพกึ่งผีกึ่งคนไม่ต่างจากโสภีเท่าใดนัก มีมนตราบางบทที่ละอองทองมอบให้เพื่อไว้ป้องกันตัว แต่ความทรงจำขณะเป็นคนยังไม่หมดไป แสงจันทร์จึงยังเฝ้าลุ่มหลงภูวนัยอยู่ และตามหึงหวงปาลิน หาทางทำร้ายปาลินด้วยมนตรา ภูวนัยมอบตะกรุดทองคำไว้ให้ปาลินป้องกันตัว แสงจันทร์จึงทำร้ายปาลินไม่ได้

ที่กรุงเทพฯ ธนัญชัยนำสมบัติไปขายให้แก่นักค้าของเก่า สมบัติเก่าแก่ทำให้นักค้าของเก่าอยากได้ จึงขอให้ธนัญชัยพาพวกตนมาที่คุ้มของละอองทอง อรดีเตือนธนัญชัยเรื่องที่ไม่ยอมเซ่นไหว้ละอองทอง แต่ธนัญชัยไม่เชื่อ คืนต่อมาธนัญชัยก็ถูกฆ่าตายอย่างปริศนา อรดีเล่าเรื่องนี้ให้นักข่าวฟัง ทำให้เกิดเป็นข่าวแพร่ไปทั่ว มีคนอยากจะมาที่คุ้มภูคำกันมากมาย อรดีคิดว่าเป็นโอกาสที่จะได้แก้แค้นให้ธนัญชัย จึงรับปากว่าจะนำคนดีมีวิชาจำนวนมากมุ่งหน้ามาที่คุ้มภูคำ

ในคืนที่ปาลินได้เข้าพบละอองทอง เป็นคืนเดือนเพ็ญ ปาลินหาทางถ่วงเวลาเพื่อให้ภูวนัยค้นหาศพของเจ้าหลวงภูคำให้พบ โดยลืมไปว่าตะกรุดทองคำยังอยู่ที่ตน ผีที่เฝ้าโลงศพเจ้าหลวงภูคำมาบอกให้ละอองทองทราบว่าภูวนัยบุกรุกเข้าไปในห้องเก็บศพ ละอองทองสั่งล่ามปาลินไว้ สั่งให้นวลตามเข้าไปกับภูวนัย เพื่อหาทางเอาตะกรุดมาจากภูวนัยให้ได้ ระหว่างนั้นปาลินสวดมนต์เพื่อขอให้บารมีช่วยภูวนัย และช่วยตนให้ปลอดภัย เป็นจังหวะเดียวกับที่ทางหมู่บ้าน ลิ้นฟ้า มณี และคม ช่วยกันทำพิธีอ้อนวอนผีฟ้าผีแถนให้มีอำนาจคุ้มครองทุกคน

ละอองทองกับโสภีมาขัดขวางภูวนัยแล้วใช้มนตราทำให้ภูวนัยย้อนคืนสู่ภพแห่งอดีต เพื่อให้เขาหลงใหลในตำแหน่งเจ้าหลวงแห่งนครภูคำ และจะได้ครองรักกับนางในภพแห่งนิมิตชั่วนิรันดร์ นวลค้นหาตะกรุดในตัวของภูวนัยแต่ไม่พบ การสวดมนต์ของปาลินทำให้ตะกรุดมีพลังจนแสงจันทร์ทนอยู่ไม่ได้ ต้องไปผุดไปเกิด ปาลินจึงรีบมาช่วยภูวนัย ระหว่างทางปาลินถูกขัดขวางจากโสภี แต่ตะกรุดก็สามารถเอาชนะโสภีได้

นวลตกใจที่เห็นปาลินรอดมาได้ และยิ่งตกใจมากขึ้นเมื่อรู้ว่าตะกรุดทองคำอยู่ที่ปาลิน นวลเข้าแย่ง แต่ปาลินไม่ยอม โสภี ในสภาพใกล้หมดพลังรีบไปบอกละอองทอง ซึ่งกำลังต่อสู้กับลิ้นฟ้าที่มาถึงหน้าคุ้มพอดี โสภีเข้าช่วยละอองทอง แต่ก็ต้องพ่ายแพ้จนสิ้นฤทธิ์ไป คมกับมณีเข้าไปในคุ้ม และไปถึงห้องเก็บโลงศพของเจ้าหลวงได้สำเร็จ นวลเมื่อได้เห็นน้องสาวก็ได้สติ จึงหันกลับมาร่วมมือกับทุกคนทำพิธีตอกตะกรุดลงที่หน้าผากศพของเจ้าหลวง ทำให้ละอองทองกลายเป็นวิญญาณหายไปในทันที

กลุ่มของอรดีซึ่งนำคนมาจากกรุงเทพฯ มาถึงที่หน้าคุ้มพอดี แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าบริเวณที่เคยเป็นคุ้มนั้น กลายเป็นป่าหญ้าโล่งๆ กว้างใหญ่ เหมือนไม่เคยมีสิ่งก่อสร้างใดๆ อยู่เลย อรดีถูกพวกนักข่าวด่าว่าเป็นดาราที่ชอบพูดจาโกหกไม่เลิก

ภูวนัยแต่งงานกับปาลิน เช่นเดียวกับคมและมณี นวลทำพิธีรับเป็นร่างทรงผีฟ้าผีแถนแทนแม่ เธอร่ายรำผีฟ้าได้อ่อนช้อยและงดงามไม่ต่างจากลิ้นฟ้า ส่วนลิ้นฟ้าเลือกเส้นทางไปบวชชีปฏิบัติธรรมเพื่ออุทิศบารมีให้แก่ละอองทอง