รู้สึกตัวเองเป็นตัวถ่วงห้อง ;(
แต่เรามีปัญหาอยู่หลายอย่างคือ เราเรียนไม่เข้าใจ เรียนไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เรียนพิเศษอะไรเลย
วิทย์ก็ไม่ได้ คณิตก็ไม่เก่ง อังกฤษยิ่งหนักสุดๆเลยค่ะ
บางครูไม่เก็บคะแนน เราพยายามอ่านแล้วนะคะ แต่ก็ไม่รู้เรื่อง ด้วยความที่เรียนหนัก
จะหาเวลาว่างให้เพื่อนสอนก็ยาก
งานที่ครูบอกให้ส่งทั้งห้อง ครูบอกว่าถ้าใครไม่ส่งเพียงคนเดียว ครูจะหักคะแนนเพื่อนๆทุกคน
เราก็ลืมส่งอยู่คนเดียว เพื่อนๆเวลาครูถามอะไรก็ตอบได้หมด ตอนนี้ภาพลักษณ์ที่เพื่อนๆ
มองเราในห้อง คงจะเป็นคนที่โง่ที่สุด ไร้ความรับผิดชอบที่สุด
เรารู้สึกเป็นตัวถ่วงห้อง ทำไมเพื่อนๆเค้าเก่งกันจัง อีกหน่อยเราคงโดนดูถูกมากกว่านี้
จริงๆเราเป็นคนที่ เรียนวิทย์คณิตอยู่ในระดับดีนะคะ แต่พอขึ้น ม.4
มันกลับรู้สึกมืดแปดด้าน ทำอะไรก็ผิด เหมือน "ตัวถ่วงห้อง" "หลังโหล่"
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ถามตัวเองว่าที่ผ่านมาทำดีแล้วหรือยัง ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นคนที่เรียนแล้วเข้าใจยากกว่าคนอื่น ก็ควรตั้งใจเรียนมากขึ้น
เรื่องของความรับผิดชอบ ก็ให้ถามตัวเองอีกว่าที่ลืมส่งอยู่คนเดียวนั่นเป็นความผิดใคร เราควรแก้ไขอย่างไร ควรแก้ไขโดยการโทษตัวตัวเองอย่างเดียว แต่ก็ไม่ปรับปรุงตัวเอง หรือควรแก้ไขด้วยการเตือนตัวเองให้มีความรับผิดชอบมากขึ้น ถ้าคิดว่าเป็นคนขี้ลืมก็จดไว้ที่ไหนซักที่ ว่าเราจะทำอะไร ควรทำอะไร การอ่านหนังสือให้รู้เรื่องไม่ใช่แค่อ่านๆๆๆๆๆ ตลอดเวลา แต่เราต้องเปิดรับเนื้อหาที่เราอ่านอยู่ด้วย ถามตัวเองว่าเต็มที่แล้วหรือยังที่บอกเรียนหนัก อันนี้พี่ก็ไม่รู้ว่าเรียนหนักขนาดไหน แต่น้องไม่ได้เรียนพิเศษ เรียนหนักที่น้องว่าก็หนักเท่ากับเพื่อนๆในห้องถูกมั๊ย ทุกคนมีเวลาเท่ากัน อยู่ที่ตัวน้องใช้เวลานั้นให้เกิดประโยชน์เท่าไร
ตัดเรื่องเกรด6เทอมม.ต้นอันสูงลิ่วของน้องไป เพราะพี่เองก็3.8กว่ามาเหมือนกัน บางทีเกรดก็ดูอะไรมากไม่ได้ เพราะพี่ก็ยังเป็นคนนึงที่ม.ต้นเกรดคณิตห่วยมาก เข้าขั้นเกรด2เกรด1 ไม่เข้าใจเลยซักเรื่อง สอบตกทุกครั้งที่สอบ ตอนพี่ขึ้นม.4พี่ก็ตั้งใจนะ ตั้งใจมากๆ ทำการบ้านเอง ส่งการบ้านตรงเวลา ครูเรียกให้ออกไปแสดงวิธีทำหน้าห้องพี่ก็ออก ถึงพี่จะทำผิด ถึงครูจะด่าก็ชั่งเค้าไป เราทำเพื่อตัวเอง ครูด่าก็ด่านิดเดียวแล้วเค้าก็สอนให้เราเข้าใจ ออกไปทำ เพื่อที่จะได้รู้ว่าตัวเองพลาดตรงไหนไป พี่พยายามทุกอย่างเพื่อให้ได้เกรด4วิชาที่พี่เรียนไม่เคยเข้าใจเลย สอบตกทุกครั้ง และจากการพยายาม ตั้งแต่ม.4จนถึงม.6พี่ก็ได้เกรด4คณิตด้วยคะแนน90กว่าตลอด
ทุกคนมีเวลาเท่ากัน สมองเท่ากัน มันอยู่ที่การตั้งใจจะพัฒนาตัวเองของน้องมากกว่า ว่าน้องจะทำมันให้ดีหรือไม่ น้องยังอยู่แค่ม.4 น้องมีโอกาสพัฒนาตัวเองอีกพอสมควร พี่ขอให้น้องตั้งใจเรียนอย่าเพิ่งท้ออย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองแย่ ถ้าน้องตั้งใจมากๆแล้วจริงๆ พี่เชื่อว่าน้องจะเป็นคนหนึ่งที่เรียนดีได้เหมือนเพื่อนๆ
ก็ต้องเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเอง
เริ่มจากการที่เราลืมส่งงานก็ควรมีสมุดโน๊ตเล่มเล็กๆใช้จดงานและเวลาที่จะส่งหรือสอบถามเพื่อนในห้องก่อนเลยนะคะ
ส่วนเรื่องการเรียนนี้พี่ก็เป็นที่เรียนไม่ได้เรื่องเลยพวกวิทย์-คณิต(พี่อยู่สายวิทย์-คณิตนะคะแต่เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ยิ่งฟิสิกส์ เคมีขอบายเลย)การอ่านก็ควรมีสเต็ปในการอ่านคืออย่างเช่นเรียนเสร็จแล้วก็หยิบหนังสือหรือสมุดมาอ่านตามที่คุณครูเพิ่งสอนไป ไม่เข้าใจก็ไปถามเพื่อนหรืออยู่ในห้องก็ยกมือถามคุณครูเลยอย่าได้อาย น้องอยู่ม.4แล้วนะคะไม่ใช่เล่นๆแล้วน้องต้องรู้แล้วว่าตัวเองชอบอะไร
น้องต้องพยายามให้มากกว่าเดิมคะ น้องไม่ได้แข่งกับเพื่อนนะคะแต่น้องกำลังแข่งกับตัวเอง อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนหรือคนอื่นเด็ดขาดเพราะความเก่งและความรู้ของแต่ละคนไม่เท่ากันค่ะ
ไม่มีใครว่าที่ จขกท.เรียนไม่เข้าใจหรอก ความรับผิดชอบสำคัญกว่านะ เลิกคิดมากแล้วพัฒนาตัวเองดีกว่านะ สู้ๆ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google