มวยไทยประเพณีไทยในประเทศไทย

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีเอกลักษณ์ประจำชาติมายาวนาน ถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมไทยที่สืบทอดกันมายาวนาน มวยไทยได้รับความนิยมอย่างมากในสมัยต้นรัตนโกสินทร์ และเจริญรุ่งเรืองในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงโปรดให้จัดการแข่งขันชกมวยหน้าพระราชวัง โดยคัดเลือกนักมวยฝีมือดีจากทุกภูมิภาคมาแข่งขัน ขณะนั้นการสอนมวยไทยได้รวมเป็นวิชาบังคับในโรงเรียนฝึกหัดครูพลศึกษา ต่อมามีการกำหนดกฎเกณฑ์การชกมวยและก่อตั้งเวทีมวยมาตรฐานสากลแห่งแรกขึ้น นั่นคือสนามมวยลุมพินี และสนามมวยราชดำเนิน มวยไทยในประเทศไทยเริ่มมีอยู่และถูกนำมาใช้ในการทำสงครามในอดีต ซึ่งต่างจากมวยไทยในปัจจุบันที่ใช้เป็นกีฬา เทคนิคการโจมตีทั้ง 8 แบบ ได้แก่ สองมือ สองเท้า สองศอก และเข่าสองข้าง หรือในบางตำราอาจใช้ศีรษะโจมตีได้ หรือโจมตีด้วยหลังลำตัว เรียกว่า ทศอาวุธ ถ้าร่างกายเตรียมพร้อมดีก็จะเกิดเป็นอาวุธอันทรงพลัง ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไทย ศิลปะการต่อสู้ประเภทนี้ปรากฏอยู่ในทุกภูมิภาคและมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันออกไป เช่น มวยท่าเสาของภาคเหนือ มวยไชยาของภาคใต้ มวยโคราชของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และมวยพระนครภาคกลาง เป็นต้น